ทำไมถึงไม่ใช่ฉัน. ㄨ Why Not Me ? ㄨ
เขียนโดย 
MimMe
วันที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 18.43 น.
แก้ไขเมื่อ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2558 20.45 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) ▧ Why not me ? ▽TK
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความทำไมถึงไม่ใช่ฉัน. ( Why Not Me ? )
It’s trapped inbetween true love and being alone .
โทโมะเดินเข้ามาในษริษัทของตนเองด้วยสีหน้าเรียบนิ่งอย่างทุกวัน
" สวัสดีค่ะ คุณโทโมะ คุณภัทรดนัย เสตสุวรรณ มารออยู่ด้านในแล้วค่ะ " เลขาของโทโมะเอ่ย
เมื่อเห็นเจ้านายของตนเองเดินมา
" ครับ แล้ววันนี้นัดหรือประชุมสำคัญอะไรรึเปล่า ? " เลขาของโทโมะดูตารางงานสักพักนึง
" ตอนเช้าไม่มีค่ะมีแต่ให้คุณโทโมะอ่านแล้วก็เซ็นอนุมัติค่ะ ส่วนตอนบ่ายมีนัดคุยงานกับคุณธนันต์ธรญ์ นีระสิงห์ค่ะ " เมื่อเลขาเอ่ยทำให้โทโมะถึงกับชะงัก
" หรอครับ งั้นพอถึงเวลารีบมาบอกผมเลยก็แล้วกัน " โทโมะพูดก่อนจะเดินเข้าไปในห้องทำงาน
ด้วยใจที่เต้นแรงเหลือเกิน
ผู้เป็นรักเดียวและรักแรกของเขา .. เขากำลังจะเจอเธอ
" ไงครับ คุณโทโมะ แหม่ ๆ เดินยิ้มมาเชียว " เมื่อเดินเข้ามาก็เจอกับคำกวนส้นของเขื่อนเพื่อน
ของโทโมะนั้นเอง
" อะไรของมึง " โทโมะบอกแบบปัด ๆ ก่อนจะเดินไปที่โต๊ะทำงาน
" โห่ มีอะไรก็บอกกันหน่อยยสิครับบคุณมึงง " โทโมะเหลือบมองเขื่อนด้วยสายตานิ่ง ๆ
" กูมีนัดคุยงานกับฟาง " โทโมะพูดเขื่อนถึงกับเกือบจะสำลักกาแฟของในปากของตนก่อนจะรีบ
เดินมาหาโทโมะ
" เฮ้ยย โห่ตั้งแต่งานแต่งแกฉันก็ไม่เห็นฟางเลยว่ะ " โทโมะเหลือบนิด ๆ ก่อนจะนั่งครุ่นคิด
" แล้วนี่มึงไม่มีงานการทำรึไง ถึงได้มาหากูทุกวี่ทุกวันน่ะห้ะ " โทโมะพูด
" ไล่อะไรกันนักว้ะ กูกลัวมึงคิดถึงไงเพื่อนนน " เขื่อนพูดขำ ๆ
" หึ หึ " โทโมะหัวเราะในลำคอ
" ตอนเที่ยงไปร้านเมียกูป้ะ จะได้ไปหาเมียมึงด้วยไง " เขื่อพูดกันจะสะกิดไหล่โทโมะเบา ๆ
" ไม่ " โทโมะพูด
" ทำไมว้ะ ? ไม่คิดจะไปหาหาเมียบ้างรึไง " เขื่อนพูดพร้อมทำหน้าไม่เข้าใจ
" กูรอนัดคุยกับฟางทีเดียวเลย " โทโมะพูดเสียงเรียบ
" มึงไม่สงสารแก้วเลยรึไง ? 2 ปีแล้วน้ะเว้ย " เขื่อนพูด
" ก็กูไม่ได้รักยัยนั้นซักหน่อย คนที่กูรักคือ ฟาง " โทโมะพูดเสียงเย็นก่อนที่ประตูจะเปิดพร้อมกับ
เลขาของโทโมะ
" คุณแก้วเอาของมาให้น่ะค่ะ " เลขาพูดพร้อมกับเอาขนมเค้กกับกาแฟที่แก้วทำให้โทโมะมาวางที่
โต๊ะโทโมะมองด้วยสายตาเรียบนิ่ง
" เอาไปทิ้ง " โทโมะพูดเขื่อนก็มองโทโมะด้วยความไม่เข้าใจ
" ทำไมว้ะ ? แก้วอุตสาห์เอามาให้เลยน้ะเว้ย " เขื่อนพูด
" เอาไปทิ้ง ฉันไม่กิน " โทโมะพูด ก็ทุกวันที่แก้วจะเอามาให้เขาและทุกวันเหมือนกันที่เขาสั่งให้
เอาไปทิ้ง
" เฮ้ออ มึงนิ้น่าา คอยดูเหอะวันไหนที่มึงไม่มีแก้วมึงจะเสียใจ " เขื่อนพูดก่อนจะเอาเค้กกับกาแฟ
ที่แก้วเอามาให้โทโมะนั้นเอามากินเสียเอง
" หรอ " โทโมะพูดก่อนจะนั่งทำงานของตนเองไป
-------------------------------------------------
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
