รักเธอแค่คนเดียว...

บ้านศิริมงคลสกุล
แก้วเดินลงบันไดมาชั้นล่างแล้วตรงไปที่ห้องอาหารทันที ก่อนที่สายตาของเธอจะสะดุดเข้ากับร่างสูงของใครบางคนที่นั่งหันหลังให้เธอ
"อ้าว แก้ว มาทานข้าวด้วยกันนะลูก"คุณหญิงจันทร์มณีเอ่ยชวนลูกสาวคนเล็ก เมื่อเห็นว่าเธอเข้ามาในห้องอาหารแล้ว
"ค่ะ แล้วนี่ใครเหรอค่ะ?"แก้วถามกลับ เมื่อเดินมานั่งที่โต๊ะแล้วเห็นหน้าชายหนุ่มที่นั่งอยู่ก่อนแล้ว
"นี่เควินไงลูก จำไม่ได้เหรอ?"คุณไพรพิศารเอ่ยถามลูกสาว
"เควิน..."แก้วทวนชื่อเบาๆ ก่อนจะนั่งครุ่นคิดว่าเธอเคยรู้จักผู้ชายคนนี้ด้วยเหรอ
"น่าน้อยใจจัง ไหนบอกจะไม่ลืมกันไง..."เสียงทุ้มเอ่ยออกมาอย่างน้อยใจหญิงสาวอย่างไม่จริงจังนัก
"เควินที่เป็นลูกของคุณอาภาคีกับคุณน้าดารณีใช่ไหมค่ะ?"
"ครับ จำได้แล้วใช่ไหมแก้วใจ?"
"อ๋อๆๆ จำได้แหละ กลับมาเมื่อไหร่เนี่ย?"
"อาทิตย์ที่แล้วน่ะ แก้วสวยขึ้นหรือเปล่าเนี่ย?"คำถามของเควินทำให้แก้วถึงกับสำลักน้ำที่กำลังดื่มทันที
"แค่กๆๆ แค่กๆๆ พูดบ้าอะไรของนายเนี่ยเควิน!? อยากให้ฉันสำลักน้ำตายเลยหรือไง!?"แก้วโวยวายทันที หลังจากที่หายสำลักน้ำแล้ว ทำให้เควินส่งยิ้มกวนๆ ให้แก้วอีกหนึ่งที
"ก็เรื่องจริงนี่ แล้วนี่มีแฟนหรือยังอ่ะ?"เควินถามต่อ แต่คำถามนี้ทำให้แก้วหันขวับมามองเควินทันที
"ถามทำไม? จะจีบหรือไง?"
"ใช่! ถ้าแก้วยังไม่มีแฟนอ่ะนะ"
"นี่นายล้อฉันเล่นใช่ไหม?"
"จริงๆ นะ ฉันจะจีบเธอจริงๆ"เควินพูดอย่างหนักแน่น ทำให้แก้วหันมาขอความคิดเห็นจากบุพการีที่นั่งยิ้มอยู่
"เอ่อ... ฉัน... มีคนรักอยู่แล้วน่ะ"แก้วเอ่ยออกมาเบาๆ ทำให้เควินนิ่งไปทันที
"แก้ว... แต่ลูกเลิกกับเขาแล้วไม่ใช่เหรอ?"คุณไพรพิศารเอ่ยถามลูกสาวที่นั่งก้มหน้านิ่ง
"มันก็ใช่... แต่ตอนนี้แก้วยังไม่พร้อมที่จะรับใครเข้าจริงๆ นะ ขอโทษด้วยนะเควิน"แก้วตอบผู้เป็นพ่อ ก่อนจะหันมาขอโทษเควินที่นั่งตรงข้ามกับเธอ
"ไม่เป็นไร ยังไงเราก็รอได้..."เควินตอบพร้อมกับยิ้มบางๆ ให้แก้ว
 
โรงแรมเครือไทยานนท์
"อะไรนะ!? นี่แม่มึงจับคู่ให้มึงอีกแล้วเหรอว่ะ?"เขื่อนถาม หลังจากที่โทโมะได้เล่าเรื่องที่มารดาของเขาได้พาหวายมาดูตัวที่บ้านเมื่อเช้านี้
"เออ"โทโมะตอบกลับเสียงเรียบ แล้วถอนหายใจออกมาเบาๆ
"แม่มึงคงไม่รู้เรื่องแก้วใช่ไหม?"ป๊อปปี้ถาม หลังจากที่นั่งเงียบอยู่นาน เพราะถ้าคุณหญิงมาซากิรู้เรื่องของแก้วท่านจะเปลี่ยนความคิดทันที
"เออ"
"แล้วทำไมมึงไม่บอกไปว่ะไอ้โมะ?"เคนตะถามอย่างสงสัย
"กูพยายามมาหลายครั้งแล้ว แต่แม่กูขัดตลอด จะให้กูไปบอกท่านตอนไหนว่ะ?"
"งั้นมึงก็พาแม่มึงไปบ้านแก้วเลยสิ ง่ายดี"จองเบพูดขึ้น
"ถ้ามันง่ายขนาดนั้น แม่กูยอมรับแก้วไปตั้งนานแล้ว"
"แล้วมึงจะเอายังไง?"ป๊อปปี้ถามขึ้นอีกครั้ง
"กูจะคุยกับแก้วให้รู้เรื่องก่อน แล้วค่อยพาแก้วไปหาแม่ที่บ้าน"
"แต่มึงเคยพาแก้วไปหาแม่มึงแล้วนี่หว้า แน่ใจเหรอว่าแม่มึงจะยอมรับ?"เขื่อนถาม เพราะโทโมะเคยแก้วไปหาคุณหญิงมาซากิแล้วครั้งหนึ่ง
"ไม่ยอมรับก็ช่าง เพราะคนที่กูรักคือแก้วคนเดียว!"โทโมะพูดด้วยเสียงที่หนักแน่น ทำให้เพื่อนๆ ของเขายิ้มออกมาทันที
ถึงโทโมะจะดูเย็นชามากแค่ไหน แต่หัวใจของเขามีผู้หญิงคนนี้คนเดียวเท่านั้น ที่สามารถทำให้เขายิ้มและมีความสุขได้
--------------------------------------------
 
 
 
มาแล้วๆๆๆ
อัพให้แล้วน๊า
ยังไงก็ฝากเม้น ติดตามกันได้นะค่ะรีดเดอร์