ปั้นรักปั้นหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เห้อ”ป๊อปปี้ถอนหายใจกับตัวเองด้วยอาลัยตายอยากขณะเดินเข้าบ้านเขื่อน พรุ่งนี้แล้วสินะที่เขา

ต้องหมั้นกับฟ้า

 

 

 

 

 

“นี่ป้า ใจเย็นๆน่าอย่าวู่วามเดี๋ยวก็เป็นลมเป็นแล้งอีกหรอก ฟิญอย่าซน”เสียงของธามไทดังขึ้น

ทำให้ป๊อปปี้หันไปมอง

 

 

 

 

 

 

 

ผลัวะ

 

 

 

 

 

ป๊อปปี้ที่ไม่ทันตั้งตัวก็ถูกโฟร์พุ่งเข้ามาชกเข้าเต็มๆจมูกชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

 

“ไอ้ผู้จัดการเฮงซวย อย่าอยู่เลย/ป้าอย่า”โฟร์ขึ้นคร่อมแล้วตบป๊อปปี้รัวก่อนธามไทจะหิ้วปีกโฟร์

ออกมา

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ไปวิปัสสนานี่ไม่ช่วยหิ้ตในสงบเลยใช่มั้ยห้ะ เดี๋ยวก็เป็นลมตัวเองยิ่งป่วยๆอยุ่ด้วย”ธามไทดุโฟร์

 

 

 

 

 

 

“ก็มันอดไม่ได้นิ ชั้นรู้เรื่องเกี่ยวกับข่าวของนายกับฟ้านะป๊อปปี้ ชั้นอุตส่าห์อดทนเปิดใจให้อภัยนาย

เพราะสิ่งที่นายปกป้องฟางในตอนนั้นทำให้ชั้นมั่นใจว่านายไม่โกหก แต่อีกแค่เรื่องแต่งงานแค่นี้

ทำไมนายไม่สู้ นายไม่เถียงพ่อนายล่ะ หรือว่านายไปนอนกับฟ้าจริงๆ สะใจงั้นหรอที่เห็นฟางต้อง

ร้องไห้ช้ำใจแบบนี้”โฟร์ระเบิดอารมณ์ออกมาว่าป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

 

“ผมไม่ได้นอนกับฟ้า ตั้งแต่ผมเลิกกับฟ้าผมก็มีแค่ฟางคนเดียวเท่านั้นนะพี่โฟร์ ผมไม่เคยมีใคร

นอกจากฟางตลอดที่ราคบกัน แต่ผมไม่รู้ว่าฟ้าให้ใครถ่ายรูปแบล้กเมลผมแบบนั้นทั้งที่ผมก็ไม่รู้

เรื่อง ผมไม่ได้ทำฟางท้อง พี่คิดว่าผมไม่ทรมานหัวใจหรอที่ผมเห็นคนที่ผมรักที่สุดต้องร้องไห้แบบ

นั้น”ป๊อปปี้พูดออกมาแล้วน้ำตาไหลออกมา

 

 

 

 

 

 

“ถ้ารักกันทำไมไม่หนีตามกันไปเลยล่ะ”โฟร์เห็นป๊อปปี้เศร้าก็คิดถึงท่างเศร้าก็โพล่งออกมา

 

 

 

 

 

“เย้ย เจ้ นึกบ้าอะไรของเจ้น่ะไปยุเค้าหนีตามกัน พรุ่งนี้เค้าจะหมั้นกันแล้วนะ”ธามไทพูด

 

 

 

 

 

“จริงสิ หมั้นพรุ่งนี้ไม่ใช่วันนี้สักหน่อย”ป๊อปปี้พูดก่อนจะรีบวิ่งไปที่รถ

 

 

 

 

 

“นี่มันเกิดอะไรขึ้นน่ะ ทำไมพี่โฟร์มาอยู่นี่ได้ล่ะครับ”เขื่อนที่วิ่งออกมานอกบ้านพร้อมแก้ว และโท

โมะก็ถาม

 

 

 

 

 

“ก็มาจัดการให้ป๊อปปี้ทำตามเสียงหัวใจตัวเองยังไงล่ะ”โฟร์กอดอกเชิดๆแล้วพูด

 

 

 

 

“คือเจ้เค้าเล่นไปบอกให้ป๊อปปี้พาฟางหนีน่ะสิ”ธามไทพูดออกมา

 

 

 

 

 

 

“ห้ะ พาหนี ตายแล้ว พวกเราเอารถออก”เขื่อนเหวอเมื่อป๊อปปี้ที่เสียสติไปแล้วถึงขั้นพาฟางหนีก็

รีบเอารถออกทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ดะ เดี๋ยวก่อน ป๊อปปี้ ปล่อยชั้นนะ”ฟางร้องเมื่อป๊อปปี้ที่พุ่งมาที่บ้านเธอแล้วบุกขึ้นห้องนอนแล้ว

อุ้มเธอพาดบ่าลงมาหมายจะไปที่รถ วันนี้แม่กับพ่ก็ไม่อยู่แถมพี่โฟร์และฟิญก็หายไปจากบ้าน แล้ว

ต้องมาเจอป๊อปปี้จะมาลักพาตัวเธอแบบนี้อีก

 

 

 

 

 

“ไม่ ป๊อปไม่ปล่อย ป๊อปจะไม่ยอมให้ฟางและป๊อปต้องเสียใจกันอีกแล้ว เราจะหนีไปด้วยกัน

นะ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

“โอ๊ย ป๊อปปี้นี่บ้าไปแล้วรึไง พรุ่งนี้ก็จะหมั้นกับฟ้าแล้วนะ และอีกอย่าง ชั้นเป็นนักร้องนะ งานชั้นก็

ออกจะเยอะแยะ ไหนสัญญาว่าอยากปกป้องไม่อยากทำลายกันไงล่ะ”ฟางพูดออกมาทำใหป๊อปปี้

ชะงัก

 

 

 

 

 

“นั่นไง อยู่นั่นไง ป๊อปปี้ อย่าทำอะไรบ้าๆนะ”แก้วรีบลงจากรถที่หน้าบ้านฟางแล้วห้ามป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“โทโมะ อยู่กับฟาง ส่วนแก มากับชั้น”เขื่อนรีบพูดก่อนจะดึงป๊อปปี้มากับตัวเองทางหลังบ้านฟาง

 

 

 

 

 

“นี่แกดึงชั้นมาทำไมวะเขื่อน ปล่อยนะ”ป๊อปปี้โวยวายเมื่อถูกเขื่นลากบ้า

 

 

 

 

 

“นี่เลิกทำตัวเป็นหมาบ้าสักทีได้มั้ย ทำอะไรตั้งสติคิดดีๆหน่อยเห้ย”เขื่อนพูด

 

 

 

 

 

“ชั้นทนไม่ไหวแล้วนะเขื่อน ต้องมาเป็นพ่อคนทั้งๆที่ไม่รู้เรื่องแบบนี้”ป๊อปปี้พูดแล้วถอนหายใจ

อย่างเหนื่อยอ่อน

 

 

 

 

 

 

“ชั้นรู้ๆว่านายเองอึ้งแค่ไหน แต่นายลองนึกดูสิ ถ้านายหุนหันบ้าลักพาตัวฟางไปแบบเมื่อกี้น่ะ ผลที่

ตามมาจะเป็นไง ฟางเค้าเป็นนักร้องดังนะเว่ยชื่อเสียงเค้าต้องเสียหายอีก นายยอมหรอที่เห็นฟาง

ที่ตัวเองปั้นมากับมือต้องมาถูกทำลายเพราะอารมณ์ชั่วูบน่ะ นี่เพราะชั้นเคยเป็นมาก่อนไงเลยอยาก

จะเตือนไม่ให้เพื่อนต้องมาเจ็บทีหลังแบบนี้”เขื่อนพูดแล้วซึมลงไปเมื่อนึกถึงเรื่องของเขาและเฟย์

ที่เพราะอารมณ์ชั่ววูบครั้งเดียวก็สามารถนำมันมาแว้งทำลายเฟย์ได้แบบนี้

 

 

 

 

 

 

“แล้วแกจะให้ชั้นทำไงวะ หรือว่าความรักของชั้นกับฟางจะมาถึงสิ้นสุดแล้วจริงๆ”ป๊อปปี้เศร้า

 

 

 

 

 

“ก็ไม่ได้สิ้นสุดสักหน่อย แต่ชั้นอยากจะนายช่วยทำตามแผนชั้น”เขื่อนพูดแล้วกระซิบข้างหูป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“เอ้า นั่นไงมากันแล้ว”โฟร์ที่มาถึงและกำลังปลอบฟางก็พูดเมื่อเห็นป๊อปปี้และเขื่อนเดินมา

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปปี้ กลับไปเถอะนะ อย่าทำแบบนี้เลย ถือซะว่าฟางขอร้องเถอะนะ พรุ่งนี้มันเป็นวันสำคัญของ

ป๊อปปี้ ฟางไม่อยากให้บอสเสียหน้ากับสื่อ และที่สำคัญฟ้าเค้าก็เคยเป็นคนรักป๊อปปี้นะ”ฟางที่ถูก

แก้วและโทโมะช่วยกันพูดก็พูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

“อืม ป๊อปรู้ ป๊อปคิดได้แล้วล่ะว่าที่ทำไปเมื่อกี้มันไม่ดี ฟางความรักเรามันคงสุดท้ายแล้ว

สินะ”ป๊อปปี้พูดออกมาเศร้าๆ

 

 

 

 

 

 

 

“ใช่ แต่ฟางขอบคุณป๊อปปี้มากนะที่ช่วงชีวิตหนึ่งเราเคยได้รักกันและมีป๊อปคอบปกป้องฟาง”ฟาง

พูดและน้ำตาไหลออกมา

 

 

 

 

 

 

หมับ

 

 

 

 

ป๊อปปี้เมื่อเห็นฟางร้องไห้เขาก็ดึงร่างบางไปกอดแน่นท่ามกลางเพื่อนๆทุกคน

 

 

 

 

 

 

“ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ฟางจำไว้นะว่าคนที่ป๊อปรักก็คือฟาง”ป๊อปปี้พูดและกอดฟางอยู่เนิ่นนาน

 

 

 

 

 

 

“เอาล่ ป๊อปกลับไปซะ พรุ่งนี้ต้องเตรียมตัวเช้า ฟางไปก่อนนะ”ฟางผละออกจากอ้อมกอดป๊อปปี้

แล้ววิ่งกลับเข้าไปในบ้าน โดยที่ป๊อปปี้มองฟางตาละห้อยก่อนจะยอมกลับไปกับพวกเขื่อนทันที

 

 

 

 

 

 

 

“ทำหน้าให้ดีๆหน่อยสิป๊อป เดี๋ยวก็จะถึงพิธีรดน้ำสังข์แล้วนะทำหน้าให้มันดีๆหน่อย”ฟ้ากระซิบบอก

ป๊อปปี้ที่ยืนข้างตัวเองกำลังจะไปทำพิธีรดน้ำสังข์หลังจากทำบุญในตอนเช้า ชายหนุ่มเลห่มองฟ้า

แล้วถอนหายใจก่อนจะมองหาฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“นี่เขื่อน นายแน่ใจนะว่าแผนนี้จะเวิร์ค ดูเจ้าบ่าวสิชะเง้อหาฟางตลอดแบบนี้ เดี๋ยวฟ้าจะไว้ใจได้

ไง”แก้วกระซิบบอกเขื่อน

 

 

 

 

 

“ก็ถ้าไม่ไว้ใจตอนนี้ยังไงซะก็ไว้ใจกันอยู่ดี”เขื่อนพูดแล้วมองไปที่ป๊อปปี้ที่เข้าพิธีรดน้ำสังข์แล้วทำ

หน้าเหมือนคนอยากตายซะอย่างงั้น

 

 

 

 

“ใครจะไปเหมือนคู่นั้นล่ะจะแต่งงานอีกคู่ละ”แก้วมองเพื่อนเจ้าบ่าวเข้าสาวที่เป็นโทโมะและแจมก็ว่า

 

 

 

 

 

 

“ก็ไม่อยากจะบอกเค้าเองแล้วต้องมานั่งเสียใจแบบนี้ ไปนั่งข้างพี่ฟลุ้คขาเลยป่ะๆ”เขื่อนพูดแล้ว

มองไปที่ฟลุ้คที่ยืนตอบคำถามนักข่าวที่อยู่ด้านนอก เหอะ ตอนเข้างานมาก็มากับแก้วแต่ตอนนี้ก็

ไม่เห็นดูดำดูดีเลย

 

 

 

 

 

 

 

 

“อุ้ย นั่นฟางนี่นาป๊อปดูสิ”ฟ้าเห็นฟางมากับครอบครัวก็รีบพูด ป๊อปปี้ชะงักแล้วสบตากับฟาง

 

 

 

 

 

 

“ยินดีด้วยนะป๊อปปี้ที่ได้เป็นฝั่งเป็นฝาสักที ถึงแม้จะเป็นการหมั้นแต่ฟางก็ขออวยพรให้ป๊อปปี้กับ

ฟ้ารักกันนานๆนะ และดูแลครอบครัวตัวเองอย่าใช้อารมณ์มากนะ ส่วนฟ้าฝากดูแลป๊อปปี้ด้วย

นะ”ฟางรดน้ำสั้งข์ป๊อปปี้และฟ้าก็พูด

 

 

 

 

 

 

 

“คนนี้น่ะไม่ต้องให้เธอบอกหรอก เพราะชั้นทั้งดูทั้งแลไปแล้วไม่งั้นคงไม่มีพยานรักมาอย่างงี้

หรอก”ฟ้ายิ้มเยาะก่อนจะพูดออกมาทำให้ฟางที่ฟังเข้าก็รีบเดินหนีไปสงบสติอารมณ์ข้างนอกงาน

ทันที

 

 

 

 

 

 

 

“ฟาง”เมื่อเสร็จพิธีแล้ว ป๊อปปี้ก็รีบเดินมาหาฟางที่ยืนอยู่ที่สวน

 

 

 

 

 

 

 

“ออกมาทำไม ทำไมไม่ดูแลฟ้าล่ะ ไปๆเดี๋ยวฟ้าต้อนรับแกแค่คนเดียวนะ”ฟางไล่ ป๊อปปี้จับมือฟาง

แน่น

 

 

 

 

 

 

 

“เมื่อกี้ก็เข้าพิธีหมั้นอยู่กับอีกคน แต่กลับมายืนจับมืออีกคนมันไม่เกินไปหน่อยหรอครับ

ป๊อปปี้”แบงค์เดินเข้ามาว่า

 

 

 

 

“นายเข้ามาได้ยังไง ใครเชิญไม่ทราบ”ป๊อปปี้พูดเพราะจำได้ว่า เขาได้ส่งการ์ดเชิญแบงค์ไป

 

 

 

 

 

 

“ก็มาเป็นบอดี้การ์ดคนใหม่ให้ฟางยังไงล่ะ คนมีลูกมีเมียน่ะอย่ามายุ่งเป็นอันขาด ปล่อยมือได้

แล้ว”แบงค์ว่า

 

 

 

 

 

 

 

“พอเถอะค่ะ อย่ามีเรื่องกันเลยนะคะ ป๊อปปี้ไปหาฟ้าสิ”ฟางเห็นแบงค์จะหาเรื่องป๊อปปี้ก็รีบห้าม

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปปี้มาอยู่ที่นี่เอง ไปกันเร็วเพื่อนของฟ้าที่มาจากฮ่องกงเค้าอยากจะเจอ สามีของฟ้า”ฟ้าเดิน

เข้ามาคล้องแขนป๊อปปี้แล้วย้ำคำว่าสามีกระแทกใส่ฟางทำให้ฟางต้องเบือนหน้าหนีทันที

 

 

 

 

 

 

“มาก็ดีแล้วฟ้า รีบเอาตัวสามีสุดที่รักไปเร็วๆ อย่ายุ่งกับฟางอีกเพราะเดี๋ยวฟางจะเป็นข่าวเสียหาย

อีก”แบงค์พูด

 

 

 

 

 

 

“งั้นแบงค์ก็ดูแลฟางดีๆด้วยนะ อย่าให้เสียใจแล้วต้องมาออเซาะสามีชาวบ้านอีก”ฟ้าพูดก่อนจะดึง

ป๊อปปี้ไปจากฟาง ฟางและป๊อปปี้มองหน้ากันเศร้าๆ ก่อนที่ฟางจะเดินไปอีกทาง

 

 

 

 

 

 

“เห็นสายตาของยัยฟ้ากับพี่แบงค์มั้ยทุกคน”แก้วที่โผล่มาจากพุ่มไม้กับเขื่อนและโทโมะก็พูด

 

 

 

 

 

 

“ไปสนิทกันตอนไหนตั้งแต่เมื่อไหร่นะ2คนนี้”เขื่อนที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดแล้วพูดขึ้นก่อนจะมอง

ตามฟ้าและแบงค์ที่เดินไปคนละทาง เมื่อกี้นี้เขาเห็นทั้งคู่ยิ้มให้กันด้วย มันต้องมีอะไรมากกว่านั้น

สินะ

 

 

 

 

 

 

หมั้นกันไปซะแล้ว แล้วแบบนี้เดอะแกงค์เค้าจะช่วยป๊อปปี้ได้มั้ยน้อ

 

 

ผู้ต้องสงสัยเริ่มโผล่มาแล้ว จะใช่หรือไม่ยังไงต้องติดตามมม