ระวังให้ดี เพราะผมคือซาตาน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เจ้าทำอะไรลงไป เจ้ารู้ตัวรึเปล่า”ป๊อปปี้อึ้งกับเรื่องที่เกิดขึ้นก็รีบว่าฟาง

 

 

 

 

“หุบปาก มันข้าลูกของเรา ข้าจะฆ่ามันเป็นการล้างแค้นแล้วจะทำไม”ฟางว่ากลับ

 

 

 

 

 

 

 

“เกิดอะไรขึ้นน่ะ ว้าย”แครอลที่ไปหาของป่ามากับพวกแพนและวินก็ตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น เธอเห็น

กรีนร้องไห้กอดร่างไร้วิญญาณของมด และเธอมองไปที่มือฟางต้องตกใจเมื่อเห็นฟางถือหัวใจสดๆ

อยู่

 

 

 

 

 

 

 

“แต่นี่ไม่ใช่ทางออกที่เจ้าทำร้ายมดถึงตายเลยนะฟาง”เฟย์พยายามพูดให้ฟางเข้าใจ

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

ฟางหันไปตบเฟย์จนล้มลงแล้วเขื่อนต้องประคองขึ้นมา

 

 

 

 

 

 

“นี่ฟาง เจ้าทำแบบนี้มันไม่เกินไปหน่อยรึ ตบเฟย์แบบนี้”เขื่อนว่าฟางแทนเฟย์

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วไง มันไม่ใช่คนแล้วนี่ จำเป็นต้องสนใจด้วยรึ ก็แค่ซากศพ”ฟางแลหางตาแล้วว่าให้เฟย์

 

 

 

 

 

 

“ฟาง มันจะมากไปแล้วนะ”เขื่อนตรงจะไปเอาเรื่องส่วนเฟย์ได้ยินเช่นนั้นก็วิ่งออกไปร้องไห้ด้านนอกทันที

 

 

 

 

 

 

 

“นี่เจ้าทำไมถึงโหดร้ายแบบนี้ฟาง ตั้งสติหน่อยสิ”ป๊อปปี้พยายามพูดดีๆกับฟาง

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องมาทำเป็นพูดดี ข้าก็คือข้า ไม่ใช่โฟร์สุดที่รักของเจ้านิ ถึงจะได้แสนดีตลอดไป”ฟางว่า

 

 

 

 

 

 

“ฟางจะเอาเรื่องโฟร์มาเกี่ยวเพื่ออะไรกัน ข้ามีแค่เจ้านะ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“ได้ข้าเชื่อเจ้านะป๊อปปี้ แต่ข้าต้องทำอะไรให้มันชัดเจนกว่านี้”ฟางพูดแล้วยิ้มนิดนึงก่อนจะเดินไป

ที่หลังปราสาทตรงที่หลุมศพของโฟร์

 

 

 

 

 

 

 

บึ้ม

 

 

 

 

 

ฟางใช้พลังตัวเองทำลายหลุมศพโฟร์ต่อหน้าต่อตาทุกคน

 

 

 

 

 

 

“นั่นเจ้าทำอะไรน่ะฟาง หยุดนะ”ป๊อปปี้ตกใจรีบดันฟางไม่ให้ทำลายหลุมศพโฟร์แต่ฟางหันขวับไป

แล้วใช้พลังผลักป๊อปปี้กระเด็นจนเขื่อนและกรีนที่รีบตามไปแทบรับไว้ไม่ทัน และตกใจที่ฟางมีพลัง

มากขนาดนี้

 

 

 

 

 

 

 

“ฟาง เจ้าทำอะไรลงไป นี่ป๊อปปี้สามีเจ้านะ”เขื่อนพยายามพูดให้ฟางได้สติ

 

 

 

 

 

 

“ผัวเฮงซวยที่ไม่ลืมเมียเก่าน่ะสิ ข้าไม่ใช่ตัวแทนของใคร จำไว้”ฟางว่า

 

 

 

 

 

 

 

“ข้าก็ไม่เคยเห็นเจ้าเป็นตัวแทนโฟร์ เจ้าก็คือเจ้า ตั้งสติหน่อยสิฟาง”ป๊อปปี้ลุกขึ้นแล้วเดินไปหา

ฟางพยายามพูดให้ฟางคิดถึงอดีตที่เธอเคยเป็นแม่มดสายขาวและพยายามจับแก้มของฟาง

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องมาจับ ปล่อยข้า”ฟางพูดแล้วสะบัดมือป๊อปปี้ก่อนจะเดินหนี“เจ้าจะไปไหนน่ะฟาง”ป๊อปปี้

รีบถาม

 

 

 

 

 

 

“ข้าก็ไปหาเรื่องสนุกๆทำน่ะสิ อย่ามายุ่งกับข้า”ฟางพูดแล้วสะบัดตัวหายไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ร้ายกาจขึ้นแบบนี้ แสดงว่าไม่ใช่เป็นแค่แม่มดดำธรรมดาแน่ๆ”แครอลที่อึ้งไม่เชื่อว่าฟางจะกลาย

เป็นแบบนี้มองฟางที่หายไปแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ร้ายกาจเหมือนกับซาตานไม่มีผิด”เฟย์เดินกลับมา แล้วมองฟางที่ไปแล้วพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

“ข้าจะต้องทำให้ฟางกลับเป็นเหมือนเดิมให้ได้”ป๊อปปี้พูดแล้วลุกขึ้น

 

 

 

 

 

 

“แต่เมื่อฟางเริ่มฆ่ามากขึ้นๆ ฟางจะยิ่งถลำลึกและหลงใหลความมืดมากขึ้น ฟางก็ยากที่จะกลับมา

เป็นเหมือนเดิมนะ”เขื่อนพูด แล้วหันไปมองกรีนที่ยังคงเสียใจกับเรื่องมดที่เกิดขึ้นจนไม่มีแรงที่จะ

ทำอะไรต่อไป

 

 

 

 

 

 

“ข้าเคยอ่านเจอเมื่อครั้งที่เป็นมนุษย์ เมื่อความมืดที่เป็นสีดำ ปิศาจจะเผยสันดานดิบที่แท้จริง สิ่ง

เดียวที่จะจัดการปิศาจได้คือความดี แต่ถ้าปิศาจด้วยกันคือต้องฆ่าทิ้งเท่านั้น”เฟย์พูด

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่นะ ข้าไม่มีวันทำอย่างนั้นกับฟางแน่ๆ เพราะฟางคือเมียของข้า”ป๊อปปี้รีบพูด

 

 

 

 

 

 

“งั้นถ้าไม่อยากให้เรื่องมันเลวร้ายไปมากกว่านี้ เราต้องตามฟางไป และหาทางช่วยนางซะ”เขื่อน

พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“แครอล เจ้าอยู่ที่นี่ดูแลกรีนที่กำลังอ่อนแอ เขื่อน เฟย์เจ้ามากับช้า”พูดจบป๊อปปี้ก็กลายร่างเป็น

หมาป่าตัวใหญ่ เช่นเดียวกับเขื่อนที่กลายร่างเป็นหมาป่าตัวใหญ่แล้วพาเฟย์ขึ้นหลังตัวเองวิ่งตาม

ป๊อปปี้ไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ข้ามาแล้วนี่ไง เอาตัวของโบว์และมิณทร์มาเดี๋ยวนี้”แก้วพูดเมื่อซาร่าและพวกเดินเข้ามา

 

 

 

 

 

“5555เจ้าลืมอะไรไปแล้วรึเปล่า มิณทร์กลายเป็นพวกของข้าไปแล้ว จะคืนก็แค่ตัวของโบว์

เท่านั้น”ซาร่าพูด

 

 

 

 

 

“งั้นก็เอาตัวโบว์คืนมาสิ พูดมากอะไรอยู่”แก้วพูดเสียงดัง ก่อนที่ซาร่าจะเรียกให้มิณทร์เอาตัวโบว์

ที่ถูกล่ามโซ่มา

 

 

 

 

 

 

“แต่ข้าขอแลก กับชีวิตนังนี่แทนชีวิตสามีข้าแล้วกัน”ซาร่าพูดจบก็พุ่งเข้าหมายจะฆ่าแก้ว แต่แก้ว

พลิกตัวหลบอย่างรวดเร็วก่อนจะเหวี่ยงหินลูกโตโยนใส่ซาร่าแทบเกือบเอี้ยวตัวหลบแทบไม่ทัน

 

 

 

 

 

 

 

“หึ มิน่าถึงได้ยอมมา ที่แท้ก็แอบเปลี่ยนตัวเองเป็นพวกเดี๋ยวกันไปแล้ว นังแพศยา ดี ฆ่าตอนเป็น

คนไม่ด้ ข้าจะฆ่าเจ้าตอนนี้ล่ะ”ซาร่าที่โกรธจัดที่เสียรู้พวกแก้วก็อาละวาดก่อนจะพุ่งไปทำร้าย

 

 

 

 

 

 

 

“กั้งไปพาตัวโบว์มา”โทโมะพูดก่อนจะจัดการกับลูกน้องของซาร่าทันที

 

 

 

 

 

 

ผลัวะ

 

 

 

มิณทร์ไม่รอช้าพุ่งเข้ามาถีบโทโมะกระเด็น

 

 

 

 

 

“นี่น่ะรึ ผู้นำแวมไพร์ผู้ยิ่งใหญ่ ที่แท้พอมีเมียไปแล้วก็กระจอกอ่อนหัดแบบนี้”มิณทร์พูด โทโมะไม่

รอช้าพลิกตัวหนีก่อนจะพยายามไม่ทำร้ายมิณทร์มากนักเพราะมิณทร์คือน้องชายที่แก้วเป็นห่วง

มากแค่ไหน

 

 

 

 

 

 

 

“ที่ข้าผ่อนพลังตัวเองเพราะเจ้าคือน้องชายที่แก้วรักไงล่ะ”โทโมะพูด

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องมาทำเป็นปากดี ไอ้แวมไพร์กระจอก”มิณทร์พูดก่อนจะเหวี่ยงอาวุธที่พกมาใส่โทโมะจนหนี

ไปไหนไม่ได้ ก่อนจะขึ้นคร่อมตัวโทโมะแล้วชกรัวไม่หยุด

 

 

 

 

 

 

 

 

“เจ้ามีสติหน่อยสิ กลับมาเป็นเหมือนเดิม เพื่อพี่ของเจ้านะ”โทโมะพยายามพูดให้มิณทร์ตั้งสติ

 

 

 

 

 

 

“ไม่ อย่ามาทำเป็นพูดดีหน่อยเลย เจ้าทิ้งข้าไว้เพียงลำพังแล้วพาตัวพี่แก้วไปจากข้า ไอ้ปิศาจ

สารเลว ข้ะฆ่าเจ้าให้ตายๆไปซะ”มิณทร์แผดเสียงร้องออกมาก่อนจะหยิบแท่งเหล็กหมายจะแทง

ทะลุหัวใจโทโมะแต่ชายหนุ่มเบี่ยงทันทำให้แท่งเหล็นั้นโดนเข้าที่หน้าท้องของโทโมะทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“โทโมะ”แก้วที่สู้กับซาร่าหันไปเห็นมิณทร์ทำร้ายโทโมะก็ตกใจ

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องห่วง อั่ก”โทโมะพูดออกมาก่อนจะกระอักเลือดเมื่อพละกำลังของมิณทร์มีมากมายเหลือ

เกิน

 

 

 

 

 

 

 

 

“เพราะมิณทร์ดื่มเลือดข้าน่ะสิเลยแข็งแรงแบบนี้ ตายซะเถอะนังแก้ว”ซาร่าพูดแล้วพุ่งตัวเหวี่ยง

แก้วกระแทกต้นไม้ใหญ่อย่างแรงก่อนที่แก้วจะกระอักเลือดออกมาด้วยความจุก

 

 

 

 

 

 

 

“วันนี้คือวันตายของเจ้า”ซาร่าพูด

 

 

 

 

 

 

“ได้ ถ้ามันทำให้เจ้าหายแค้น แต่ข้าขอได้มั้ย เจ้าต้องทำให้น้องชายข้ากลับมาเป็นเหมือน

เดิม”แก้วพูดขอร้องซาร่าทำให้มิณทร์ที่กำลังทำร้ายโทโมะชะงักและหยุดฟังเหมือนคิดอะไรบาง

อย่าง

 

 

 

 

 

 

 

“โอ้ย/มิณทร์”มิณทร์ที่คิดถึงเรื่องของแก้วก็ร้องออกมา แก้วรีบร้องเรียกมิณทร์อีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

ผลั่ก

 

 

 

 

 

ซาร่าหมั่นไส้แก้วจับตัวแก้วโยนกระแทกต้นไม้อีกต้นจนแก้วแทบลุกไม่ไหว

 

 

 

 

 

 

 

 

“แก้ว”โทโมะเห็นแก้วโดนทำร้ายจนแทบลุกไม่ไหวก็ร้องเพราะกลัวแก้วกับลูกในท้องจะเป็นอะไร

ไป เพราะเขารู้ดีว่าซาร่าคือแวมไพร์เก่าแก่อยู่มาเป็นร้อยๆปี แต่แก้วแม้จะเป็นแวมไพร์ที่พิเศษแต่

เธอพึ่งกลายเป็นแวมไพร์ พละกำลังนั้นอาจจะฟื้นตัวฟื้นเร็วไม่เท่ากับพวกที่เป็นแวมไพร์มานาน

อาจจะมีพลังมนุษย์หลงเหลืออยู่

 

 

 

 

 

 

 

 

“แก้ว พี่แก้ว”มิณทร์ชะงักมองแก้วที่กำลังแย่ ก็นึกถึงภาพที่แก้วสอนตัวเองและปีเตอร์กับการต่อสู้

ความผูกพันฉันพี่น้องที่โตมาด้วยกันนั้น ฉายเข้ามาในหัวของมิณทร์ จนปิศาจหนุ่มกุมขมับ

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าไปสนใจมัน ฆ่าผัวมันซะ เดี๋ยวข้าจะข้าเมียมันเอง”ซาร่าเห็นมิณทร์เริ่มเริ่มไปเป็นเหมือนเดิมก็

ว่า

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าไปฟังนางนะมิณทร์ เจ้าคือน้องพี่นะ เจ้าอย่าทำร้ายใครอีกเลยพี่ขอร้อง กลับบ้านเราเถอะ

นะ”แก้วพูดและขอร้องน้องชายทั้งน้ำตา

 

 

 

 

 

 

“พูดมาก อย่าอยู่เลย”ซาร่าหันขวับมาแล้วหมายจะทำร้ายแก้ว

 

 

 

 

 

ผลัวะ

 

 

 

 

มิณทร์เหวี่ยงซาร่ากระแทกต้นไม้กระเด็นหักไปหลายต้นทันที

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นเป็นไรแล้วนะ”มิณทร์พูดแล้วประคองแก้วขึ้นมา

 

 

 

 

 

“มิณทร์ข้างหลัง”แก้วต้องตกใจสุดขีดเมื่อเห็นซาร่าพุ่งเข้ามา

 

 

 

 

 

 

ฉึก

 

 

 

 

 

 

มิณทร์ที่ตกใจกลัวซาร่าจะทำร้ายแก้วไม่ยอมหลบถูกซาร่าเอาเหล็กแหลมแทงอกข้างซ้ายทันที

 

 

 

 

 

 

หลายคนอาจจะเดาตอนจบไม่ออก แต่อย่าพึ่งหายไปไหนกันน้า ตอนจบเงิบแน่นอนๆ