รักในความทรงจำ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตอนที่20

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" พี่ป๊อปจะไปไหนคะ " ทันทีที่กลับมาถึงบ้านป๊อปปี้ก็กำลังจะเดินไปที่บ้านหลังเล็กที่อยู่ด้านหลังของบ้านใหญ่ บ้านหลังเล้กเป็นบ้านที่เขาสร้างขึ้นมาเขามักจะไปอยู่ที่นั่นเวลาที่เขาเครียด เพราะที่นั่นมีความทรงจำของเขากับเธอที่เขาเอามาเก็บไว้ที่นั่น

 

 

 

 

" ต่างคนต่างอยู่ " ป๊อปปี้พูดเฉยชาใส่จินนี่ ก่อนจะเดินออกไป บอมรีบเดินเข้าไปหาจินนี่ทันทีที่หญิงสาวทรุดตัวลงกับพื้น 

 

 

 

 

พรึ่บ!

 

 

 

 

" ฉันต้องทนไปอีกนานแค่ไหนกัน ฮึกฮืออ " ทั้ง 2 กอดกันแน่น ก่อนที่บอมจะพาจินนี่ไปพักที่ห้องแล้วดูแลหยิงสาวอย่างดี 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เธอกลับไปพักเถอะฟาง " โทโมะเดินเข้ามาเห็นฟางนั่งอยู่ข้างๆเตียงคนไข้ก็พูดกับฟาง ฟางไม่ยอมมองหน้าโทโมะ 

 

 

 

 

" ฟางอยากอยู่กับแก้ว " 

 

 

 

 

" แต่พรุ่งนี้น้องฟ้อนท์ต้องไปเรียน ถ้าฟ้อนท์ตื่นมาแล้วไม่เห็นฟางจะแย่นะ " 

 

 

 

 

" .......... "

 

 

 

 

" ฉันขอโอกาศดูแลแก้วเถอะนะฟาง " 

 

 

 

 

 

" คุณโทโมะ !! "

 

 

 

 

" ฉันรู้แล้วว่าฉันรักเพื่อนเธอขนาดไหน ฉันจะไม่มีวันทำให้เธอเสียใจอีก ขอร้องนะฟาง " 

 

 

 

 

 

" ก็ได้คะ! " ฟางยิ้มให้ชายหนุ่มแล้วมองหน้าแก้วที่ยังนอนนิ่งเหมือนเดิม 

 

 

 

 

" ฟางไว้ใจคุณแล้วนะคะ " ฟางยิ้มให้โทโมะก่อจะเดินออกไป โทโมะให้คนไปส่งฟางที่บ้านพัก ส่วนตัวเองก็เฝ้าแก้วเอาไว้ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ฉันไม่รู้ว่ามันจะเลวร้ายขนาดนี้ " 

 

 

 

 

 

" ........ "

 

 

 

 

 

" เธอคงเจ็บมากสินะแก้ว " 

 

 

 

 

 

"........... "

 

 

 

 

 

" ฉันขอโทษนะ " 

 

 

 

 

" ฉันรักเธอ .... " โทโมะก้มไปกระซิบที่ข้างหูของหญิงสาวก่อนจะจุมพิตเบาๆ น้ำตาลูกผู้ชายไหลออกมาอย่างควบคุมไม่ได้ เขาคงเลวมากสินะ ...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" น้องฟ้อนท์ ทำไม..."

 

 

 

 

 

" !!! "

 

 

 

 

 

" คุณมาที่นี่ได้ยังไง " ฟางตกใจเมื่อเปิดประตูไปก็พบกับชายหนุ่มที่เพิ่งจะกลับไปพร้อมกับภรรยาของเขา 

 

 

 

 

" ฉันมาหาลูก " 

 

 

 

 

" ลูกของฉันคะ " 

 

 

 

 

 

" ........ " ป๊อปปี้มองหน้าฟางนิ่งๆก่อนจะล้มตัวนอนข้างๆของฟ้อนทืแล้วกอดเด็กน้อยเอาไว้อย่างแสนรัก ส่วนเด็กน้อยก็ขยับตัวพลิกมากอดชายหนุ่มเช่นกัน 

 

 

 

 

" คุณลุกมาเดี๋ยวนี้นะคะ " ฟางเดินเข้าไปเอาเรื่องป๊อปปี้ แต่ชายหนุ่มกลับทำท่าว่าอย่าส่งเสียงดัง

 

 

 

 

" คุณก็ลุกสิ  " 

 

 

 

 

 

" ......... " 

 

 

 

 

" เออ ตามใจ " ฟางขี้เกียจจะทะเลาะกับป๊อปปี้เลยเลือกที่จะเดินกลับไปนอนที่ห้องของตัวเองแล้วจัดการธุระส่วนตัวของตัวเอง แล้วก็เดินกลับมาดูป๊อปปี้อีกครั้ง

 

 

 

 

" คุณ ๆๆ  " ฟางเดินเข้าไปสะกิดป๊อปปี้ที่กอดเด็กน้อยหลับไป แต่ไร้การตอบกลับ หญิงสาวเลยถอนหายใจแล้วเลือกที่จะห่มผ้าให้ทั้ง2 พ่อลูก

 

 

 

 

" แม่รักหนูนะครับ " ฟางจุมผิตท่หน้าผากของเด็กน้อยอย่างอ่อนโยน 

 

 

 

 

" ฟางรักคุณนะคะ ถึงแม้ว่ามันจะเป็นไปไม่ได้ " ฟางพูดแล้วมองหน้าป๊อปปี้ที่หลับไปไม่รู้เรื่อง ก่อนจะต้องรีบปาดน้ำตาแล้วเดินไปปิดไฟพร้อมกัมกับเดินออกไปจากห้อง 

 

 

 

 

" ฉันก็รักเธอนะฟาง... " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---

 

 

 

 ขอบคุณครัชชช^^