รักอันตรายของยัยตัวร้าย
9.2
เขียนโดย tanopa
วันที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 22.05 น.
37 chapter
252 วิจารณ์
49.40K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 09.47 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
9) กิจกรรมแก้เครียด 50%
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ "ไอ่โทโมะ วันนี้แกพอว่างไหมว่ะ" กรวิชญ์ เอ่ยกับโทโมะทันทีที่เขารับโทรศัพท์ของตนเอง
"ก็ไม่แน่ใจว่ะมีอะไรด่วนไหม เอกสารที่ผมเซ็นต์เสร็จเอาไปได้เลยครับคุณดารานี"เขาหันไปคุยกับเลขาของตนก่อนแล้วกลับไปคุยเรื่องค้างต่อกับคนในสายทันทีที่แจ้งความประสงค์ของตนเสร็จ"ว่าแต่ที่มึงชวนกุน่ะ ถ้าไม่น่าสนใจกุ...."
"คลับเฮาส์ของโรงแรมไฮลิสมีปาร์ตี้ว่ะ ได้ข่าวว่าสาวๆที่เที่ยวที่นี่สุดยอดที่สุดเลยน่ะเว้ย เปิดบนเปิดล่างให้ตรึม เป็นไงๆ"
"กุนึกว่าอะไรด่วน ขอคิดดูก่อนปกติแกชอบไปร้านนั่งไม่ใช่ไง แล้วไหนวันนี้เปลี่ยนเป็นคลับเสียงดังๆที่ที่มึงเกลียดแบบนั้นว่ะ กุขอบายว่ะยัยตัวเล็กเอากูตายแน่ถ้าไม่อยู่ติดบ้านกับเขาแถมเขาไม่ชอบเที่ยวอยู่กูเอาไปด้วยไม่ได้ว่ะ"
"ที่จริงกุไม่อยากไปขนาดนั้นหรอก ถ้าพี่แดนไม่โทรมาชวนเพราะยัยถังแตกชวนพี่แกไปเที่ยว กุไม่ไปให้เหนื่อยหูกูหรอกที่แบบนั้น"
"ยัยถังแตกใครว่ะ กูรู้จักเหรอ ไม่เอาอ่ะมึงไปเถอะ เที่ยวให้สนุกน่ะ"รีบปฏิเสธทันทีที่กรวิชญ์เอ่ยชื่อออกไป
"เอ่อ แกรู้จักดิเคยเจอกันแล้วนี่นาที่โรงพักอ่ะงั้นไม่เป็นไรพวกฉันไปสามคนเองก็ได้เห็นแกสนใจยัยนี่เลยชวนไปด้วยน่ะ งั้นแค่นี้น่ะ"
"เฮ้ยเดี๋ยวเจอที่โรงพัก แกหมายถึงคุณแก้วเหรอไอ่กร เฮ้ยไอ่กร แมร่งทำไมรีบวางหูว่ะไอ่เพื่อนเลว"
ทันทีที่โทโมะกล่าวปฏิเสธกรวิชญ์ก็แกล้งวางสายหนีทันทีเขาละหมั่นไส้อาการของโทโมะที่จู่ๆจากนักเที่ยวกลายร่างเป็นคนติดบ้านชะงั้น ไม่นานโทโมะก็ต่อสายมาหาเขากลับทันทีตามที่เขาคาดไว้ไม่มีผิด
"เฮ้ยไอ่กร กุเปลี่ยนใจแล้วว่ะ พอดียัยตัวเล็กไปดูงานที่เหมืองเพชรที่ออสเตเรียกูว่างพึ่งนึกได้ว่ายัยตัวเล็กบินเย็นนี้ตอนห้าโมงเย็น กูว่าง"
"หึหึ แมร่งไอ่หล่อเล่นตัวเอ่อ ให้กูไปรับหรือว่าไปเจอกันที่นู่นครับท่านชาย ได้ๆแกจะให้นายเดชขับไปส่งแล้วกลับกับผมได้ๆเจอกันตอนสองทุ่มน่ะครับผมจะรอหน้าคลับน่ะครับ"
หลังจากที่นัดหมายกันเป็นที่เรียบร้อยกรวิชญ์ก็โทรกลับไปยังแดนดนัยเพื่อแจ้งเวลาทันที กำหนดคือกรวิชญ์กับโทโมะจะไปจัดการหาที่นั่งก่อนแดนกับแก้วจะเดินทางตามไปที่หลัง แก้วที่ทราบเวลาก็รีบวางแผนกับแดนทันที
"พี่แดนแก้วว่าก่อนเข้าบ่อนแก้วว่าน่ะนั่งดื่มก่อนค่อยถามเรื่องบ่อน จู่เดินไปบ่อนทั้งที่เป็นหน้าใหม่พวกมันคงสงสัยเอา"
"ทำไมแก้วไม่ให้นายธีรนันท์เขาพาเราเข้าไปล่ะพี่ว่าแบบนั้นง่ายกว่าประหยัดเวลาไม่ต้องเสียเวลานั่งดื่มกันเลยแถมยังทำไมต้องชวนพวกคุณกรวิชญ์ไปดื่มด้วยพี่ไม่เข้าใจ"
"ก็น่าสังสรรค์ นิดนึงๆ แล้วถ้าให้นายนั้นพาเราเข้าบ่อนไม่แปลกเหรอคนหนีหนี้กับเดินเข้าบ่อน อ่ายยย คิดแบบนั้นมันแปลกกว่า อยู่วงการนี้มองให้กว้างลึกๆ หน่อยเฮีย อยู่กับแก้วนานๆแก้วจะสอนการดิ้นรนฝ่าดงตีนให้พี่ฟังอย่างลึกซึ้ง5555"
แก้วถึงกับหัวเราะลั่นเพราะความคิดง่ายๆของพี่ชายตนเองทันที เพราะเขาทำงานด้านธุรกิจ เพียงอย่างเดียว เพราะคือนักธุรกิจที่จับแต่ตัวเลข เพราะเขาเป็นนักธุรกิจไม่ใช่ แบบเธอที่ทำงานด้านธุรกิจและด้านมืด เขาจึงคิดแบบเธอไม่ได้นั่นเอง
"เบบี้ไม่ต้องห่วงน่ะเบบี้อยู่กับแก้วเบบี้จะปลอดภัย555 ไปจัดการงานของพี่ให้เรียบร้อย สองทุ่มเจอกันค่ะแก้วขอไปจัดการเอกสารอะไรต่อมิอะไรที่ต้องปิดตัวเลขที่มันหายไปก่อนน่ะค่ะ"แก้วก็เดินไปยังห้องทำงานของตนเองทันทีที่เอ่ยจบ
"เด็กบ้า เรานี้โตขึ้นจนพี่ตามเกมส์เราไม่ทันจริงๆสิน่ะ"
เวลาผ่านไปไวอย่างเรื่องตลก จนถึงเวลานัดหมาย
โทโมะชายหนุ่มที่เดินมาหน้าคลับด้วยรูปร่างที่สมาร์ทสวมเสื้อเชิตสีฟ้าสบายๆปลดกระดมข้างบนสองเม็ดกางเกงสแล็คสีดำ ยืนรอเพื่อนตนเป็นที่สะดุดตาของสาวๆ ใครเดินผ่านต้องเป็นอันเลียวมองแทบไม่เดินไปต่อ
"อ๊ายนั้นใครหล่อจังหน้าตาคุ้นๆ"
"คุณโทโมะเจ้าของโชว์รูมรถนำเข้าป่าวแก น่ากินอ่ะ เสียดายจังไม่ยิ้มให้เราบ้างเลย"
"นั่นสิเราคงไม่ใช่เป้าหมายมั้งเห็นว่าหล่อ กินยากกัดยากด้วยน่ะไปเถอะๆ"
เสียงเหล่าบรรดาสาวๆที่ต่างยิ้มทักทายให้เขาต่างโปรยเสน่ห์ให้เขาเกือบทุกคนที่เดินผ่านเขาเพื่อเข้าไปในคลับเฮาส์แห่งนี้
"แหม่จะหล่อเกินหน้าผมไปไหนครับ รอนานไหม ป่ะเข้าไปข้างในกัน"เขกวิชญ์ที่เดินมาถึงเขาเห็นเหตุการณ์ดังกล่าวก็อดแซวเพื่อนตนเองไม่ได้ วันนี้เขามาด้วยเสื้อยืดโปโลสีดำกางเกงยีนส์สีน้ำตาลคนละแนวกันเลยทีเดียว
"เข้าไปเลยเหรอไม่รอคุณแดนกับคุณแก้วก่อนเหรอว่ะ"
"เขาให้เราสองคนหาที่นั่งเดี๋ยวตามมา"จากนั้นสองหนุ่มเดินเข้าไปยังภายในคลับก็พบว่าคลับแห่งนี้ภายกว้างมากมีทั้งโซนวีไอพี ทั่วไป และบาร์นั่งดื่ม โซนตรงกลางคือที่วาดลีลาของเหล่าราตรีผีเสื้อทั้งหลายนั้นเอง และสองหนุ่มก็เป็นที่สะดุ้งตาของทั้งสาวแท้และสามเทียม สองหนุ่มเลือกที่นั่งโซนวีไอพีด้านในทันทีเพราะไม่ชอบความวุ่นวาย จากนั่นกรวิชญ์โทรไปแจ้งที่นั่งกับแดนเพื่อให้เขาไปทราบ ไม่นานแดนดนัยกับแก้วก็เดินทางตามมา
"รอนานไหมครับ อ้าวสวัสดีครับคุณวิศวะมาด้วยกันเหรอครับนี่"แดนดนัยที่มาด้วยชุดสบายๆเสื้อสีขาวกับกางเกงห้าส่วนเดินทางยังโต๊ะที่กรวิชญ์บอกเอาไว้
"ครับพี่แดน เชิญนั่งก่อนครับ"
"เรียกโทโมะก็ได้ครับคุณแดนกันเองดีออก"
"ครับคุณโทโมะ สั่งอะไรกันบ้างคุณกร" แดนเอ่ยถามทันทีที่เห็นแต่เครื่องดื่มเท่านั้น
"เดี๋ยวตามมาครับพี่แดน น้องๆแก้วเพิ่มอีกสองใบครับแล้วยัยแก้วอยู่ไหนล่ะเป็นชวนมาดันไม่เหรอนี่"
"อ่อ ผมบอกแก้วเขาแล้วเดี๋ยวตามเข้ามาพอดีมีสายด่วนจากอเมริกาเลยขอตัวรับสายก่อนน่ะครับ"
เอาไป 50% เดี๋ยวๆๆๆค่ำๆเค้ามาใหม่
"ก็ไม่แน่ใจว่ะมีอะไรด่วนไหม เอกสารที่ผมเซ็นต์เสร็จเอาไปได้เลยครับคุณดารานี"เขาหันไปคุยกับเลขาของตนก่อนแล้วกลับไปคุยเรื่องค้างต่อกับคนในสายทันทีที่แจ้งความประสงค์ของตนเสร็จ"ว่าแต่ที่มึงชวนกุน่ะ ถ้าไม่น่าสนใจกุ...."
"คลับเฮาส์ของโรงแรมไฮลิสมีปาร์ตี้ว่ะ ได้ข่าวว่าสาวๆที่เที่ยวที่นี่สุดยอดที่สุดเลยน่ะเว้ย เปิดบนเปิดล่างให้ตรึม เป็นไงๆ"
"กุนึกว่าอะไรด่วน ขอคิดดูก่อนปกติแกชอบไปร้านนั่งไม่ใช่ไง แล้วไหนวันนี้เปลี่ยนเป็นคลับเสียงดังๆที่ที่มึงเกลียดแบบนั้นว่ะ กุขอบายว่ะยัยตัวเล็กเอากูตายแน่ถ้าไม่อยู่ติดบ้านกับเขาแถมเขาไม่ชอบเที่ยวอยู่กูเอาไปด้วยไม่ได้ว่ะ"
"ที่จริงกุไม่อยากไปขนาดนั้นหรอก ถ้าพี่แดนไม่โทรมาชวนเพราะยัยถังแตกชวนพี่แกไปเที่ยว กุไม่ไปให้เหนื่อยหูกูหรอกที่แบบนั้น"
"ยัยถังแตกใครว่ะ กูรู้จักเหรอ ไม่เอาอ่ะมึงไปเถอะ เที่ยวให้สนุกน่ะ"รีบปฏิเสธทันทีที่กรวิชญ์เอ่ยชื่อออกไป
"เอ่อ แกรู้จักดิเคยเจอกันแล้วนี่นาที่โรงพักอ่ะงั้นไม่เป็นไรพวกฉันไปสามคนเองก็ได้เห็นแกสนใจยัยนี่เลยชวนไปด้วยน่ะ งั้นแค่นี้น่ะ"
"เฮ้ยเดี๋ยวเจอที่โรงพัก แกหมายถึงคุณแก้วเหรอไอ่กร เฮ้ยไอ่กร แมร่งทำไมรีบวางหูว่ะไอ่เพื่อนเลว"
ทันทีที่โทโมะกล่าวปฏิเสธกรวิชญ์ก็แกล้งวางสายหนีทันทีเขาละหมั่นไส้อาการของโทโมะที่จู่ๆจากนักเที่ยวกลายร่างเป็นคนติดบ้านชะงั้น ไม่นานโทโมะก็ต่อสายมาหาเขากลับทันทีตามที่เขาคาดไว้ไม่มีผิด
"เฮ้ยไอ่กร กุเปลี่ยนใจแล้วว่ะ พอดียัยตัวเล็กไปดูงานที่เหมืองเพชรที่ออสเตเรียกูว่างพึ่งนึกได้ว่ายัยตัวเล็กบินเย็นนี้ตอนห้าโมงเย็น กูว่าง"
"หึหึ แมร่งไอ่หล่อเล่นตัวเอ่อ ให้กูไปรับหรือว่าไปเจอกันที่นู่นครับท่านชาย ได้ๆแกจะให้นายเดชขับไปส่งแล้วกลับกับผมได้ๆเจอกันตอนสองทุ่มน่ะครับผมจะรอหน้าคลับน่ะครับ"
หลังจากที่นัดหมายกันเป็นที่เรียบร้อยกรวิชญ์ก็โทรกลับไปยังแดนดนัยเพื่อแจ้งเวลาทันที กำหนดคือกรวิชญ์กับโทโมะจะไปจัดการหาที่นั่งก่อนแดนกับแก้วจะเดินทางตามไปที่หลัง แก้วที่ทราบเวลาก็รีบวางแผนกับแดนทันที
"พี่แดนแก้วว่าก่อนเข้าบ่อนแก้วว่าน่ะนั่งดื่มก่อนค่อยถามเรื่องบ่อน จู่เดินไปบ่อนทั้งที่เป็นหน้าใหม่พวกมันคงสงสัยเอา"
"ทำไมแก้วไม่ให้นายธีรนันท์เขาพาเราเข้าไปล่ะพี่ว่าแบบนั้นง่ายกว่าประหยัดเวลาไม่ต้องเสียเวลานั่งดื่มกันเลยแถมยังทำไมต้องชวนพวกคุณกรวิชญ์ไปดื่มด้วยพี่ไม่เข้าใจ"
"ก็น่าสังสรรค์ นิดนึงๆ แล้วถ้าให้นายนั้นพาเราเข้าบ่อนไม่แปลกเหรอคนหนีหนี้กับเดินเข้าบ่อน อ่ายยย คิดแบบนั้นมันแปลกกว่า อยู่วงการนี้มองให้กว้างลึกๆ หน่อยเฮีย อยู่กับแก้วนานๆแก้วจะสอนการดิ้นรนฝ่าดงตีนให้พี่ฟังอย่างลึกซึ้ง5555"
แก้วถึงกับหัวเราะลั่นเพราะความคิดง่ายๆของพี่ชายตนเองทันที เพราะเขาทำงานด้านธุรกิจ เพียงอย่างเดียว เพราะคือนักธุรกิจที่จับแต่ตัวเลข เพราะเขาเป็นนักธุรกิจไม่ใช่ แบบเธอที่ทำงานด้านธุรกิจและด้านมืด เขาจึงคิดแบบเธอไม่ได้นั่นเอง
"เบบี้ไม่ต้องห่วงน่ะเบบี้อยู่กับแก้วเบบี้จะปลอดภัย555 ไปจัดการงานของพี่ให้เรียบร้อย สองทุ่มเจอกันค่ะแก้วขอไปจัดการเอกสารอะไรต่อมิอะไรที่ต้องปิดตัวเลขที่มันหายไปก่อนน่ะค่ะ"แก้วก็เดินไปยังห้องทำงานของตนเองทันทีที่เอ่ยจบ
"เด็กบ้า เรานี้โตขึ้นจนพี่ตามเกมส์เราไม่ทันจริงๆสิน่ะ"
เวลาผ่านไปไวอย่างเรื่องตลก จนถึงเวลานัดหมาย
โทโมะชายหนุ่มที่เดินมาหน้าคลับด้วยรูปร่างที่สมาร์ทสวมเสื้อเชิตสีฟ้าสบายๆปลดกระดมข้างบนสองเม็ดกางเกงสแล็คสีดำ ยืนรอเพื่อนตนเป็นที่สะดุดตาของสาวๆ ใครเดินผ่านต้องเป็นอันเลียวมองแทบไม่เดินไปต่อ
"อ๊ายนั้นใครหล่อจังหน้าตาคุ้นๆ"
"คุณโทโมะเจ้าของโชว์รูมรถนำเข้าป่าวแก น่ากินอ่ะ เสียดายจังไม่ยิ้มให้เราบ้างเลย"
"นั่นสิเราคงไม่ใช่เป้าหมายมั้งเห็นว่าหล่อ กินยากกัดยากด้วยน่ะไปเถอะๆ"
เสียงเหล่าบรรดาสาวๆที่ต่างยิ้มทักทายให้เขาต่างโปรยเสน่ห์ให้เขาเกือบทุกคนที่เดินผ่านเขาเพื่อเข้าไปในคลับเฮาส์แห่งนี้
"แหม่จะหล่อเกินหน้าผมไปไหนครับ รอนานไหม ป่ะเข้าไปข้างในกัน"เขกวิชญ์ที่เดินมาถึงเขาเห็นเหตุการณ์ดังกล่าวก็อดแซวเพื่อนตนเองไม่ได้ วันนี้เขามาด้วยเสื้อยืดโปโลสีดำกางเกงยีนส์สีน้ำตาลคนละแนวกันเลยทีเดียว
"เข้าไปเลยเหรอไม่รอคุณแดนกับคุณแก้วก่อนเหรอว่ะ"
"เขาให้เราสองคนหาที่นั่งเดี๋ยวตามมา"จากนั้นสองหนุ่มเดินเข้าไปยังภายในคลับก็พบว่าคลับแห่งนี้ภายกว้างมากมีทั้งโซนวีไอพี ทั่วไป และบาร์นั่งดื่ม โซนตรงกลางคือที่วาดลีลาของเหล่าราตรีผีเสื้อทั้งหลายนั้นเอง และสองหนุ่มก็เป็นที่สะดุ้งตาของทั้งสาวแท้และสามเทียม สองหนุ่มเลือกที่นั่งโซนวีไอพีด้านในทันทีเพราะไม่ชอบความวุ่นวาย จากนั่นกรวิชญ์โทรไปแจ้งที่นั่งกับแดนเพื่อให้เขาไปทราบ ไม่นานแดนดนัยกับแก้วก็เดินทางตามมา
"รอนานไหมครับ อ้าวสวัสดีครับคุณวิศวะมาด้วยกันเหรอครับนี่"แดนดนัยที่มาด้วยชุดสบายๆเสื้อสีขาวกับกางเกงห้าส่วนเดินทางยังโต๊ะที่กรวิชญ์บอกเอาไว้
"ครับพี่แดน เชิญนั่งก่อนครับ"
"เรียกโทโมะก็ได้ครับคุณแดนกันเองดีออก"
"ครับคุณโทโมะ สั่งอะไรกันบ้างคุณกร" แดนเอ่ยถามทันทีที่เห็นแต่เครื่องดื่มเท่านั้น
"เดี๋ยวตามมาครับพี่แดน น้องๆแก้วเพิ่มอีกสองใบครับแล้วยัยแก้วอยู่ไหนล่ะเป็นชวนมาดันไม่เหรอนี่"
"อ่อ ผมบอกแก้วเขาแล้วเดี๋ยวตามเข้ามาพอดีมีสายด่วนจากอเมริกาเลยขอตัวรับสายก่อนน่ะครับ"
เอาไป 50% เดี๋ยวๆๆๆค่ำๆเค้ามาใหม่
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ