ปั้นรักปั้นหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“โทโมะซัง นี่โทโมะซังจะไปไหนน่ะ”แจมเดินปรี่มาหาโทโมะที่กำลังจะออกไปกับพวกเขื่อน

 

 

 

 

“ขอโทษนะแจมจังวันนี้โทโมะคงไปกับแจมจังไม่ได้แล้วพอดีว่าติดธุระด่วนน่ะ”โทโมะพูด

 

 

 

 

 

“ธุระอะไรอีก นี่ทำไมเดี๋ยวนี้โทโมะซังนี่ต้องเกาะติดกับแก้วซังตลอดด้วยล่ะ”แจมมองไปในรถ

เขื่อนที่มีแก้วก็พูด

 

 

 

 

 

“แต่โทโมะไม่ได้ไปกัน2ต่อ2สักหน่อยมีเขื่อนอีกนะ เข้าใจหน่อยนะแจมจัง ว่าโทโมะมีธุระ

จริงๆ”โทโมะพูด

 

 

 

 

 

“ก็ได้ๆ แต่คราวหน้าห้ามเบี้ยวแล้วนะ”แจมพูดแล้วเขย่งตัวจูบปากโทโมะแล้วกลับขึ้นรถตัวเองไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอ้โห ร้ายนะครับโทโมะ จูบกันโขว์เพื่อนด้วย”เขื่อนพูดเมื่อโทโมะขึ้นรถมา แก้วชะงักก่อนจะ

เบือนหน้าหนี

 

 

 

 

 

 

“งี้ล่ะ แจมจังเค้าน่ารักชอบอ้อน มักโดนจูบประจำเป็นธรรมดาไปละ”โทโมะเหล่มองแก้วแล้วพูด

เสียงดัง

 

 

 

 

 

 

“ถ้าวันนี้อยากอยู่ด้วยกันจะไปก็ได้นะ ชั้นไปกับเขื่อน2คนก็ได้”แก้วหน้าหงิกแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

“เหอะๆ เรื่องอะไรล่ะ รู้นะว่าอยากจะสวีทกับเขื่อน แต่ไม่มีวันซะหรอก ชั้นจะเป็นก้างให้เธองี้

ล่ะ”โทโมะโวยวาย

 

 

 

 

 

“งั้นชั้นก็จะเอาคีมมาคีบก้างงี่เง่าอย่างนายไปโยนทิ้งไกลๆเลยไป๊”แก้วรีบย้อนกลับ

 

 

 

 

 

“โอ๊ย พอๆคู่นี้ ใกล้กันทีไรเป็นต้องทะเลาะตลอด อย่าให้รู้นะว่าลับหลังไปแอบจู๋จี๋กัน พ่อจะล้อประ

จาณไปซัก3เดือนเลย”เขื่อนรีบพูดห้ามโทโมะและแก้ว

 

 

 

 

“ไม่มีวันซะหรอก”แก้วและโทโมะตกใจรีบพูดขึ้นมาพร้อมกัน

 

 

 

 

 

“เอาล่ะตอนนี้เราอยู่ที่คอนโดของแบงค์แล้ว ตอนนี้หมอนั่นก็ออกไปถ่ายละครอยู่ พวกเรามีเวลา

เหลือเฟือนถึงค่ำที่จะหาหลักฐานผู้ต้องสงสัยคนนี้”เขื่อนพูดตกลงกับแก้วและโทโมะหน้าคอนโด

ก่อนจะชูกุญแจห้องแบงค์ที่ปั๊มมาได้

 

 

 

 

 

“นี่ถือว่าโชคเข้าข้างนะเนี่ยที่ไอ้พี่ฟลุ้คชวนชั้นไปดูเค้าฟิตติ้งละครเรื่องใหม่ที่เล่นด้วยกับ

แบงค์”แก้วพูดแล้วมองกุญแจที่ปั๊มมาคิดถึงวันก่อนที่เธอจำใจมากับฟลุ้คเพื่อดูชายหนุ่มฟิตติ้ง

ละครแล้วเธอก็ต้องยิ้มออกมาเมื่อเห็นฟลุ้คแสดงละครร่วมกับแบงค์ จึงใช้โอกาสเหมาะที่แบงค์วาง

กระเป๋าปั๊มกุญแจห้องของชายหนุ่มมาได้

 

 

 

 

 

 

“เหอะ ทำมาเป็นพูดว่าเธอกับแฟนน่ะมีบุญคุณกับกุญแจดอกนี้มากซะเหลือเกินนะ”โทโมะแขวะ

 

 

 

 

 

“นี่ ถ้าไม่แขวะชั้นซัก5นาทีที่จะน้ำลายฟูมปากรึไง หมาบ้า”แก้วหันไปว่าโทโมะเมื่อเดินเข้ามาใน

คอนโด

 

 

 

 

 

“ชั้นก็ไม่ได้อยากจะยุ่งเรื่องชาวบ้านหรอกนะ แต่ว่าไม่ชอบพวกคนอวดแฟน”โทโมะว่า

 

 

 

 

 

“นี่แล้วที่เมื่อเช้าที่จูบกันน่ะ มันไม่เรียกว่าอวดแฟนรึไง”แก้วไม่ยอมแพ้ว่าเรื่องแจมกับโทโมะบ้าง

 

 

 

 

 

 

“โอ้ย จะตอนนี้รึเมื่อกี้มันก็อวดแฟนทั้งคู่ล่ะน่า ถ้ายังไม่เลิกทะเลาะกันนะ จะเจอคนโสดเพ่งกบาล

ทั้งคู่นั่นล่ะ”เขื่อนถอนหายใจก่อนจะหันไปบ่นใส่โทโมะและแก้วก่อนจะเดินเข้ามาในห้องของแบงค์

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอโห อีตานี่นี่ถ่ายรูปแต่กับสาวๆเซเลปไม่ก็ดารานักร้องดังๆทั้งนั้น”แก้วเห็นรูปคู่ของแบงค์กับ

ดารานักร้องหรือเซเลปสาวๆที่มีชื่อเสียง มากมาย แก้วนั่งรื้อข่าวที่แบงค์ตัดเก็บข่าวตัวเองไว้

มากมาย

 

 

 

 

 

 

 

“โอ้โห พึ่งรู้นะเนี่ยว่านายแบงค์ก็มีฝีมือในการร้องเพลงถึงขั้นค่ายเพลงจะมาให้เซ็นสัญญา แต่หมอ

นั่นเลือกงานละครซะก่อน”โทโมะนั่งอ่านข่าวของแบงค์ข้างๆแก้ว

 

 

 

 

“เอ๊ะ นี่แบงค์เคยไปฮ่องกงด้วยหรอเนี่ย”แก้วเห็นรูปแบงค์ก็ชะงัก

 

 

 

 

 

“สงสัยไปเที่ยวล่ะมั้ง เออ ใช่ฟ้าก็เคยเป็นนักร้องที่ฮ่องกงนี่”โทโมะนึกขึ้นได้

 

 

 

 

 

“แล้วประเด็นหลักที่คู่นี้เค้าจะทำลายความรักของป๊อปปี้กับฟางไปเพื่ออะไรล่ะ”แก้วถาม

 

 

 

 

 

“เอ้า เรื่องนี้พวกเรายังให้คำจอบไม่ได้ งั้นก็ตั้งกล้อง โทโมะปีนเอากล้องไปตั้งหลังตู้สิ”เขื่อนพูด

ก่อนจะหยิบกล้องวีดีโอแล้วยื่นให้โทโมะปีนขึ้นไปบนตู้เพื่อตั้งกล้องวีดีโอไว้ก่อนจะปีนลงมาโดยมี

แก้วคอยระวัง

 

 

 

 

 

 

“ครับพี่ ลืมของนิดหน่อยน่ะครับ”เขื่อนที่เดินไปที่ประตูได้ยินเสียงแบงค์คุยโทรศัพท์แล้วไขกุญแจ

ห้องก็หันไปมองหน้าแก้วและโทโมะที่ตกใจก่อนจะรีบหาที่หลบกันในซอกแคบๆใกล้ๆกับตู้ห้อง

นอน

 

 

 

 

 

 

“ว่าไงจ้ะเมียจ๋า นี่แอบโทรหาผัวตัวเองแบบนี้ไอ้ผัวใหม่ไม่สงสัยหรอ”เสียงของแบงค์เข้ามาในห้อง

แล้วคุยโทรศัพท์อยู่ก็ทำให้พวกของเขื่อนที่หลบชะงัก เมีย? ผัว? ใครกัน

 

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ย จะกังวลอะไร เธอกะได้แต่งงานกับไอ้ป๊อปนั่นไปแล้วจะอะไรนักหนา ไม่ต้องหรอกนะไอ้รูปที่

มันจะหลุดน่ะชั้นซ่อนไฟล์ไว้ในโน้ตบุ้คแล้ว เรื่องนี้มีชั้นกับเธอที่รู้เท่านั้นล่ะ จะซีเรียสอะไร

ฟ้า”แบงค์พูดโทรศัพท์ออกมาพร้อมกับชื่บุคคลที่คุยด้วยทำให้ทั้ง3คนอึ้งกับสิ่งที่ได้ยิน ทั้งคู่ร่วม

มือกันจริงๆ

 

 

 

 

 

 

 

ปัง

 

 

 

แก้วเผลอเอามือทุบหลังตู้ทำให้แบงค์ชะงักก่อนจะเดินเข้าไปใกล้ซอกตู้ที่พวกโทโมะ แก้วและ

เขื่อนซ่อนอยู่ แก้วและโทโมะกอดกันแน่นกลัวแบงค์จะจับได้

 

 

 

 

 

 

“คุณแบงค์คะๆ เกิดเรื่องแล้วค่ะ รถคุณแบงค์สัญญาณกันขโมยดังลั่นเลยค่ะ”แม่บ้านเดินเข้ามาบ

อกแบงค์ในห้องทำให้แบงค์รีบวิ่งออกไปก่อนที่ โทโมะจะปีนขึ้นไปดึงกล้องวีดีโอออกมาแล้วเดิน

ไปที่โน้ตบุ้คของแบงค์

 

 

 

 

 

 

 

“แก้ว เซฟทุกไฟล์ของคอมนายแบงค์ให้หมดส่วนกล้องเนี่ยเราจะไปใช้ในห้องของฟ้า”เขื่อนพูด

 

 

 

 

 

“อ้าว แล้วเราจะเข้าห้องฟ้าได้ยังไงล่ะเราไม่มีกุญแจนะ”โทโมะพูด

 

 

 

 

 

 

“เราลืมพระเอกของเราไปได้ยังไงล่ะเพื่อน”เขื่อนยิ้มออกมาเมื่อนึกถึงป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางพี่ว่า น้องฟางพักซ้อมเต้นงานคอนซักพักก็ได้นะคะ เต้นมาจะเป็นชั่วโมงแล้ว”ครูสอนเต้นพูด

เมื่อเห็นฟางที่เข้ามาซ้อมเต้นเพื่อเตรียมงานคอนเสิร์ตในอาทิตย์หน้าแล้วเต้นไม่หยุดจนครูเริ่มเป็น

ห่วง

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรค่ะครู ฟางยังไหว”ฟางเต้นสักพักก่อนจะเริ่มเซและล้มจนครูสอนเต้นต้องประคอง

 

 

 

 

 

 

 

“รอบนี้ครูให้พักไปเลย20นาที แล้วเราค่อยมาทวนท่านะลูก”ครูสอนเต้นพูดก่อนจะพาฟางไปนั่ง

แล้วยื่นน้ำให้ก่อนจะเดินออกไป ฟางถอนหายใจแล้วหันไปมองปฏิทินที่กาวันคอนเสิร์ตของเธอซึ่ง

เป็นวันเดียวงานแต่งงานของป๊อปปี้และฟ้า

 

 

 

 

 

 

“เห็นครูบอกว่าฟางหักโหมซ้อมเต้น ฟางพักก่อนเถอะนะ”ป๊อปปี้แอบเข้ามาในห้องเห็นฟางนั่งคน

เดียวก็พูด

 

 

 

 

 

“ขอบคุณที่เป็นห่วง แต่ไม่ต้องคิดมากหรอก ฟางไม่ตายง่ายๆหรอก”ฟางพูดแล้วฝืนยิ้ม

 

 

 

 

 

“ฟาง ยิ่งเห็นฟางเป็นแบบนี้ป๊อปก็แทบขาดใจนะ ดูแลตัวเองหน่อยได้มั้ย”ป๊อปปี้เดินเข้ามาใกล้

แล้วเอื้อมมือจับที่แก้มเนียนของฟางแล้วซึมลงไป เขาคิดถึงคนตัวเล็กของเขาคนนี้เหลือเกิน

 

 

 

 

 

 

“กะแล้วว่าต้องอยู่ที่นี่กันป๊อป มันจะมากไปแล้วนะนี่ฟ้าบอกแล้วใช่มั้ยไม่ต้องมาหาฟางน่ะ ทำไม

ไม่ฟัง”ฟ้าเปิดประตูเข้ามาเจอป๊อปปี้และฟางที่ป๊อปปี้จับแก้มของฟางในห้องก็โวยวาย

 

 

 

 

 

 

“ฟ้า วันนี้พ่อป๊อปนัดเข้าบริษัทแล้วป๊อปเจอครูสอนเต้นฟางแล้วเค้าเล่าเรื่องฟางให้ป๊อปฟังตาม

ประสาคนเคยดูแลกันป๊อปก็ต้องเข้ามาหาฟางสิ ป๊อปไม่ใช่คนเห็นแก่ตัวทิ้งใครนะ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

“แต่ถ้าป๊อปมาหามัน มันก็จะมารยาอ้อนป๊อปแล้วก็ทิ้งฟ้านะ”ฟ้าที่เผยธาตุแท้ออกมาทีละนิดเริ่มว่า

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่เคยใช้มารยากับใคร คำๆนั้นคือคำสำหรับเธอรึเปล่า”ฟางได้ยินก็โมโหก่อนจะพูดออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นังฟาง ปากดีนักนะ”ฟ้าเห็นฟางว่าเธอทางอ้อมก็พุ่งเข้ามาทำร้ายและผลักป๊อปปี้เซ

 

 

 

 

 

 

“อย่าฟ้า อย่าทำร้ายฟาง”ป๊อปปี้ตกใจรีบหิ้วปีกฟ้าที่ทึ้งผมฟางออกมา ฟ้ากรี้ดโวยวายปากระเป๋าจน

ข้าวของหล่นกระจาย

 

 

 

 

 

 

“ดูไว้นะคะทุกคน นังนักร้องชื่อดังนี่มันจะแย่งผัวชาวบ้าน อีหน้าด้านหน้าทน”เมื่อทีมงานในค่าย

เพลงเดินเข้ามาตามเสียงโวยวาย ฟ้าก็ประกาศกร้าวเสียงดังจนทำให้ฟางอึ้งไม่คิดว่าฟ้าจะร้ายกาจ

แบบนี้

 

 

 

 

 

 

“ฟ้า เลิกบ้าได้แล้ว ฟางกับป๊อปเราไม่ได้เป็นอย่างที่ฟ้ากล่าวหานะ”ป๊อปปี้พูดเสียงดัง

 

 

 

 

 

 

“นี่ป๊อปตะคอกฟ้าเพื่อปกป้องมันงั้นหรอ ป๊อปเอ็ดใส่ฟ้าและลูกหรอ”ฟ้าเห็นคนเข้ามามองเยอะก็บีบ

น้ำตาร้องไห้

 

 

 

 

 

“พอได้แล้ว เลิกยุ่งกับชั้นทั้งคู่นั่นล่ะ พี่ๆคะ ถ้าฟางเข้ามาซ้อมที่ค่ายแล้วพวกพี่ปล่อยคนพวกนี้เจ

จ้ามายุ่งกับฟางอีก ฟางจะเปลี่ยนที่ไปซ้อมเตรียมขึ้นคอนเสิร์ตที่อื่น”ฟางพูดเสียงดังก่อนจะมอง

ป๊อปปี้และฟ้าสลับกันแล้ววิ่งออกไป

 

 

 

 

 

“ฟาง เดี๋ยวก่อน”ป๊อปปี้หมายจะวิ่งตามฟางออกไป แต่ฟ้ารีบกราะชากแขนป๊อปปี้ไว้

 

 

 

 

 

 

 

“เห้อ”ป๊อปปี้ถอนหายใจอยู่กับที่ก่อนจะเดินไปเก็บข้าวของที่ฟ้าอาละวาดเมื่อกี้ให้ฟ้า ฟ้ากอดอก

มองป๊อปปี้ที่ยอมตัวเองสะใจโดยไม่รู้เลยว่าป๊อปปี้แอบหยิบกุญแจสำรองห้องของเธอที่หล่อนมา

กับตัวจริงเข้ากระเป๋าไปแล้ว

 

 

 

 

 

 

มาดูกันว่าพวกป๊อปปี้จะหาทางแฉแบงค์และฟ้ายังไงนะ

 

 

บอกเลยพอพ้นเรื่องนี้เดี๋ยวป๊อปฟางก็รักกันเหมือนเดิมแล้วจ้าาา