รักเธอแค่คนเดียว...

7.9

เขียนโดย flame

วันที่ 11 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 13.51 น.

  30 chapter
  91 วิจารณ์
  47.94K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 15.27 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

14)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ผับKM_KZ

ร่างบางในชุดเดรสเกาะสีดำเดินเข้ามาในผับ ก่อนที่สายตาของเธอจะกวาดมองไปรอบๆ แล้วสะดุดเข้าที่ร่างสูงของใครคนหนึ่งที่กำลังนัวเนียอยู่กับสาวสวยร่างอวบอย่างไม่อายสายตาของคนที่มองอยู่เลยสักนิด

ขาเรียวก้าวเดินตรงไปยังร่างของคนสองคนที่กำลังจูบกันอย่างดูดดื่ม ก่อนที่เธอจะกระชากแขนของสาวสวยที่กำลังจูบกับร่างสูงอย่างแรง

"โอ๊ย!"เสียงหวานร้องออกมาแล้วจับมือของคนที่กระชากแขนเธออย่างแรงที่บีบแขนของเธอราวกับจะหักแขนเธอยังไงยังงั้น

"ปล่อยนะ! ฉันเจ็บ!"สาวสวยร้องบอก คนที่กำแขนเธอแน่น

เพี๊ย!

"อย่ามายุ่งกับผัวฉัน!!!"ร่างบางบอกเสียงเหี้ยม หลังจากที่มือเรียวอีกข้างตบเข้าที่ใบหน้าสวยอย่างแรงจนเลือดไหลซึมออกมาจากมุมปาก

"อะ อะไรนะ!? ผัวเธอเหรอ!?"สาวสวยถามอย่างตกใจ เพราะเธอไม่คิดว่าร่างสูงที่จูบกับเธออย่างดูดดื่มจะมีเมียแล้ว

"ใช่!!! ออกไปได้แล้ว!!!"ตวาดเสียงดัง จนสาวสวยรีบเดินออกไปทันที

เมื่อสาวสวยเดินออกไป ร่างบางก็หันกลับมามองร่างสูงที่นั่งดื่มเหล้าอย่างสบายอารมณ์ ไม่สนใจในสิ่งที่เธอทำสักนิด จนเธอรู้สึกหงุดหงิด

"เป็นอะไร?"เสียงทุ้มเอ่ยถาม เมื่อเห็นว่าเธอกระแทกตัวนั่งลงข้างๆ เขาอย่างแรง

"ผัวนอกใจ คุณคิดว่าฉันเป็นอะไรอีกล่ะ!?"ร่างบางถามกลับเสียงขุ่น

"อะไรกัน? ผมก็เป็นของผมแบบนี้ ยังไม่ชินอีกเหรอ?"

"ไม่! ฉันไม่มีวันชินกับนิสัยเจ้าชู้ของคุณ!"

"เหรอ... งั้นก็เลิกยุ่งกับผมสิ คุณก็รู้ว่าผมไม่มีวันหยุดอยู่ที่คุณ!"

"ไทชิ!!!"

"จะเรียกทำไม? ผมได้ข่าวว่าคุณกำลังจับไอ้โทโมะอยู่นี่ ทำไมไม่ไปไล่จับมันให้อยู่ล่ะ?"ไทชิพูดแล้วกระตุกยิ้มที่มุมปากอย่างเย้ยหยัน

"อ๋อ! แล้วอย่าไปทำแบบนั้นกับคนอื่นอีกล่ะ เพราะผมกับคุณไม่ได้เป็นอะไรกัน!"พูดจบก็ลุกขึ้นแล้วเดินออกไปทันที โดยไม่สนใจร่างบางที่นั่งเม้มปากตัวเองแน่นกับคำพูดที่ไร้เยื่อใยของเขา

น้ำตาหยดใสไหลลงมาอย่างช้าๆ เมื่อคิดถึงใครอีกคนที่คอยดูแลเธอเวลาที่เธอทุกข์ใจ แต่... ตอนนี้ไม่มีอีกแล้ว...

'ขอโทษนะ... กวิน'ร่างบางคิดในใจ ก่อนจะเช็ดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้วลุกเดินออกไปทันที

 

วันต่อมา

บ้านไทยานนท์

หวายมาที่บ้านของโทโมะ เพื่อที่จะดักรอชายหนุ่ม แต่สายตาของเธอก็สะดุดเข้ากับร่างบางของใครอีกคนที่นั่งหันหลังให้เธออยู่ในห้องรับแขกกับคุณหญิงมาซากิ

"อ้าว หนูหวายมาทำอะไรแต่เช้าลูก?"คุณหญิงมาซากิเอ่ยถาม เมื่อหันเจอหวายที่ยืนอยู่ห้องรับแขก

"สวัสดีค่ะคุณป้า"หวายเดินเข้าไปในห้องรับแขก ก่อนจะยกมือไหว้คุณหญิงมาซากิ แล้วหันมามองอีกคนที่นั่งอยู่ด้วย

"อ้าว คุณแก้ว สวัสดีค่ะ มาทำอะไรที่บ้านพี่โทโมะแต่เช้าล่ะค่ะ?"หวายเอ่ยทัก ก่อนจะถามออกไปด้วยความสงสัย

"สวัสดีค่ะคุณหวาย พอดีว่าพี่โมะโทรตามให้ดิฉันมาที่นี่แต่เช้าน่ะค่ะ"แก้วตอบทั้งรอยยิ้ม หากแต่ในใจเธอไม่ได้ยิ้มตามไปด้วยที่ได้เจอหวาย

"มาทำไมเหรอค่ะ?"

"เอ่อ... ไม่มีอะไรหรอกลูก เอ๋ ว่าแต่หนูเถอะมาทำอะไรแต่เช้าจ๊ะ?"คุณหญิงมาซากิเอ่ยขัด เพราะไม่อยากให้แก้วกับหวายต้องมาทะเลาะกันในบ้านของนาง เพราะลูกชายของนางดันบอกว่าต้องการแต่งงานกับแก้วภายใน3เดือน

"ก็มาหาพี่โทโมะน่ะค่ะ ว่าจะชวนไปทานข้าวข้างนอกสักหน่อยค่ะ"หวายตอบแล้วหันมายิ้มให้กับแก้ว

"คงไม่ได้หรอกครับ เพราะผมกับแก้วกำลังจะไปลองชุดกัน"เสียงทุ้มของโทโมะดังขึ้น ทำให้ทุกคนหันมามองเขาทันที

"ลองชุด? ชุดอะไรเหรอค่ะ?"หวายถามอย่างสงสัย

"ชุดแต่งงานน่ะครับ"โทโมะตอบเสียงเรียบ ก่อนจะนั่งลงข้างๆ แก้ว มือหนาโอบเอวบางของแก้วไว้หลวมๆ

หวายนิ่งไปทันที ก่อนจะหันมามองคุณหญิงมาซากิที่นั่งอยู่ข้างๆ เธอ

"มะ หมายความว่ายังไงค่ะคุณป้า?"

"เอ่อ... คือว่า... เอ่อ..."คุณหญิงมาซากิอ้ำอึ้งอยู่นาน เพราะนางไม่รู้ว่าจะตอบหญิงสาวไปอย่างไรดี

"ก็หมายความว่าผมกับแก้วกำลังจะแต่งงานกันไงครับ"โทโมะที่เห็นว่ามารดาไม่ยังตอบ จึงตอบเอง ทำให้หวายหันกลับมามองเขาอีกครั้ง

"เป็นไปไม่ได้! แล้วหวายล่ะ? ฉันเป็นว่าที่คู่หมั้นคุณนะโทโมะ! คุณป้าจะทำแบบนี้กับหวายไม่นะค่ะ!"หวายโวยวายเสียงดัง เมื่อได้ยินในสิ่งที่ชายหนุ่มบอก

"เอ่อ... ป้า..."คุณหญิงมาซากิพูดยังไม่ทันจบ โทโมะก็พูดแทรกขึ้นมาเสียก่อน

"ทำไมจะไม่ได้ล่ะครับ? ในเมื่อผมกับแก้วเรารักกัน อีกอย่าง... ถ้าคิดจะจับผมเพื่อพยุงฐานะของคุณล่ะก็ มันไม่สำเร็จหรอกครับ ผมรู้หมดทุกอย่างที่เกี่ยวกับครอบครัวของคุณแล้ว"

"หมายความว่าไงตาโมะ?"คุณหญิงมาซากิหันมาถามลูกชายอย่างสงสัย

"ก็ครอบครัวของเธอกำลังจะล้มละลายไงครับ ถึงได้มาหาคุณแม่ เพราะต้องการเอาเงินไปใช้หนี้เกือบร้อยล้าน"

คุณหญิงมาซากินิ่งไปทันที เมื่อได้ยินสิ่งที่ลูกชายของนางบอก นางไม่เคยรู้มาก่อนว่าสาวสวยไฮโซที่นางเลือกกำลังจะล้มละลาย

"มะ ไม่จริงนะค่ะคุณป้า! คุณพูดบ้าอะไรของคุณ!"หวายรีบปฏิเสธทันที

"ไม่จริงอะไรครับคุณหวาย นี่คุณคงไม่รู้สินะว่าถูกไอ้ไทชิมันหลอกจนล้มละลายแบบนี้"

"มะ หมายความว่าไง!?"

"ก็ที่พวกคุณล้มละลาย เพราะมันนั่นแหละ มันหลอกคุณให้ทิ้งกวิน และหลอกให้พ่อคุณร่วมลงทุ่นจนหมดตัวไง"

"มะ ไม่จริง... คุณโกหก! ไทชิจะหลอกฉันทำไม? ในเมื่อฉันกับเขา..."

"มันไม่เคยรักคุณหรอก ที่มันทำเพราะต้องการแก้แค้นพ่อคุณต่างหาก"

หวายนิ่งไปทันที เมื่อได้ยินในสิ่งที่เธอไม่เคยรู้มาก่อนจากปากของโทโมะ น้ำตาหยดใสไหลลงมาอย่างช้าๆมือบางยกขึ้นกุมหัวทันที

"กรี๊ด!!!"

--------------------------------------------

 

 

 

มาแล้วๆๆๆๆๆ

อัพให้แล้วน๊าาาาาาา

หายไปหลายวันคิดถึงกันบ้างหรือเปล่าน๊าาาาาาา

ยังไงก็เม้นและติดตามกันได้แล้วนะค่ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา