ทำไมถึงไม่ใช่ฉัน. ㄨ Why Not Me ? ㄨ

9.6

เขียนโดย MimMe

วันที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 18.43 น.

24 t o k a ;

708 วิจารณ์

36.25K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2558 20.45 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

2) ▧ Why not me ? ▽TK

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

ทำไมถึงไม่ใช่ฉัน. ( Why Not Me ? )
It’s trapped inbetween true love and being alone .

โทโมะเดินเข้ามาในษริษัทของตนเองด้วยสีหน้าเรียบนิ่งอย่างทุกวัน

" สวัสดีค่ะ คุณโทโมะ คุณภัทรดนัย เสตสุวรรณ มารออยู่ด้านในแล้วค่ะ " เลขาของโทโมะเอ่ย
เมื่อเห็นเจ้านายของตนเองเดินมา

" ครับ แล้ววันนี้นัดหรือประชุมสำคัญอะไรรึเปล่า ? " เลขาของโทโมะดูตารางงานสักพักนึง

" ตอนเช้าไม่มีค่ะมีแต่ให้คุณโทโมะอ่านแล้วก็เซ็นอนุมัติค่ะ ส่วนตอนบ่ายมีนัดคุยงานกับคุณธนันต์ธรญ์ นีระสิงห์ค่ะ " เมื่อเลขาเอ่ยทำให้โทโมะถึงกับชะงัก

" หรอครับ งั้นพอถึงเวลารีบมาบอกผมเลยก็แล้วกัน " โทโมะพูดก่อนจะเดินเข้าไปในห้องทำงาน
ด้วยใจที่เต้นแรงเหลือเกิน

ผู้เป็นรักเดียวและรักแรกของเขา .. เขากำลังจะเจอเธอ

" ไงครับ คุณโทโมะ แหม่ ๆ เดินยิ้มมาเชียว " เมื่อเดินเข้ามาก็เจอกับคำกวนส้นของเขื่อนเพื่อน
ของโทโมะนั้นเอง

" อะไรของมึง " โทโมะบอกแบบปัด ๆ ก่อนจะเดินไปที่โต๊ะทำงาน

" โห่ มีอะไรก็บอกกันหน่อยยสิครับบคุณมึงง " โทโมะเหลือบมองเขื่อนด้วยสายตานิ่ง ๆ

" กูมีนัดคุยงานกับฟาง " โทโมะพูดเขื่อนถึงกับเกือบจะสำลักกาแฟของในปากของตนก่อนจะรีบ
เดินมาหาโทโมะ

" เฮ้ยย โห่ตั้งแต่งานแต่งแกฉันก็ไม่เห็นฟางเลยว่ะ " โทโมะเหลือบนิด ๆ ก่อนจะนั่งครุ่นคิด

" แล้วนี่มึงไม่มีงานการทำรึไง ถึงได้มาหากูทุกวี่ทุกวันน่ะห้ะ " โทโมะพูด

" ไล่อะไรกันนักว้ะ กูกลัวมึงคิดถึงไงเพื่อนนน " เขื่อนพูดขำ ๆ

" หึ หึ " โทโมะหัวเราะในลำคอ

" ตอนเที่ยงไปร้านเมียกูป้ะ จะได้ไปหาเมียมึงด้วยไง " เขื่อพูดกันจะสะกิดไหล่โทโมะเบา ๆ

" ไม่ " โทโมะพูด

" ทำไมว้ะ ? ไม่คิดจะไปหาหาเมียบ้างรึไง " เขื่อนพูดพร้อมทำหน้าไม่เข้าใจ

" กูรอนัดคุยกับฟางทีเดียวเลย " โทโมะพูดเสียงเรียบ

" มึงไม่สงสารแก้วเลยรึไง ? 2 ปีแล้วน้ะเว้ย " เขื่อนพูด

" ก็กูไม่ได้รักยัยนั้นซักหน่อย คนที่กูรักคือ ฟาง " โทโมะพูดเสียงเย็นก่อนที่ประตูจะเปิดพร้อมกับ
เลขาของโทโมะ

" คุณแก้วเอาของมาให้น่ะค่ะ " เลขาพูดพร้อมกับเอาขนมเค้กกับกาแฟที่แก้วทำให้โทโมะมาวางที่
โต๊ะโทโมะมองด้วยสายตาเรียบนิ่ง

" เอาไปทิ้ง " โทโมะพูดเขื่อนก็มองโทโมะด้วยความไม่เข้าใจ

" ทำไมว้ะ ? แก้วอุตสาห์เอามาให้เลยน้ะเว้ย " เขื่อนพูด

" เอาไปทิ้ง ฉันไม่กิน " โทโมะพูด ก็ทุกวันที่แก้วจะเอามาให้เขาและทุกวันเหมือนกันที่เขาสั่งให้
เอาไปทิ้ง

" เฮ้ออ มึงนิ้น่าา คอยดูเหอะวันไหนที่มึงไม่มีแก้วมึงจะเสียใจ " เขื่อนพูดก่อนจะเอาเค้กกับกาแฟ
ที่แก้วเอามาให้โทโมะนั้นเอามากินเสียเอง

" หรอ " โทโมะพูดก่อนจะนั่งทำงานของตนเองไป

-------------------------------------------------

t o k a ; 1

สารบัญ

t o k a ; 3