LOVE!! Her 0r His
เขียนโดย 
mintmathuros
วันที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 21.29 น.
แก้ไขเมื่อ 29 มีนาคม พ.ศ. 2558 22.13 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) 3: ปากหวาน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
เปลี่ยนทอมให้เป็นเธอ คุณเคยได้ยินไหม???
แล้วเปลี่ยนเธอให้เป็นนายละ เคยคุ้นหูบ้างหรือเปล่า ???
ตอนที่3!!!
วันต่อมา โทโมะเดินทางมาที่จังหวัดเพชรบูรณ์ตามที่ได้รับมอบหมายงานเอาไว้ ก่อนจะมุ่งหน้าไปที่ไซส์งานทันที อากาศยามเย็นของจังหวัดเพชรบูรณในหน้าหนาวเป็นอากาศที่สบายๆไม่เย็นมากไม่ร้อนมาก ทำให้คนที่มาเยือนต่างอารมณ์ดีได้
" สวัสดีคะใช่คุณ วิศวะหรือเปล่าคะ " ขนมจีนเดินเข้ามาทักโทโมะที่กำลังมองดูบรรยากาศรอบๆไร่
"ครับ.." โทโมะตอบกลับแล้วยิ้มรับ เล่นเอาสาวใช้ที่เดินมาพร้อมกับขมจีนละลายกนเป็นแถวๆ จนขนมจีนต้องรีบส่งสายตาดุๆไปให้
"เชิญทางนี้เลยคะ นายแม่ยังไม่ว่าง คงจะมีเพียงคุณฟางนะคะที่จะมาเป็นคนดูแลโครงกานี้แทน" ขนมจีนพูดพลางเดินนำโทโมะไป
"ครับ?? คุณฟาง" โทโมะพูดเชิงถาม ขนมจีนหันกลับมาแล้วมองหน้าโทโมะยิ้มๆ
"คะ ลูกสาวของนายแม่คะ เธอเพิ่งกลับมาจากอังกฤษ" ขนมจีนพูดก่อนจะเดินนำโทโมะไที่ห้องโดยที่ชายหนุ่มก็เดินตามไปพร้อมกับมองบรรยากาศไปรอบๆ
"ที่นี่เป็นห้องพักของคุณนะคะ ถ้ามีอะไรทีขาดตกบกพร่องยังไงก็บอกดิฉันได้เลยนะคะ " ขนมจีนยิ้มแล้วพูดกับโทโมะ ชายหนุ่มพยักหน้าก่อนจะเดินสำรวจรอบห้อง
"ขอบคุณมากนะครับ "
"คะ เรียกดิฉันว่าขนมจีนก็ได้คะ" ขนมจีนยิ้มให้ชายหนุ่มก่อนจะสั่งให้สาวใช้นำน้ำผลไม้มาให้โทโมะ โดยที่สาวใช้คนนั้นต่างยิ้มหวานให้ชายหนุ่ม จนขนมจีต้องกระแอมในลำคอ
"งั้นเชิญตามสบายนะคะ เย็นนี้เชิญไปรับประทานอาหารเย็นด้วยกันเลยนะคะ" ขนมจีนพูดก่อนจะเดินออกไป โทโมะเดินไปรอบๆห้องอีกครั้ง ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ถ่ายวิวที่ริมหน้าต่างส่งให้ใครบางคน
ตริ้ง..
" .......^^"
"เอ่อ มีอะไรหรือเปล่าคะคุณป๊อป" มีนพนักงานสาวมองหน้าเจ้านายหนุ่มรูปหล่อที่เอาแต่ยิ้มมองในโทรศัพท์ ก็พยายามชะเง้อมอง
"คุณว่างใช่ไหม มีน"
"ก็ เปล่าคะแต่..."
"นี่มันเรื่องส่วนตัวของผม ถ้าคุณว่างมากนัก เชิญไปช่วยพนักงานเอกสารจัดเอกสารสะ"
"แต่คุณป๊อปคะ "
"ไปเดี่ยวนี้" เสียงทุ้มสั่งอย่างเด็ดขาด ก่อนที่สาวเจ้าจะเดินหน้างอออกไปจากห้อง ป๊อปปี้มองรูปมองรูปในมือแล้วอมยิ้มออกมาอีกครั้งก่อนที่จะกดสายถึงเจ้าของรูป
"ถึงแล้วหรอ"
"อื้มม เป็นไงสวยไหม ที่นี่บรรยากาศดีมากเลยนะ"
"อิจฉาจัง เดี่ยวเอาไว้จะรีบตามไปนะ "
"555 จะรอ งานเยอะไหมวันนี้"
" นิดหน่อยแต่ก็ถ้าหมดวันนี้พรุ่งนี้ก็ไปหาได้แล้วละ" ป๊อปปี้มองกองเอกสารของตัวเอกที่ตั้งอย่บนโซฟาอีกปึ้งก็หน้างอก่อนจะตอบปลายสาย
"ไม่ต้องรีบก็ได้นี่นา พักบ้าง"
"คิดถึงนิ จะรีบไปหาแล้วกัน"
"ปากหวานจริงๆ งั้นแค่นี้นะ"
"แล้วเจอกันนะ อย่าลืมคิดถึงเค้าละ"
"ครับผม "
ภายในบ้านเรือนไทยหลังงามที่ผสมสไตล์ยุโรปนิดๆ ไม่ถึงกับเป็นไทยมากแต่ก็มีความไทยอยู่พอควร ร่างของสาวน้อยที่นั่งคร่ำเครียดอยู่บนที่ห้องทำงาน อย่างแก้ไม่ตกกับงานที่จะต้องแก้
"โอ้ย!!!! ไม่ไหวแล้วนะ"
"เฮ้ย!! อะไร!!" แก้วที่กำลังนอนหลับหลังที่เพิ่งจะได้พักเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา ก็ต้องสะดุ้งตื่นเมื่อได้ยินเสียงเพื่อนรักตะโกนดังลั่นห้อง
"แก ฉันไม่รู้จะออกแบบยังไงแล้วว" ฟางยื่นแบบแปลนไร่ตัวใหม่ที่เธอพยายามออกแบบมาทั้งคืน แต่ก็ยังไม่ถูกใจตัวเอง
"โอ้ย!!! "
"แกจะมาผลักฉันทำไม ฉันเจ็บนะเว้ย" ฟางโวยวายเมื่อโดนเพื่อนสาวพลักหัวอย่างแรง แก้วยืนเท้าเอวมองฟางอย่างเอาเรื่อง
"แกจะบ้าหรือไงยัยฟาง เรื่องแค่นี้แกตะโกนอย่างกับบ้านไฟไหม้ คนจะนอนโว้ย!!!!" แก้วตะคอกใส่เพื่อนสาวก่อนจะเดินกลับไปที่เตียง
" แก้ว แกอย่าเพิ่งนอนดิ มาช่วยฉันคิดก่อน" ฟางเดินเข้าไปดึงแขนเพื่อนรักให้ลุกขึ้น แต่กลับไร้วี่แววของการตอบกลับของเพื่อสา ว
"เออ ฉันไปก็ได้ ไอ้เพื่อนบ้าา" ฟางปาหมอนข้างใส่เพื่อนสาวที่นอนหันหลังใส่เธอก่อนจะเดินออกจากห้องไป
สวนดอกไม้...
"โอ้ยยจะเอาไงดีเนี่ยย นายวิศวงวิศวะนั่นก็ไม่รู้จะมาหรือยัง" ฟางเดินบ่นตามทางไปเรี่อยๆ
"นาฬิกาจ๋าา ช่วยฟางคิดทีสิ" ฟางพูดแล้วมองนาฬิกาแบบสร้อยก่อนจะมองทุ่งดอกไม้ไปเรื่อยๆ เพื่อทำให้เธอสบายตามากขึ้น
"ฮู้ววว ดีใจด้วยเว้ยเพื่อน ในที่สุดก็แต่งสักที"
" 5555 เออ เมื่อไรมึงจะแต่งบ้างละ"
"โถ่วว ก็รอมึงแต่งนี่ไง น้องเฟย์สุดสวยจะได้ยอมแต่งกับกูสักที " หนุ่มหล่อหน้ายาวพูดกับ หนุ่มหล่อหน้าคม ที่สวมชุดเจ้าบ่าว อยู่ภายในงานแต่งงานที่ไม่ใหย่มากและไม่เล้กมากแต่เต็มไปด้วยดอกไม้ นานาชนิด
" เจ้าสาวมาแล้วจร้า" ชายหนุ่มในชุดเจ้าบ่าวหันไปตามเสียงก่อนจะต้องยิ้มเมื่อเห็นสาวน้อยหน้าหวานที่เดินมาพร้อมกับชุดเจ้าสาวแบบไทย
"สวยไหมป๊อป" หญิงสาวคนนั้นเดินเข้ามาหาเจ้าบ่าว
"ไมมีใครสวยเท่าฟางแล้วละครับ" ป๊อปปี้ เจ้าของชุดเจ้าบ่าวเดินเข้าไปโอบเอวบางของเจ้าสาวแสนสวยเอาไว้ก่อนที่จะพรมจูบแสนหวานต่อหน้าเพื่อนฝูงและแขกในงานที่โห่แซวมากมาย
"คุณ.. คุณครับ" หญิงสาวี่นอนหลับตาพร้อม ในมือของเธอกำสร้อยนาฬิกาแน่น สะดุ้งลืมตาแล้วต้องตกใจอีกครั้งเมื่อใบหน้าของชายที่เธอไม่เคยรู้จักอยู่ห่างกับเธอเพียงแค่คืบเท่านั้น
" นายเป้ฯใครนะ จะทำอะไรฉัน! " ฟางพลักชายคนนั้นจนล้มก่อนจะลุกแล้วตั้งการ์ด
"จะบ้าหรือไงคุณ ตัวแบบคุณผมทำอะไรไม่ลงหรอกนะ" ....
"อีตาบ้า !!!"
สวัสดี สวัสดี วันี้มาอัพแล้วน่ะเรื่องนี้ อยากบอกว่าอีกเรื่องเหงามากมาย55 เพราะเข้าเองแหละเค้าแต่งไม่ดีเอง55 เอาเถอะเนาะเรื่องนี้อยากอ่านคอมเม้นต์เหมือนกันนะ จ้าาาาา อย่าลืมมาเม้นมาโหวดด้วยเนอ รักรีกเดอร์มากก ทุกคนเลยจุ๊บบบบบ!!!!! 
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
