ทำไมถึงไม่ใช่ฉัน. ㄨ Why Not Me ? ㄨ
เขียนโดย 
MimMe
วันที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 18.43 น.
แก้ไขเมื่อ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2558 20.45 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) ▧ Why not me ? ▽TK
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความทำไมถึงไม่ใช่ฉัน. ( Why Not Me ? )
มันติดอยู่ระหว่าง รักแท้ กับ การอยู่อย่างโดดเดี่ยว.
การถูกแย่งของรักโดยคนที่ตัวเองไว้ใจ คุณว่าคนที่ถูกแย่งไปนั้นเขาจะเจ็บมั้ย ?
แน่นอนมันเจ็บสิ เจ็บจนอยากจะฆ่าตัวตายให้รู้แล้วรู้รอด .. แต่ยัง ยังก่อน
คนอย่างฟาง ธนันต์ธรญ์ นีระสิงห์ ไม่มีทางทำอะไรโง่ ๆ แบบนั้นหรอก ก็ในเมื่อเธอโดน
เพื่อนที่แสนจะรักและไว้ใจแย่งคนรักไปทำไมเธอต้องฆ่าตัวตายด้วยล่ะ เธอต้องแย่งคืนสิ
ปากสวยเหยียดยิ้มก่อนจะมองตัวเองในกระจก
" ของของฉัน ยังไงมันก็ต้องเป็นของฉัน " ฟางพร่ำบอกกับตัวเองก่อนจะเดินออกจากบ้านเพื่อจะ
ไปคุยงานกับคนรักเก่า ฟางขับรถมาเรื่อย ๆ จนถึงร้านที่เธอต้องนัดคุยกับโทโมะนั้นก็คือ
ร้านของน้องสาวเธอเอง ฟางเดินเข้ามาในร้านของเฟย์ก่อนจะเดินมานั่ง
" พี่ฟาง ! พี่มาทำอะไรที่นี่ " เฟย์พูดอย่างตกใจก็แน่ล่ะตั้งแต่โทโมะแต่งงานกับแก้วก็เอาขังตัว
เองอยู่ในห้องไม่เป็นอันทำอะไร ฟางมองน้องสาว
" ก็ฉันมาคุยกับลูกค้า ทำไม ? ฉันมาที่นี่ไม่ได้หรอ ? " ฟางพูดก่อนจะเหลือบมองแก้วที่กำลังเดิน
มาหาเธอ
" คุยงานกับใคร ? " เฟย์ถาม
" โทโมะน่ะ " ฟางพูดคำพูดนั้นทำเอาแก้วที่กับชะงักก่อนที่จะใจกล้าเดินมาหาฟาง
" สวัสดีจ้ะฟาง ไม่ได้เจอกันนานเลยน่ะ " แก้วพูดก่อนจะยิ้มให้ ฟางไม่พูดอะไรไม่แม้แต่จะมอง
เธอด้วยซ้ำ..
" พี่ขอกาแฟนร้อนแก้วนึงล่ะกัน " ฟางพูดกับเฟย์ส่วนแก้วเฟย์ก็ลากมาด้วย
" แก้ว .. " เฟย์ก่อนจะจับมือแก้ว
" ไม่เป็นไรหรอก " แก้วพูดก่อนจะจับมือเฟย์ตอบ แก้วมองไปที่โต๊ะฟางก่อนที่จะมีร่างสูงของใคร
คนนึงเดินไปหาฟางไม่ต้องบอกใครสามีของเธอเอง
รอยยิ้มที่ไม่เคยได้รับ ..
ความอ่อนโยนที่ไม่เคยได้ ..
สายตาที่ดูห่วงใยไม่เคยได้..
ได้เพียงแต่ความเย็นชา ...
แก้วมองสามีของตนเองที่ตอนนี้กำลังนั่งจับมือกับคนรักเก่า สายตา รอยยิ้ม ความอ่อนโยน ที่มีให้
ฟางเธออยากได้มันเหลือเกิน เฟย์เมื่อเห็นแก้วท่าทางไม่ดีเลยพาแก้วมาหลังร้าน
" ไหวน่ะ " เฟย์ถาม
" ไหวจ๊ะ " แก้วพูดก่อนจะเดินมาที่เคาน์เตอร์กาแฟเพื่อจะทำกาแฟให้ฟาง
---------------------------------------------------
" ฟางเป็นไงบ้าง สบายดีรึเปล่า ? " โทโมะถามคนตรงหน้านานแค่ไหนแล้วที่เขาไม่เจอเธอ
" ฟางสบายดีค่ะ โมะสบายดีรึเปล่า ? " ฟางถามกลับ
" ไม่เท่าไหร่ โมะคิดถึงฟางเหลือเกิน " โทโมะพูดพร้อมกับจับหน้าใสด้วยความรักใคร่ฟางยิ้มให้
น้อย ๆ ก่อนจะเหลือบมองคนที่เคาน์เตอร์แล้วเหยียดยิ้ม
" เราไม่คุยเรื่องงานกันดีกว่าน่ะค่ะ เกรงใจแก้วด้วย " ฟางพูดโทโมะเหลือบมองคนที่อยู่ตรง
เคาน์เตอร์กาแฟก่อนที่จะมองมาที่ฟาง
" ชั่งเขาเถอะ " โทโมะพูดเสียงเรียบก่อนจะคุยกันเรื่องงานฟางที่เห็นแก้วเดินถือกาแฟมาก็แสร้ง
ขอโทโมะเข้าห้องน้ำ ก่อนจะเดินชนแก้วทำให้กาแฟในมือแก้วหกรดเสื้อฟางทั้งสองแก้ว แก้ว
ตกใจมากโทโมะนั่นก็รีบเด้งตัวมาดูฟางทันที
" เธอเป็นบ้าอะไรน่ะห้ะ ! " โทโมะตะคอกใส่แก้วด้วยความโมโห แก้วมองโทโมะด้วยสายตาสั่น ๆ
น้ำตานั้นก็เอ่อคลอเบ้า
" ฉัน ฮึก .. ฉันไม่ได้ตั้งใจ ฮึก " แก้วพูดสั่น ๆ ตอนนี้เธอกำลังจะร้องไห้อยู่ร่อมร่อโทโมะมองด้วย
สายตาเหยียด ๆ
" ฟางไม่ได้เป็นค่ะ แก้วคงไม่ได้ตั้งใจ " ฟางบีบน้ำตาก่อนเหยียดยิ้มให้แก้วเหมือนคนมีชัย แก้ว
มองด้วยความไม่เข้าใจ
" ไปหาหมอเถอะครับฟาง เป็นอะไรขึ้นมาเดี๋ยวมันจะยิ่งแย่ " โทโมะพูดก่อนจะค่อย ๆ อุ้มฟางไป
ที่รถของตนก่อนจะวางฟางไว้ที่เบาะข้างคนขับก่อนจะมองแก้วที่อยู่ในร้านก่อนจะขับรถออกไป
โทโมะก็กดโทรศัพท์หาเขื่อน
( ว่าไงมึง ) ปลายสายพูดขึ้น
" มาที่ร้านเมียมึงหน่อย แล้วเอาเอกสารทั้งหมดของกูเอาไปไว้ให้กูที่ห้องทำงานหน่อย " โทโมะ
พูดยาว
( ทำไมว้ะ ? ) เขื่อนพูดด้วยความสงสัย
" เอออน่ะ อย่าถามมาก " โทโมะพูดก่อนจะตัดสายไป
"ฟางไม่ได้เป็นอะไรหรอกค่ะ แค่ทายาก็คงหาย " ฟางพูดขึ้นโทโมะหันมามอง
" ได้ไงกันค่ะฟาง เอางี้เดี๋ยวโทโมะพาไปทายาที่คอนโดน่ะโอเคมั้ย ? " โทโมะพูดก่อนจะยิ้มอ่อน
ให้ฟาง ฟางพยักหน้าน้อย ๆ ก่อนจะมองไปข้างหน้า
----------------------------------------------------
" เฟย์ แก้วไม่ได้ตั้งใจน่ะ ฮึก ฮืออ .. " แก้วยังคงร้องไห้และพึมพำในอ้อมกอดเฟย์
" เฟย์รู้ว่าแก้วไม่ได้ตั้งใจ ไม่ร้อง ๆ " เฟย์พูดก่อนจะมองไปที่ประตูเมื่อเห็นแฟนหนุ่มของตนเอง
เดินมา เขื่อนมองด้วยสีหน้าตื่น ๆ
" แก้วเป็นอะไรหรอเฟย์ ? " เขื่อนถาม
" ชั่งเถอะ มาเอางานของโทโมะใช่มั้ย ? " เฟย์ถามเขื่อนพยักหน้าเฟย์เลยชี้ไปในเคาน์เตอร์เขื่อน
เดินไปหยิบก่อนจะมองแก้วด้วยความสงสาร ' เฮ้ออ .. เมื่อไหร่ไอ่โทโมะมันจะเห็นค่าแก้วว่ะ '
ทุ่มเทให้เท่าไร ก็ไม่ใช่ที่หนึ่ง ในหัวใจเธอสักที ..
เสียงโทรศัพท์แก้วดังขึ้น
( ฮัลโหลคนดีของพี่ สบายดีมั้ยค่ะ ? ) เสียงทุ้มนุ่มเอ่ยในปลายสายทำเอาแก้วนั่นยิ้ม
" ฮึก .. คิดถึงจังเลย ฮืก " แก้วพูดก่อนจะเช็ดน้ำตาของตัวเอง เฟย์กับเขื่อนมองด้วยความไม่
เข้าใจ
----------------------------------------------------------------------------------
สวัสดีจ้าาา แก้วกับโทโมะไม่ค่อยได้เจอกันเลยเนอะ 5555 ตอนหน้าเจอกันแน่นอน ยังไงเม้นให้กำลังใจด้วยน้าา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
