ระวังให้ดี เพราะผมคือซาตาน

9.9

เขียนโดย Chapond

วันที่ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.45 น.

  66 ตอน
  629 วิจารณ์
  118.92K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 31 มกราคม พ.ศ. 2558 16.30 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

42) 42 เรื่องไม่คาดคิดอีกครั้ง Tomo&Kaew Part

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“หึหึหึ”เสียงหัวเราะก้องป่าทำให้ปีเตอร์ มิณทร์และแก้วหันหลังชนกันแล้วกระชับอาวุธไว้แน่นเพื่อ
ป้องกันตัว และทันใดนั้นก็มีหญิงสาวในชุดรัดรูปคนหนึ่งโผล่มาจากหลังต้นไม้ และที่สำคัญที่ปาก
นั้นมีรอยเลือดติดอยู่
 
 
 
 
 
 
 
“เจ้าเป็นใครน่ะ”มิณทร์ถามอย่างเอาเรื่องแล้วกางแขนกันแก้วไว้ใกล้ตัวเอง
 
 
 
 
 
 
“หึๆ ข้าจะเป็นใครแล้วไง แวมไพร์อายุน้อยๆอย่างพวกเจ้าจะสู้ข้าได้รึ”หญิงสาวผู้นั้นเยาะ
 
 
 
 
 
 
 
“สู้ได้ไม่ได้แล้วไง อย่างน้อยพวกเราก็พยายามและอีกอย่าง เราไม่ได้รู้จักกันเลยแม้แต่น้อย อย่ามี
เรื่องกันดีกว่า”ปีเตอร์พูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“งั้นรึ เจ้าไม่รู้จักข้าไม่เป็นไร แต่ผัวของข้าที่เป็นผู้ที่เปลี่ยนเจ้าน่ะ เจ้าคงจะรู้จักสินะ”หญิงคนนั้น
พูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไอ้ปิศาจชั่วนั่นรึ แล้วไง นี่อย่าบอกเจ้าจะมาแก้แค้นพวกเราน่ะ”มิณทร์พูด
 
 
 
 
 
 
 
“แก้แค้นงั้นรึ แก้แค้นไปพวกของข้าก็มีแต่เสียกับเสีย โทษฐานที่ไปยุ่งกับพวกผีดูดเลือดชั้นสูง ต้น
ตระกูลผีดูดเลือดเก่าแก่แบบนั้น เอาเป็นว่าในเมื่อในกลุ่มเจ้ายังมีมนุษย์เหลือ เอามาให้ข้าเป็น
อาหารดีกว่ามั้ยล่ะ”หญิงสาวคนนั้นว่า
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่นะ ข้าไม่มีวันยกพี่แก้วไปให้ใครเด็ดขาด”มิณทร์ตกใจดึงแก้วไปกอดแน่น
 
 
 
 
 
 
 
“555 แหมๆ คู่รักดูแลปกป้องกันซะด้วย ทำไมล่ะ มาให้ข้าดื่มเลือดดีออก ถ้าข้าออมมือ เมตตาก็
จะไว้ชีวิต ให้มันเปลี่ยนร่างเป็นเหมือนเจ้าจะได้ครองรักกันนางตลอดไปไงล่ะ”หญิงคนนั้นเยาะ
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ ข้าไม่ยอมนะ นังปิศาจเอ้ย”ปีเตอร์โมโหกระโจนเข้าไปหมายจะเอาดาบแทงอก
 
 
 
 
 
 
 
ผลัก
 
 
 
 
 
ปิศาจสาวตัวนั้นผายมือแล้วตวัดปีเตอร์กระติดต้นไม้อย่างแรง
 
 
 
 
 
 
“ปีเตอร์”แก้วและมิณทร์ตกใจรีบไปดูอาการน้องชายคนเล็ก
 
 
 
 
 
 
“อยากแส่หาเรื่องเองช่วยไม่ได้ เจ้าโง่”แวมไพร์สาวว่า ก่อนจะดีดนิ้วแล้วอตนนั้นเอง ลูกสมุนของ
แวมไพร์สาวในร่างกายกำยำสูงใหญ่เดินโผล่มาจากหลังต้นไม้3นาย
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ”แก้วที่ใช้ความไว้คว้าลูกธนูมายิงแต่แล้วปิศาจพวกนั้นก็หลบได้ ทำให้แก้วหน้าเสีย
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าทำร้ายพี่แก้ว”มิณทร์เอากรงเล็บตัวเองกระซวกใส่ที่อกซ้ายปิศาจตัวแรกก่อนจะกระโดดถีบ
อีก2ตัวที่พุ่งมากระเด็นเพื่อปกป้องแก้วก่อนจะกระโจนเข้าไปจัดการปิศาจอี2ตัวพร้อมปีเตอร์ที่หาย
จุกแล้ว
 
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
แวมไพร์สาวพุ่งเข้ามาตบแก้วจนเลือดกลบปาก
 
 
 
 
 
 
 
“นังมนุษย์ชั้นต่ำ กล้ามากนะที่เป็นต้นเหตุให้ผัวข้าตาย นี่คงจะเอาตัวเข้าแลกแวมไพร์ผู้ยิ่งใหญ่คน
ใหม่อย่างโทโมะล่ะสิท่า ตอนนั้นโทโมะถึงเข้ามาช่วยเจ้า”แวมไพร์ตัวนั้นกล่าวทำให้แก้วหวนคิดถึง
วันที่โทโมะข่มขืนตัวเองแล้วนิ่ง
 
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าพูดถึงเค้าข้าไม่อยากฟัง”แก้วพูดแล้วเอาลูกธนูที่ตกปักใส่แวมไพร์สาวที่ต้นแขนแล้วหมายจะ
วิ่งหนีแต่ช้าไป แก้วถูกแวมไพร์สาวจิกผมแล้วตบซ้ายขวาก่อนจะโยนแล้วหมายจะดูดเลือก
 
 
 
 
 
 
 
 
ฉึก
 
 
 
 
 
มีดสั้นถูกปามาใส่หัวไหล่แวมไพร์สาว ร้องเสียงหลง
 
 
 
 
 
 
 
 
“อย่ายุ่งกับคนของข้า”โทโมะพูดเสียงนิ่งๆก่อนจะกระโจนลงมากต้นไม้สูงแล้วดึงแก้วไปแนบอก
 
 
 
 
 
“ข้าไม่ต้องการความช่วยเหลือจากปิศาจใจร้ายอย่างเจ้า”แก้วเบือนหน้าหนีแล้วว่า
 
 
 
 
 
“ข้าก็ไม่อยากจะช่วยเจ้านักหนอก แต่อย่าลืมสิ ว่าถ้าพวกเจ้าหายไปแล้วถ้าท่านปู่กลับมา ท่านปู่ก็
จะว่าข้าได้ว่าหาเรื่องแกล้งคนโปรดของท่านปู่จนหนีเตลิดไป”โทโมะชะงักที่เห็นท่าทางของแก้ว
ก่อนจะว่าแก้วกลับ
 
 
 
 
 
 
 
“ต๊าย นังมนุษย์เสน่ห์แรงจริงนะมีแต่หนุ่มหล่อมารุมล้อม”แวมไพร์สาวเยาะก่อนจะตบมือเรียกลูก
น้องเดินมาอีก4ตัว โทโมะและแก้วมองหน้ากันอย่างตกใจเมื่อเห็นพวกมีมากจนแทบล้อม
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊าก”มิณทร์ร้องเมื่อถูกปิศาจลูกสมุนแวมไพร์สาวรุมทำร้ายแล้วข่วนเข้าที่กลางหลัง
 
 
 
 
 
 
 
“มิณทร์ โอ๊ย”ปีเตอร์ร้องอย่างตกใจรีบจะไปช่วยแต่ถูกปิศาจอีกตัวเหวี่งกระเด็นไปกระแทกต้นไม้
อีกครั้ง
 
 
 
 
 
 
 
“ทำร้ายน้องช้ารึ”แก้วเดือดจัดคว้าลูกธนูและธนูยิงใส่ทะลุหัวใจปิศาจตัวนั้นร่างแตกสลายก่อนจะวิ่ง
เข้าไปหาปีเตอร์เพื่อดูอาการ โดยมีโทโมะตามไปติดๆ
 
 
 
 
 
 
 
“จะทำอะไรน่ะ ปล่อยข้านะ”มิณทร์ร้องโวยวายเมื่อถูกปิศาจอีก2ตัวหิ้วปีกไป
 
 
 
 
 
 
 
“จะเอามิณทร์ไปไหนน่ะ ปล่อยมิณทร์เดี๋ยวนี้นะ”แก้วตกใจพุ่งไปพร้อมกับลูกธนูคู่ใจโทโมะรีบดึ้ง
แก้วไว้
 
 
 
 
 
 
“อย่าไปนะ นั่นมีแต่พวกของซาร่าทั้งนั้น ไปก็มีแต่ตายกับตาย”โทโมะว่า
 
 
 
 
 
 
“ตายแล้วไง ปล่อยข้า ข้าจะไปช่วยมิณทร์”แก้วผลักโทโมะแล้วว่าก่อนจะพุ่งไป
 
 
 
 
 
 
 
“โอ้ย พูดจาไม่รู้เรื่องนะ อย่าไป ยัยตัวแสบมานี่”โทโมะโมโหจับแก้วอุ้มพาดบ่าเช่นเดียวกับดึงปี
เตอร์ที่ร่างกายอ่อนแรงลงขึ้นพาดบ่าก่อนจะกางปีกแล้วบินไปที่ปราสาท
 
 
 
 
 
 
 
“หนุ่มน้อยผู้นี้ข้าขอแล้วกันนะ”ซาร่าเยาะเย้ยแล้วให้ลูกสมุนกระชากมิณทร์ไปกับตัวเอง
 
 
 
 
 
 
“พี่แก้วช่วยด้วย”มิณทร์ร้องขอแก้ว“มิณทร์ไม่นะ ฮือๆ”แก้วร้องไห้ออกมาแล้วพยายามะหลุดไป
จากการเกาะกุมของโทโมะแต่ไม่เป็นผล ก็ได้แต่ร้องไห้ออกมา
 
 
 
 
 
 
 
ไม่คาดคิดจริงๆมั้ยล่ะงานนี้ มาดูกันว่าจะเป็นไงต่อๆ
 

 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา