รักในความทรงจำ

 
 
 
 
 
 
 
 
 
ตอนที่20
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" พี่ป๊อปจะไปไหนคะ " ทันทีที่กลับมาถึงบ้านป๊อปปี้ก็กำลังจะเดินไปที่บ้านหลังเล็กที่อยู่ด้านหลังของบ้านใหญ่ บ้านหลังเล้กเป็นบ้านที่เขาสร้างขึ้นมาเขามักจะไปอยู่ที่นั่นเวลาที่เขาเครียด เพราะที่นั่นมีความทรงจำของเขากับเธอที่เขาเอามาเก็บไว้ที่นั่น
 
 
 
 
" ต่างคนต่างอยู่ " ป๊อปปี้พูดเฉยชาใส่จินนี่ ก่อนจะเดินออกไป บอมรีบเดินเข้าไปหาจินนี่ทันทีที่หญิงสาวทรุดตัวลงกับพื้น 
 
 
 
 
พรึ่บ!
 
 
 
 
" ฉันต้องทนไปอีกนานแค่ไหนกัน ฮึกฮืออ " ทั้ง 2 กอดกันแน่น ก่อนที่บอมจะพาจินนี่ไปพักที่ห้องแล้วดูแลหยิงสาวอย่างดี 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เธอกลับไปพักเถอะฟาง " โทโมะเดินเข้ามาเห็นฟางนั่งอยู่ข้างๆเตียงคนไข้ก็พูดกับฟาง ฟางไม่ยอมมองหน้าโทโมะ 
 
 
 
 
" ฟางอยากอยู่กับแก้ว " 
 
 
 
 
" แต่พรุ่งนี้น้องฟ้อนท์ต้องไปเรียน ถ้าฟ้อนท์ตื่นมาแล้วไม่เห็นฟางจะแย่นะ " 
 
 
 
 
" .......... "
 
 
 
 
" ฉันขอโอกาศดูแลแก้วเถอะนะฟาง " 
 
 
 
 
 
" คุณโทโมะ !! "
 
 
 
 
" ฉันรู้แล้วว่าฉันรักเพื่อนเธอขนาดไหน ฉันจะไม่มีวันทำให้เธอเสียใจอีก ขอร้องนะฟาง " 
 
 
 
 
 
" ก็ได้คะ! " ฟางยิ้มให้ชายหนุ่มแล้วมองหน้าแก้วที่ยังนอนนิ่งเหมือนเดิม 
 
 
 
 
" ฟางไว้ใจคุณแล้วนะคะ " ฟางยิ้มให้โทโมะก่อจะเดินออกไป โทโมะให้คนไปส่งฟางที่บ้านพัก ส่วนตัวเองก็เฝ้าแก้วเอาไว้ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ฉันไม่รู้ว่ามันจะเลวร้ายขนาดนี้ " 
 
 
 
 
 
" ........ "
 
 
 
 
 
" เธอคงเจ็บมากสินะแก้ว " 
 
 
 
 
 
"........... "
 
 
 
 
 
" ฉันขอโทษนะ " 
 
 
 
 
" ฉันรักเธอ .... " โทโมะก้มไปกระซิบที่ข้างหูของหญิงสาวก่อนจะจุมพิตเบาๆ น้ำตาลูกผู้ชายไหลออกมาอย่างควบคุมไม่ได้ เขาคงเลวมากสินะ ...
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" น้องฟ้อนท์ ทำไม..."
 
 
 
 
 
" !!! "
 
 
 
 
 
" คุณมาที่นี่ได้ยังไง " ฟางตกใจเมื่อเปิดประตูไปก็พบกับชายหนุ่มที่เพิ่งจะกลับไปพร้อมกับภรรยาของเขา 
 
 
 
 
" ฉันมาหาลูก " 
 
 
 
 
" ลูกของฉันคะ " 
 
 
 
 
 
" ........ " ป๊อปปี้มองหน้าฟางนิ่งๆก่อนจะล้มตัวนอนข้างๆของฟ้อนทืแล้วกอดเด็กน้อยเอาไว้อย่างแสนรัก ส่วนเด็กน้อยก็ขยับตัวพลิกมากอดชายหนุ่มเช่นกัน 
 
 
 
 
" คุณลุกมาเดี๋ยวนี้นะคะ " ฟางเดินเข้าไปเอาเรื่องป๊อปปี้ แต่ชายหนุ่มกลับทำท่าว่าอย่าส่งเสียงดัง
 
 
 
 
" คุณก็ลุกสิ  " 
 
 
 
 
 
" ......... " 
 
 
 
 
" เออ ตามใจ " ฟางขี้เกียจจะทะเลาะกับป๊อปปี้เลยเลือกที่จะเดินกลับไปนอนที่ห้องของตัวเองแล้วจัดการธุระส่วนตัวของตัวเอง แล้วก็เดินกลับมาดูป๊อปปี้อีกครั้ง
 
 
 
 
" คุณ ๆๆ  " ฟางเดินเข้าไปสะกิดป๊อปปี้ที่กอดเด็กน้อยหลับไป แต่ไร้การตอบกลับ หญิงสาวเลยถอนหายใจแล้วเลือกที่จะห่มผ้าให้ทั้ง2 พ่อลูก
 
 
 
 
" แม่รักหนูนะครับ " ฟางจุมผิตท่หน้าผากของเด็กน้อยอย่างอ่อนโยน 
 
 
 
 
" ฟางรักคุณนะคะ ถึงแม้ว่ามันจะเป็นไปไม่ได้ " ฟางพูดแล้วมองหน้าป๊อปปี้ที่หลับไปไม่รู้เรื่อง ก่อนจะต้องรีบปาดน้ำตาแล้วเดินไปปิดไฟพร้อมกัมกับเดินออกไปจากห้อง 
 
 
 
 
" ฉันก็รักเธอนะฟาง... " 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
 
 ขอบคุณครัชชช^^