รักในความทรงจำ
เขียนโดย PFKM
วันที่ 9 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 18.58 น.
แก้ไขเมื่อ 9 มีนาคม พ.ศ. 2558 20.22 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
20) 20* ฉันรักเธอนะ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ตอนที่20
" พี่ป๊อปจะไปไหนคะ " ทันทีที่กลับมาถึงบ้านป๊อปปี้ก็กำลังจะเดินไปที่บ้านหลังเล็กที่อยู่ด้านหลังของบ้านใหญ่ บ้านหลังเล้กเป็นบ้านที่เขาสร้างขึ้นมาเขามักจะไปอยู่ที่นั่นเวลาที่เขาเครียด เพราะที่นั่นมีความทรงจำของเขากับเธอที่เขาเอามาเก็บไว้ที่นั่น
" ต่างคนต่างอยู่ " ป๊อปปี้พูดเฉยชาใส่จินนี่ ก่อนจะเดินออกไป บอมรีบเดินเข้าไปหาจินนี่ทันทีที่หญิงสาวทรุดตัวลงกับพื้น
พรึ่บ!
" ฉันต้องทนไปอีกนานแค่ไหนกัน ฮึกฮืออ " ทั้ง 2 กอดกันแน่น ก่อนที่บอมจะพาจินนี่ไปพักที่ห้องแล้วดูแลหยิงสาวอย่างดี
" เธอกลับไปพักเถอะฟาง " โทโมะเดินเข้ามาเห็นฟางนั่งอยู่ข้างๆเตียงคนไข้ก็พูดกับฟาง ฟางไม่ยอมมองหน้าโทโมะ
" ฟางอยากอยู่กับแก้ว "
" แต่พรุ่งนี้น้องฟ้อนท์ต้องไปเรียน ถ้าฟ้อนท์ตื่นมาแล้วไม่เห็นฟางจะแย่นะ "
" .......... "
" ฉันขอโอกาศดูแลแก้วเถอะนะฟาง "
" คุณโทโมะ !! "
" ฉันรู้แล้วว่าฉันรักเพื่อนเธอขนาดไหน ฉันจะไม่มีวันทำให้เธอเสียใจอีก ขอร้องนะฟาง "
" ก็ได้คะ! " ฟางยิ้มให้ชายหนุ่มแล้วมองหน้าแก้วที่ยังนอนนิ่งเหมือนเดิม
" ฟางไว้ใจคุณแล้วนะคะ " ฟางยิ้มให้โทโมะก่อจะเดินออกไป โทโมะให้คนไปส่งฟางที่บ้านพัก ส่วนตัวเองก็เฝ้าแก้วเอาไว้
" ฉันไม่รู้ว่ามันจะเลวร้ายขนาดนี้ "
" ........ "
" เธอคงเจ็บมากสินะแก้ว "
"........... "
" ฉันขอโทษนะ "
" ฉันรักเธอ .... " โทโมะก้มไปกระซิบที่ข้างหูของหญิงสาวก่อนจะจุมพิตเบาๆ น้ำตาลูกผู้ชายไหลออกมาอย่างควบคุมไม่ได้ เขาคงเลวมากสินะ ...
" น้องฟ้อนท์ ทำไม..."
" !!! "
" คุณมาที่นี่ได้ยังไง " ฟางตกใจเมื่อเปิดประตูไปก็พบกับชายหนุ่มที่เพิ่งจะกลับไปพร้อมกับภรรยาของเขา
" ฉันมาหาลูก "
" ลูกของฉันคะ "
" ........ " ป๊อปปี้มองหน้าฟางนิ่งๆก่อนจะล้มตัวนอนข้างๆของฟ้อนทืแล้วกอดเด็กน้อยเอาไว้อย่างแสนรัก ส่วนเด็กน้อยก็ขยับตัวพลิกมากอดชายหนุ่มเช่นกัน
" คุณลุกมาเดี๋ยวนี้นะคะ " ฟางเดินเข้าไปเอาเรื่องป๊อปปี้ แต่ชายหนุ่มกลับทำท่าว่าอย่าส่งเสียงดัง
" คุณก็ลุกสิ "
" ......... "
" เออ ตามใจ " ฟางขี้เกียจจะทะเลาะกับป๊อปปี้เลยเลือกที่จะเดินกลับไปนอนที่ห้องของตัวเองแล้วจัดการธุระส่วนตัวของตัวเอง แล้วก็เดินกลับมาดูป๊อปปี้อีกครั้ง
" คุณ ๆๆ " ฟางเดินเข้าไปสะกิดป๊อปปี้ที่กอดเด็กน้อยหลับไป แต่ไร้การตอบกลับ หญิงสาวเลยถอนหายใจแล้วเลือกที่จะห่มผ้าให้ทั้ง2 พ่อลูก
" แม่รักหนูนะครับ " ฟางจุมผิตท่หน้าผากของเด็กน้อยอย่างอ่อนโยน
" ฟางรักคุณนะคะ ถึงแม้ว่ามันจะเป็นไปไม่ได้ " ฟางพูดแล้วมองหน้าป๊อปปี้ที่หลับไปไม่รู้เรื่อง ก่อนจะต้องรีบปาดน้ำตาแล้วเดินไปปิดไฟพร้อมกัมกับเดินออกไปจากห้อง
" ฉันก็รักเธอนะฟาง... "
ขอบคุณครัชชช^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ