รักเธอแค่คนเดียว...

บ้านศิริมงคลสกุล

แก้วเดินลงบันไดมาชั้นล่างแล้วตรงไปที่ห้องอาหารทันที ก่อนที่สายตาของเธอจะสะดุดเข้ากับร่างสูงของใครบางคนที่นั่งหันหลังให้เธอ

"อ้าว แก้ว มาทานข้าวด้วยกันนะลูก"คุณหญิงจันทร์มณีเอ่ยชวนลูกสาวคนเล็ก เมื่อเห็นว่าเธอเข้ามาในห้องอาหารแล้ว

"ค่ะ แล้วนี่ใครเหรอค่ะ?"แก้วถามกลับ เมื่อเดินมานั่งที่โต๊ะแล้วเห็นหน้าชายหนุ่มที่นั่งอยู่ก่อนแล้ว

"นี่เควินไงลูก จำไม่ได้เหรอ?"คุณไพรพิศารเอ่ยถามลูกสาว

"เควิน..."แก้วทวนชื่อเบาๆ ก่อนจะนั่งครุ่นคิดว่าเธอเคยรู้จักผู้ชายคนนี้ด้วยเหรอ

"น่าน้อยใจจัง ไหนบอกจะไม่ลืมกันไง..."เสียงทุ้มเอ่ยออกมาอย่างน้อยใจหญิงสาวอย่างไม่จริงจังนัก

"เควินที่เป็นลูกของคุณอาภาคีกับคุณน้าดารณีใช่ไหมค่ะ?"

"ครับ จำได้แล้วใช่ไหมแก้วใจ?"

"อ๋อๆๆ จำได้แหละ กลับมาเมื่อไหร่เนี่ย?"

"อาทิตย์ที่แล้วน่ะ แก้วสวยขึ้นหรือเปล่าเนี่ย?"คำถามของเควินทำให้แก้วถึงกับสำลักน้ำที่กำลังดื่มทันที

"แค่กๆๆ แค่กๆๆ พูดบ้าอะไรของนายเนี่ยเควิน!? อยากให้ฉันสำลักน้ำตายเลยหรือไง!?"แก้วโวยวายทันที หลังจากที่หายสำลักน้ำแล้ว ทำให้เควินส่งยิ้มกวนๆ ให้แก้วอีกหนึ่งที

"ก็เรื่องจริงนี่ แล้วนี่มีแฟนหรือยังอ่ะ?"เควินถามต่อ แต่คำถามนี้ทำให้แก้วหันขวับมามองเควินทันที

"ถามทำไม? จะจีบหรือไง?"

"ใช่! ถ้าแก้วยังไม่มีแฟนอ่ะนะ"

"นี่นายล้อฉันเล่นใช่ไหม?"

"จริงๆ นะ ฉันจะจีบเธอจริงๆ"เควินพูดอย่างหนักแน่น ทำให้แก้วหันมาขอความคิดเห็นจากบุพการีที่นั่งยิ้มอยู่

"เอ่อ... ฉัน... มีคนรักอยู่แล้วน่ะ"แก้วเอ่ยออกมาเบาๆ ทำให้เควินนิ่งไปทันที

"แก้ว... แต่ลูกเลิกกับเขาแล้วไม่ใช่เหรอ?"คุณไพรพิศารเอ่ยถามลูกสาวที่นั่งก้มหน้านิ่ง

"มันก็ใช่... แต่ตอนนี้แก้วยังไม่พร้อมที่จะรับใครเข้าจริงๆ นะ ขอโทษด้วยนะเควิน"แก้วตอบผู้เป็นพ่อ ก่อนจะหันมาขอโทษเควินที่นั่งตรงข้ามกับเธอ

"ไม่เป็นไร ยังไงเราก็รอได้..."เควินตอบพร้อมกับยิ้มบางๆ ให้แก้ว

โรงแรมเครือไทยานนท์

"อะไรนะ!? นี่แม่มึงจับคู่ให้มึงอีกแล้วเหรอว่ะ?"เขื่อนถาม หลังจากที่โทโมะได้เล่าเรื่องที่มารดาของเขาได้พาหวายมาดูตัวที่บ้านเมื่อเช้านี้

"เออ"โทโมะตอบกลับเสียงเรียบ แล้วถอนหายใจออกมาเบาๆ

"แม่มึงคงไม่รู้เรื่องแก้วใช่ไหม?"ป๊อปปี้ถาม หลังจากที่นั่งเงียบอยู่นาน เพราะถ้าคุณหญิงมาซากิรู้เรื่องของแก้วท่านจะเปลี่ยนความคิดทันที

"เออ"

"แล้วทำไมมึงไม่บอกไปว่ะไอ้โมะ?"เคนตะถามอย่างสงสัย

"กูพยายามมาหลายครั้งแล้ว แต่แม่กูขัดตลอด จะให้กูไปบอกท่านตอนไหนว่ะ?"

"งั้นมึงก็พาแม่มึงไปบ้านแก้วเลยสิ ง่ายดี"จองเบพูดขึ้น

"ถ้ามันง่ายขนาดนั้น แม่กูยอมรับแก้วไปตั้งนานแล้ว"

"แล้วมึงจะเอายังไง?"ป๊อปปี้ถามขึ้นอีกครั้ง

"กูจะคุยกับแก้วให้รู้เรื่องก่อน แล้วค่อยพาแก้วไปหาแม่ที่บ้าน"

"แต่มึงเคยพาแก้วไปหาแม่มึงแล้วนี่หว้า แน่ใจเหรอว่าแม่มึงจะยอมรับ?"เขื่อนถาม เพราะโทโมะเคยแก้วไปหาคุณหญิงมาซากิแล้วครั้งหนึ่ง

"ไม่ยอมรับก็ช่าง เพราะคนที่กูรักคือแก้วคนเดียว!"โทโมะพูดด้วยเสียงที่หนักแน่น ทำให้เพื่อนๆ ของเขายิ้มออกมาทันที

ถึงโทโมะจะดูเย็นชามากแค่ไหน แต่หัวใจของเขามีผู้หญิงคนนี้คนเดียวเท่านั้น ที่สามารถทำให้เขายิ้มและมีความสุขได้

--------------------------------------------

มาแล้วๆๆๆ

อัพให้แล้วน๊า

ยังไงก็ฝากเม้น ติดตามกันได้นะค่ะรีดเดอร์