LOVE!! Her 0r His

 

 

 

 

 

 

---

 

 

 

 

 

 

เปลี่ยนทอมให้เป็นเธอคุณเคยได้ยินไหม ???

แล้วเปลี่ยนเธอให้เป็นนายละ คุ้นหูบ้างหรือเปล่า ???

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตอนที่ "13"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                    สาวน้อยคนหนึ่งนอนกอดตัวเองอยู่ภายในห้อง ใบหน้าสวยมีแต่คราบน้ำตาที่แห้งเหือดหายไป พร้อมกับน้ำตาที่ยังคงอยู่เหมือนเดิม รูปภาพมากมายที่เธอและเขาอยู่ด้วยกัน ความทรงจำสีจางนี่สินะ...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" พี่ป๊อป ฮึกฮืออออ "  เฟย์โผเข้าไปหาพี่ชายไม่แท้ของตัวเอง 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" มันเกิดอะไรขึ้นเฟย์ ทำไมเป็นแบบนี้ " ใบหน้าสวยที่มีแต่คราบน้ำตา ข้อมือของเธอมีรอยแดง ไหนจะรอยฟกช้ำที่อยู่ทั่วไปตามร่างกาย 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" อย่าบอกนะว่ามันทำร้ายเรา " เฟย์ร้องไห้อย่างหนัก ป๊อปปี้พาเฟย์ออกจาที่นั่นแล้วพากลับมาที่บ้านทันที 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" คุณน้า ฮึกฮือออ " เฟย์เดินเข้ามาภายในบ้านพร้อมกับป๊อปปี้ก็เจอกับแม่และพ่อของชายหนุ่มนั่งรออยู่แล้ว เฟยืวิ่งเข้าไปกอดผู้เป็นน้า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ทำไมเป็นแบบนี้เฟย์ มันกล้าทำกับหลานน้าขนาดนี้เลยหรอ ฮืออ " คุณหญิงภาวิณี พูดกับหลานสาวคนโปรด 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"  ไอ้กวิน!! " ป๊อปปี้ได้แต่นั่งโกรธผู้ชายอีกคนที่ทำให้น้องสาวของเขาเป็นแบบนี้ เฟย์ไม่เคยต้องร้องไห้ เขาเฝ้าประคบดูแลน้องสาวคนนี้ของเขา ถึงแม้ว่าเธอจะได้ไม่เป็นน้องแท้ๆของเขา แต่เธอกับเขาก็อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เด็ก 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เฟย์จะเลิกกับเขา " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ถึงเฟย์ไม่เลิก พี่ก็จะทำให้เฟย์เลิกกับมันอยู่ดี " ป๊อปปี้พูด ก่อนที่ทุกคนจะช่วยกันดูแลเฟย์ ป๊อปปี้เห็นเฟย์ที่เอาแต่ซึม ก็พาเฟย์ออกไปนอกบ้าน 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" หิวไหม กินอะไรกันดี " เฟย์เดินออกมาที่สวนสนุกกับป๊อปปี้ แต่ไร้ปฏิกิริยาโต้ตอบ เมื่อเฟย์ไม่ตอบเอาแต่นิ่งเงียบ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ตอบพี่หน่อยเถอะเฟย์ ทุกคนเป็นห่วงเฟย์นะ " ป๊อปปี้กุมมือหญิงสาวเอาไว้ เป็นจังหวะเดียวกับที่ฟางเดินมา 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" น่ะเฟย์พี่ขอร้องละ " ป๊อปปี้ลูบผมน้องสาวอย่างเบามือแล้วสบตากับเฟย์ สาวน้อยเข้ากอดชายหนุ่มแน่นก่อนจะร้องไห้ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" คะ เฟย์จะกลับเป็นเฟย์คนเดิม ฮึกฮือออ " ป๊อปปี้ยิ้มเมื่อสิ้นคำของหญิงสาว ทั้ง 2 กอดกันต่อหน้าของหญิงสาวอีกคน ฟางเดินเข้ามายอ่างหงุดหงิด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" นี่คุณ!! ทำอะไรหัดอายคนอื่นบ้างนะ ไม่อายคนอื่นก็อายตัวเองบ้าง เลิกหรอกผู้หญิงคนนี้เถอะในเมื่อคูนก็เป็นเกย์อยู่แล้วนิ จะมาหลอกให้ผู้หิญิงรักทำไมห้ะ!!! "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" อ่ะเอ่อ... "เฟย์ที่เห้นฟางเดินเข้ามาต่อว่าเธอกับป๊อปปี้ก็จะพูดแต่หญิงสาวพูดก่อน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ไม่ต้องคะคุณ ฉันจะบอกอะไรให้น่ะ ผู้หญิงจะมีค่าก็ต่องเมื่อไม่ได้เป็นของเล่นของผู้ชาย แล้วนี่อะไร มันดูคุณไม่มีค่านะคะ แล้วยิ่งเป็นผู้ชายคนนี้ ผู้ชายที่ไม่แมนเต็มร้อยอีก เหอะๆๆ " ฟางพูดจบก็มองหน้าป๊อปปี้และเฟย์อย่างดูถูกก่อนจะเดินหนีออกไป เขื่อนรีบวิ่งตามมาเห็นป๊อปปี้อยู๋กับเฟย์ก็ทัก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เกิดอะไรขึ้นป๊อปปี้เฟย์ " เขื่อนวิ่งเข้ามาท่าทางเหนื่อยหอบ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เขื่อน ฉันฝากเฟย์ไว้กับนายก่อนนะ " ป๊อปปี้รีบวิ่งตามฟางไป เขื่อนมองตามป๊อปปี้ไปอย่าง งงๆๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" แล้วนี่เฟย์หิวอะไรไหม " เขื่อนเห็นว่าป๊อปปี้ตามฟางออกไแล้วก็ถอนหายใจแล้วหันกลับมาถามเฟย์ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ไม่เลยคะ " เฟย์ส่ายหน้าเบาๆ แล้วยิ้มบางๆให้เขื่อน 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" พี่หิวแล้วอ่ะ ไปไปกินข้าวกัน " เขื่อนยิ้มหวานให้หญิงสาวก่อนจะยื่นมือให้กับเฟย์ หญิงสาวมองหน้าเขื่อนแล้วยิ้มก่อนจะวางมือ ทั้งสองเดินไปทานข้าวด้วยกัน 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เดี๋ยวนี่คุณ" ป๊อปปี้วิ่งตามฟางออกมากอ่นจะรีบไปห้ามฟางไม่ให้วิ่งหนีเขา 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ปล่อยฉัน " ฟางโมโหจนหน้าแดง สาวหวานเบือนหน้าหนีชายหนุ่มตรงหน้า ป๊อปปี้อมยิ้มเมื่อเห้ฯท่าทางของเธอ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ว่าเฟย์ว่ามาเดินกับผู้ชายอย่างผมแล้วไม่มีคุณค่า งั้นที่คุณหน้าแดงเวลาโกรธผมหึงผมนี่ หมายความว่าไงนะ " ป๊อปปี้พูดแล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้หญิงสาว 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" อะไรของคุณ อย่ามาพูดมั่วๆๆนะ ฉันไม่ได้หึงคุณ " ฟางหันหน้ากลับมาจะเอาเรื่อง ก็ต้องรีบหลบสายตาของายหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" จริงหรอ หื้ม.." 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เออ " ฟางกระทืบเท้าชายหนุ่มแล้ววิ่งหนีขึ้นรถไป ป๊อปปี้หัวเราะแล้ววิ่งไปนั่งบนรถของญิงสาว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" นี่คุณลงไป " ฟางพูดกับชายหนุ่ม ป๊อปปี้นั่งนิ่ง 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ได้!!! " ฟางเห็นป๊อปปี้นิ่งๆ ก็เลยออกรถไปปด้วยความเร็ว จนชายหนุ่มต้องมองหน้าเธอ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" โอ๊ย นี่นายพอ!! " แก้วตะคอกใส่โทโมะที่ช่วยทำให้บ้านของเธอเละกว่าเดิม เม่ื่อทั้ง2คนช่วยกันทำขนมเค้ก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" อะไรละ เธอทำเลิะเองนะ " โทโมะพูดแล้วมองหน้าแก้วที่ติดช็อกโกแล๊ตที่แก้มกูยิ้มๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ยิ้มบ้าอะไรห้ะ แล้ววันนี้ฉันจะได้ไปทำบุญไหม!! " แก้วเริ่มหงุดหงิด 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" โถ่ๆๆๆ อ่ะไม่แกล้งแล้วก็ฉันทำไม่เป็นนิ ขนมเค้กอ่ะ " โทโมะพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" งั้นนายก็ช่วยอยุ่เฉยๆๆ จะดีมาก " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" อ่ะก็ได้ แต่มีอะไรอีกอย่างที่ฉันอยากจะช่วย " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" อะไร...???" 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ฮะ เฮ้ย!! " แก้วตกใจเมื่ออยู่ดีดีโทโมะก็เดินเข้ามมาจับเธอให้นิ่งแล้วก้มหอมแก้มเธอแต่แค่ไม่ใช่แค่นั้นชายหนุ่มใช้ลิ้นหนาเลียที่แก้มของหญิงสาวจนแก้วขนลุก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" หวานจัง คราวหน้าทำเลอะอีกนะ ฉันชอบ..." โทโมะปล่อยให้แก้วเป็นอิสระ ก่อนจะเดินหนีออกไปปล่อยให้สาวห้าวอึ้งอยู่ที่เดิม กว่าที่สาวสวยจะตั้งสติได้ ก็เล่นเอาโทโมะหัวเราะท้องแข็งไปสะแล้วว...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 มาแล้วยังจำกันได้ไหม จะพยายามอัพนะ 555