LOVE!! Her 0r His

9.8

เขียนโดย mintmathuros

วันที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 21.29 น.

  25 ตอน
  245 วิจารณ์
  38.91K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 มีนาคม พ.ศ. 2558 22.13 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

14) 14: ฉันโมโห

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 


 

 

 

 

 

เปลี่ยนทอมให้เป็นเธอ คุณเคยได้ไหม???

แล้วเปลี่ยนเธอให้เป็นนายละ คุ้นหูบ้างหรือเปล่า ???

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตอนที่"14"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เสร็จแล้วนาย " แก้วเดินออกมาจากห้องครัวแล้วถือเค้กที่ยังไม่ได้แต่หน้าออกมาวางที่โต๊ะกินข้าว โทโมะเดินเข้าไปหาแล้วยิ้ม 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ไม่น่าเชื่อนะว่าเธอจะทำเป็น " แก้วมองหน้าโทโมะทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ฉันก็ผู้หญิงนะนาย " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" อ้าวหรอ นึกว่าทอม " โทโมะพูดขำๆ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" นี่..อีกประมาณ3วันเธอต้องไปกับฉันนะ " โทโมะพูดพลางแต่งหน้าเค้กไปด้วย แก้วหยุดแต่งแล้วมองหน้าโทโมะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อะไรอีกละ ไม่เอาแล้ว " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ไม่ทิ้งหรอก เชื่อดิ " โทโมะเงยหน้ามาสบตากับแก้วแล้วพูดน้ำเสียงหนักแน่น แก้วอมยิ้มก่อนจะรีบก้มหน้า ทั้ง2ช่วยกันตกแต่งหน้าเค้กไปจนเสร็จ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ให้มันจริงเหอะ" โทโมะอมยิ้มก่อนจะช่วยแก้วแต่งหน้าเค้กต่อ โดยมีเสียงทะเลาะกันบ้างแต่ก็จบมมาด้วยดี ...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" พี่เจมส์คะ " แก้วเรียกพี่ที่ดูแลบ้านเด็กกำพร้า 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" อ้าวน้องแก้ว มาได้ไงเนี่ย " แก้วยิ้มเมื่อชายหนุ่มวัยกลางคนทักเธอ โทโมะมองหน้าชายหนุ่มตรงหน้าที่ดูจะยังไม่แก่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" แก้วเอาขนมมาให้น้องการ์ฟิวนะคะ แกอยู่ไหนคะ " แก้วพูดแล้วมองหาเด็กในอุปการะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" อยู่ในห้องเรียนหน่ะครับ เดี่ยวก็เลิกเรียนแล้วล่ะ แล้วนี้แฟนแก้วหรอ " เจมส์หันไปมองโทโมะ แก้วจะปฏิเสธ แต่โทโมะเดินเข้ามาโอบเอวแก้วแล้วยิ้มให้ชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" น่ารักจังเลยนะ อ่ะนั่นไงมาพอดี " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" แม่แก้ววววววว " เด็กน้อยวิ่งเข้ามากอดเอวสาวห้าว จนโทโมะต้องปล่อยแก้ว 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ไหนๆไม่เจอกันนานอ้วนขึ้นหรือเปล่าา " แก้วพลิกตัวเด็กน้อยหมุนไปรอบๆจนเด็กน้อยหัวเราะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" แม่แก้วการ์ฟิวมึนหัว " การ์ฟิวกอดอกแล้วทำหน้าบึ้งใส่สาวสวย จนแก้วหัวเราะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"หน้าบึ้งหรอ.. จะกินไหมเนี่ยหืมม " แก้วยื่นกล่องขนมเค้กให้การ์ฟิวเด็กน้อยยิ้มแฉ่งรีบเข้าไปอ้อน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" กินนนน แม่แก้วครับ แม่แก้วสุดสวย แม่แก้วแสนจะใจดี " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" 555 เรานี่มัน ...ไปหาที่นั่งกันดีกว่าเนาะ! " แก้วลุกขึ้นแล้วเดินจูงมือการ์ฟิวเดินไปหาที่นั่งโดยมีโทโมะเดินตามไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" นี่ใครฮ็ะ!! " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" นี่เพื่อนแม่แก้วเองครับ " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" จิงอ่ะ! " การ์ฟิวกอดแก้วแล้วมองหน้าโทโมะอย่าหวงๆ จนแก้วยิ้มขำ โทโมะเหวอๆๆ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" จริงสิครับ แต่เป้นเพื่อนสนิทนะ " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ...... " เด็กน้อยหันกลับมามองนห้าแก้วอย่าง งงๆ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ชั่งัมนเถอะครับ เอาเป็นว่านี่เพื่อนแม่แก้วละกัน okไหม " การ์ฟิวพยักหน้าแล้วลงจากตักแก้วแล้วไปนั่งกินขนมเค้กอย่างอร่อยๆ โดยที่มีโทโมะและแก้วคอยแกล้งเด็กชายตลอด 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" นี่จะไปไหนฟาง " ทันทีที่ฟางจอดรถ หญิงสาวก็เดินเข้ามาในสนามแข่งรถ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ฉันโมโห " ฟางหันกลับมาพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดก่อนจะเดินเข้าไปโดยที่มีป๊อปปี้ตามไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"  สวัสดีคะคุณฟาง สวัสดีคะ คุณ... " พนักงานสาวกำลังจะทักทายหุ้นส่วนบริษัทที่นี่ แต่ป๊อปปี้ห้ามเอาไว้ก่อน ฟางไม่สนใจอะไรเดินเข้าไปในห้องแต่งตัวทันที 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เธอมาบ่อยหรอ " ป๊อปปี้ถามพนักงานคนเดินแล้วสายตาก็มองไปที่ฟาง 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" คะ คุณฟางชอบมากับเพื่อนสาวของเธออีกคน แล้วก็มาช่วงดึกๆคะ " ป๊อปปี้พยักหน้า ก่อนจะเดินตามฟางที่สบัดหน้าเดินหนีเขาออกไปที่สนาม 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" นี่คุณมันอันตรายนะ " ป๊อปปี้ดึงแขนหญิงสาวที่กำลังจะเดินไปที่รถแข่ งฟางหันกลบัมามอง 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" คะ แต่มันเป็นวิธเดียวที่ฉันจะระบายได้  ปล่อย.." 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" กรี๊ดดดดดด ไอ้บ้า " ทันทีที่รถออกสตารท์ตัว ฟางตะโกรพร้อมกับกรี๊ดอย่างอัดอั้น เสียงของเธอไม่มีทางแพร่ออกไป เพราะแค่เสียงรถแข่งมันก็ดังพออยู่แล้ว 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ไอ้ตุ๊ดเอ้ย กรี๊ดดดดดดดดดดด " ฟางขับรถเร็วกว่าเดิม ก่อนจะปลดปล่อยอารมณ์อย่างโมโห หญิงสาวทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ จนเวลาผ่านไปเกือยชั่วโมง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" .......... "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ยังไม่หายงอนผมอีกหรอ " ป๊อปปี้เดินเข้าไปหาฟางแต่หญิงสาวนิ่งไม่พูดอะไรกับเขา 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เปล่าคะ ฉันหายแล้ว " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 "แล้วทำไม.."

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ฉันเหนื่อย กรี๊ดจนเหนื่อยแล้ว " ฟางพูดแล้วยิ้ม ปีอปปี้มองฟางอย่างขำ ท่าทางของหญิงสาวที่ดูจะไม่ค่อยชอบกิจกรรมแบบผู้หญิงทั่วไป เธอเป็นสาวคนหนึ่งที่เขาไม่เคยเห็น 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ไปทานข้าวกันน่ะ ผมหิว " ป๊อปปี้พุดกับฟางที่เปลี่ยนชุดออกมาแล้ว ฟางพยักหน้า 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เบาๆก็ได้ " ป๊อปปี้พุดกัยสาวหวานที่กินอย่างไม่คิดชีวิต 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" หิวนิ " ฟางพูดขณะที่เขี้ยวตุ้ยๆ จนป๊อปปี้ขำ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เดี๋ยวฉันไปส่งคุณที่บ้านนะคะ คุณไม่เอารถมาด้วย " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ครับ " ป๊อปปี้ตอบกลับ หญิงสาวก็ก้มหน้าก้มตากินเหมือนเดิม นี่คงเป้นอีกมุมที่เขาไ่เคยเห็นและไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนทำ ...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


 

 ฝากด้วยยยยย

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา