LOVE!! Her 0r His

9.8

เขียนโดย mintmathuros

วันที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 21.29 น.

  25 ตอน
  245 วิจารณ์
  38.92K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 มีนาคม พ.ศ. 2558 22.13 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

6) 6: ผู้ชายไม่เต็มร้อย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 


 

 

 

 

 

                  เปลี่ยนทอมให้เป็นเธอ คุณเคยได้ยินไหม???

แล้วเปลี่ยนเธอให้เป็นนายละ เคยคุ้นหูบ้างหรือเปล่า ???

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตอนที่6 !!!!! 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" พักกันก่อนเต้อะ " ฟางและแก้วเดินเข้ามาบอกคนงานคนอื่นๆที่กำลังตั้งใจในการทำงานอยู่ ก่อนจะมุ่งหน้าเดินไปหา 2 หนุ่มที่กำลังนั่งคุยกันงุ้งงิ้งอยู่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" อะแฮ่ม!!! " ฟางเดินเข้าไปเห็นโทโมะกำลังเช็ดเหงื่อให้ป๊อปปี้ด้วยผ้าเช้ดหน้าของตัวเองอยู่ก็รีบทำเป็นเสียงดังใส่ จนทั้ง2คนผละออกจากกัน 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" นี่คุณ มีมารยาทบ้างไหม " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เอ้า!! นี่นาย เพื่อนฉันไม่มีมารยาทตรงไหนมิทราบ... ถ้าไม่มีมารยาทอ่ะนะ คุณคงไม่มีทางมายืนด่าพวกฉันแบบนี้หรอก " แก้วพูดก่อนจะยิ้มเยาะเย้ยเมื่อเห็นว่า ชายหนุ่มเถียงกลับไม่ได้ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เอ่อ.. คุณฟางกับคุณแก้วมาหาเรามีอะไรหรือเปล่าครับ " ป๊อปปี้เห็นว่าบรรยากาศเริ่มไม่ดี ก็รีบเปลี่ยนเรื่อง ไปถามฟาง ฟางยิ้มหวานให้ชายหนุ่ม จนโทโมะหน้าตึง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เปล่าหรอกคะ ฟางแค่จะมาชวนคุณป๊อปไปทานข้าวด้วยกันนะคะ ถือสะว่าเลี้ยงต้อนรับ " ฟางยิ้มแล้วตอบป๊อปปี้ด้วยน้ำเสียงที่หวานเชิ่มม 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เอ่อ.. ขอบคุณมากนะครับ งั้นเราไปกันเลยไหมครับ พวกผมก็หิวแล้วพอดี " ป๊อปปี้พูดก่อนจะหันไปมองโทโมะแล้วกลับมายิ้มให้ฟาง ฟางพยักหน้า 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" คะ ว้าย!!! " ฟางยิ้มแล้วทำแกล้งทำเป็นสะดุดล้ม แล้วเซไปชนป๊อปปี้จนชายหนุ่มต้องรับตัวของหญิงสาวเอาไว้ ทั้ง /2 คนสบตากัน จนโทโมะจะเดินเข้าไปแยกออก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" นี่นายไปเป็นเพื่อนฉันหน่อยดิ เร็วดิ้!! " แก้วรีบปรี่เช้าไปดึงโทโมะให้ออกไปจากตรงน้้น ทันที 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เอ่อ...คุณฟางเป็นอะไรไหมครับ " ป๊อปปี้มองตามโทโมะที่เดินออกไปพร้อมแก้ว โดยที่แก้วนั้นดึงโทโมะออกไป ก่อนจะหันมาถามฟาง 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เอ่อ..ไม่เป้นไรคะ ขอบคุณนะคะที่ช่วยฟางเอาไว้ ที่จริงคุณไม่ต้องเรียกฟางว่าคุณก็ได้นะคะ มันเกร็งๆๆแปลกๆ ฟางเพิ่งจะ24 เองนะคะ " ฟางพูดพร้อมกับจัดทรงผมตัวเองแก้เขิน 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ไม่เป็นไรครับ ผมว่าเราไปกันเถอะครับ เดี๋ยวคนอื่นจะรอเราเปล่าๆ " ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินออกไป ฟางเหวอก่อนจะวิ่งตามป๊อปปี้ไป 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" อันนี้อร่อยมากเลยนะคะ ลองทานดูนะคะ " ฟางตักอาหารให้ป๊อปปี้จนแทบจะล้นจาน จนโทโมะและป๊อปปี้นั่งเกร็ง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เอ่อ... ขอตัวแป๊ป นะตามสบายเลยคะ " แก้วมองท่าทางของป๊อปปี้และโทโมะก็พอเดาออก ก็เลยดึงตัวฟางออกมา 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ยัยฟาง ฉันว่าแกรุกจนเกินไปนะ ฉันว่าไอ้คุณป๊อปนั่นนะ คงจะเอียนแกว่ะ " แก้วพูดกับฟาง ฟางกอดอกคิด ที่เธอรุกหนักเกินไปหรอ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ก็ฉันไม่เคยจีบผู้ชายก่อนนี่นา จะไปรู้ได้ไงเล่า! " ฟางตอบกลับด้วยน้ำเสียงเซ็งๆ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เอ้า!!!! งั้นเอางี้ ฉันคิดว่าแกน่ะ ควรจะเบาๆๆลงหน่อยนะ แค่นี้นะฉันก็คิดว่า ไอ้เก้งกวาง 2 คนนั้นก็ทะเลาะกันแล้วละ แค่ยังระเบิดตอนนี้ไม่ได้ " แก้วพูดกับฟาง ฟางหัวขวับไปมอง 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เปล่ยนชื่อเรียกได้ไหม รู้สึกแปลกๆๆ55 " ฟางพูดแล้วทำหน้าสยองเมื่อคิดภาพ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ยี๋ๆๆ !! " แก้วและฟางทำท่าสยองออกมาพร้อมกันก่อนจะหัวเราะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เอาเป็นว่าแกอย่าเพิ่งรุกมากนัก ก็ค่อยๆเป็นค่อยๆไป ค่อยๆๆอ่อยอ่ะรู้จักป้ะ " แก้วพูดแล้วมองหน้าฟาง ฟางส่ายหน้าเบาๆๆ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" งั้นฉันควรไปหานิยายเรื่องใหม่อ่านใช่ไหแก หรือว่าในเน็ตมันจะมีบอกไหมอ่ะ วิธีอ่อยผู้ชายแบบเนียนๆอ่ะ " ฟางพูดแล้วทำท่าจะค้นหาข้อมูลในอินเทอร์เน็ต ในโทรศัพท์ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ไมุ่้ว่ะ เออ ช่างเหอะคืนนี้ค่อยหาข้อมูล ไปกินข้าวก่อนเหอะเดี๋ยวมันจะคืนดีกันก่อน " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" อร่อยไหมคะ " ฟางถามป๊อปปี้ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" อร่อยมากเลยครับ นี่คุณฟางทำเองหรอครับ " ป๊อปปี้ตอบแล้ยิ้มไปตามมารยาท 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เปล่าหรอกคะ หน้าอย่างยัยฟางเนี่ยนะจะทำกับข้าวเป็น55 " แก้วตอบแทนก่อนที่เพื่อนสาวจะตอบ จนฟางหันขวับไปจ้องหน้า 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ก็ว่าอยู่ อย่างเธอนะหรอจะเป็นแม่บ้านแม่เรือน มีแต่จะพังบ้านพังเรือนมากกว่า " โทโมะพูดแล้วลุกขึ้นออกจากโต๊ะอาหารไป ฟางมองตามอย่างเคืองๆ  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เอ่อ ขอโทษแทนโทโมะด้วยนะครับฟาง " ป๊อปปี้หันมายิ้มแหยๆให้ฟางก่อนจะขอตัวตามโ?โฒะออกไป ฟางก็ทำเป็นยิ้มหวานให้ทั้งที่ในใจแทบจะกรี๊ดแตก 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" โอ๊ยแก ฉันจะบ้า อ่อยขนาดนี้ยังไม่มีท่าทีจะมอง " ฟางบ่นกับแก้วภายในห้องทำงานของตัวเอง อย่างคิดหนัก 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เอาหน่าแก วันนี้เเราเพิ่มจะเริ่มเองนะ เคยได้ยินป้ะ น้ำหยดลงหินทุกวัน หินมันยังกร่อน แล้วทำไมแค่กระเทยคนเดียวจะกลับใจเป็นผู้ชายไม่ได้เล่า!! "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" แก้ว!! ไม่ได้เรียกว่ากระเทย เรียกว่า ...ผู้ชายไม่เต็มร้อย " ฟางรีบพูดเสียงอ่อยๆๆก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่..  ก่อนที่เพื่อนสาวอย่างแก้วจะหัวเราะในท่าทางของสาวหวาน 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ไม่มีงานหรือไง " โทโมะถามป๊อปปี้ขณะที่ 2 คนกำลังเดินเล่นในสวนผลไม้ของโรงแรม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ก็มี แต่ทีนี่มีอะไรให้น่าอยู่มากกว่า "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" แม่นั่นน่ะหรอ " โทโมะตอบ อย่าไม่ค่อยพอใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" โถ่ววว ตัวเองต่างหากละ หายงอนเค้านะ " ป๊อปปี้ยื่นสตอเบอรรี่ไปที่หน้าของโทโมะ ก่อนจะทำเสียงอ้อน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ........."

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" น้าน่ะนะ "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" อย่าให้รู้ละกัน ว่าแอบไปคุยกับยัยนั่นนะ " โทโมะพูดก่อนจะงับสตอเบอรรี่ที่อยู่ตรงหน้าโดยมีป๊อปปี้ถืออยู่ ป๊อปปี้ยิ้มหวานให้ชายหนุ่มก่อนที่ทั้ง 2 คนจะเดินเล่นกันจนเย็นก่อนจะกลับเข้าที่พักไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


 

สวัสดีคะ ยังมีคนจำเรื่องนี้ได้ไหม ังมีคนอ่านอยู่หรือเปล่า ดูช่วงนี้พวกรีดเดอร์จะหายไปพร้อมๆๆกับไรเตอร์เลยนะ55 ก็พอเข้าใจนะว่าเปิดเทอมแถมใกล้สอบอีกด้วย ไรเตอร์ก็ใกล้สอบแล้วเหมือนกันนนน แต่ก็นะ555 ยังติดฟิคเหมือนเดิม555

 

 

 

ยังไงก็ฝากเรื่องนี้ดว้วยนะ อย่าลืมอคเมม้นนะคะ จะดีใจมากๆๆ เพราะชอบอ่านคอมเม้น ว่าต้องปรับปรุงหรือว่าแต่งไปแล้วมีผลอะไรตอบกลับมาบ้าง ขอบคุณคะ

 

 

 

 

 

ขอบคุณอีกครั้งสำหรับคอมเม้นต์ และติดตามนะคะ ขอบคุณมากที่อ่าน555... 

ผลการค้นหารูปภาพสำหรับ สติ๊กเกอร์ line น่ารักๆ ฟรีผลการค้นหารูปภาพสำหรับ สติ๊กเกอร์ line น่ารักๆ ฟรีผลการค้นหารูปภาพสำหรับ สติ๊กเกอร์ line น่ารักๆ ฟรีผลการค้นหารูปภาพสำหรับ สติ๊กเกอร์ line น่ารักๆ ฟรี

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา