วิวาห์รักลวง

โรงพยาบาล...
ป๊อปปี้เดินวนไปวนมาอยู่หน้าห้องฉุกเฉิน หลังจากที่บุรุษพยาบาลได้เข็นเธอเข้าไปเมื่อครึ่งชั่วโมงก่อน
เฟย์ที่มองป๊อปปี้เดินไปเดินมาก็เวียนหัวตาม เพราะเขาเดินอยู่ตรงหน้าเธอไม่หยุดสักที
"พี่ป๊อปหยุดเดินก่อนได้ไหมค่ะ เฟย์เวียนหัวหมดแล้วอ่ะ"เฟย์บอก ทำให้ป๊อปปี้หยุดเดินแล้วนั่งลงข้างๆ เฟย์
ผลัก
คุณหมอวัยกลางคนเดินออกมาจากห้องฉุกเฉิน ทำให้ป๊อปปี้กับเฟย์รีบลุกเดินเข้าไปหาคุณหมอทันที
"หมอ เมียผมเป็นยังไงบ้างครับ?"ป๊อปปี้ด้วยความรีบร้อน
"คนไข้ไม่ได้เป็นไรมากหรอกครับ แค่อาการปกติของคนท้องน่ะครับ ยินดีด้วยนะครับ"คุณหมอวัยกลางคนตอบทั้งรอยยิ้ม
"ท้องเหรอค่ะ? แล้วพี่ฟางท้องได้กี่เดือนแล้วค่ะ?"เฟย์ถามอย่างตื่นเต้นที่เธอกำลังจะมีหลาน
"ตอนนี้อายุครรภ์แค่6สัปดาห์ครับ ยังไงก็ดูแลอย่าให้คนไข้ทำงานหนักหรือยกของหนักนะครับ เพราะเสี่ยงต่อการแท้งมากครับ"คุณหมอพูดจบก็ขอตัวเดินออกไปทันที
 
ป๊อปปี้นั่งเฝ้าฟางที่ยังหลับอยู่ข้างเตียงคนไข้ มือหนาวางลงที่หน้าท้องแบนราบที่มีอีกหนึ่งชีวิตอาศัยอยู่ในนั้น
"ขอบคุณนะฟางที่ให้ของขวัญชิ้นนี้กับพี่ พี่สัญญาว่ากับดูแลเขากับฟางให้ดีที่สุด พี่รักฟางนะ"ป๊อปปี้เอ่ยออกมาเบาๆ ก่อนจะค่อยๆ กดจูบลงที่หน้าท้องแบนราบของเธออย่างอ่อนโยน และกดจูบที่ขมับของฟางเบาๆ ด้วยความรัก
"แหม... ชักอิจฉาพี่ฟางซะแล้วสิ ที่มีพี่ป๊อปค่อยดูแลอยู่ใกล้ๆ แบบนี้"เฟย์แซว เมื่อเปิดประตูห้องมาเจอป๊อปปี้นั่งฟางไม่ยอมห่างออกไปไหน ตั้งแต่ที่รู้ว่าฟางท้อง
"ถ้าอิจฉาเราก็รีบๆ มีแฟนสักทีสิ จะได้มีคนค่อยดูแล"ป๊อปปี้พูดทีเล่นทีจริง ทำให้เฟย์ถึงกับเบ้ปากใส่ป๊อปปี้ทันที
"ไม่เอาอ่ะ มีแฟนมันน่าเบื่อจะตาย แต่ถ้าได้แบบพี่ป๊อป เฟย์ก็โอเคค่ะ"
ก๊อกๆๆ
เสียงเคาะประตูดังขึ้น ทำให้เดินเฟย์ไปเปิดประตูทันที ก่อนที่สี่หนุ่มจะเดินเข้ามาในห้อง ส่วนเฟย์ก็กลับไปยั่งที่โซฟาเหมือนเดิม
"ไง ไอ้ป๊อป"โทโมะทักป๊อปปี้ทันที ก่อนที่ทุกคนจะเดินเข้ามาดูฟางที่ยังหลับอยู่
"ดีใจด้วยนะไอ้ป๊อป"เขื่อนว่า ก่อนจะหันกลับไปมองหญิงสาวที่นั่งอยู่บนโซฟา
"ใครว่ะ?"ถามป๊อปปี้ด้วยความสงสัย
"อ๋อ เฟย์เป็นน้องสาวของฟางน่ะ เฟย์นี่เพื่อนพี่ ไอ้โทโมะ เขื่อน เคนตะและก็จองเบครับ"ป๊อปปี้แนะนำให้เฟย์รู้จักกับเพื่อนของเขา โดยที่เฟย์จะพยักหน้าและยิ้มให้บางๆ
"อืม..."เสียงครางเบาๆ ทำให้ทุกคนหันมาสนใจฟางทันที
"เอ่อ นี่ฟางอะไรเหรอ? ทำไมมากันเยอะขนาดนี้อ่ะ?"ฟางถาม เมื่อเธอลืมตามาก็เจอกับทุกคนที่มองเธออยู่
"ก็ไม่มีอะไรนี่ครับ พวกพี่แค่มายินดีด้วยที่ฟางกำลังจะมีน้อง"โทโมะตอบ ทำให้ฟางหันกลับมามองป๊อปปี้ที่นั่งอยู่ข้างๆ เตียง
"จริงเหรอค่ะ?"
"ครับ ขอบคุณนะฟาง..."ป๊อปปี้ตอบทั้งรอยยิ้ม ก่อนที่จะฟางกอดป๊อปปี้แน่น
"พี่ป๊อปอย่าทิ้งฟางนะ..."ฟางเอ่ยออกมาเบาๆ เพราะเธอเคยพูดว่า ถ้าเธอท้องเธอจะหย่ากับป๊อปปี้ ถ้าเขายังไม่รักเธอ
ป๊อปปี้ลูบผมฟางเบาๆ รู้ดีว่าเธอหมายถึงเรื่องอะไร ถ้าเป็นตอนนั้นเขาคงหย่ากับเธอไปแล้ว ตอนนี้ไม่มีวันที่เขาจะทิ้งเธอไปไหนเด็ดขาด
"พี่ไม่ทิ้งฟางกับลูกไปไหนหรอก พี่สัญญา..."
"เอ่อ งั้นพวกฉันกลับก่อนดีกว่า ไม่อยากเป็นกขค.ว่ะ"เคนตะแซว ก่อนจะเดินออกจากห้องไปพร้อมจองเบ
"แล้วพี่สองคนยังไม่กลับอีกเหรอค่ะ?"เฟย์ถาม เมื่อเห็นว่าโทโมะกับเขื่อนยังไม่กลับ
"พอดีมีเรื่องจะปรึษาหน่อยน่ะ..."โทโมะเอ่ยออกมาเสียงเครียด ทำให้ป๊อปปี้หันมามองโทโมะด้วยความสงสัย เพราะเขาไม่เคยมีปัญหาอะไรที่จะต้องมาปรึกษา ถ้าไม่ใช่เรื่องที่ใหญ่จริงๆ
"ว่ามาสิ"ป๊อปปี้พูด
"คือ... แก้ว..."โทโมะพูดยังไม่จบฟางก็แทรกขึ้นก่อน
"พี่ก็ไปง้อเธอสิค่ะ ง่ายจะตาย แล้วอีกอย่างเลิกไม่ได้เหรอค่ะเรื่องเจ้าชู้เนี่ย?"
"นี่ฟางรู้เหรอ?"
"รู้สิ แก้วเป็นเพื่อนฟางนะพี่โทโมะ"
"แต่เรื่องนี้พี่ไม่ผิดนะฟาง แก้วเข้าใจผิดไปเอง"
"จริงเหรอค่ะ?"
"จริง คือวันนั้นพี่แค่ไปสังสรรค์กับลูกค้าเฉยๆ นะแล้ว พี่กับเขาก็ไม่ได้มีอะไรกันเลยนะ"
"จริงนะ เรื่องนี้พี่เป็นพยานให้ได้ แต่ตอนที่เจอพี่ไปเข้าห้องน้ำน่ะ อีกอย่างคุณเนยเขาแต่งงานแล้วนะ"เขื่อนช่วยอธิบายอีกที
ฟางถอนหายใจเบาๆ หนักใจอยู่เหมือนกัน แต่จะให้เธอทำอะไรได้ ในเมื่อเรื่องนี้มันอยู่ที่เพื่อนเธอเท่านั้นที่จะให้โอกาสโทโมะได้อธิบายหรือเปล่าเท่านั้นเอง
"พี่โทโมะต้องคุยกับแก้วเองแล้วล่ะ ฟางคงช่วยอะไรไม่ได้จริงๆ"
"ถ้าได้อย่างนั้นก็ดีสิ ก็ตอนนี้แก้วหายไปไหนก็ไม่รู้..."โทโมะเอ่ยออกมาเบาๆ
"พี่แก้วบอกว่าจะไปเชียงใหม่นี่ค่ะ..."เฟย์เอ่ยออกมา ทำให้โทโมะหันไปมองเธอทันที
"เชียงใหม่เหรอ?"
"ค่ะ ทำไมพี่ไม่ลองไปง้อพี่แก้วดูอ่ะ"เฟย์พูดจบ โทโมะก็รีบเดินออกจากห้องไปทันที
"เฮ้อ... หวังว่าคงจะดีกันนะ"เขื่อนิอ่ยออกมาเบาๆ แล้วเดินตามหลังโทโมะไป
--------------------------------------------
 
 
 
มาแล้วๆๆๆๆ
อัพให้แล้วน๊า อย่าลืมติดตาม เม้นกันด้วยนะค่ะ