ปั้นรักปั้นหัวใจ

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“พี่ขอโทษนะฟิญที่ก่อเรื่องจนเค้าไม่เลือกพี่”ฟางเดินจ๋อยมากับฟิญออกมาจากค่ายKz
 
 
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรหรอกพี่ฟาง จะว่าไปอีตาลูกเจ้าของค่ายนั่นก็แย่ที่สุดเลยนะ มองโลกในแง่เดียวไม่สนใจ
ฟังพี่ฟางเลย แย่ที่สุด”ฟิญเดินบ่นไม่หยุด
 
 
 
 
 
 
 
“เอาน่า พี่เองก็ทำตัวแย่ให้เค้ามองไม่ดีแต่แรกแล้ว ช่างเถอะเดี๋ยวพี่สมัครงานอย่างอื่นก็ได้”ฟาง
พูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ว้าย”ฟางและฟิญมัวเดินพูดคุยกันทำให้ไม่ได้มองทางจึงขนเข้ากับใครคนหนึ่ง
 
 
 
 
 
 
“ขอโทษนะครับ อ้าวฟาง”ชายคนนั้นรีบขอโทษขอโพยก่อนจะเรียกฟาง
 
 
 
 
 
 
“พี่แบงค์”ฟางเองเมื่เงยหน้ามามองก็ยิ้มออกมาเมื่อเจอกับรุ่นพี่สมัยมัธยมอย่างแบงค์
 
 
 
 
 
 
“นี่พี่ฟางรู้จักกับดาราด้วยหรอ”ฟิญปัดกระโปรงออกมาแล้วรีบพูดอย่างตื่นเต้น
 
 
 
 
 
 
“ดารา นี่พี่แบงค์เป็นดาราหรอคะเนี่ย ว้าว”ฟางยิ้มออกมาอย่างชื่นชมรุ่นพี่คนนี้
 
 
 
 
 
 
 
“แหม ดาราก็คนเหมือนกันล่ะจ้า แล้วนี่ฟางมาออดิชั่นนักร้องที่Kzหรอ เป็นไง ได้ใช่มั้ย”แบงค์ถาม
ต่อ
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ได้หรอกค่ะ”ฟางชะงักก่อนจะซึมลงไป
 
 
 
 
 
“โห ได้ไงอ่ะฟางเก่งจะตายทำไมไม่ได้ล่ะ”แบงค์ถามต่อ
 
 
 
 
 
“ก็ดันไปมีเรื่องกับเจ้าของเพลงเข้าน่ะค่ะ เอ่อ พี่แบงค์มาทำอะไรที่นี่หรอคะ”ฟางเริ่มเปลี่ยนเรื่อง
คุย
 
 
 
 
 
 
 
“อ๋อ พี่กับผู้จัดการมาคุยเรื่องที่เค้าจะให้พี่เป็นพระเอกเอ็มวีของนักร้องที่ชื่อเฟย์น่ะฟาง เหมือนจะ
ต้องเล่นคู่กับน้องแก้วที่เป็นดาราดาวรุ่งหญิงด้วยล่ะ”แบงค์รีบเล่าเรื่องของตัวเองทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ๋อ ฟางยินดีด้วยนะคะพี่แบงค์ที่ไดทำตามความฝันกับอาชีพนักแสดงของพี่”ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
“ขอบคุณนะฟาง พี่เองก็ขออวยพรบ้างให้ได้เป็นนักร้องตามความฝันสมัยเด็กๆที่เราเคยบอกพี่แล้ว
กัน พี่หวังนะจะมาเล่นเป็นพระเอกเอ็มวีให้เราน่ะ”แบงค์กุมมือฟางแล้วพูดทำให้ฟางใจเต้นรัวเมื่อ
แบงค์ยังจำสิ่งที่เธอเคยบอกตอนเด็กๆได้
 
 
 
 
 
 
“ฟิญไม่เห็นชอบพี่คนนี้เลย ดูเจ้าชู้ยังไงไม่รู้”ฟิญพูดเมื่อแบงค์เดินไป
 
 
 
 
 
 
 
“ตายแล้วฟิญไปพูดแบบนี้ได้ไง พี่แบงค์เค้าเป็นสุภาพบุรุษจะตาย ไปเถอะพี่หาพี่โฟร์กับแม่
กัน”ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“พี่แก้วขอถ่ายรูปด้วยค่ะ”เสียงของแฟนคลับโทโมะที่มาออดิชั่นขอแก้วที่เดินเข้ามาในค่าย
เพลงKzถ่ายรูปทำให้แก้วหันไปมองแล้วชะงักเมื่อเห็นเสื้อแฟนคลับของโทโมะ
 
 
 
 
 
“เอ่อ พี่รีบอ่ะค่ะ ต้องรีบไปประชุม”แก้วพูดแล้วเดินเลี่ยงไป
 
 
 
 
 
 
 
“ยังไม่ทันจะดังอย่าทำตัวหยิ่งแบบนี้สิ”โทโมะที่แอบดูแก้วจากชั้นล่างก็รีบพูดเมื่อแก้วเดินขึ้นมา
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นไม่อยากยุ่งกับแฟนคลับคนอื่น แฟนคลับใครแฟนคลับมัน”แก้วเหล่มองโทโมะนิดนึงก่อนจะว่า
 
 
 
 
 
 
 
“นี่อย่าทำตัวเรื่องมากหน่อยเลย น้องเค้าปลื้มเธอแต่เป็นแฟนคลับชั้นแล้วมันผิดตรงไหน ไม่ชอบ
ชั้นแล้วพาลไม่ชอบแฟนคลับชั้นงั้นหรอ ไร้สาระ นี่น่ะหรอคนที่เป็นไอดอลคนอื่นเค้าคิดกัน”โทโมะ
บ่นแก้วยาวเหยียด
 
 
 
 
 
 
 
 
“พูดมากชั้นจะเป็นยังไงก็เรื่องของชั้น ไม่ต้องบ่นลุงแถวเลยไป๊”แก้วพูดแล้วเดินหนีโทโมะไป
ประชุมอีกชั้นทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“โอ้โห นี่ตามมาทะเลาะกันถึงที่นี่เลยหรอวะ นี่ ถ้าสนใจอยากได้แก้วเป็นนางเอกเอ็มวีตัวใหม่ก็
บอกนะ เดี๋ยวทาบทามให้”เขื่อนเดินออกมาจากห้องน้ำเห็นโทโมะกับแก้วคุยกันก็รีบเดินมากระ
แซะเพื่อนตัวเอง
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไร้สาระน่า ไปๆไปตามป๊อปปี้เถอะ หิวข้าวจะแย่อยู่แล้ว”โทโมะพูดก่อนจะให้เขื่อนไปตามป๊อปปี้
ไปกินข้าวด้วยกัน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ นี่ยังออดิชั่นไม่เสร็จอีกหรอ”แก้วที่ประชุมเสร็จแล้วเดินลงมาเห็นน้องคนเดิมยังยืนอยู่ก็เดิน
ไปหา
 
 
 
 
 
 
 
“เสร็จแล้วค่ะแต่รอเพื่อน พอดีว่ามากับเพื่อน”เด็กสาวคนนั้นตอบแก้ว
 
 
 
 
 
“แล้วยังอยากถ่ายรูปกับพี่รึเปล่าล่ะ”แก้วนิ่งสักพักก่อนจะถามต่อ
 
 
 
 
 
 
“อยากค่ะๆ”เด็กสาวคนนั้นยิ้มแป้นด้วยความดีใจก่อนจะถ่ายรูปกับแก้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ยัยเพี้ยนเอ้ย”โทโมะที่กลับมาจากทานข้าวกับเขื่อนและป๊อปปี้เห็นแก้วเดินกลับไปถ่ายรูปกับน้อง
คนเดิมก็แอบยิ้ม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“โอ้ย เมื่อยๆ”ฟางที่เดินสมัครงานจนขาลากเดินกลับมาบ่นกับโฟร์ที่เฝ้าดูอาการแม่ที่โรงพยาบาล
 
 
 
 
 
 
“เห้อ ถ้าพี่ไม่เป็นไฮโปไทรอยด์นะ ฟางคงไม่ลำบากแบบนี้”โฟร์มองน้องด้วยความสงสารแล้วพูด
 
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรหรอกพี่โฟร์ ยังไงซะก็ถือซะว่าฟางมาทำงานใช้หนี้ที่แม่กับพี่โฟร์ส่งเสียฟางไปเรียนไกล
คนเดียวถึงเยอรมัน ไม่เครียดนะเดี๋ยวไม่สวยเดี๋ยวฟางไปคุยกับหมอก่อนนะ”ฟางพูดแล้วยิ้มออกมา
ก่อนจะเดินออกมาข้างนอกเพื่อไปคุยกับหมอ
 
 
 
 
 
 
 
 
“อะไรนะคะ ถ้ายังจะให้แม่นอนที่นี่อีกต้องจ่ายเพิ่มอีก2แสนโดยไม่รวมกับค่ารักษาหรอคะ”ฟางอึ้ง
เมื่อทราบจากหมอว่าค่าใช้จ่ายของแม่นั้นมีมากมายจนเกินเงินเก็บของเธอไปแล้วก็ขอตัวเดินออก
มา
 
 
 
 
 
 
 
 “ขอโทษค่ะ ฟางขอโทษค่ะ”ฟางที่มัวแต่หม่อทำให้ซุ่มซ่ามเดินชนชายคนหนึ่งก่อนจะรีบช่วยขึ้น
มา
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรจ้ะหนู ลุงไม่เป็นอะไรนี่หนูกลุ้มใจอะไรรึเปล่า”ลุงคนนั้นพูด
 
 
 
 
 
 
 “ก็เรื่องแม่แล้วก็เรื่องงานน่ะค่ะ พอดีมีปัญหาเรื่องการเงินนิดหน่อย”ฟางพูดออกมา
 
 
 
 
 
 
“งั้นหนูลองไปหางานทำที่ร้านนี้ดูสิวันพรุ่งนี้”ลุงคนนั้นพูดแล้วยื่นโบชัวร์ร้านอาหารหรูร้านหนึ่งให้
ฟางก่อนจะเดินไป
 
 
 
 
 
 
“นี่ไว้ใจได้แน่นะฟาง”โฟร์และฟิญอ่านโบชัวร์ร้านอาหารแล้วถามฟาง
 
 
 
 
 
“ไม่รู้เหมือนกันอ่ะพี่โฟร์ ถ้าทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟที่โน้นแล้วได้เงินฟางก็ยอม”ฟางพูดแล้วยิ้มให้กับ
ทุกคน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ตู้ดๆ
 
 
 
 
 
เสียงโทรศัพท์ของโฟร์ดังขึ้นทำให้โฟร์หยิบไปอ่านข้อความแล้วน้ำตาไหลออกมา
 
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้าพี่พิทไม่รักแล้วทำงี้ได้ไง ทวงเงินทวงของที่เคยให้พี่โฟร์เนี่ยนะน่าเกลียด”ฟิญแอบอ่านข้อ
ความจากพิทก็ว่า
 
 
 
 
 
 
 
 
“ช่างเถอะฟิญ พวกสร้อยเพชรที่เค้าให้พี่มาพี่ก็ไม่ได้เอาไปขายเดี๋ยวพี่เอาไปคืนเค้าเอง ส่วนเงิน
คงจะต้องหามาคืนเองล่ะ”โฟร์ถอนหายใจเบาๆก่อนจะพูด ฟางมองโฟร์ที่กำลังเศร้า มองฟิญที่
กำลังเรียนไหนจะแม่ที่ป่วยแล้วถอนหายใจเบาๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ สวัสดีค่ะ พอดีว่าชั้นมาสมัครงาน”วันต่อมาฟางและโฟร์มาที่ร้านอาหารตามโบชัวร์แล้วถาม
พนักงาน
 
 
 
 
 
 
 
 
“ขอโทษนะคะ พอดีว่าทางร้านของเรามีพนักงานเต็มหมดทุกตำแหน่งแล้วค่ะ”พนักงานพูด
 
 
 
 
 
“ตายแล้ว ทำไงดี นักร้องที่จะขึ้นร้องเพลงวันนี้ดันมาขอลา แล้วจะหาใครมาร้องเพลงล่ะ
เนี่ย”พนักงานอีกคนพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“ขอโทษนะคะ เมื่อกี้กำลังพูดว่าขาดนักร้องใช่มั้ยคะ พอดีว่าน้องสาวของชั้นน่ะค่ะ เค้ามีความ
สามารถเรื่องการร้องเพลง เอ่ สนใจลองให้น้องสาวของชั้นร้องเพลงแทนในคืนนี้ก่อนมั้ยคะ”โฟร์
รีบเสนอตัวน้องสาว
 
 
 
 
 
 
 
“เอางั้นก็ได้ มาๆ ไปแต่งตัว”พนักงานคนนั้นพูดก่อนจะรีบดึงฟางไปที่ห้องแต่งตัวทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่นึกยังไงครับบอส ถึงได้ชวนผมมาทานดินเนอร์ที่นี่แบบนี้”ป๊อปปี้เดินเข้ามาแล้วพูด
 
 
 
 
 
“นี่ ไม่ได้อยู่ที่ค่าย เรียกพ่อเหมือนเดิมก็ได้”พ่อของป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
“เอ้า ก็ทำตามกฎที่พ่อไงฮะ ว่าผมเป็นลูกน้องพ่อ ผมต้องเรียกพ่อว่าบอส เพื่อไม่ให้มาหาว่าเราอยู่
กับแบบระบบเครือญาติ”ป๊อปปี้พูดแล้วเลื่อนเก้าอี้มานั่งตรงข้ามกับพ่อตัวเอง
 
 
 
 
 
 
“มันก็จริงนี่ ไม่อย่างนั้นคนอื่นจะว่าได้ นี่ถ้าไม่นับเรื่องเมื่อวันก่อนที่ชั้นให้แกไปเป็นกรรมการออดิ
ชั่น แต่กลับไล่สาวน้อยคนนั้นเปิงไม่ให้ออดิชั่นนะ ชั้นว่าแกก็ทำงานได้ดี”พ่อป๊อปปี้ว่า
 
 
 
 
 
 
 
“นี่พ่อรู้ไง ไอ้เขื่อน หรือบรรดาครูๆเค้าเอาเรื่องไปบอกล่ะ”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นเป็นประธานชั้นรู้ทุกอย่างละน่า เอาล่ะ ในเมื่อการออดิชั่นเมื่อวันก่อนไม่ได้นักร้องที่เข้าตา
สำหรับแก ชั้นก็เลยเลือกจะให้แกมาหานักร้องของแกเองตามร้านอาหารบ้างะเป็นไรไป”พ่อป๊อปปี้
พูดอีกครั้งเพราะในการออดิชั่นนักร้องของค่ายKzนั้น กรรมการทุกคนจะมีสิทธิ์เลือกนักร้องที่เขา
ชอบมาได้คนเดียวซึ่งทุกคนได้นักร้องหมดยกเว้นป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
“ในร้านอาหารเนี่ยนะ เอางั้นก็ได้พ่อ ในเมื่อพ่อเสนอ ผมก็สนอง”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มกับพ่อตัวเอง
 
 
 
 
 
 
“ได้ ชั้นมีให้แกสนองเรียบร้อยแล้วล่ะ”พ่อป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มอย่างมีแผนการ
 
 
 
 
 
 
 
“ปากดีขี้เหงา เอาแต่ใจ แก้เท่าไหร่ไม่หายสักที”เสียงร้องเพลงดังขึ้นทำให้ป๊อปปี้ต้องหันไปมอง
เมื่อม่านถูกเปิดขึ้น ชายหนุ่มอึ้งเมื่อเห็นว่าคนที่ร้องเพลงนั้นคือฟาง
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นจำสาวน้อยคนนี้ได้นะ ที่ร้องเพลงแกไง ชั้นว่าถ้าเอาสาวน้อยคนนี้มาเป็นนักร้องในสังกัดของ
เราล่ะก็ มันต้องรุ่งแน่ๆ เพราะทั้งสวย เสียงดี แถมการร้องเพลงก็มีเอกลักษณ์ แกจะไม่ชอบ แต่ชั้น
ชอบ”พ่อป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
“ก็แค่เด็กอยากดังน่ะพ่อ อย่าลืมสิ ว่าค่ายเราเค้าคัดแต่คุณภาพ”ป๊อปปี้ยังอคติ
 
 
 
 
 
 
 
“เธอมีคุณภาพ แกดูสิ ถ้าเด็กอยากดังแล้วจะมาทนร้องเพลงแบบนี้ได้ยังไง ไม่ไปอัดคลิบลงยูทูปร้
องโคฟเวอรืศิลปินคนอื่นเหมือนคนทั่วๆไปที่อยากดังหรอกรหรอ”พ่อป๊อปปี้พูดอีกครั้งเพราะเมื่อ
วานที่เขาไปตรวจสุขภาพประจำปีแล้วชนกับฟาง ทำให้เขาจำได้จากคลิปที่ออดิชั่นที่ครูๆส่งมาให้
เขาดูว่าฟางเป็นยังไงก็แอบสืบประวัติเลยรู้ว่าเธอเดือดร้อนจริงๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
“ขอบคุณค่ะๆ อ๊ะนาย”ฟางรับดอกไม้จากคนที่เอามาให้เมื่อร้องเพลงจบท่ามกลางเสียงปรบมือแล้ว
ชะงักเมื่อเดินกลับมาเจอป๊อปปี้ที่กอดอกรอเธออยู่ที่หน้าห้องแต่งตัว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ร้องเพลงเพราะดีนี่”ป๊อปปี้มองฟางนิดนึงก่อนจะพูด
 
 
 
 
 
“นี่จะมาเรื่องกันอีกล่ะเนี่ย”ฟางมองท่าทีผอร์มจัดของป๊อปปี้ก็ว่า
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ได้มาเรื่อง นี่ชั้นชมเธอจริงๆนะ เธอร้องเพลงเพราะดีนี่”ป๊อปปี้พูดแล้วขยับตัวไปใกล้
 
 
 
 
 
 
 
“ร้องเพลงเพราะ แล้วไง แต่ชั้นก็ไม่ผ่านการออดิชั่นวันนั้นอยู่ดี เพราะไม่ถูกใจกรรมการ”ฟาง
ประชดแล้วเดินงอนเจ้าไปในห้องแต่งตัว ป๊อปปี้ส่ายหน้าเบาๆก่อนจะเดินตามมา
ติดๆ
 
 
 
 
 
 
 
“ขอโทษ”ป๊อปปี้เดินตามฟางมาแล้วพูดทำให้ฟางหันขวับไปมอง
 
 
 
 
 
 
“ขอโทษเรื่องอะไรกัน”ฟางตกใจรีบหันไปพูดทันที เพราะไม่คิดว่าป๊อปปี้จะพูดคำนี้
 
 
 
 
 
 
“ก็เรื่องที่ตั้งแง่ แล้วว่าเธอเมื่อวันก่อนไง ความจริง เธอน่ะใช้ได้เลยนะรู้มั้ย”ป๊อปปี้อึกอักก่อนจะพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“งั้นวันนี้นายก็เห็นแล้วใช่มั้ยว่าชั้นไม่ได้เป็นพวกอยากดังหรือเห็นแก่ตัวอย่างนายว่า ชั้นมีปัญหา
ชั้นเดือดร้อนเรื่องเงินจริงๆ”ฟางนิ่งสักพักก่อนจะพูดออกมา นี่เขาต้องการอะไรกันนะ จู่ๆถึงได้มา
พูดดีกับเธอง่ายๆ
 
 
 
 
 
 
 
“แล้วเธอยังอยากเป็นนักร้องอยู่รึเปล่าล่ะ”ป๊อปปี้พูดอีกครั้ง
 
 
 
 
 
 
“อะไรน่ะ”ฟางตกใจเมื่อป๊อปปี้ยื่นการ์ดกระดาษใบหนึ่งที่เขียนว่าผ่านให้ฟาง
 
 
 
 
 
 
 
“กรรมการทุกคนเค้าเลือกนักร้องที่ถูกใจกันหมดแล้ว เหลือแต่ชั้นที่ยังไม่ได้เลือก และตอนนี้ชั้น
เจอนักร้องที่ชั้นถูกใจแล้วล่ะ”ป๊อปปี้พูดนิ่งๆ
 
 
 
 
 
 
“นะ นี่ ชั้นจะได้นักร้องแล้วจริงๆหรอ”ฟางทั้งอึ้งและดีใจออกมาอย่างบอกไม่ถูก
 
 
 
 
 
 
 
 
“พรุ่นี้9โมงเช้า มาตามที่อยู่นี่ห้ามเลท”ป๊อปปี้ยื่นนามบัตรที่อยู่ให้กับฟางก่อนจะทำทีสั่งฟางเสียง
เข้มแล้วเดินออกไปจากห้องโดยที่ฟางแทบกรี๊ดออกมาดังลั่นด้วยความดีใจ
 
 
 
 
แม้จะได้เป็นนักร้อง แต่อย่าลืมว่าป๊อปปี้เฮี้ยบใช่เล่น รับรองรับน้องฟางโหดแน่ๆ
 
 
ออดิชั่นในค่ายไม่พอใจเค้าออกมาออดิชั่นข้างนอกอีกที อย่าลืมติดตามเรื่องนี้ด้วยน้าา