our love

 
 
          …จุนฮยองนึกภาพไม่ออกเลยว่าหากเสียเจ้าตัวดีให้คนอื่นไปเขาจะเป็นอย่างไง จะตายเพราะทนความเจ็บหรือเปล่า จะร้องไห้มากมายแค่ไหน
 
          ริมฝีปากหนาพรมจูบไปทั่วใบหน้า สัมผัสนุ่มนวลอ่อนโยนหวานวาบแผ่วเบาดั่งผีเสื้อโบยบิน จูบอ้อยอิ่งที่หางตาเพื่อดูดซับน้ำตาที่เคยรินไหลเพราะเขาให้ จากนั้นก็เลื่อนมาที่แก้ม ไล้ริมฝีปากไปยังสันจมูกและแก้มทั้งสองข้าง สุดท้ายก็จรดที่ริมฝีปาดอิ่มช่างเจรจา ความละมุมละไมที่ได้สัมผัสทำให้หัวใจของจุนฮยองเต้นรัวเร็ว ร่างกายเกิดความปรารถนาตอบรับความต้องการที่อยู่ภายใน มันดูตื่นเต้นและวาบหวานชวนเสียวซ่าน          
 
          จุนฮยองค่อยไล่จมูกไปตามดวงหน้าของเจ้าเด็กดื้ออีกครั้ง โยซอบครางพึมพำเอียงหน้าหนีอย่างนึกรำคาญ หากดวงตายังคงปิดสนิท ขี้เซ้าจนไอ้ห้อยหัวเราะ เผลอยิ้มออกมาทั้งตาทั้งปากร่างสูงไม่รอช้าจัดการขึ้นคร่อมร่างเล็กทันที
 
          จากที่สัมผัสเพียงแค่ใบหน้า จุนฮยองเปลี่ยนมาซุกไซ้ซอกคอขาวเนียนที่ยังคงเหลือร่องรอยให้เห็น แล้วดุนๆจมูกไล่ขึ้นมาเรื่อยๆ ราวกับจะชิมก่อนลงมือกินอย่างจริงๆจังๆ
 
          จากปลายจมูกก็เปลี่ยนมาเป็นลิ้นร้อนที่เล้าโลมเลียใบหูนิ่ม ไล่งับจนโยซอบชักจะดิ้น ร่างสูงลากปลายลิ้นหนาจากปลายคางลงมาเรื่อยๆ มือหนาซุกซนเข้าไปหาผิวเนื้ออุ่นซ่านของเจ้าตัวดีพร้อมแนบริมฝีปากอุ่นของตัวเองลงบนต้นคอขาวหอมเนียนของอีกฝ่าย
 
          คนที่นอนหลับสบายครางออกมาเพราะร่างสูง มีทั้งพอใจและรำคาญ จุนฮยองเลยเพิ่มแรงขบเม้นตามผิวกายจนขึ้นเป็นรอยแดง มือเล็กที่โอบไว้รอบเอวสอบเริ่มกำแน่นขึ้น แน่นขึ้นเรื่อยแต่มีหรือคนอย่างไอ้ห้อยของเด็กโยจะหยุดพรมจูบเพื่อตีตราความเป็นเจ้าของร่างข้างใต้ มือหนาเลื่อนขึ้นไปจับปลายคางที่บิดไปมาอย่างไม่ชอบใจที่ถูกกวนเวลาในการนอน จุนฮยองแนบริมฝีปากกับกลีบปากอิ่มน่าจูบ ส่งลิ้นเข้าไปหาความหวานจากปากที่เผยออกเล็กน้อยอย่างสุดแสนจะเชิญชวน
 
          “อือ....อื้ม” มือเล็กกำเสื้อทางด้านหลังของร่างสูงที่ขึ้นคร่อมตัวเองแน่น ครางเสียงหวานชวนให้สติแตกดับแล้วจัดการครอบครองเสียเวลานี้ จุนฮยองสอดมือเขาไปประคองใต้ท้ายทอยของโยซอบ ช่วยให้จูบแนบแน่นลึกซึ้งมากยิ่งขึ้น
 
          ลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดรุกรานและปลุกอารมณ์คนที่หลับใหลให้ตื่นขึ้นมาเหมือนเขา เสื้อนอนที่เจ้าตัวดีใส่กระดุมถูกปลดเกือบทั้งแถว เหลือไว้เพียงสองเม็ดสุดท้ายชวนให้ลงมือจัดการ มือหนาคลอเคลียลูบไล้ที่เอวบางไม่ห่าง
 
          “อื้ม....ไม่เอา ซอบจะนอน” มือเล็กปัดเอามือหนาออกจากตัว ซุกหน้าลงกับหมอน แต่จุนฮยองไม่ยอมหยุดแค่นี้ ร่างสูงประกบริมฝีปากลงขบเม้นที่ยอดอกร่างเล็กให้เสียวซ่าน ทำเอาเจ้าของผิวกายบิดเร่าๆ มือหนาเลื่อนไปถอดกางเกงที่ยาวเพียงเข่าออกช้าๆนิ่มนวลอย่างคล่องมือ ทั้งอ่อนโยนและรุกรานชวนเสียวซ่านจนโยซอบเผลอครางออกมาเมื่อมือหนาลูบไล้ขาอ่อนแผ่วเบาชวนหลงใหล โยซอบที่นอนหลับสบายขยับตัวหยุกหยิกไปมาเมื่อรู้สึกวาบหวิวก่อนจะลืมตาขึ้นมาอย่างงัวเงีย เมื่อเห็นว่าใครกำลังใช้สายตาเล้าโลมตัวเองอยู่ถึงกับหน้าแดงเป็นลูกมะเขือเทศ
 
          “ทำไร///////” โยซอบพยายามปัดมือที่ลูบตั้งแต่เรียวขาขึ้นมาจึงถึงสะโพก ตาคมชวนให้ละลายกับที่นอน ร่างเล็กกัดปากแน่นกลั้นเสียงครางเมื่อปากร้อนนุ่มซุกไซ้ที่ซอกคอ มืออีกข้างก็บดขยี้ยอดอก
 
          “กินข้าวเช้า” จุนฮยองเงยหน้าขึ้นมาตอบ จูบปากอิ่มอย่างหื่นกระหายจนโยซอบแทบจะตอบสนองความต้องการของอีกฝ่ายแทบไม่หมด ริมฝีปากอิ่มถูกครอบครอง ดูดกลืนจากริมฝีปากของอีกฝ่ายไม่มีหยุด เริ่มแรกดุดัน เร่าร้อนก่อนจะอ่อนโยน แผ่วเบาและดื่มด่ำลึกซึ่งมากยิ่งขึ้นอีกอย่างไม่คิดจะหยุดยั้ง ทำเอาคนเพิ่งตื่นอย่างยังโยซอบหัวหมุน
 
          ความร้อนในตัวที่ถูกจุดขึ้นในกายเริ่มร้อนแรงคุกโชนขึ้นช้าๆ นำพาท่วงทำนองรักให้ไปตามสัญชาตญาณและเสียงเรียกร้องของหัวใจ
 
          ท่าทางขัดขื่นของเจ้าตัวเล็กหายไปเมื่อสัมผัสถึงความรัก ความอ่อนโยน ความห่วงใยที่อีกฝ่ายมอบให้ โยซอบในตอนนี้อยากตอบสนองร่างสูงที่ก้มลงมาจูบตัวเองอย่างดื่มด่ำให้มากที่สุด เพราะเขาชอบให้ไอ้ห้อยสัมผัสพอๆกับที่อยากสัมผัสอีกฝ่ายอย่างที่ไม่เคยทำให้ใคร แล้วไม่มีใครทำให้รู้สึกเร่าร้อนเช่นนี้
 
          “อืม....อา...”
 
          เสียงหวานถูกดูดกลืนครั้งแล้วครั้งเล่าด้วยปากของจุนฮยองที่ไม่เคยรู้จักพอ มือหนาแตะต้องไปทั่วผิวกายนุ่ม เช่นเดียวกับที่ร่างเล็กส่งมือนุ่มๆของตัวเองไปสัมผัสลูบไล้อย่างไม่น้อยหน้า ร้องแรงไม่ต่างกัน ริมฝีปากอิ่มผละออกมาเพื่อหายใจก่อนจะประกอบเข้าหากันซ้ำแล้วซ้ำเล่า แลกเปลี่ยนเกี่ยวพันลิ้นร้อนชิมความหวานของแต่ละคนอย่างไม่รู้จักพอ
 
          เสียงครางเริ่มดังออกมาจากลำคอของเจ้าตัวดี ยามที่สะโพกของตัวเองถูกบีบเคล้นนวลคลึงปลุกปั่นอารมณ์พิศวาสผ่านกางเกงชั้นใน ก่อนที่มันจะถูกดึงผ่านเรียวขาอย่างรวดเร็ว เหมือนกับเสื้อของร่างเล็กที่จุนฮยองรีบร้อนอยากถอดเพื่อต้องการจ้องมองร่างกายขาวผ่องที่ไม่มีอะไรปกปิดให้เต็มตา
 
          “อย่า...มองนะ//////” พอโยซอบจะเอามือขึ้นปิดหน้าที่แดงก่ำของตัวเอง คนเอาแต่ใจอย่างจุนฮยองก็ไม่ยอม แถมกระซิบเบาๆให้คนฟังขวยเขิน
 
          “เซ็กซี่ดีออก ฮยองชอบ อยากกิน” จุนฮยองยิ้มหื่นชวนหน้าแดง อายกว่าเดิมเป็นร้อยเท่า
          “ไอ้บ้า!!!/////// คนทะลึ่ง” โยซอบหลับหูหลับตาเพื่อหลบความต้องการที่จุนฮยองแสดงออกมาให้เห็น ก่อนจะสะดุ้งโหยงเมื่อแกนกายของคนตัวโตแตะเบาๆกับช่องทางรัก ขาเรียวที่บัดนี้พาดเอาไว้ที่เอวสอบของคนเจ้าเล่ห์ปากหมากำลังจะลุกขึ้นหนี แต่มีหรือจุนฮยองจะยอม มือหนายึดขาเพรียวเอาไว้แน่น แล้วบรรจงจูบขมับของโยซอบอย่างอ่อนโยน
 
          “จะกลัวอะไรหือ ฮยองไม่รุนแรงหรอกนะ แต่หากซอบร้องขอ ฮยองก็ไม่ว่า” จุนฮยองล้อคนขี้อายหน้าแดง กัดปาดอดกลั้นอารมณ์แน่น
 
          ใบหน้าน่ารักแดงก่ำกว่าเดิมเมื่อได้ยิน เช่นเดียวกับความต้องการในตัวที่เพิ่มพูนมากขึ้นทุกที  ยอดอกถูกเล้าโลมจนสีมันบวมช่ำ เมื่อโดนลิ้นร้อนหยอกล้อเท่าไรก็ยิ่งทำให้จิตใจคนโดนแทบเตลิด โยซอบหายใจสะดุดอ้าปากอย่างตื่นๆเหมือนหายใจไม่ออก แล้วมันก็ยิ่งร้อนมากขึ้นเมื่อไฟอารมณ์ถูกปลุกมากกว่าเดิม พร้อมๆกับที่มือหนาลงไปปรนเปรอกับความเป็นชายของของร่างเล็กจนเจ้าของร่างร้อนระอุดังไฟลน...ไม่ชินกับมันเสียที
 
          “น่ารัก” จุนอยองเอ่ยชม ก้มลงหอมแก้มเนียนปลั่งฟอดใหญ่ ปล้ำจูบจนพอใจก่อนจะหันมาจูบยอดอกไล่ลงเลื่อยๆจนถึงหน้าท้องที่หดเกร็งของร่างเล็ก จูบย้ำที่สะดือแล้วจัดการครอบครองจุดรวมอารมณ์ของโยซอบทั้งหมด
 
          “อื้มมมม....อ๊า....” โยซอบแอ่นอกอย่างเสียวซ่าน มือเล็กขยุ้มผมนุ่มของคนที่ขยับครอบครองไม่ห่างเพื่อระบายความเสียว ตวัดลิ้นดูดกลืนขบเม้นอย่างชำนาญทำทุกอย่างเพื่อให้ร่างเล็กพอใจ โยซอบเสียวซ่านมาขึ้นเมื่อฟันของไอ้ห้อยขูดกับแท่งเนื้อไม่เบานัก
 
          “หิหิหิ...เด็กดี” ร่างเล็กเปลี่ยนมาจิกผ้าปูที่นอนแน่นยามที่การปรนเปรอของร่างสูงกำลังทำให้เขาคลั่งตาย มือเล็กรีบดึงอีกฝ่ายที่ตวัดเลียชิมตัวเองขึ้นมาประกอบปากกลั้นเสียงร้องหวานหูของตัวเอง ปล่อยให้มือหนาเข้ามาจัดการแทนปากร้อน
 
          “อ๊า...” เมื่อแรงปรารถนาในตัวได้ถูกปลดปล่อยออกมาทำให้จุนฮยองยิ้มอย่างพึงพอใจ มือหนาที่เปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำรักของอีกฝ่ายเลื่อนต่ำลงเรื่อยๆจนมาถึงปากทางรักสีหวานที่หดเกร็งด้วยความตื่นเต้น ซึ่งโยซอยก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ากำลังรอคอยให้ไอ้ห้อยของตัวเองเข้ามาเติมเต็มอย่างที่ต้องการ
 
          จุนฮยองส่งนิ้วเข้าไปเปิดทางอย่างอดทน จ้องมองคนตัวเล็กที่พยายามปรับตัวให้ชินมันช่างดูเซ็กซี่ยั่วยวนจนคนมองเกือบขันแตก แล้วเข้าไปครอบครองร่างเล็กโดยไม่ตระเตรียมใดๆทั้งสิน แต่เพราะว่ารักและไม่ต้องการให้เจ้าตัวดีเจ็บ เขาจึงจำต้องอดทนให้อีกฝ่ายปรับตัวก่อนจะรับเขาเข้าไปข้างใน แม้ว่าเสียงครางหวานจะไม่ได้ช่วยให้ดีขึ้นเลย ยิ่งได้ยินตบะก็เริ่มจะแตก
 
          จุดกระสันของโยซอบถูกเน้นย้ำหลายๆหน ก่อนที่ร่างสูงจะเอ่ยปากขอ โยซอบพยักหน้าหลับตาพริ้มกัดฟันก่อนจะลืมตามองใบหน้าหล่อคมคายของคนข้างบนอย่างรอคอย เมื่อส่วนที่บอกถึงความต้องการของจุนฮยองเคลื่อนกายเข้าไปในช่องทางรักของโยซอบช้าๆ ทำให้เจ้าตัวดีหอบหายใจ ร่างกายสั่นเทาด้วยความเจ็บ แม้จะเคยๆกันแล้วแต่ไม่ชินกับความเจ็บที่เกิดขึ้นเสียที น้ำใสๆคลอหน่วงที่ขอบตาแต่โยซอบกก็ยังส่งความต้องการผ่านตากลมโตให้คนที่คร่อมอยู่ข้างบน
 
          “อื้ม...” จุนฮยองครางอย่างพอใจกับการตอดรัดที่ดีเกินบรรยาย เมื่อเข้าไปในตัวอีกฝ่ายทั้งหมดร่างสูงอดไม่ได้จะมอบรางวัลให้เด็กดีอย่างโยซอบ
 
          ร่างเล็กที่นอนครวญครางอยู่ข้างล่างเริ่มขยับสะโพกตัวเองเมื่ออีกฝ่ายเอาแต่เฉย ดุนดันซอกคอ มือเล็กจิกข่วนแผ่นหลังของจุนฮยองเป็นรอยหลายแผล จุนฮยองเร่งจังหวะเมื่อร่างเล็กของเจ้าตัวดีเริ่มไม่พอใจ จังหวะถาโถมเข้ากระแทกเร็วและร้อนแรงหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆจนโยซอบตัวโยนกับแรงที่ส่งมา แก่นกายร้อนขยับเข้าออกช่องทางด้านหลังที่ตอดรัดปรนเปรอให้มีความสุขไม่หยุดหย่อน
 
          “อ๊ะ////....ไม่ไหวแล้ว....อื้ม...เร็วอีก” โยซอบส่ายหน้าไปมากับหมอน จ้องมองอีกฝ่ายอย่างขอร้องเมื่อทุกอย่างกำลังจะถึงจุดของมัน
 
          เมื่ออีกฝ่ายเรียกร้องขอด้วยตัวเองมีหรือจุนฮยองจะขัดให้ขาดช่วง ร่างสูงขยับสะโพกเข้าหาร่างเล็กถี่ยิบไม่พักให้หายใจ โยซอบขยับสะโพกตามจังหวะที่อีกฝ่ายชักนำก่อนที่ทุกอย่างจะขาวโพลน รับรู้ถึงของเหลวอุ่นที่ถูกปล่อยออกมาจากด้านใน ร่างสูงกระตุกวูบก่อนจะล้มลงทาบทับกับร่างเล็กที่ยังเสียวซ่านไม่หาย แก่นกายที่ยังไม่ได้ถอนออกแต่กลับมีแต่ของเหลวสีขาวข้างในล้นทะลักออกมา
          จุนฮยองเงยหน้าขึ้นไปจูบคนที่หอบหายใจแรง หน้าแดงปากเจ่ออย่างนิ่มนวล ทะนุถนอมทุกนาทีที่เรียวลิ้นตวัดดูดกลืน ขบเม้นปากล่างใช้ลิ้นตัวเองไล้มันไปมาอย่างพึงพอใจ
          “ว่าไงเจ้าตัวดี เหนื่อยไหม” จุนฮยองลูบหัวฟูๆของโยซอบ ไม่สนใจร่างเล็กที่ดิ้นไปมาใต้ร่าง
          “เอาออกไปอึดอัด” โยซอบหน้าแดงเมื่ออีกฝ่ายเอาแต่จ้องมองเหมือนจะลงมือกินอีกรอบ มือเล็กดันอกแกร่งที่ทับทาบลงมา แต่ร่างสูงไม่ขยับเขยื้อนไปไหนแต่อย่างนั้น แอบเขี่ยยอดอกอีกฝ่ายให้สะดุ้งหน้าแดงเล่น
 
          “เอาออกทำไมแบบนี้ออกจะดี” ไม่พูดเปล่า จุนฮยองขยับเข้าออกเพราะรู้ว่ารางเล็กไม่เจ็บเท่าไรในเมื่อข้างในยังลื่นจากน้ำรักที่ไอ้ห้อยปลดล่อยออกไป
 
          “ไอ้หื่น/////...ไอ้ลามก....ไอ้โรคจิต/////” โยซอบกัดฟันพูด ไล่งับจมูกโด่งของจุนฮยองก่อนจะโดนร่างสูงจับจูบจนหายใจไม่ทัน หอบแฮ่กๆเป็นแมวเหนื่อย ...น่ารักที่สุด
 
          “เป็นกับคนตรงคนเดียวแหละนะ” จุนฮยองจูบย้ำที่ปากอิ่มชวนจูบ มือหนาลูบไล้ไปทั่วอีกครั้งเหมือนปลาหมึกไม่มีผิด
 
          โยซอบส่งเสียงฟึดฟัดไม่พอใจก่อนที่จะจับเสื้อของไอ้ห้อยที่ยังไม่ได้ถอด เลิกขึ้นจนถึงแผ่นอกแกร่งซึ่งจุนฮยองก็ยินยอมให้ร่างเล็กจัดการถอดมันออก มือหนาเลื่อนลงไปลูบไล้ขาอ่อนขาวเนียนลงไปถึงปลีกน่องที่แนบกับสะโพกก่อนจะลูบขึ้นมาข้างบน บีบเค้นที่ก้นงามงอนของเจ้าตัวดี ลิ้นก็คตวัดเอาน้ำผึ้งแสนหวานจากปากอิ่ม เสียงครางดังประสานกันตลอดเวลาที่ริมฝีปากประกอบบดเบียด
 
          จุนฮยองไล่เก็บน้ำลายที่ไหลลงมาตามคางเล็กได้รูป โยซอบเชิดหน้าให้อีกฝ่ายทำตามใจ มือเล็กลูบไล้หน้าอกที่เต็มไปด้วยหมัดกล้ามเพื่อไม่ให้น้อยหน้าอาจารย์อย่างจุนฮยองที่เก็บเกี่ยวความความหวาน ความสุขจากร่างเล็กเต็มที ไม่มีส่วนไหนหลุดรอดจากมือหนาและริมฝีปากอุ่น
 
          เมื่อเกมส์รักที่ถูกกระตุ้นให้ไฟรักโหดแผดเผาเริ่มต้นอีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้จุนฮยองอยากให้เจ้าตัวดีอยู่ข้างบนเขาบ้าง ร่างสูงไม่รอช้าจับเจ้าตัวเล็กแต่แรงไม่เล็กให้ขึ้นมาอยู่ข้างบน ส่วนตัวเองลงไปนั่งพิงหัวเตียงจ้องมองร่างกายที่แดงอย่างหลงใหล ก่อนจะร้องขอให้โยซอบขยับร่างกายขึ้นลง
 
          “เอาแต่ใจ////” โยซอบบึ้งปาก รอยห้านิ้วปรากฏที่หน้าอกของจุนฮยอง ก่อนที่ร่างเล็กจะขยับขึ้นลงช้าๆมีมือหนาค่อยควบคุมจังหวะไม่ห่าง จุนฮยองครางกระเส่าใบหน้าเหยเกมองโยซอบที่กัดปากตัวเองเชิดหน้า...เซ็กซี่สุดๆ
 
          “อา...แบบนั้นแหละเด็กดี...ซี๊ด” จุนฮยองลุกไปคลอเคลีย ทั้งดูดทั้งเลียอกเล็กที่แอ่ง ขบเม้นจนเป็นรอยนับไม่ถ้วนพอๆกับแผ่นหลังกว้างที่มีแต่รอยข่วน แต่มันก็คุ้มช่องทางรักมันบีบรัดแน่นเกินกว่าจะทน มือหนาลงไปปรนเปรอโยน้อย ในขณะที่อีกข้างบีบบี้ยอดอกเพื่อให้เจ้าตัวดีมีอารมณ์แบบสุดๆ
 
          โยซอบสั่นระริกอยู่บนตัวของจุนฮยอง ไม่มีเรี่ยวแรง ร่างกายร้อนไปหมด นัยน์ตาหยาดเยิ้มเต็มไปด้วยไปเสน่หา ร่างเล็กครางไม่เป็นเสียงเมื่อร่างสูงเปลี่ยนให้มานอนหงายอีกครั้ง ยกขาขึ้นพาดบ่าก่อนจะสอดแก่นกายเข้าไป ขยับเข้าออกครั้งแล้วครั้งเล่าโดยที่เจ้าตัวดีแอ่นกายรับอย่างเต็มใจ
 
          กว่าเกมส์รักที่จุนฮยองเป็นคนเริ่มจะจบ ทำเอาร่างเล็กที่ถูกปลุกอารมณ์ขึ้นติดๆกันเป็นเวลา 4 ชั่วโมงเต็ม เสร็จมันไปไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบจนหมดแรงสลบคาอกไอ้ห้อยสุดหื่น พร้อมกับเสียงหัวเราะของจุนฮยองและสัมผัสนุ่มที่แก้มตัวเอง
 
          จุนฮยองมองคนทีเหนื่อยจนสลบคาอกตัวเอง ก้มลงจูบที่หน้าผากมนก่อนจะหลับตามอีกฝ่ายไป