รักเธอแค่คนเดียว...

7.9

เขียนโดย flame

วันที่ 11 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 13.51 น.

  30 chapter
  91 วิจารณ์
  48.20K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 15.27 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

21)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

3วันต่อมา

ไทชินั่งอ่านเอกสารสำคัญในห้องทำงานนิ่ง เขารู้แล้วว่าหวายเอาเงินที่ไหนมาใช้หนี้จนหมด

แต่คงไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าการหายตัวไปของเธอพร้อมกับลูกในท้องอีกแล้ว

หลังจากวันนั้นเขาก็สั่งลูกน้องให้ออกตามหาหวายทันที และที่สุดท้ายที่เธอไปคือโรงพยาบาล...

ก๊อกๆๆ

เสียงเคาะประตูดังขึ้น ทำให้ไทชิที่นั่งอ่านเอกสารสำคัญละสายตาไปมองประตูทันที

"เข้ามา"ไทชิเอ่ยเสียงเรียบ เอนหลังพิงพนักในท่าสบายๆ

แอ๊ด...

สาวสวยที่เปิดประตูเข้ามาในห้องทำงานของชายหนุ่ม ทำให้ไทชิถอนหายใจออกมาด้วยความเบื่อหน่ายทันที

"มาทำไม?"ไทชิเอ่ยถามเสียงเรียบ เมื่อหญิงสาวนั่งลงตรงหน้าเขา

"แหม พูดเหมือนคุณไม่อยากให้ฉันมาหาเลยนะค่ะ"หญิงสาวเอ่ยออกมาอย่างน้อยอกน้อยใจชายหนุ่ม

แต่สำหรับไทชิแล้วมันเป็นการเสแสร้งแกล้งทำเสียมากกว่า

"มีอะไรก็พูดมาตรงๆ ดีกว่าป๊อปปี้"ไทชิเอ่ยเสียงเรียบ มองป๊อปปี้นิ่งด้วยสายตาที่ยากจะอ่านออก

"คุณต้องรับผิดชอบลูกในท้องของฉัน!"ป๊อปปี้เอ่ย เพราะตอนนี้เธอตั้งท้องลูกของชายหนุ่มได้2เดือนกว่าแล้ว แต่ถ้าจะให้พูดตามความจริงแล้ว เธอเองก็ไม่รู้จริงๆ ว่าเด็กในท้องเป็นลูกของใครกันแน่

ไทชินิ่งไปทันที ไม่ใช่ว่าเขาจะไม่เคยพลาดมีอะไรกับเธอโดยที่ไม่ได้ป้อนกัน แต่เขาไม่คิดว่าตัวเองจะพลาดทำผู้หญิงท้องพร้อมกัน2คน

"แน่ใจเหรอว่าลูกในท้องเธอเป็นลูกของฉัน?"ไทชิเอ่ยถามเสียงเรียบ เพื่อต้องการคำตอบที่แท้จริง

"ทำไมคุณถามแบบนี้ล่ะ? ฉันมีอะไรกับคุณโดยที่คุณไม่ได้ป้องกันแค่คนเดียวนะ!"

"หึ! คุณคงคิดว่าผมโง่มากสินะป๊อปปี้! เรื่องที่ผมพลาดไม่ได้ป้องกันกับคุณ คุณน่าจะรู้ดีที่สุดนะว่าทำไม?"

ป๊อปปี้หน้าซีดทันที เพราะเรื่องที่เขาพลาดมีอะไรกับเธอโดยที่ไม่ได้ป้องกัน เพราะเธอวางยาปลุกเซ็กซ์กับเขานั้นเอง เพียงเพราะเธอต้องการเงินตรามากมายของเขาที่ใช้ทั้งชาติก็ยังไม่หมดนั่นเอง

"ตะ แต่ถึงยังไงเขาก็เป็นลูกของคุณนะค่ะไทชิ"

"เอาเป็นว่าผมจะรอให้คุณคลอดลูกก่อนแล้วกัน ถ้าเด็กคนนี้เป็นลูกของผมจริง ผมจะรับผิดชอบคุณกับลูก แต่ถ้าไมใช่... คุณคงรู้สินะว่าจะเจออะไร?"

 

ด้านหวาย

"อ้วก... อ้วก..."เสียงอาเจียนที่ดังขึ้น ทำให้ป้าทิพย์ที่เอาอาหารเช้ามาให้รีบเดินมาตามเสียงทันที

"ตายแล้ว ไหวไหมลูก?"ป้าทิพย์เอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง เพราะสภาพของหวายตอนนี้แย่มากจริงๆ เธอโทรมมากจนไม่เหลือเค้าโครงของคุณหนูเลยจริงๆ

"ปะ ป้าทิพย์..."หวายเอ่ยออกมาได้เพียงเท่านั้น ก่อนที่สติที่เหลืออยู่เพียงน้อยนิดจะดับไป

"คุณหนู!"

 

โรงพยาบาล...

ป้าทิพย์พาหวายมาโรงพยาบาลทันที หลังจากที่เธอหมดสติไป

ผลัก

คุณหมอหนุ่มเปิดประตูออกมาจากห้องฉุกเฉิน ทำให้ป้าทิพย์รีบลุกเข้าไปถามคุณหมอทันที

"คุณหมอค่ะ คุณหนูเป็นยังไงบ้างค่ะ?"

"ตอนนี้คนไข้ไม่เป็นอะไรแล้วครับ เธอแค่อ่อนเพลียเท่านั้นเอง เดี๋ยวให้เธอนอนพักที่โรงพยาบาลคืนหนึ่งนะครับ พรุ่งนี้ก็สามารถกลับบ้านได้เลยครับ"คุณหมอตอบ ก่อนจะเดินแยกออกไปดูคนไข้คนอื่นๆ

ป้าทิพย์เดินตามบุรุษพยาบาลที่เข็นเตียงของหวายไปที่ห้องพักฟื้น โดยที่ไม่รู้เลยว่ามีใครคนหนึ่งเดินตามหลังอยู่ห่างๆ

ห้อง1305

ชายร่างสูงที่สวมชุดสูทสีดำสนิทหยุดยืนที่หน้าห้องพักของหวายที่บุรุษพยาบาลได้เข็นเข้าไปเมื่อกี้นี้ มือหนาหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกง ก่อนจะกดโทรออกเมื่อเจอเบอร์ของเจ้านาย

"นายครับ ผมเจอคุณหวายแล้วครับ ตอนนี้เธออยู่ที่โรงพยาบาล... ครับ"

--------------------------------------------

 

 

 

 

 

มาอัพให้แล้ววววว

ตอนนี้เอาไทชิกับหวายไปก่อนน๊าาาาา

ช่วงนี้ไม่ค่อยมีกำลังใจสักเท่าไหร่เลยอ่ะ ยังไงก็เม้นและติดตามกันเยอะๆ น๊าาาาา

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา