LOVE!! Her 0r His

9.8

เขียนโดย mintmathuros

วันที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 21.29 น.

  25 ตอน
  245 วิจารณ์
  39.06K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 มีนาคม พ.ศ. 2558 22.13 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) 4:เพื่อนรัก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 


 

 

 

 

 

เปลี่ยมทอมให้เป็นเธอ คุณเคยได้ยินไหม ???

แล้วเปลี่ยนเธอให้เป็นทอมละ เคยคุ้นหูบ้างหรือเปล่า ???

 

 

 

 

ตอนที่ 4!!!! 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อีตาบ้า!!" 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" อ้าว!! คุณนี่ผมเห็นคุณนอนอยู่ตรงนี้ก็นึกว่าเป็นอะไร ไอ้เราก็เป็นห่วง ที่ไหนได้ กลับมาให้โดนด่าสะงั้น" ฟางมองใบหน้าหวานของชายตรงหน้าอย่างไม่สบอารมณ์ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เออ..ขอโทษด้วยละกัน ว่าแต่นายเป็นใครเข้ามาที่นี่ได้ยังไงหรือว่าเป็นนักท่องเที่ยว " ฟางพูดแล้วชี้หน้าโทโมะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"แล้วคุณคิดว่าไงละครับ" โทโมะมองฟางแล้วอมยิ้ม ฟางมองหน้าโทโมะเขม็ง ก่อนโทโมะจะเดินออกไป ฟางมองตามอย่างเคืองๆๆก่อนจะรีบจ้ำกลับไปทางบ้านพักของตัวเอง 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 วันต่อมา....

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" งานที่เหลือถ้ามีปัญหาก็ให้คนไปหาฉันที่ไร่ละกัน" ป๊อปปี้สั่งเลขาส่วนตัว ที่กำลังเดินจดรายการงานต่างๆๆตามเขาเข้ามาในรีสอร์ทแห่งหนึ่ง 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"แล้ว ถ้าคุณท่านถามหาละคะ" มีน ถามเจ้านายหนุ่ม อย่างกล้ากลัว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ก็บอกไปว่าไปทำงานที่ต่างจังหวัดไม่เห็นจะยาก ที่เหลือฉันจัดการเองได้ " ป๊อปปี้พูด ก่อนจะเดินไปขึ้นรถที่เตรียมเอาไว้ มีนมองตามรถคันสวยที่เคลื่อนตัวออกไป อย่างเหนื่อยใจ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 ไร่ปลายฟ้า...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

               ทันทีที่รถเคลื่อนตัวเข้ามาภายในไร่ที่อุดมไปด้วยต้นไม้นานพันธ์ เรียกได้เลยว่าชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนรถแทบจะลงจากรถแล้วเป็คนเดินไปเอง บรรยากาศรอบๆๆที่นี่ช่างสวยงามมากๆ สวยมากตามที่เพื่อนรัก... ของเขาได้พูดเอาไว้ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ปี๋ฟางงง บ่เล่นนจะอั้นเน้อ" เสียงเด็กน้อยที่กำลังพยายามโวยวายใสใครบางคน ที่อยู่บนต้นไม้ขนาดสูง 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ทำอะไรอยู่ครับ" ป๊อปปี้เดินเข้าไปหาเด็กน้อยคนนั้น เด็กคนนั้นหันมายิ้มหวานให้ป๊อปปี้ก่อนจะรีบดึงแขนชายหนุ่มก่อนจะชี้ไปด้านบนต้นไม้ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ปูเป้ ปี๋จะว่าหน๋า เอาอันนี้ดีก่อ" ฟางพูดกับเด็กน้อยที่รออยู่ด้านล่าง โดยที่ไม่มองลงไปมองว่ามีใครยืนอยู่บ้างก่อนจะทำท่าจะปีนขึ้นสูงไปอีก 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ปี๋ฟางพอแล้ว..." ปูเป้ตะโกนห้ามหญิงสาววว 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เรายากกินนี่หน๋า" ฟางหันมามองด้านล่างก่อนจะต้องสบตากับชายหนุ่มแปลกหน้าทียืนอยู่ข้างๆเด็กสาวว เหมือนมีความรู้สึกบางอย่างแล่นเข้ามา 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" บ่กินแล้วว ลงเต้อะ!" 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ยัยฟางงง ลงมาเดี๋ยวนี้เลยนะ ถ้าคุณน้ามาเห็นละตายแน่แน่" แก้วที่เดินเข้ามาตามมาด้วยโทโมะ ก็รีบเดินเข้าไปพูดกับเพื่อนรัก โทโมะเจอกับป๊อปปี้ก็ยิ้มให้กัน 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไหนบอกจะมาวันพรุ่งนี้ไงครับ" โทโมะพูดกับป๊อปปี้ ชายหนุ่มยิ้มแล้วยักคิ้วให้ ฟางมองการกระทำของสองหนุ่มแล้วสงสัย 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เออ เออ ลงกก็ได้ หลบดิ" แก้วจับเด็กน้อยมายืนหลบหญิงสาวเช่นเดียวกับป๊อปปี้และโทโมที่ยืนหลบอีกฝั่ง 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตุ๊บบ โอ้ยย!! 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เจ็บตัวจนได้เป็นไงละยัยเด็กดื้อ" แก้วรีบวิ่งเข้าไปดูเพื่อนสาวแล้วพูดอย่างเบื่อหน่าย 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่ได้ดื้อ ก็อยากกิน" ฟางก้มหน้าแล้วพูดเสียงอ่อยๆๆ ก่อนจะมองไปทางโทโมะและป๊อปปี้อีกครั้ง จนป๊อปปี้สงสัยเลยเดินเข้ามาถาม 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"คุณมองผมมีอะไรหรือเปล่าครับ หรือว่าเราเคยเจอกันมาก่อน" ป๊อปปี้นั่งยองๆถามหญิงสาวที่มองเขาไม่เลิกจนโทโมะเดินตามมาดึงป๊อปปี้ให้ลุกยืน 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" นี่คุณ นี่เพื่อนของผม อย่ามาหาเรื่องเหมือนที่คุณหาเรื่องผมนะ" โทโมะพูดกับฟาง ก่อนที่หญิงสาวจะละออกจากหน้าของชายหนุ่มคนนั้นแล้วจ้องหน้าโทโมะแทน 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"นี่นาย โอ้ย!!" ฟางลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว จนข้อเท้าที่พลิกเกิดอาการเจ้บขึ้นมาจนไม่มีแรงทำให้ป๊อปปี้รีบเข้าไปช่วยพยุง ทั้งสองสบตากันและกัน โทโมะมองป๊อปปี้น่ิงๆๆ ตรงข้ามกับแก้วที่อมยิ้มกับภาพที่เห็นก่อนจะเหลือบมองโทโมะที่ทำหน้าตึงเครียดอยู่คนเดียว 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ขอบคุณ" ฟางดันตัวออกจากป๊อปปี้แล้วพูดก่อนจะส่งยิ้มให้ ป๊อปปี้พยักหน้าเล็กน้อยถึงเขาจะดูเป็นผู้หญิงในร่างของผู้ชายแต่เขาก็ยังมีความเป็นสุภาพบุรุษพอ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ส่วนนาย เพื่อนนายเป็นคนดี ช่วยฉัน ฉันไม่ทำอะไรหรอกแต่นายนะ มันบ้ากามโรคจจิต วิปริต" ฟางชี้หน้าว่าโทโมะ แก้วเหวอรีบเดินเข้ามาห้ามเพื่อนสาว 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"แกใจเย็นก่อน" แก้วพูดแล้วยิ้มอแหยให้โทโมะและป๊อปปี้ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เชอะ!! ไอ้หยิ่งง คิดว่าหล่อตายและไอ้บ้าา" ฟางตะโกนไล่หลังป๊อปปี้และโทโมะที่เดินออกไปทางที่พัก อย่างหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูก 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

บ้านพัก....

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ตัวแม่นั่นนิ่มไหมละ" โทโมะเปิดประเด็นทันทีที่เดินเข้ามาในห้อง 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ก็นิ่มน่ะ น่ารักด้วย ท่าทางจะแสบไม่เบาหึ" ป๊อปปี้ยิ้มมุมปาก เมื่อนึกถึงสาวหวานที่นิสัยไม่ค่อยหวานตามหน้าตา 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"หึง!!!!!! " โทโมะพูดจบก็เดินหลบไปในห้องน้ำ จนป๊อปปี้ออกจากกภวัค์มองตามแล้วยิ้มขำ กับท่าทางของเพื่อนรัก....

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


มาแล้ววว มาแล้ววว เรื่องนี้ยังมีคนรอคอยที่จะอ่านนอยู่หรือเปล่าาา ตอนนี้อาจจะไม่สนุกเท่าไรนะคะ เพราะไรเตอร์คิดไม่ออกจริงๆๆ อยากจะขอบคุณทุกกำลังใจเลยนะจร้ะ ขอบใใจมากๆๆเลยนะ ยังไงก็ฝากติดตามเรื่องนี้ด้วยเน้อ อย่าลืมืมเม้น ติให้คำแนะนำได้เลยนะคะ เรายินดีรับฟังนะคะ 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา