ปั้นรักปั้นหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวทางเราจะเรียกไปทีละหมายเลขนะคะ แล้วให้ทุกคนร้องเพลงต่อหน้ากรรมการทั้ง5ท่านด้วย

กัน”เจ้าหน้าที่เริ่มชี้แจงฟางและผู้เข้าออดิชั่นคนอื่นๆ ฟางมองไปรอบๆอย่างตื่นเต้น

 

 

 

 

 

 

 

 

“ตื่นเต้นแบบนี้ เอายาดมกันเป็นลมมั้ยป้า”แต้งกิ้วเหล่มองฟางแล้วแขวะทันที

 

 

 

 

 

 

“เก็บไว้ให้ตัวเองดีกว่านะยัยแคระ”ฟางหันขวับมาแล้วว่าใส่แต้งกิ้ว

 

 

 

 

 

 

 

“ดี แล้วเรามาดูกัน ว่าใครเจ๋งกว่ากัน”แต้งกิ้วยิ้มเยาะก่อนจะหันไปฟังเจ้าหน้าที่ต่อ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอาล่ะค่ะ เดี๋ยวพี่จะแนะนำกรรมการที่จะมาให้คะแนนทุกคนวันนี้นะคะ ครูเบ้นซ์ ครูแหม่ม และ

มี3กรรมการพิเศษวันนี้ก็คือคุณเขื่อนนักปั้นศิลปินชื่อดัง โทโมะคนนี้ทุกคนคงจะรู้จักกันดี และคุณ

ป๊อปปี้ นักแต่งเพลงของค่ายKzของเราค่ะ”เจ้าหน้าที่แนะนำกรรมการที่เข้ามาให้มาตัดสินทำให้

ฟางอึ้งเมื่อสบตากับป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

“นายปากเสีย”ฟางอึ้งไม่คิดว่าคนท่ะมาตัดสินเธอนี้คือป๊อปปี้ที่พึ่งทะเลาะกันมาเมื่อกี้นี้

 

 

 

 

“เอ้า นั่นมันสาวน้อยที่ทะเลาะกับนายนี่ป๊อป”โทโมะกระซิบคุยกับป๊อปปี้เมื่อเห็นฟาง

 

 

 

 

 

 

“พวกชอบดูถูกคนแบบนั้น อยากจะรู้เหมือนกันว่าจะไปได้สักกี่น้ำ”ป๊อปปี้พูดแล้วจ้องไปที่ฟางที่เริ่ม

หน้าซีด ก่อนจะเอานิ้วไปเชือดคอตัวเองทำท่าขู่ฟางทำให้ร่างบางสะดุ้งโหยง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ตั้งสติยัยฟาง ตั้งสิต ท่องไว้เพื่อแม่ๆ”ฟางเริ่มควบคุมสติไม่อยู่ก็พยายามเรียกสติตัวเองกลับมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“รักเธอบาปไหม แล้วมันผิดไหมถามใจเธอหน่อย แล้วถ้าฉันไม่กลัวหละว่าไง”มิณทร์ที่ต้องออกไป

ร้องเพลงก่อนฟางและแต้งกิ้วก็ร้องเพลงและเต้นออกมาออกมาทำให้กรรมการทึ่งอยู่หลายคน

 

 

 

 

 

“อุ้ยตาย เห็นฝีมือของเด็กรุ่นใหม่นี่ถึงก็หน้าชาไปเลยหรอป้า”แต้งกิ้วรีบเยาะใส่ฟาง

 

 

 

 

 

 

“เงียบไปเลยนะยัยแคระ อย่าทำเป็นมั่นไปหน่อยเลยว่าตัวเองจะได้ เค้ายังไม่ทันประกาศ”ฟางรีบ

ว่า

 

 

 

 

 

 

“ทั้งร้องทังเต้นดูแข็งแรงดีนะครับ สมกับที่เคยประกวดมาก่อน งั้นเดี๋ยวทางเราจะติดต่อน้องกลับ

ไปอีกทีนะครับ”ป๊อปปี้ที่ให้คะแนนเสร็จก็พูดขึ้นก่อนจะเชิญมิณทร์ให้ออกไปเพื่อให้คนอื่นเริ่มแสดง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“Thank You For Your Post For Your Like For Your Click ทำให้ฉันได้เจอเธอๆ ที่ดี๊

ดี”เมื่อถึงคิวของแต้งกิ้ว แต้งกิ้วก็เริ่มร้องเพลงและเต้นเมื่อเพลงตัวเองเตรียมมาดังขึ้น

 

 

 

 

 

 

“Thank You For Your Love For Your Care For Your Kind ทำให้ฉันได้มี Time Line

ที่สวยงาม”ฟางมองร่างเล็กของแต้งกิ้วที่ทั้งเต้นและร้องออกมาอย่างคล่องแคล่วก็อดทึ่งไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

“เป็นยังไงมั่งคะพี่โทโมะแต้งกิ้วเป็นยังไงบ้าง”แต้งกิ้วรีบพูดเมื่อร้องเพลงจบก็รีบพูดกับโทโมะ

 

 

 

 

 

 

“เก่งมากเลยแต้งกิ้ว เต้นเก่งขึ้นนิครับ เอาล่ะ เดี๋ยวทางเราจะติดต่อกลับไปนะครับ ไปพักข้างนอก

ก่อนนะ”โทโมะยิ้มเจื่อนๆก่อนจะตอบ แต้งกิ้วยิ้มหวานให้กรรมการทุกคนก่อนจะแอบหันไปแลบลิ้น

ใส่ฟางที่นั่งอยู่คนเดียวในห้อง

 

 

 

 

 

 

 

“เสร็จแล้วสินะ งั้นไปก่อนนะ”ป๊อปปี้เห็นว่าเหลือฟางคนเดียวก็รีบลุกขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

“ดะ เดี๋ยวสิ นี่ไม่คิดจะมาตัดสินชั้นเลยหรอ จะไปไหนน่ะ”ฟางรีบลุกไปกันไม่ให้ป๊อปปี้ออกไป

 

 

 

 

 

 

“มีอะไรจะต้องตัดสินในเมื่ ชั้นเห็นพฤติกรรมเธอมาหมดแล้ว”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรกัน ได้ไงอ่ะ แบบนี้มันไม่แฟร์เลยนะ นายไม่ชอบชั้นนายเลยเอาชั้นไปตัดสินโดยที่ไม่ดูฝีมือ

ของชั้นมาก่อนแบบนี้ได้ยังไง ดี ชั้นจะไปบอกคนข้างนอกว่ากรรมการที่นี่ไม่ยุติธรรม”ฟางเริ่ม

โวยวาย

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ใจเย็นก่อนนะ พวกเรามีความบุติธรรมหมดนั่นล่ะ ไปนั่งก่อนๆ”โทโมะรีบรั้งฟางไว้แล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ไอ้ป๊อป เป็นกรรมการตัดสินเค้าอีกคนจะเป็นอะไรไปรู้เว่ยว่าเมื่อกี้เธอพูดจี้ใจดำนายก็จริงแต่นาย

ต้องใจเย็นๆก่อนดิวะ อยู่อีกนิดนึง”เขื่อนรีบพูด ทำให้ป๊อปปี้มองฟางนิดนึงก่อนจะถอนหายใจแล้วก

ลับไปนั่งที่เดิม

 

 

 

 

 

 

 

 

“คิดก่อนทิ้ง เธออย่าทิ้งแล้วค่อยมาคิดอะนะสนใจกันนิด เคย Promise สัญญาว่าไงคิดก่อนทิ้ง

ตอนฉันเหงาเธออยู่ที่ไหนมารักฉันหน่อยได้ไหม เดี๋ยวฉันหาย เธอไม่ทันรู้ตัว”ฟางสูดลมหายใจ

เข้าลึกๆก่อนจะยื่นไฟล์เพลงที่เตรียมมากับเจ้าหน้าที่ เมื่อเพลงดังขึ้นฟางก็เริ่มร้องและเต้นวาด

ลวดลายออกมา

 

 

 

 

 

 

 

“ทิ้งเขาซะ ทิ้งเขาซะ ถ้าไม่รักก็เกลียดเขาไป อย่างเธอนั้นไม่มีเหงาหรอก เหงาหรอก ว่างได้ก็ไม่

นาน ทิ้งเขาซะ ทิ้งเขาซะ ถ้าไม่รักก็เขี่ยเขาไป คนน่ารักทำอะไรก็ไม่น่าเกลียด Baby Baby ทิ้ง

เขาซะ ”ดนตรีเริ่มหยุดไปก่อนที่ซาวน์ดนตรีจะเปลี่ยนขึ้นตามที่ฟางทำการตัดต่อไว้ โชคดีที่ตอนที่

อยู่เยอรมัน พ้อยท์เอาMp3เพลงไทยให้เธอฟัง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไอ้ป๊อป นี่มันเพลงแกนี่หว่า”เขื่อนที่นั่งดูฟางอยู่ก็หันไปสะกิดป๊อปปี้ที่มองโน่นมองนี่ทำเป็นไม่

สนใจ เมื่อถูกสะกิดป๊อปปี้ที่แอบใส่หูฟังตอนฟางร้องครึ่งเพลงแรกก็เอาหูฟังออกแล้วอึ้ง

 

 

 

 

 

 

 

“เพลงนายเวอร์ชั่นผู้หญิงร้องนี่ก็น่ารักดีนี่”โทโมะเห็นป๊อปปี้เริ่มสนใจก็แซว

 

 

 

 

 

 

“พอแล้วๆ พอ”ป๊อปปี้รีบพูดทำให้เจ้าหน้าที่รีบหยุดเพลงทันที

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรอีก นี่นายจะขวางไปถึงไหนเนี่ย”ฟางแทบเหวอเมื่อถูกป๊อปปี้สั่งปิดเพลงตัวเองก็โวยวาย

 

 

 

 

 

 

 

“หรอ งั้นชั้นถามหน่อย เพลงที่เธอเอามาตัดต่อซาวน์ใหม่เนี่ย เธอขอเจ้าเพลงรึเปล่าล่ะ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

“ก็ขอสิ เอาน่ามันเป็นแค่เพลงออดิชั่นจะไปใส่ใจอะไรมาก”ฟางพูดอย่างไม่ใส่ใจ

 

 

 

 

 

 

“อ๋อ หรอ ในเมื่อขอแล้ว งั้นบอกทีสิ ว่าไอ้เพลงที่เธอร้องเมื่อกี้มันชื่ออะไร แล้วเป็นของใคร

ร้อง”ป๊อปปี้พูดแล้วถามฟางต่อทำเอาเขื่อนและโทโมะแทบเหวอไม่คิดว่าป๊อปปี้จะมาไม้นี้

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ เพลง ทิ้งเขาซะ แล้วนักร้อง อ๋อ ธามไทร้อง”ฟางที่จำได้แค่ชื่อเพลงเพราะตอนที่ฟังเพลง

ของพ้อยท์นั้นเธอแค่ฟังผ่านๆไม่ได้เซิร์ทข้อมูลศิลปินเหมือนกับพ้อยท์ก็มั่วคำตอบทำเอาเขื่อน โท

โมะและครูสอนร้องเพลงหลุดขำออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“จะขำอีกนานมั้ยครับ”ป๊อปปี้หน้าตึงก่อนจะหันขวับไปหาทุกคนที่นั่งเล่นเอาทุกคนแทบกลั้นขำไว้

ไม่ทัน

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าว นายจะไปไหนน่ะ”ฟางรีบพูดเมื่อป๊อปปี้เดินออกไป

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องร้อง ที่นี่ไม่ต้อนรับคนอย่างเธอ”ป๊อปปี้หันขวับมาไล่ฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“ได้ไง นายเป็นลูกเจ้าของค่ายรึไงทำไมถึงมีสิทธิ์ไล่มีสิทธิ์ว่าคนโน้นคนนี้ได้ ก็แค่นักแต่งเพลงธร

รมดาๆเท่านั้นเอง อย่ามาทำอวดดีไปหน่อยเลย”ฟางที่โมโหเมื่อถูกป๊อปปี้ไล่มาหลายครั้งก็ว่ากลับ

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นว่า คนที่อวดดีน่ะไม่ใช่ชั้น แต่เป็นเธอมากกว่า”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“อะไรกัน ชั้นไปอวดดีตอนไหนไม่ทราบ”ฟางรีบว่ากลับแล้วกอดอกใส่ป๊อปปี้อย่างไม่กลัว

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ หนูจ้ะ เจ้านี่เป็นรูปเจ้าขอบนักร้องที่หนูเอาเพลงมาร้องเมื่อกี้น่ะจ้ะ”ครูแหม่มเห็นว่าป๊อปปี้และ

ฟางเริ่มจะทะเลาะไปกันใหญ่ก็รีบลุกแล้วหยิบแผ่นซีดีแผ่นหนึ่งมายื่นให้ฟางทันที

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มันนายนี่ นายคือนักร้องเพลงนี้งั้นหรอ”ฟางอึ้งแล้วชี้ไปที่ป๊อปปี้ก่อนจะหน้าแดงซ่านเมื่อรู้ว่าตัว

เองได้ปล่อยไก่ใส่เจ้าของเพลงไปตัวเบอเร้อ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ในฐานะเจ้าของเพลง ชั้นไม่อนุญาตให้เธอมันตัดต่อซาวน์ใหม่แบบนี้ และในฐานะนักแต่งเพลง

และดูแลศิลปินของที่นี่ ชั้นไม่ต้องการศิลปินที่ไม่ทำการบ้านกับเพลงมาแบบนี้ และในฐานะลูกชาย

ของค่ายKz และเป็นคู่กรณีของเธอชั้นไม่รับเธอเป็นนักร้อง จบนะ”ป๊อปปี้ที่ยังทำหน้าดุใส่ฟางเริ่ม

พูดออกมาก่อนจะเดินออกไปจากห้องทันที

 

 

 

 

 

 

 

“มะ ไม่จริง นายหยุดก่อนชั้นขอโทษ จะให้ชั้นร้องเพลง ออดิชั่นใหม่ก็ได้ นะให้ชั้นเป็นนักร้องที่นี่

เหอะนะ”ฟางที่ทั้งอึ้งและตกใจได้สติก็รีบวิ่งตามป๊อปปี้ออกไปแล้วรั้งแขนไว้เพื่อขอร้อง

 

 

 

 

 

 

 

“ได้ยินชัดแล้วนิว่าชั้นไม่รับเธอ นี่หน้าตาเธอก็ดีนิ ไม่ต้องเป็นนักร้องหรอก เป็นดารานางแบบเล่น

ละครไปสิ เพราะศิลปินของที่นี่เค้ามีจิตสำนึก ไม่ใช่พวกดูถูกและเป็นเด็กอยากดังแบบเธอ”ป๊อปปี้

พูดจบก็เดินเชิดไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่นาย ฟังชั้นก่อนสิ ชั้นไม่ได้อยากดังแต่ชั้นจำเป็นจริงๆ”ฟางพูดไล่หลังป๊อปปี้แต่ไม่มีประโยชน์

เมื่อชายหนุ่มไม่สนใจเธอเลยแม้แต่น้อย

 

 

 

 

 

 

ตำแหน่งป๊อปปี้นี่เยอะจริงๆ เอาล่ะสิกรรมการไม่ให้ผ่านแล้วฟางจะเป็นนักร้องได้มั้ยเนี่ย

 

 

ฝากเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยน้าาาาา