วิวาห์รักลวง
9.7
เขียนโดย flame
วันที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 01.23 น.
29 chapter
59 วิจารณ์
51.65K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 15.28 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
5)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ1อาทิตย์ต่อมา
วันนี้เป็นวันที่ฟางต้องออกจากโรงพยาบาลแล้ว
ฟางนั่งรอใครบางคนที่สัญญากับเธอว่าจะมารับเธอกลับบ้านพร้อมกันในตอนเย็น
19:00 น.
"ฟาง แม่ว่ากลับบ้านกันเถอะลูก"คุณหญิงธัญญาธรญ์เอ่ยกับลูกสาวที่ยังคงนั่งรอชายหนุ่มอยู่บนเตียงคนไข้นิ่ง
"แต่ว่าคุณป๊อป..."ฟางพูดยังไม่ทันจบ ก็ถูกมารดาของเธอขัดขึ้นเสียก่อน
"ฟาง เชื่อแม่เถอะลูก บางทีพี่เขาอาจจะติดธุระอยู่ก็ได้นะ กลับบ้านไปนอนพักก่อน เราจะได้หายไว้ๆ ไงลูก"คุณหญิงธัญญาธรญ์ลูบผมลูกสาวอย่างอ่อนโยน ในใจของนางสงสารลูกสาวยิ่งนัก ที่ถึงแม้จะจำอะไรไม่ได้ แต่เธอก็ยังคงรอชายหนุ่มอยู่อย่างนั้น
"ก็ได้ค่ะ"ฟางยอมทำตามที่มารดาบอก ก่อนจะลงจากเตียงแล้วเดินออกจากห้องพร้อมมารดาไป
คอนโดป๊อปปี้
ป๊อปปี้นั่งทานอาหารอยู่กับพิม โดยลืมไปว่ายังมีใครอีกคนที่ยังรอเขาอยู่
"ป๊อปทานเยอะๆ นะค่ะ ของโปรดป๊อปทั้งเลยนะ"พิมตักอาหารใส่จานของป๊อปปี้อย่างเอาใจชายหนุ่มพร้อมยิ้มหวานให้เขา
"ขอบคุณครับ พิมก็ต้องทานเยอะๆ นะ"ป๊อปปี้ตักอาหารให้คนรักบ้างแล้วยิ้มให้คนรักอย่างอ่อนโยน เวลานี้เขารู้แล้วว่าต้องทำอย่างไรต่อไป
นั้นคือรับข้อเสนอของมารดาเขาไว้ เพื่อที่เขาจะได้อยู่กับคนที่เขารักและอยากสร้างครอบครัวด้วยอย่างพิม...
วันต่อมา
ป๊อปปี้รีบขับรถตรงไปที่บ้านของเขากับฟางทันที
หลังจากที่ป๊อปปี้ได้แวะโรงพยาบาลเพื่อไปหาฟางก่อนที่จะเข้าบริษัท แต่กลับพบความว่างเปล่า และคำตอบของพยาบาลสาวที่บอกว่าฟางได้กลับบ้านไปตั้งแต่เมื่อวานแล้ว
'พี่จะมารับเรากลับบ้านนะ รอด้วยล่ะ'คำพูดที่เคยบอกกับฟางดังขึ้นครั้ง ทำให้ป๊อปปี้เร่งความเร็วของรถขึ้น
ฟางยืนมองรูปถ่ายแต่งงานของเธอกับป๊อปปี้นิ่ง เธอพยายามคิดอยู่หลายครั้งว่าการแต่งงานของเธอกับป๊อปปี้มันเกิดจากความรักจริงเหรอ เพราะรูปที่ถ่ายดูก็รู้ว่า ไม่ได้เกิดจากความรัก...
"ฟาง..."ป๊อปปี้ที่เดินเข้ามาในบ้าน ก็เห็นฟางยืนมองรูปแต่งงานนิ่งก็เรียกเธอเบาๆ
ฟางหันกลับมามองร่างสูงที่ยืนอยู่ด้านหลัง เมื่อเห็นว่าเป็นป๊อปปี้เธอก็ยิ้มให้เขาทันที
"กลับมาแล้วเหรอค่ะคุณป๊อป ประชุมเหนื่อยไหมค่ะ?"คำถามของฟาง ทำให้ป๊อปปี้ขมวดคิ้วทันที ก่อนจะเข้าใจในคำถามนั้นของเธอ
"ไม่เหนื่อยหรอกครับ เมื่อวานพี่ขอโทษนะ ที่ไม่ได้ไปรับฟางตามที่บอกไว้"
"ไม่เป็นไรค่ะ ก็คุณต้องทำงานนี่ค่ะ ฉันเข้าใจค่ะ"
สรรพนามที่ฟางใช้กับป๊อปปี้นั้น ทำให้ชายหนุ่มถอนหายใจออกมาเบาๆ เพราะเขาเคยบอกให้เธอเรียกเขาว่าพี่เหมือนเดิม
"พี่เคยบอกแล้วนะ ว่าให้เรียกว่าพี่ป๊อป เอางี้ดีกว่าถ้าฟางยังเรียกพี่ว่าคุณอีก พี่จะลงโทษฟางทันที ดีไหม?"ป๊อปปี้ทำหน้าเจ้าเล่ห์ใส่ฟางทันที ที่พูดจบ
"เอ่อ ก็ได้ค่ะพี่ป๊อป..."ฟางเมื่อเห็นป๊อปปี้ทำหน้าเจ้าเล่ห์ จึงยอมเรียกตามที่ชายหนุ่มต้องการทันที
ป๊อปปี้ยิ้มให้กับความน่ารักของฟาง ก่อนที่ฟางจะให้ป๊อปปี้ขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ส่วนเธอก็เข้าครัวทำอาหารเช้าไว้ให้ชายหนุ่ม
"พี่ไปทำงานก่อนนะ แล้วเดี๋ยวตอนเย็นเราไปทานข้าวกับคุณแม่กันนะ เห็นท่านบ่นคิดถึงลูกสะใภ้คนนี้มากเลยนะ"ป๊อปปี้พูดกับฟางที่เดินออกมาส่งเขาที่รถ
"ค่ะ"ฟางยิ้มให้ป๊อปปี้ ก่อนที่ป๊อปปี้จะหอมแก้มเธอแล้วขับรถออกไป
ฟางเดินเข้ามาในบ้าน ก่อนจะหยุดที่หน้ารูปแต่งงานอีกครั้ง
'คงไม่มีอะไรมั้ง...'ฟางคิดในใจ ก่อนจะเดินออกไปที่สวนข้างบ้านเพื่อพักผ่อน
--------------------------------------------
มาแล้วๆๆ
ขอโทษนะค่ะที่หายไปนานยังไงก็ฝากติดตาม เม้นด้วยนะค่ะรีดเดอร์
วันนี้เป็นวันที่ฟางต้องออกจากโรงพยาบาลแล้ว
ฟางนั่งรอใครบางคนที่สัญญากับเธอว่าจะมารับเธอกลับบ้านพร้อมกันในตอนเย็น
19:00 น.
"ฟาง แม่ว่ากลับบ้านกันเถอะลูก"คุณหญิงธัญญาธรญ์เอ่ยกับลูกสาวที่ยังคงนั่งรอชายหนุ่มอยู่บนเตียงคนไข้นิ่ง
"แต่ว่าคุณป๊อป..."ฟางพูดยังไม่ทันจบ ก็ถูกมารดาของเธอขัดขึ้นเสียก่อน
"ฟาง เชื่อแม่เถอะลูก บางทีพี่เขาอาจจะติดธุระอยู่ก็ได้นะ กลับบ้านไปนอนพักก่อน เราจะได้หายไว้ๆ ไงลูก"คุณหญิงธัญญาธรญ์ลูบผมลูกสาวอย่างอ่อนโยน ในใจของนางสงสารลูกสาวยิ่งนัก ที่ถึงแม้จะจำอะไรไม่ได้ แต่เธอก็ยังคงรอชายหนุ่มอยู่อย่างนั้น
"ก็ได้ค่ะ"ฟางยอมทำตามที่มารดาบอก ก่อนจะลงจากเตียงแล้วเดินออกจากห้องพร้อมมารดาไป
คอนโดป๊อปปี้
ป๊อปปี้นั่งทานอาหารอยู่กับพิม โดยลืมไปว่ายังมีใครอีกคนที่ยังรอเขาอยู่
"ป๊อปทานเยอะๆ นะค่ะ ของโปรดป๊อปทั้งเลยนะ"พิมตักอาหารใส่จานของป๊อปปี้อย่างเอาใจชายหนุ่มพร้อมยิ้มหวานให้เขา
"ขอบคุณครับ พิมก็ต้องทานเยอะๆ นะ"ป๊อปปี้ตักอาหารให้คนรักบ้างแล้วยิ้มให้คนรักอย่างอ่อนโยน เวลานี้เขารู้แล้วว่าต้องทำอย่างไรต่อไป
นั้นคือรับข้อเสนอของมารดาเขาไว้ เพื่อที่เขาจะได้อยู่กับคนที่เขารักและอยากสร้างครอบครัวด้วยอย่างพิม...
วันต่อมา
ป๊อปปี้รีบขับรถตรงไปที่บ้านของเขากับฟางทันที
หลังจากที่ป๊อปปี้ได้แวะโรงพยาบาลเพื่อไปหาฟางก่อนที่จะเข้าบริษัท แต่กลับพบความว่างเปล่า และคำตอบของพยาบาลสาวที่บอกว่าฟางได้กลับบ้านไปตั้งแต่เมื่อวานแล้ว
'พี่จะมารับเรากลับบ้านนะ รอด้วยล่ะ'คำพูดที่เคยบอกกับฟางดังขึ้นครั้ง ทำให้ป๊อปปี้เร่งความเร็วของรถขึ้น
ฟางยืนมองรูปถ่ายแต่งงานของเธอกับป๊อปปี้นิ่ง เธอพยายามคิดอยู่หลายครั้งว่าการแต่งงานของเธอกับป๊อปปี้มันเกิดจากความรักจริงเหรอ เพราะรูปที่ถ่ายดูก็รู้ว่า ไม่ได้เกิดจากความรัก...
"ฟาง..."ป๊อปปี้ที่เดินเข้ามาในบ้าน ก็เห็นฟางยืนมองรูปแต่งงานนิ่งก็เรียกเธอเบาๆ
ฟางหันกลับมามองร่างสูงที่ยืนอยู่ด้านหลัง เมื่อเห็นว่าเป็นป๊อปปี้เธอก็ยิ้มให้เขาทันที
"กลับมาแล้วเหรอค่ะคุณป๊อป ประชุมเหนื่อยไหมค่ะ?"คำถามของฟาง ทำให้ป๊อปปี้ขมวดคิ้วทันที ก่อนจะเข้าใจในคำถามนั้นของเธอ
"ไม่เหนื่อยหรอกครับ เมื่อวานพี่ขอโทษนะ ที่ไม่ได้ไปรับฟางตามที่บอกไว้"
"ไม่เป็นไรค่ะ ก็คุณต้องทำงานนี่ค่ะ ฉันเข้าใจค่ะ"
สรรพนามที่ฟางใช้กับป๊อปปี้นั้น ทำให้ชายหนุ่มถอนหายใจออกมาเบาๆ เพราะเขาเคยบอกให้เธอเรียกเขาว่าพี่เหมือนเดิม
"พี่เคยบอกแล้วนะ ว่าให้เรียกว่าพี่ป๊อป เอางี้ดีกว่าถ้าฟางยังเรียกพี่ว่าคุณอีก พี่จะลงโทษฟางทันที ดีไหม?"ป๊อปปี้ทำหน้าเจ้าเล่ห์ใส่ฟางทันที ที่พูดจบ
"เอ่อ ก็ได้ค่ะพี่ป๊อป..."ฟางเมื่อเห็นป๊อปปี้ทำหน้าเจ้าเล่ห์ จึงยอมเรียกตามที่ชายหนุ่มต้องการทันที
ป๊อปปี้ยิ้มให้กับความน่ารักของฟาง ก่อนที่ฟางจะให้ป๊อปปี้ขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ส่วนเธอก็เข้าครัวทำอาหารเช้าไว้ให้ชายหนุ่ม
"พี่ไปทำงานก่อนนะ แล้วเดี๋ยวตอนเย็นเราไปทานข้าวกับคุณแม่กันนะ เห็นท่านบ่นคิดถึงลูกสะใภ้คนนี้มากเลยนะ"ป๊อปปี้พูดกับฟางที่เดินออกมาส่งเขาที่รถ
"ค่ะ"ฟางยิ้มให้ป๊อปปี้ ก่อนที่ป๊อปปี้จะหอมแก้มเธอแล้วขับรถออกไป
ฟางเดินเข้ามาในบ้าน ก่อนจะหยุดที่หน้ารูปแต่งงานอีกครั้ง
'คงไม่มีอะไรมั้ง...'ฟางคิดในใจ ก่อนจะเดินออกไปที่สวนข้างบ้านเพื่อพักผ่อน
--------------------------------------------
มาแล้วๆๆ
ขอโทษนะค่ะที่หายไปนานยังไงก็ฝากติดตาม เม้นด้วยนะค่ะรีดเดอร์
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ