ระวังให้ดี เพราะผมคือซาตาน
เขียนโดย Chapond
วันที่ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.45 น.
แก้ไขเมื่อ 31 มกราคม พ.ศ. 2558 16.30 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
59) 59 สูญเสีย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“ไม่!!!!!!!มิณทร์”แก้วแผดเสียงร้องเมื่อเห็นมิณทร์ถูกแทงเข้าที่อกซ้ายต่หน้าต่อตา
“ไอ้เซ่อ อยากโง่ไปช่วยมันทำไมเล่า”ซาร่าพูดแล้วมองมิณทร์อย่างดูถูก
“เจ้ามันชั่ว ฆ่าได้แม้แต่แวมไพร์เหมือนกัน เลวที่สุด”แก้วประคองกอดมิณทร์แน่นแล้วว่าซาร่า
“ก็ช่วยไม่ได้มันโง่ที่ อยากจะปกป้องเจ้าทำไมล่ะจำเอาไว้นะแล้วพวกที่ปกป้องเจ้านะนังแก้ว ฆ่าจะ
ฆ่ามันไม่ให้เหลือ ให้เหมือนกับปู่ของโทโมะไงล่ะ หึ ทำเป็นปกป้องนังสะใภ้มนุษย์ไม่ลืมหูลืมตา
พยายามชักจูงไม่ให้ตามฆ่าแก แล้วบอกว่าเป็นคู่แท้ของโทโมะ งี่เง่าน่ารำคาญ ข้าก็เลยจัดการ
ปิดปากไปเลยยังไงล่ะ หึ บ้าบอสิ้นดี”ซาร่าพูดเยาะๆ
“เจ้านี่มันเลวเกินไปแล้วนะ เจ้าควรถูกสำเร็จโทษ”โทโมะตะโกนว่าเมื่อประคองตัวเองขึ้นมา
“สำเร็จโทษ เหอะ ไม่ต้องมาทำตัวเบ่งข้านะ ข้าไม่ใช่พวกที่อยู่ใต้การปกครองของเจ้า เอาคำพูด
เจ้าไปใช้กับพรรคพวกซะเถอะ แล้วรีบใช้ล่ะเพราะเมื่อข้าฆ่าเมียเจ้าแล้วข้าจะฆ่าเจ้า ข้าจะโค่นล้ม
กฎเดิมๆที่ปู่เจ้าเป็นผู่ก่อตั้งให้หมดซะ 5555ทีนี้พวกปิศาจจะได้มีกำลังมากไปจัดการพวกมนุษย์
เง่าซะที”ซาร่าว่า
“เจ้าจะไม่มีวันทำแบบนั้นแน่”โบว์ที่กั้งช่วยมาได้สำเร็จพูดขึ้นก่อนจะชูหินสีแดงขึ้นฟ้าแล้วทันใดนั้น
เอง แผ่นดินก็แยก อสูรจากนรกบุกขึ้นมาจัดการฆ่าพวกซาร่าจนหมดก่อนจะจับซาร่าล็อกตัวไว้ไม่
ไปไหน
“เจ้ากล้ามากที่ทำกับน้องข้าแบบนั้นและ ฆ่าท่านปู่ของโทโมะ”แก้วเดินเข้ามาพูดน้ำเสียงเย็นชา
“แล้วไง พวกเจ้าฆ่าสามีข้าเองทำไมล่ะ”ซาร่าทำเป็นปากดีพูดย้อนแก้ว
เพี้ยะ เพี้ยะ เพี้ยะ เพี้ยะ
แก้วตบหน้าซาร่าหันไปมาๆอย่างแรงหลายครั้งจนโทโมะรั้งมือไว้ให้แก้วพอ
“เจ้ามีมันชั่วจนเป็นสันดานหมดแล้ว แก้เท่าไหร่ก็ไม่หาย”แก้วพูด
“ก็ฆ่าข้าเลยสิ ฆ่าข้าเลย”ซาร่ารีบว่าเมื่อเห็นพรรพวกจตัวเองโดนอสูรจากนรกจัดการหมดแล้ว
“ได้ข้าน่ะฆ่าแน่ เพราะเจ้ามันทำเกินไปกว่าเกตุหมดแล้ว นังปิศาจ”แก้วพูดแล้วง้างมือจะฆ่าซาร่า
“แค่ก”มิณทร์สสำลักเลือดออกมาทำให้แก้วผละจากซาร่าวิ่งไปหามิณทร์
“มิณทร์ทำใจดีๆไวนะมิณทร์ เดี๋ยวพี่จะพาเจ้ากลับปราสาทเดี๋ยวนี้ล่ะ”แก้วที่เป็นห่งมิณทร์ก็รีบวิ่งไป
ดูอาการและประคองมิณทร์ขึ้นมา โดยไม่ทันมองว่าซาร่าผละจากพวกลูกน้องของโบว์แล้วพุ่งไป
ทำร้ายแก้ว
“แก้ว ระวัง”โทโมะตกใจรีบฝืนตัวเองไปหาแก้ว ฉัวะ ร่างสูงของโทโมะถูกกรงเล็บของซาร่าทำร้าย
เข้าอย่างจัง
“โทโมะ ไม่นะ”แก้วตกใจรีบประคองทั้งมิณทร์และโทโมะไว้แน่นแล้วร้องไห้ออกมา
“ถ้าข้าจะตาย ข้าก็สะใจที่ได้ฆ่าดวงใจของเจ้าไป นังแก้ว”ซาร่าพูดอย่างสะใจ
“งั้นก็ตายๆมันซะเดี๋ยวนี้ซะเลยสิ”แก้วลุกขึ้นก่อนจะเปลี่ยนแววตาเป็นสีแดงวาวแล้วไปกระชากตัว
ซาร่ามาอย่างแรง
“แค่กๆ”ซาร่าสำลักไอออกมาเมื่อแก้วบีบคอ ก่อนจะหักคอซาร่าแล้วเหวี่ยงศพทิ้งอย่างไม่ไยดี
“มิณทร์ โทโมะ”แก้วเมื่อฆ่าซาร่าได้แล้วก็หันไปหาทั้งคู่
“ไปดูมิณทร์เถอะข้าไม่เป็นอะไร”โทโมะพูด
“พี่แก้ว ข้าคงไม่รอด”มิณทร์พูดออกมาแล้วพ่นเลือดออกมาแก้วยิ่งร้องไห้
“ไม่นะมิณทร์ถ้าเจ้าไปแล้วพี่กับปีเตอร์จะอยู่ยังไงล่ะ เราเหลือกันแค่นี้แล้วนะ”แก้วพูดทั้งน้ำตา
“พี่ยังเหลือปีเตอร์ต้องดูแลไง พี่แก้ว ต่อไปพี่ต้องอยู่กับปีเตอร์แล้ว ข้าดีใจนะที่ก่อนตายข้าได้นอน
อยู่ในอ้อมกอดหญิงสาวที่ข้ารักที่สุด เท่านี้ข้าก็ตายตาหลับแล้ว”มิณทร์พูดก่อนจะค่อยหลับตาลง
แล้วร่างกลายเป็นผุยผงไป
“ไม่นะมิณทร์ ไม่ ฮือๆ”แก้วร้องไห้ออกมาด้วยความสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่
“พี่โทโมะ”กั้งและโบว์ร้องตกใจเมื่อโทโมะล้มพับเป็นลมไปแล้วต่อหน้าต่อตาทุกคน
“รีบพาโทโมะกลับไปที่ปราสาทเร็ว”แก้วหันไปสั่งลูกน้องโบว์ก่อนจะมองขึ้นไปบนฟ้า พลางปาด
น้ำตา หลับให้สบายนะมิณทร์ ก่อนที่เธอจะรีบวิ่งไปดูอาการของโทโมะที่สลบไปแล้ว
“นี่มันทางจะกลับหมู่บ้านข้านี่เขื่น ทำไมป๊อปปี้ถึงมาทางนี้”เฟย์ถามเมื่อเขื่อนกลับร่างเป็นมนุษย์
แล้ว
“ข้ารู้สึกได้ว่าฟางมาทางนี้ เราต้องตามหานางก่อนจะเกิดเรื่อง”ป๊อปปี้ที่คืนร่างแล้วเดินมาสั่งเขื่อน
และเฟย์
บึ้ม
ก่อนที่ทั้งหมดจะพูดอะไรต่อ เสียงระเบิดสนั่นหวั่นไหวดังขึ้นในหมู่บ้าน
“5555 วิ่งให้พอนะไอ้พวกโง่ เหนื่อยแล้วบอกข้า ข้าจะได้สงเคราะห์พวกเจ้า ให้ลงนรกให้หมด
หมู่บ้านนี้ไงล่ะ”ฟางหัวเราะอย่างสะใจเมื่อมองชาวเมืองที่วิ่งหนีกัน้าละหวั่นก่อนจะกระโดดขึ้นไป
บนยอดของหอระฆังแล้วปล่อยพลังระเบิดทำร้ายชาวบ้าน
ฉึก
ลูกธนูอาบน้ำมนต์ปักลงที่หัวไลห่จนฟางล้มลงมากับพื้น
“นังปิศาจร้าย วันนี้คือวันตายของเจ้า”พ่อแก้วพูดพลางจะยิงลูกธนูใส่ฟางอีกครั้ง แต่ฟางรับได้
“ไอ้นักล่าปิศาเฒ่า เจ้ากล้ามากนะที่ทำร้ายข้า อยากตายนักใช่มั้ย”ฟางพุ่งเข้าไปแล้วบีบคอพ่อ
แก้วจนลอยขึ้นเหนือพื้นก่อนจะดูดพลังวิญญาณออกมา
“อย่าทำอะไรสามีข้านะ”แม่แก้วพูดพลางปาก้อนหินแถวนั้นใส่ฟาง
“นังป้านี่ งั้นก็ตายไปพร้อมผัวของเจ้าเลยไป๊”ฟางพูดแล้วเหวี่ยงพ่แก้วใส่แม่แก้วจนล้มไปทั้งคู่
“เจ้าคือลูกของลินดานี่ ทำไมเจ้าถึงกลายเป็นพวกของซาตานได้ล่ะ”แม่แก้วพูด ทำให้ฟางชะงัก
“หุบปากแกซะนังแก่ ทำมาเป็นรู้จักข้ากับแม่ แต่ไม่เคยช่วยเมื่อข้าเข้าตานก็เหมือนกับไอ้พวกชาว
บ้านพวกนี้ที่ดีแต่จะจับข้ากับแม่เผา ดีเมื่อชอบให้ถูกเผานักใช่มั้ย ข้าก็จะสงเคราะห์ให้ ตายมันให้
หมดนี่ล่ะ5555”ฟางว่าและหัวเราะอย่างสะใจ
“กรี๊ด”แม่แก้วร้องกรี๊ดเมื่อไม้จะตกใส่พ่อแก้วรีบเอาตัวเข้าบังก่อนจะถูกไม้แหลมแทงทะลุทั้งคู่
ขาดใจตายไป
“กรี๊ด ลุงป้า”เฟย์ที่วิ่งมาในหมู่บ้านกับเขื่อนเห็นพ่แม่แก้วตายต่อหน้าต่อตาก็กรีดร้องก่อนจะพุ่งไป
เอาเรื่องฟางด้วยความโมโห แต่ฟางหลบได้2สาวจึงต่สู้กัน ก่อนที่เฟย์จะโดนฟางใช้พลังเหวี่ยงตัว
เองกระแทกกำแพงไป
“เฟย์”เขื่อนตกใจแล้วรีบวิ่งไปประคองร่างของเฟย์ เฟย์กอดเขื่อนแน่นแล้วร้องไห้พลางชี้ไปที่ศพ
ของพ่อแม่แก้ว
“นี่เจ้าทำร้ายคนบริสุทธิ์ในหมู่บ้านนี้เพื่ออะไรกันฟาง”เขื่อนถาม
“มันจะฆ่าข้า ข้าก็ข้ามันแล้วจะทำไม สะใจชะมัด”ฟางพูดอย่างไม่สนใจแล้วยิ้มเยาะออกมาอย่าง
สะใจ
“ฟาง กลับมาเป็นเหมือนเดิมเถอะนะ ได้โปรด”ป๊อปปี้พูดและขอร้องฟาง
“ไม่ชอบข้าแบบนี้รึยอดรัก ไม่ยอมคนเป็นนังโง่อีกต่อไปแล้ว”ฟางยิ้มเยาะก่อนจะเดินนวยนาดมา
คลอเคลียป๊อปปี้
“เราจะเป็นปิศาจและแม่มดที่ยิ่งใหญ่ในแผ่นดินนี้ไม่มีใครหน้าไหนเข้ามาทำลายพวกเราลงได้ไง
ล่ะ”ฟางพูดก่อนะจูบป๊อปปี้ก่อนจะผละจากชายหนุ่มแล้วปล่อยพลังฆ่าชาวบ้านตายอย่างไม่รู้สึกรู้สา
อะไร
“นั่นมันเด็กนะฟาง ผู้หญิงอีกด้วย นี่เจ้ากลายเป็นแม่มดร้ายไปแล้ว”เขื่อนพูดและทนไม่ได้ที่ชาว
บ้านที่ไม่รู้เรื่อต้องมารับชะตากรรมแบบนี้ก็รีบพุ่งเข้าไปช่วยทันที
บึ้ม
ฟางปล่อยพลังใส่เขื่อนจนกระเด็นล้มใส่เกวียนจนเกวียนพัง
“กรี๊ด เขื่อน”เฟย์ตกใจแล้วร้องออกมาก่อนจะลุกไปหาเขื่อน
“สมน้ำหน้า อยากแส่ไม่เข้าเรื่องเอง น่าจะตายๆจะได้พ้นเสี้ยนหนาม”ฟางพูด
“นั้นเขื่อน เป็นเพื่อนรักของข้านะฟาง เจ้าทำแบบนี้ได้ไง”ป๊อปปี้โมโหแล้วกระขากข้อมือเรียวของ
ฟางแล้วว่า
“แล้วไง อยากช่วยมนุษย์โง่ๆพวกนั้นทำไม ใครขวางข้ามันต้องตาย แล้วเจ้าไม่จำเป็นท่ะต้องสนใจ
ไอ้2ผัวเมียผีดิบหมาป่าข้ามสายพันธุ์หรอกนะ พเราะต่อจากนี้เจ้าก็จะมีแค่ข้า เราจะมีกันแค่
เรา2”ฟางพูดแล้วยิ้ม
“ถ้าเลือกมีเจ้าแล้วต้องกลายเป็นแบบนี้ ข้าก็ขอเลือกที่จะอยู่โดยไม่มีเจ้ายังจะดีกว่า”ป๊อปปี้ไม่อาจ
ทนเห็นความร้ายกาจของฟางได้อีกก็โพล่งออกมาทันที
“กรี๊ดดด ดี ในเมื่อเจ้าไม่ต้องการข้า ข้าจะให้เวลาหนีไปซะแล้วถ้าข้าเจอเจ้าเมื่อไหร่ ข้านี่ล่ะจะข้า
แล้วควักหัวใจเจ้ามา ป๊อปปี้”ฟางแผดเสียงว่าลั่นคำพูดก่อนจะหายวับไปกับพลังสีดำทันที
เอาแล้วไง ฟางประกาศใส่ป๊อปปี้แบบนั้นจะเป็นไงละทีนี้
แล้วแก้วล่ะ ถ้ารู้ว่าพ่อแม่ตัวเองตายแล้วจะเป็นไง
ใกล้จบแล้วน้าๆๆๆ รับรอง ตอนจบเงิบแน่นอน อย่าพึ่งหายไปนะๆๆๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ