LOVE!! Her 0r His

 
 
 
 
 

 
 
 
 
 
                  เปลี่ยนทอมให้เป็นเธอ คุณเคยได้ยินไหม???
แล้วเปลี่ยนเธอให้เป็นนายละ เคยคุ้นหูบ้างหรือเปล่า ???
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ตอนที่6 !!!!! 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" พักกันก่อนเต้อะ " ฟางและแก้วเดินเข้ามาบอกคนงานคนอื่นๆที่กำลังตั้งใจในการทำงานอยู่ ก่อนจะมุ่งหน้าเดินไปหา 2 หนุ่มที่กำลังนั่งคุยกันงุ้งงิ้งอยู่
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" อะแฮ่ม!!! " ฟางเดินเข้าไปเห็นโทโมะกำลังเช็ดเหงื่อให้ป๊อปปี้ด้วยผ้าเช้ดหน้าของตัวเองอยู่ก็รีบทำเป็นเสียงดังใส่ จนทั้ง2คนผละออกจากกัน 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" นี่คุณ มีมารยาทบ้างไหม " 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เอ้า!! นี่นาย เพื่อนฉันไม่มีมารยาทตรงไหนมิทราบ... ถ้าไม่มีมารยาทอ่ะนะ คุณคงไม่มีทางมายืนด่าพวกฉันแบบนี้หรอก " แก้วพูดก่อนจะยิ้มเยาะเย้ยเมื่อเห็นว่า ชายหนุ่มเถียงกลับไม่ได้ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เอ่อ.. คุณฟางกับคุณแก้วมาหาเรามีอะไรหรือเปล่าครับ " ป๊อปปี้เห็นว่าบรรยากาศเริ่มไม่ดี ก็รีบเปลี่ยนเรื่อง ไปถามฟาง ฟางยิ้มหวานให้ชายหนุ่ม จนโทโมะหน้าตึง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เปล่าหรอกคะ ฟางแค่จะมาชวนคุณป๊อปไปทานข้าวด้วยกันนะคะ ถือสะว่าเลี้ยงต้อนรับ " ฟางยิ้มแล้วตอบป๊อปปี้ด้วยน้ำเสียงที่หวานเชิ่มม 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เอ่อ.. ขอบคุณมากนะครับ งั้นเราไปกันเลยไหมครับ พวกผมก็หิวแล้วพอดี " ป๊อปปี้พูดก่อนจะหันไปมองโทโมะแล้วกลับมายิ้มให้ฟาง ฟางพยักหน้า 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" คะ ว้าย!!! " ฟางยิ้มแล้วทำแกล้งทำเป็นสะดุดล้ม แล้วเซไปชนป๊อปปี้จนชายหนุ่มต้องรับตัวของหญิงสาวเอาไว้ ทั้ง /2 คนสบตากัน จนโทโมะจะเดินเข้าไปแยกออก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" นี่นายไปเป็นเพื่อนฉันหน่อยดิ เร็วดิ้!! " แก้วรีบปรี่เช้าไปดึงโทโมะให้ออกไปจากตรงน้้น ทันที 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เอ่อ...คุณฟางเป็นอะไรไหมครับ " ป๊อปปี้มองตามโทโมะที่เดินออกไปพร้อมแก้ว โดยที่แก้วนั้นดึงโทโมะออกไป ก่อนจะหันมาถามฟาง 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เอ่อ..ไม่เป้นไรคะ ขอบคุณนะคะที่ช่วยฟางเอาไว้ ที่จริงคุณไม่ต้องเรียกฟางว่าคุณก็ได้นะคะ มันเกร็งๆๆแปลกๆ ฟางเพิ่งจะ24 เองนะคะ " ฟางพูดพร้อมกับจัดทรงผมตัวเองแก้เขิน 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ไม่เป็นไรครับ ผมว่าเราไปกันเถอะครับ เดี๋ยวคนอื่นจะรอเราเปล่าๆ " ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินออกไป ฟางเหวอก่อนจะวิ่งตามป๊อปปี้ไป 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" อันนี้อร่อยมากเลยนะคะ ลองทานดูนะคะ " ฟางตักอาหารให้ป๊อปปี้จนแทบจะล้นจาน จนโทโมะและป๊อปปี้นั่งเกร็ง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เอ่อ... ขอตัวแป๊ป นะตามสบายเลยคะ " แก้วมองท่าทางของป๊อปปี้และโทโมะก็พอเดาออก ก็เลยดึงตัวฟางออกมา 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ยัยฟาง ฉันว่าแกรุกจนเกินไปนะ ฉันว่าไอ้คุณป๊อปนั่นนะ คงจะเอียนแกว่ะ " แก้วพูดกับฟาง ฟางกอดอกคิด ที่เธอรุกหนักเกินไปหรอ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ก็ฉันไม่เคยจีบผู้ชายก่อนนี่นา จะไปรู้ได้ไงเล่า! " ฟางตอบกลับด้วยน้ำเสียงเซ็งๆ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เอ้า!!!! งั้นเอางี้ ฉันคิดว่าแกน่ะ ควรจะเบาๆๆลงหน่อยนะ แค่นี้นะฉันก็คิดว่า ไอ้เก้งกวาง 2 คนนั้นก็ทะเลาะกันแล้วละ แค่ยังระเบิดตอนนี้ไม่ได้ " แก้วพูดกับฟาง ฟางหัวขวับไปมอง 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เปล่ยนชื่อเรียกได้ไหม รู้สึกแปลกๆๆ55 " ฟางพูดแล้วทำหน้าสยองเมื่อคิดภาพ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ยี๋ๆๆ !! " แก้วและฟางทำท่าสยองออกมาพร้อมกันก่อนจะหัวเราะ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เอาเป็นว่าแกอย่าเพิ่งรุกมากนัก ก็ค่อยๆเป็นค่อยๆไป ค่อยๆๆอ่อยอ่ะรู้จักป้ะ " แก้วพูดแล้วมองหน้าฟาง ฟางส่ายหน้าเบาๆๆ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" งั้นฉันควรไปหานิยายเรื่องใหม่อ่านใช่ไหแก หรือว่าในเน็ตมันจะมีบอกไหมอ่ะ วิธีอ่อยผู้ชายแบบเนียนๆอ่ะ " ฟางพูดแล้วทำท่าจะค้นหาข้อมูลในอินเทอร์เน็ต ในโทรศัพท์ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ไมุ่้ว่ะ เออ ช่างเหอะคืนนี้ค่อยหาข้อมูล ไปกินข้าวก่อนเหอะเดี๋ยวมันจะคืนดีกันก่อน " 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" อร่อยไหมคะ " ฟางถามป๊อปปี้ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" อร่อยมากเลยครับ นี่คุณฟางทำเองหรอครับ " ป๊อปปี้ตอบแล้ยิ้มไปตามมารยาท 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เปล่าหรอกคะ หน้าอย่างยัยฟางเนี่ยนะจะทำกับข้าวเป็น55 " แก้วตอบแทนก่อนที่เพื่อนสาวจะตอบ จนฟางหันขวับไปจ้องหน้า 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ก็ว่าอยู่ อย่างเธอนะหรอจะเป็นแม่บ้านแม่เรือน มีแต่จะพังบ้านพังเรือนมากกว่า " โทโมะพูดแล้วลุกขึ้นออกจากโต๊ะอาหารไป ฟางมองตามอย่างเคืองๆ  
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เอ่อ ขอโทษแทนโทโมะด้วยนะครับฟาง " ป๊อปปี้หันมายิ้มแหยๆให้ฟางก่อนจะขอตัวตามโ?โฒะออกไป ฟางก็ทำเป็นยิ้มหวานให้ทั้งที่ในใจแทบจะกรี๊ดแตก 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" โอ๊ยแก ฉันจะบ้า อ่อยขนาดนี้ยังไม่มีท่าทีจะมอง " ฟางบ่นกับแก้วภายในห้องทำงานของตัวเอง อย่างคิดหนัก 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เอาหน่าแก วันนี้เเราเพิ่มจะเริ่มเองนะ เคยได้ยินป้ะ น้ำหยดลงหินทุกวัน หินมันยังกร่อน แล้วทำไมแค่กระเทยคนเดียวจะกลับใจเป็นผู้ชายไม่ได้เล่า!! "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" แก้ว!! ไม่ได้เรียกว่ากระเทย เรียกว่า ...ผู้ชายไม่เต็มร้อย " ฟางรีบพูดเสียงอ่อยๆๆก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่..  ก่อนที่เพื่อนสาวอย่างแก้วจะหัวเราะในท่าทางของสาวหวาน 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ไม่มีงานหรือไง " โทโมะถามป๊อปปี้ขณะที่ 2 คนกำลังเดินเล่นในสวนผลไม้ของโรงแรม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ก็มี แต่ทีนี่มีอะไรให้น่าอยู่มากกว่า "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" แม่นั่นน่ะหรอ " โทโมะตอบ อย่าไม่ค่อยพอใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" โถ่ววว ตัวเองต่างหากละ หายงอนเค้านะ " ป๊อปปี้ยื่นสตอเบอรรี่ไปที่หน้าของโทโมะ ก่อนจะทำเสียงอ้อน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ........."
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" น้าน่ะนะ "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" อย่าให้รู้ละกัน ว่าแอบไปคุยกับยัยนั่นนะ " โทโมะพูดก่อนจะงับสตอเบอรรี่ที่อยู่ตรงหน้าโดยมีป๊อปปี้ถืออยู่ ป๊อปปี้ยิ้มหวานให้ชายหนุ่มก่อนที่ทั้ง 2 คนจะเดินเล่นกันจนเย็นก่อนจะกลับเข้าที่พักไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
สวัสดีคะ ยังมีคนจำเรื่องนี้ได้ไหม ังมีคนอ่านอยู่หรือเปล่า ดูช่วงนี้พวกรีดเดอร์จะหายไปพร้อมๆๆกับไรเตอร์เลยนะ55 ก็พอเข้าใจนะว่าเปิดเทอมแถมใกล้สอบอีกด้วย ไรเตอร์ก็ใกล้สอบแล้วเหมือนกันนนน แต่ก็นะ555 ยังติดฟิคเหมือนเดิม555
 
 
 
ยังไงก็ฝากเรื่องนี้ดว้วยนะ อย่าลืมอคเมม้นนะคะ จะดีใจมากๆๆ เพราะชอบอ่านคอมเม้น ว่าต้องปรับปรุงหรือว่าแต่งไปแล้วมีผลอะไรตอบกลับมาบ้าง ขอบคุณคะ
 
 
 
 
 
ขอบคุณอีกครั้งสำหรับคอมเม้นต์ และติดตามนะคะ ขอบคุณมากที่อ่าน555...