รักเธอแค่คนเดียว...

ไทชิรีบขับรถมาโรงพยาบาลในจังหวัดชลบุรีทันที หลังจากที่ลูกน้องของเขาโทรมารายงานว่าเจอตัวหวายแล้ว
ห้อง1305
ก๊อกๆๆ
แอ๊ด...
ไทชิเคาะประตูก่อนจะเปิดประตูแล้วเดินเข้ามาในห้อง หญิงวัยกลางคนที่นั่งเฝ้าหวายอยู่หันมามองเขาด้วยความสงสัย
"คุณเป็นใครเหรอค่ะ?"ป้าทิพย์ถาม เมื่อเห็นชายหนุ่มเดินเข้ามาในห้องพร้อมลูกน้องอีก2คน
"ผมเป็นสามีหวายครับ"ไทชิตอบ ก่อนจะนั่งลงข้างๆ เตียงที่หวายนอนหลับอยู่
ใบหน้าของหญิงสาวบ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่าเธออ่อนเพลียมากแค่ไหน ยิ่งทำให้เขารู้สึกแย่มากขึ้นเท่านั้น
"สามีของคุณหนูเหรอค่ะ? แต่คุณหนูเคยบอกกับป้าว่าสามีเธอเสียชีวิตไปแล้วนะค่ะ"ป้าทิพย์ถามเพื่อความแน่ใจ เพราะหวายได้บอกกับนางอย่างนั้นจริงๆ
เมื่อไทชิได้ยินแบบนั้นก็หันมามองร่างบางที่ยังคงนอนหลับอยู่ อะไรที่ทำให้เธอบอกกับหญิงวัยกลางคนไปแบบนั้น
 
[ฉัน... ท้อง...]คำพูดของหวาย ทำให้ไทชิชะงักทันที ก่อนจะละสายตาจากเอกสารตรงหน้าแล้วเอนหลังในท่าสบายๆ
'แล้วคุณมาบอกผมทำไม? คุณแน่ใจเหรอว่าเด็กในท้องเป็นลูกของผม?'
[ทำไมคุณพูดแบบนี้ล่ะ? คุณก็น่าจะรู้นะว่าฉันไม่เคยมีอะไรกับใครนอกจากคุณ!]
'หึ! แล้วไอ้โทโมะล่ะ? คุณไม่เคยมีอะไรกับมันหรือไง?'
[ไทชิ!!! ฉันไม่เคยคิดเลยนะว่าคุณจะมีความคิดแบบนี้! เสียแรงที่ฉันรักคุณจริงๆ]พูดจบหวายก็วางสายไปทันที
 
จู่ๆ บทสนทนาระหว่างเขากับหวายเมื่อวันที่หวายโทรมาบอกเขาว่าเธอท้องก็ดังขึ้นในหัว
ไทชิมองหวายนิ่ง คงไม่แปลกหรอกที่เธอจะบอกว่าสามีของเธอตายไปแล้วจริงๆ แต่อะไรก็คงไม่สำคัญไปกว่านี้อีกแล้ว! เพราะเขาจะมาทวงสิทธิ์ของเขาคืนจากเธอ!
 
ด้านโทโมะกับแก้ว
ห้องพักในรีสอร์ท
ร่างเปลือยเปล่าของคนสองคนที่นอนอยู่บนเตียงกว้าง บ่งบอกให้รู้ว่าก่อนหน้านี้ทั้งคู่ได้ทำอะไรกัน
"กรี๊ด!!!"แจมร้องกรี๊ด เมื่อตื่นขึ้นมาในสภาพที่ไม่มีเสื้อผ้าติดกายสักชิ้น ปลุกให้ชายหนุ่มที่นอนอยู่ข้างๆ เธอให้ตื่นขึ้นมา
ปัง
เสียงเปิดประตูเข้ามาอย่างแรง ทำให้ชายหญิงที่นั่งอยู่บนเตียงหันไปมองทันที
"แก้ว!!!"เสียงทุ้มของโทโมะขานชื่อคนที่เปิดประตูเข้าในห้องด้วยความตกใจ ก่อนจะหันมามองแจมที่นั่งร้องไห้อยู่บนเตียงใต้ผ้าห่มผืนหนา
แก้วยืนนิ่ง เมื่อเห็นสภาพเปลือยเปล่าไร้เสื้อผ้าของแจมที่นั่งร้องไห้กับผู้ชายคนที่เธอรักมากที่สุด ภาพตรงหน้าบ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่าทั้ง2ได้มีอะไรกัน ที่มากกว่าเจ้านายกับเลขา
"ไหน... พี่เคยสัญญาว่าจะไม่ทำให้แก้วเสียใจ... และพี่ก็จะรักแก้วแค่คนเดียวเท่านั้นไง... แล้วนี่มันอะไร!?"แก้วเอ่ยถามเสียงสั่น น้ำตาคลอกับภาพที่เห็น
"เอ่อ คือ..."โทโมะอ้ำอึ้ง เพราะเขาก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงกับหญิงสาวเหมือนกัน
"สุดท้าย... คุณก็ไม่สามารถรักษาสัญญาได้! ต่อไปนี้เราเลิกกัน!"แก้วพูดจบก็เดินออกจากห้องไปทันที
"แก้ว!!! โธ่เว้ย!!!"โทโมะตะโกนเรียกแก้ว แต่เธอก็ไม่หันกลับมา ก่อนจะสถบเสียงดังลั่น
แจมสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ เพราะเธอไม่เคยเห็นเจ้านายอารมณ์รุนแรงแบบนี้
"เธอ! บอกมานะว่าเธอเป็นคนทำใช่ไหม!?"โทโมะหันมาถามเลขาสาวที่ยังนั่งอยู่บนเตียง
"จะ แจม ปะ เปล่านะค่ะ"แจมตอบเสียงสั่นๆ ด้วยความกลัว
"โกหก!!! ถ้าเธอไม่ทำแล้วใครมันจะทำ!?"
"ฮือ... แจมไม่ได้ทำจริงๆ นะค่ะคุณวิศว อึก"
"โธ่เว้ย!!! ได้! ในเมื่อเธอไม่บอก ฉันเนี่ยแหละที่จะหาคำตอบเอง!!! เธอเตรียมตัวเจ็บตัวได้เลย! ชรัฐฐา!!!"โทโมะพูดจบก็เดินเข้าไปในห้องน้ำทันที
ปัง
เสียงปิดประตูเสียงดังสนั่น ทำให้แจมที่นั่งหน้าซีดด้วยความกลัวสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจในอารมณ์ของเจ้านายที่เธอไม่เคยเห็น
--------------------------------------------
 
 
 
 
 
มาแล้วๆๆๆๆๆ
อัพให้แล้วน๊าาาาา ยังติดตามกันอยู่หรือเปล่าาาาา
ต้องขอโทษรีดเดอร์ด้วยน๊าาาาา ที่ทิ้งไปนาน ช่วงนี้ไรเตอร์ไม่ว่างจริงๆ อ่ะ
ยังไงๆ ก็เม้นและติดตามกันต่อน๊าาาาา