รักอันตรายของยัยตัวร้าย

9.2

เขียนโดย tanopa

วันที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 22.05 น.

  37 chapter
  252 วิจารณ์
  49.38K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 09.47 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

10) ความลับของแดนดนัย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

หลังจากแยกย้ายกันนั้น แก้วได้จัดการประชุมครั้งใหญ่เนื่องจากการทำงานครั้งนี้ต้องเกิดขึ้นอย่างกระทันหันและรัดกุม จากที่เคยพักเป็นการส่วนตัวแก้วจึงย้ายตัวเองไปยังบ้านหลังใหญ่ทรงสเปนที่พ่อของเธอได้สร้างไว้ให้ ว่าด้วยประวัติของแดนดนัยนั้นเขาเปรียบเสมือนพี่ชายของแก้วก็ว่าได้เนื่องจาก แดนดนัยนั้น ตอนเด็กเขาเป็นเด็กกำพร้า ได้ปู่ของแก้วช่วยจากการโดนนักเลงไล่ล่าจับตัวไปทำงานด้วยความสงสารและเห็นว่าแม่ของแก้วก็นานๆทีจะพาหลานสาวตัวน้อยมาเที่ยวหาและตัวเขาเองก็ไม่มีปัญหาในการเลี้ยงดูใครเพิ่มอีก จากนั้นมาแดนดนัยเปรียบเสมือนหลายชายและพี่ชายแม่ของแก้วและแก้วนั้นเอง และด้วยความไว้เนื้อเชื้อใจและความกตัญญูของแดนดนัยจึงทำให้ครอบครัวของแก้วรักเขาเปรียบดั่งญาติอีกคน

   "เอาล่ะตอนนี้ทุกคนมากันครบแล้วใช่ไหมครับ อย่างที่ทุกคนทราบว่าผมเป็นกรรมการผู้บริหารเครือเจริญกุลกรุ๊ปนั้นแต่ยังมีหลายสาวของท่านติณอีกท่านหนึ่งอยู่ และตอนนี้เธอได้กลับมาแล้ว ตอนนี้ผมขอแนะนำให้ทุกคนได้รู้จักกันก่อนน่ะครับ นี่คือคุณจริญญา ไมเนอร์ "

    เพียงไม่นานหลังจากแนะนำตัวให้ทุกคนได้เจอทายาทอีกคนของเจริญกุล แก้วก็เริ่มหารือเรื่องการวางแผนตลาดใหม่ทั้งหมดจัดโปรโมชั่นทั้งปีเพื่อเรียกลูกค้าใหม่และคืนกำไรให้ลูกค้าเก่า ซึ่งได้รับการตอบรับที่ดีจากหุ้นส่วนเป็นอย่างมากจนหุ้นส่วนบางคนเอ่ยปากอยากให้แก้วมาอยู่ประจำถาวร แก้วก็ได้เพียงแต่ยิ้มเนื่องจากแก้วไม่สามารถทิ้งทางอเมริกาได้เพราะที่นี้ยังมีแดนดนัยอยู่ทั้งคนเธอจึงวางใจ

  "พี่แดน ฉันอยากให้พี่ย้ายมาอยู่บ้านหลังนี้แทนบ้านใหญ่เพราะบ้านนี้ระบบการป้องกันดีกว่าเยอะ"แก้วเอ่ยบอกพี่ชายของตนเอง เนื่องจากบ้านของปู่ใหญ่ก็จริงแต่ไม่มีระบบป้องกันที่ดีมากเท่าไหร่ "หรือว่าพี่อยู่กับแฟนพี่บ้านหลังนั้นล่ะ"

  "ผม......"

  "อันที่จริงฉันว่าจะบอกพี่หลายรอบล่ะแต่เห็นพี่ปฏิเสธมาตลอด ฉันก็ไม่อยากพูดมากอะไรน่ะ เพียงแต่ว่ามันหงุดหงิดว่ะพี่ อย่าให้ฉันได้ยินพี่เรียกตัวเองว่าผมกับฉันอีก ถ้าพี่ยังทำตัวแบบนี้อีกฉันจะตัดพี่ไปเป็นลูกจ้างแทนล่ะน่ะ แล้วไม่ต้องมาดูแล แก้ว(ยิ้ม)"

   "นายน้อย"

   "แล้วเลิกเรียกว่านายน้อยด้วย ฉันก็เปรียบเสมือนน้องพี่ อ่อ แล้วกรุณาทำตัวให้เหมือน พี่น้อง ด้วยถ้าไม่เข้าใจแก้วจะจับพี่ซ้อมเหมือนพวกพี่คารอลกับโจแอนโดนรับรอง......"แก้วทำท่าเอามือปาดคอตัวเองให้แดนดนัยเห็น ส่วนแดนดนัยได้แต่อมยิ้มให้น้องสาวตนเองทันทีแล้วเดินตามน้องสาวของเขาไปอย่างเงียบๆ เขาไม่คิดอย่างเทียบเคียงแก้วมากนักเพราะเขาเจียมตัวเองเสมอว่าเขาไม่ได้มีสายเลือกเจริญกุลสักหยดมีแค่สิทธิ์ในนามเท่านั้น เขาจึงสังวรตัวเองเสมอ แต่เมื่อดูจากการกระทำของแก้วนั้นมันเริ่มให้เขาใจอ่อนที่จะยอมทำตามความต้องการของแก้วทันที

  "ดะเดี๋ยวแก้ว ถ้าแก้วยอมรับพี่ในฐานะพี่ชาย แก้วฟังพี่อย่างหนึ่งได้ไหม"

  "(ยิ้ม)ว่ามาสิพี่ ถ้ามันเป็นเรื่องที่ฟังแล้วไม่ระคายหูน่ะ ฮ่าๆๆ"

  "เรื่องทายาทแก๊งโนเบลส พี่อยากให้เราใช้ใจมองหาไม่ใช่ควงไปเรื่อยๆแบบนี้พี่เป็นผู้ชายเห็นน้องสาวตัวเองทำแบบนี้พี่ไม่ชอบ"

  "แก้วจะพยายามน่ะ แต่แก้วขอให้เรื่องงานผ่านพ้นไปก่อนส่วนเรื่องทายาทฉันยังเหนื่อยจนไม่อยากคิดว่ะ ใช่พี่ให้คนของเราตามเรื่องอัลเบริ์ดด้วยหมอนี่เป็นตัวไขปัญหาทั้งหมดแล้วมันมีคู่กัดแก้วเพิ่มมาอีกคนด้วย shit!!!ถ้าปัญหาเยอะแบบนี้วันนั้นฆ่ามันดีกว่าส่งให้ตำรวจก็ดี"

  "ใครยังไง บอกพี่ได้ไหมแก้ว แกทำงานคนเดียวไม่ได้หรอก" จากนั้นแก้วก็เล่ารายละเอียดเกี่ยวกับโรเบริ์ดให้แดนฟังทันที หลังจากฟังจบเขาถอนหายใจออกมายาวๆไม่คิดว่าแก้วจะสร้างศัตรูได้มากมายขนาดนี้ และอีกเรื่องที่ทำให้เขาตบท้ายนั้นก็คือ นายวิศวะ เสนอตัวเป็นพ่อพันธุ์ให้น้องสาวคนเดียวของเขา

  "ฮ่าๆๆ ไม่นึกเลยว่าคนแบบหมอนี่จะ.....ฮ่าๆๆๆ"

  "มันน่าขำตรงไหนว่ะ ฉันน่ะรำคราญสายตาพ่อนั่นเวลามอง มันหื่นออกหน้าออกตาอย่างเห็นได้ชัดเลยน่ะพี่ อยากควกลูกตามันออกบี้ให้แหลกคาตีน"

  "ก็นายวิศวะผู้หยิ่งทรนง เขาไม่เคยอ้อนวรขอจีบใครมาก่อน เพราะรายนั้นแค่กระดิกนิ้วสาวๆก็วิ่งโร่เข้าใส่ แต่ที่ขำจนนึกภาพไม่ออกเพราะ ฉายาเขาน่ะมันมีว่า เสียบ จบ จ่าย"

  "ระยำ ผู้ชายแบบนี้เนี้ยะน่ะ แต่ถ้าฉลาดก็พอไหว เสียบน่ะถ้าใช้งานได้มันก้น่าสนน่ะพี่ จะได้ไม่ต้องมีปัญหาในการผูกมัดนัก หึหึ"

   แก้วตอนนี้มีท่าทางคิดแผนในหัวเรื่องพ่อพันธุ์แบบโทโมะก็คิดว่าน่าจะดีเพราะถ้าได้ประเภทเสียบแล้วจบมันก็น่าจะโอเคไม่ใช่น้อย แต่ใครจะรู้ว่าพ่อพันธุ์ที่แก้วสนใจจะคิดอะไรอยู่ในตอนนี้

  ทางด้านโทโมะ

  "โทโมะขาาา กุ้งไม่ไหวแล้วทำไมโทโมะไม่ทำอะไรกุ้งสักทีกุ้งรอคุณเข้ามาในตัวกุ้งนานแล้วน่ะค่ะ" นางแบบสาวร่างอวบอั๋น คนนี้ได้เจอโทโมะที่ผับแล้วชวนเขาย้ำชวนเขาขึ้นมาต่อบนห้องพักบริการต่อ มาถึงหญิงสาวได้จัดการเล้าโลมโทโมะ ไม่ว่าจูบที่ร้อนแรง  และดื่มน้ำหวานจากน้องชายของโทโมะ 

  "กุ้งครับ ใจเย็นผมลืมไปว่าผมต้องประชุมแต่เช้าผมขอโทษและขอตัวก่อนน่ะครับ ลาก่อน"

  "อ๊ายยย คุณทำแบบนี้กับกุ้งได้ยังคุณโทโมะ ไอ้ผู้ชายเฮงซวยยยย"

  ตอนนี้ผมรู้สึกว่าผมเวลามีอะไรกับใครหน้ายั่วชวนเสียบของยัยตัวแสบคนสวยของผมจะลอยมาทุกครั้งให้ตายแต่เห็นยังชวนฝันขนาดนี้ ถ้าได้สัมผัสจะขนาดไหนกัน สักวันต้องจับมาเสียบให้ร้องใต้ร่างผมให้ได้เลยคอยดู

 

 

 รบซ้าย แลขวา มองหน้า หันหลังฟิ้ววววววววววว ขอโทษคร้าบบบ มาแบบนี้ ไม่มีอะไรแก้ตัวคร้าฟฟฟฟ 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา