LOVE!! Her 0r His

 
 
 
 
 
 

 
 
 
 
 
เปลี่ยนทอมให้เป็นเธอ คุณเคยได้ไหม???
แล้วเปลี่ยนเธอให้เป็นนายละ คุ้นหูบ้างหรือเปล่า ???
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ตอนที่"14"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เสร็จแล้วนาย " แก้วเดินออกมาจากห้องครัวแล้วถือเค้กที่ยังไม่ได้แต่หน้าออกมาวางที่โต๊ะกินข้าว โทโมะเดินเข้าไปหาแล้วยิ้ม 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ไม่น่าเชื่อนะว่าเธอจะทำเป็น " แก้วมองหน้าโทโมะทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ฉันก็ผู้หญิงนะนาย " 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" อ้าวหรอ นึกว่าทอม " โทโมะพูดขำๆ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" นี่..อีกประมาณ3วันเธอต้องไปกับฉันนะ " โทโมะพูดพลางแต่งหน้าเค้กไปด้วย แก้วหยุดแต่งแล้วมองหน้าโทโมะ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"อะไรอีกละ ไม่เอาแล้ว " 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ไม่ทิ้งหรอก เชื่อดิ " โทโมะเงยหน้ามาสบตากับแก้วแล้วพูดน้ำเสียงหนักแน่น แก้วอมยิ้มก่อนจะรีบก้มหน้า ทั้ง2ช่วยกันตกแต่งหน้าเค้กไปจนเสร็จ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ให้มันจริงเหอะ" โทโมะอมยิ้มก่อนจะช่วยแก้วแต่งหน้าเค้กต่อ โดยมีเสียงทะเลาะกันบ้างแต่ก็จบมมาด้วยดี ...
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" พี่เจมส์คะ " แก้วเรียกพี่ที่ดูแลบ้านเด็กกำพร้า 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" อ้าวน้องแก้ว มาได้ไงเนี่ย " แก้วยิ้มเมื่อชายหนุ่มวัยกลางคนทักเธอ โทโมะมองหน้าชายหนุ่มตรงหน้าที่ดูจะยังไม่แก่
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" แก้วเอาขนมมาให้น้องการ์ฟิวนะคะ แกอยู่ไหนคะ " แก้วพูดแล้วมองหาเด็กในอุปการะ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" อยู่ในห้องเรียนหน่ะครับ เดี่ยวก็เลิกเรียนแล้วล่ะ แล้วนี้แฟนแก้วหรอ " เจมส์หันไปมองโทโมะ แก้วจะปฏิเสธ แต่โทโมะเดินเข้ามาโอบเอวแก้วแล้วยิ้มให้ชายหนุ่ม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" น่ารักจังเลยนะ อ่ะนั่นไงมาพอดี " 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" แม่แก้ววววววว " เด็กน้อยวิ่งเข้ามากอดเอวสาวห้าว จนโทโมะต้องปล่อยแก้ว 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ไหนๆไม่เจอกันนานอ้วนขึ้นหรือเปล่าา " แก้วพลิกตัวเด็กน้อยหมุนไปรอบๆจนเด็กน้อยหัวเราะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" แม่แก้วการ์ฟิวมึนหัว " การ์ฟิวกอดอกแล้วทำหน้าบึ้งใส่สาวสวย จนแก้วหัวเราะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"หน้าบึ้งหรอ.. จะกินไหมเนี่ยหืมม " แก้วยื่นกล่องขนมเค้กให้การ์ฟิวเด็กน้อยยิ้มแฉ่งรีบเข้าไปอ้อน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" กินนนน แม่แก้วครับ แม่แก้วสุดสวย แม่แก้วแสนจะใจดี " 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" 555 เรานี่มัน ...ไปหาที่นั่งกันดีกว่าเนาะ! " แก้วลุกขึ้นแล้วเดินจูงมือการ์ฟิวเดินไปหาที่นั่งโดยมีโทโมะเดินตามไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" นี่ใครฮ็ะ!! " 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" นี่เพื่อนแม่แก้วเองครับ " 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" จิงอ่ะ! " การ์ฟิวกอดแก้วแล้วมองหน้าโทโมะอย่าหวงๆ จนแก้วยิ้มขำ โทโมะเหวอๆๆ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" จริงสิครับ แต่เป้นเพื่อนสนิทนะ " 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ...... " เด็กน้อยหันกลับมามองนห้าแก้วอย่าง งงๆ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ชั่งัมนเถอะครับ เอาเป็นว่านี่เพื่อนแม่แก้วละกัน okไหม " การ์ฟิวพยักหน้าแล้วลงจากตักแก้วแล้วไปนั่งกินขนมเค้กอย่างอร่อยๆ โดยที่มีโทโมะและแก้วคอยแกล้งเด็กชายตลอด 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" นี่จะไปไหนฟาง " ทันทีที่ฟางจอดรถ หญิงสาวก็เดินเข้ามาในสนามแข่งรถ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ฉันโมโห " ฟางหันกลับมาพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดก่อนจะเดินเข้าไปโดยที่มีป๊อปปี้ตามไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"  สวัสดีคะคุณฟาง สวัสดีคะ คุณ... " พนักงานสาวกำลังจะทักทายหุ้นส่วนบริษัทที่นี่ แต่ป๊อปปี้ห้ามเอาไว้ก่อน ฟางไม่สนใจอะไรเดินเข้าไปในห้องแต่งตัวทันที 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เธอมาบ่อยหรอ " ป๊อปปี้ถามพนักงานคนเดินแล้วสายตาก็มองไปที่ฟาง 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" คะ คุณฟางชอบมากับเพื่อนสาวของเธออีกคน แล้วก็มาช่วงดึกๆคะ " ป๊อปปี้พยักหน้า ก่อนจะเดินตามฟางที่สบัดหน้าเดินหนีเขาออกไปที่สนาม 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" นี่คุณมันอันตรายนะ " ป๊อปปี้ดึงแขนหญิงสาวที่กำลังจะเดินไปที่รถแข่ งฟางหันกลบัมามอง 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" คะ แต่มันเป็นวิธเดียวที่ฉันจะระบายได้  ปล่อย.." 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" กรี๊ดดดดดด ไอ้บ้า " ทันทีที่รถออกสตารท์ตัว ฟางตะโกรพร้อมกับกรี๊ดอย่างอัดอั้น เสียงของเธอไม่มีทางแพร่ออกไป เพราะแค่เสียงรถแข่งมันก็ดังพออยู่แล้ว 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ไอ้ตุ๊ดเอ้ย กรี๊ดดดดดดดดดดด " ฟางขับรถเร็วกว่าเดิม ก่อนจะปลดปล่อยอารมณ์อย่างโมโห หญิงสาวทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ จนเวลาผ่านไปเกือยชั่วโมง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" .......... "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ยังไม่หายงอนผมอีกหรอ " ป๊อปปี้เดินเข้าไปหาฟางแต่หญิงสาวนิ่งไม่พูดอะไรกับเขา 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เปล่าคะ ฉันหายแล้ว " 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 "แล้วทำไม.."
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ฉันเหนื่อย กรี๊ดจนเหนื่อยแล้ว " ฟางพูดแล้วยิ้ม ปีอปปี้มองฟางอย่างขำ ท่าทางของหญิงสาวที่ดูจะไม่ค่อยชอบกิจกรรมแบบผู้หญิงทั่วไป เธอเป็นสาวคนหนึ่งที่เขาไม่เคยเห็น 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ไปทานข้าวกันน่ะ ผมหิว " ป๊อปปี้พุดกับฟางที่เปลี่ยนชุดออกมาแล้ว ฟางพยักหน้า 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เบาๆก็ได้ " ป๊อปปี้พุดกัยสาวหวานที่กินอย่างไม่คิดชีวิต 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" หิวนิ " ฟางพูดขณะที่เขี้ยวตุ้ยๆ จนป๊อปปี้ขำ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เดี๋ยวฉันไปส่งคุณที่บ้านนะคะ คุณไม่เอารถมาด้วย " 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ครับ " ป๊อปปี้ตอบกลับ หญิงสาวก็ก้มหน้าก้มตากินเหมือนเดิม นี่คงเป้นอีกมุมที่เขาไ่เคยเห็นและไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนทำ ...
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 ฝากด้วยยยยย