วิวาห์รักลวง

9.7

เขียนโดย flame

วันที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 01.23 น.

  29 chapter
  59 วิจารณ์
  52.12K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 15.28 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

1อาทิตย์ต่อมา

วันนี้เป็นวันที่ฟางต้องออกจากโรงพยาบาลแล้ว

ฟางนั่งรอใครบางคนที่สัญญากับเธอว่าจะมารับเธอกลับบ้านพร้อมกันในตอนเย็น

19:00 น.

"ฟาง แม่ว่ากลับบ้านกันเถอะลูก"คุณหญิงธัญญาธรญ์เอ่ยกับลูกสาวที่ยังคงนั่งรอชายหนุ่มอยู่บนเตียงคนไข้นิ่ง

"แต่ว่าคุณป๊อป..."ฟางพูดยังไม่ทันจบ ก็ถูกมารดาของเธอขัดขึ้นเสียก่อน

"ฟาง เชื่อแม่เถอะลูก บางทีพี่เขาอาจจะติดธุระอยู่ก็ได้นะ กลับบ้านไปนอนพักก่อน เราจะได้หายไว้ๆ ไงลูก"คุณหญิงธัญญาธรญ์ลูบผมลูกสาวอย่างอ่อนโยน ในใจของนางสงสารลูกสาวยิ่งนัก ที่ถึงแม้จะจำอะไรไม่ได้ แต่เธอก็ยังคงรอชายหนุ่มอยู่อย่างนั้น

"ก็ได้ค่ะ"ฟางยอมทำตามที่มารดาบอก ก่อนจะลงจากเตียงแล้วเดินออกจากห้องพร้อมมารดาไป

 

คอนโดป๊อปปี้

ป๊อปปี้นั่งทานอาหารอยู่กับพิม โดยลืมไปว่ายังมีใครอีกคนที่ยังรอเขาอยู่

"ป๊อปทานเยอะๆ นะค่ะ ของโปรดป๊อปทั้งเลยนะ"พิมตักอาหารใส่จานของป๊อปปี้อย่างเอาใจชายหนุ่มพร้อมยิ้มหวานให้เขา

"ขอบคุณครับ พิมก็ต้องทานเยอะๆ นะ"ป๊อปปี้ตักอาหารให้คนรักบ้างแล้วยิ้มให้คนรักอย่างอ่อนโยน เวลานี้เขารู้แล้วว่าต้องทำอย่างไรต่อไป

นั้นคือรับข้อเสนอของมารดาเขาไว้ เพื่อที่เขาจะได้อยู่กับคนที่เขารักและอยากสร้างครอบครัวด้วยอย่างพิม...

 

วันต่อมา

ป๊อปปี้รีบขับรถตรงไปที่บ้านของเขากับฟางทันที

หลังจากที่ป๊อปปี้ได้แวะโรงพยาบาลเพื่อไปหาฟางก่อนที่จะเข้าบริษัท แต่กลับพบความว่างเปล่า และคำตอบของพยาบาลสาวที่บอกว่าฟางได้กลับบ้านไปตั้งแต่เมื่อวานแล้ว

'พี่จะมารับเรากลับบ้านนะ รอด้วยล่ะ'คำพูดที่เคยบอกกับฟางดังขึ้นครั้ง ทำให้ป๊อปปี้เร่งความเร็วของรถขึ้น

 

ฟางยืนมองรูปถ่ายแต่งงานของเธอกับป๊อปปี้นิ่ง เธอพยายามคิดอยู่หลายครั้งว่าการแต่งงานของเธอกับป๊อปปี้มันเกิดจากความรักจริงเหรอ เพราะรูปที่ถ่ายดูก็รู้ว่า ไม่ได้เกิดจากความรัก...

"ฟาง..."ป๊อปปี้ที่เดินเข้ามาในบ้าน ก็เห็นฟางยืนมองรูปแต่งงานนิ่งก็เรียกเธอเบาๆ

ฟางหันกลับมามองร่างสูงที่ยืนอยู่ด้านหลัง เมื่อเห็นว่าเป็นป๊อปปี้เธอก็ยิ้มให้เขาทันที

"กลับมาแล้วเหรอค่ะคุณป๊อป ประชุมเหนื่อยไหมค่ะ?"คำถามของฟาง ทำให้ป๊อปปี้ขมวดคิ้วทันที ก่อนจะเข้าใจในคำถามนั้นของเธอ

"ไม่เหนื่อยหรอกครับ เมื่อวานพี่ขอโทษนะ ที่ไม่ได้ไปรับฟางตามที่บอกไว้"

"ไม่เป็นไรค่ะ ก็คุณต้องทำงานนี่ค่ะ ฉันเข้าใจค่ะ"

สรรพนามที่ฟางใช้กับป๊อปปี้นั้น ทำให้ชายหนุ่มถอนหายใจออกมาเบาๆ เพราะเขาเคยบอกให้เธอเรียกเขาว่าพี่เหมือนเดิม

"พี่เคยบอกแล้วนะ ว่าให้เรียกว่าพี่ป๊อป เอางี้ดีกว่าถ้าฟางยังเรียกพี่ว่าคุณอีก พี่จะลงโทษฟางทันที ดีไหม?"ป๊อปปี้ทำหน้าเจ้าเล่ห์ใส่ฟางทันที ที่พูดจบ

"เอ่อ ก็ได้ค่ะพี่ป๊อป..."ฟางเมื่อเห็นป๊อปปี้ทำหน้าเจ้าเล่ห์ จึงยอมเรียกตามที่ชายหนุ่มต้องการทันที

ป๊อปปี้ยิ้มให้กับความน่ารักของฟาง ก่อนที่ฟางจะให้ป๊อปปี้ขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ส่วนเธอก็เข้าครัวทำอาหารเช้าไว้ให้ชายหนุ่ม

 

"พี่ไปทำงานก่อนนะ แล้วเดี๋ยวตอนเย็นเราไปทานข้าวกับคุณแม่กันนะ เห็นท่านบ่นคิดถึงลูกสะใภ้คนนี้มากเลยนะ"ป๊อปปี้พูดกับฟางที่เดินออกมาส่งเขาที่รถ

"ค่ะ"ฟางยิ้มให้ป๊อปปี้ ก่อนที่ป๊อปปี้จะหอมแก้มเธอแล้วขับรถออกไป

ฟางเดินเข้ามาในบ้าน ก่อนจะหยุดที่หน้ารูปแต่งงานอีกครั้ง

'คงไม่มีอะไรมั้ง...'ฟางคิดในใจ ก่อนจะเดินออกไปที่สวนข้างบ้านเพื่อพักผ่อน

--------------------------------------------

 

มาแล้วๆๆ

ขอโทษนะค่ะที่หายไปนานยังไงก็ฝากติดตาม เม้นด้วยนะค่ะรีดเดอร์

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา