ระวังให้ดี เพราะผมคือซาตาน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฮึก ฮือๆ”ฟางวิ่งหนีป๊อปปี้กลับเข้ามาในห้องพักแล้วร้องไห้ออกมาด้วยความรู้สึกประหลาดที่

ประดังประเดเข้า เธอจะร้องไห้ทำไม ป๊อปปี้อยากจะมีใครนอนกับใครก็สิทธิ์ของเค้า ทำไมเราต้อง

อ่อนแอแบบนี้นะ

 

 

 

 

 

 

 

 

แอ้ด

 

 

 

 

ป๊อปปี้ที่รีบตามฟางเข้ามาในห้องเปิดประตูแล้วรีบล๊อกห้องไว้

 

 

 

 

 

 

 

“ข้าขอโทษที่ไปขัดจังหวะท่านกับสาวคนนั้น”ฟางได้ยินเสียงประตูดังขึ้นหันไปพบกับป๊อปปี้ที่เข้า

มาก็รีบปาดน้ำตาแล้วปรับเสียงเป็นปกติก่อนจะเดินหนีแต่ชายหนุ่มรั้งฟางไว้

 

 

 

 

 

 

“ร้องไห้เสียใจเรื่องอะไร รึว่าหึงข้า”ป๊อปปี้พูดแล้วเริ่มสวมกอดฟางหลวมๆ

 

 

 

 

 

 

“ไม่นะ ข้าไม่ได้รักท่านสักหน่อย ข้ารักโทโมะ ท่านรักโฟร์ พวกเราก็รู้ๆกัน”ฟางรีบพูด

 

 

 

 

 

 

“นั่นน่ะสิ งั้นเจ้าไปเถอะ ไปทำงานต่อเถอะ เดี๋ยวลุงจะว่าเอา”ป๊อปปี้ชะงักคิดถึงโฟร์แล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

ตุบ

 

 

 

 

 

เมื่อฟางกำลังจะเดินไปเปิดประตูแล้วตกเมื่อป๊อปปี้กำลังจะเดินไปที่เตียง ทรุดลงไป

 

 

 

 

 

“ท่านเป็นอะไร เกิดอะไรขึ้น ทำไมเหงื่อออกมากแบบนี้”ฟางประคองป๊อปปี้ไปที่เตียงแล้วถาม

 

 

 

 

 

 

 

 

“ข้าไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเหงื่อออกมากแบบนี้ แล้วร่างกาย ของข้า โอ้ย”ป๊อปปี้ร้องก่อนจะรีบ

ถอดเสื้อแล้วโยนไปพ้นๆทาง

 

 

 

 

 

 

“นี่มันเกิดอะไรขึ้น งั้นเดี๋ยวข้าหาผ้าชุบน้ำมาให้ก่อนนะ”ฟางตกใจรีบไปหาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้

ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

ปัง ปัง ปัง

 

 

 

 

 

เสียงเคาะประตูดังขึ้นหน้าห้อง

 

 

 

 

 

“ป๊อปปี้ เจ้าเปิดประตูให้ข้านะ ข้าเพียงผู้เดียวเท่านั้นที่จะช่วยรักษาเจ้าได้”หวายโวยวายหน้าห้อง

 

 

 

 

 

 

“ไม่ เจ้าเอาอะไรผสมเหล้าให้ข้ากิน ข้าไม่เปิดหรอก”ป๊อปปี้โวยวายกลับ

 

 

 

 

 

 

 

“ก็จะได้สนุกกันไงล่ะ เจ้าเปิดให้ข้าซะเถอะ”หวายพูด ป๊อปปี้และฟางมองหน้ากันแล้วชะงัก

 

 

 

 

 

 

“ไม่ ข้ามีน้องชายข้าคอยดูแลตรงนี้แล้ว ออกไปนะ ไม่อย่างงั้นข้าจะร้องให้ลุงมาช่วย”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“อะไรนะ ฟอร์ตนะรึ จะช่วยอะไรได้ อย่าบอกนะเจ้ากับน้องชายเป็นพวกลักเพศ อี๋”หวายร้องตกใจ

ก่อนะมีเสียงลงน้ำหนักเท้าลงบันไดไป ปึงปัง หวายคงไปแล้วสินะ ป๊อปปี้ถอนหายใจออกมาเบาๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่เจ้าออกไปเถอะ ไม่ต้องดูแลข้าหรอก ข้ายังมีสติพอน่า”ป๊อปปี้พูดเมื่อฟางเช็ดตัวให้ตัวเอง

 

 

 

 

 

“ไม่นะ เรามาเมืองหลวงด้วยกัน มีอะไรก็ต้องช่วยกันสิ ข้าไม่ทิ้งท่านหรอก”ฟางพูด ทำให้ป๊อปปี้

นิ่งคิด

 

 

 

 

 

 

 

“จริงสิ ไหนๆเจ้าก็เป็นทาสข้าแล้ว งั้นเจ้าก็ช่วยข้าหน่อยแล้วกัน ข้าไม่อาจทนมันอีกต่อไป

แล้ว”ป๊อปปี้พูดจบก็ดึงฟางมาจูบอย่างร้อนแรงและอ่อนโยนก่อนจะดันร่างบางลงไปนอนบนเตียง

ก่อนที่ทุกอย่างจะเป็นไปตามอารมณ์ของชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ขอบใจเจ้ามากนะมิณทร์ ปีเตอร์ที่อยู่กับข้า แต่พวกเจ้าไปพักเถอะ”แก้วพูดกับ2หนุ่ม

 

 

 

 

 

“ข้ามีท่านเป็นพี่สาวนี่นาข้าต้องดูแลปกป้องพี่สาวของข้าสิ เอ๊ะ ไม่รู้ว่าจะมีใครแถวนี้อยากเป็น

มากกว่าน้องชายรึเปล่าน้อ”ปีเตอร์พูดแล้วเหล่มองมิณทร์ที่นั่งข้างแก้วแล้วหน้าแดง

 

 

 

 

 

“พูดมากน่าปีเตอร์”มิณทร์พูดแล้วชกแขนเพื่อนชายเบาๆ

 

 

 

 

 

 

“เอาล่ะๆ นี่ฟ้าสางแล้ว เจ้าไปเข้าโลงให้หมดเลย”แก้วพูดแล้วเดินไปส่งปีเตอร์และมิณทร์ที่ห้อง

พัก

 

 

 

 

 

 

 

“เออใช่พี่แก้ว ท่านปู่บอกว่า ก่อนออกไป ท่านปู่เอายาให้โทโมะกิน เหมือนโทโมะจะป่วย ยังไงพี่

แก้วก็ไปดูแลด้วยนะ ท่านปู่กำชับมา เอ่อ แต่ข้าว่า ข้าไปด้วยดีกว่า เผื่อโทโมะจะทำร้ายพี่แก้ว”ปี

เตอร์พูด

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องหรอก พี่มีพวกเจ้าให้กำลังใจ พี่ก็แข็งแรงพอแล้ว พวกเจ้าไปพักเถอะ แค่ดูแลผีดิบป่วย

แค่นี้เอง”แก้วพูดแล้วยิ้มก่อนจะดันโลงของปีเตอร์ปิดเพืพ่อให้น้องชายพัก ส่วนตัวเองก็เดินออกไป

 

 

 

 

 

 

 

“โทโมะป่วยงั้นรึ แข็งแรงซะขนาดนั้น จะป่วยได้ไง”แก้วแปลกใจกับคำบอกของปีเตอร์ เพราะ

แวมไพร์จะมาป่วยได้ยังไงในเมื่อใช้ชีวิตโลกหลังความตายแล้ว หรือว่าจะป่วยเพราะไข้ใจนะ

 

 

 

 

 

 

 

 

“บ้าจริง สุดท้าย ก็มาจนได้”แก้วพูดเมื่อหยุดหน้าคอหอยเก่าที่โทโมะอยู่ก่อนจะเดินเข้าไป

 

 

 

 

เพล้ง

 

 

 

แก้วตกใจเมื่อได้ยินเสียงของหล่นจึงรีบเข้ามาในห้อง

 

 

 

 

 

“โทโมะ เจ้าเป็นอะไรน่ะ”แก้วร้องเมื่อเห็นโทโมะดิ้นไปดิ้นมาก็รีบไปประคองไว้

 

 

 

 

 

“อื้อ”แก้วต้องร้องเมื่อร่างสูงดึงเธอไปบดจูบอย่างร้อนแรง นี่มันเรื่องอะไรกัน ทำไมโ?โมะถึงจูบเธอ

ทั้งที่เมื่อคืนยังดีแต่พูดจาทำร้ายเธอ โทโมะดันแก้วลงพื้นเย็นเฉียบก่อนจะแกะกระดุมเสื้อออกจน

หมดแล้วซุกไซร้ตามตัวแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวก่อน”แก้วชะงักเมื่อเห็นแร่หินสีแดงในสร้อยคอโทโมะก็รีบกระชากสร้อยออกมา

 

 

 

 

 

 

“นี่ไง วันก่อนข้าอ่าน มันคือแร่เสน่ห์ สร้อยเส้นนี้อาบแร่เสน่ห์”แก้วรีบพูด

 

 

 

 

 

 

“แร่เสน่ห์ อะไรกัน ในเมื่อเจ้าเป็นคนส่งไอ้นี่มาให้ข้าเองไม่ใช่รึ แล้วจะมาดึงมันออกไปทำไม

ล่ะ”โทโมะได้สติก็พูด เพราะเมื่อคืนตอนก่อนที่กั้งกับปู่ของตนเองจะออกไป ปู่ได้ให้กล่องสร้อยนี้

ไว้ แล้วบอกว่า แก้วฝากมาให้

 

 

 

 

 

 

 

“จะบ้ารึไง ข้าจะไปมีเวลาเอาของพวกนี้มาจากไหน”แก้วพูดเสียงหลง นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย

 

 

 

 

 

 

 

“บ้ารึไม่บ้าเจ้าก็ทำแล้ว หึ ทำเป็นฝากของมาให้ข้ากับปู่ข้า ที่แท้ก็อาศัยจังหวะที่ข้าสวมสร้อยแล้ว

เข้ามา เพราะอยากจะเป็นเมียข้าจนตัวสั่นล่ะสิท่า”โทโมะมองแก้วเยาะๆก่อนจะว่าแก้วอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

แก้วโมโหชายหนุ่มก็ตบหน้าชายหนุ่มหันอย่างแรงก่อนจะกระชับสาบเสื้อเข้าหากันแล้วเดินหนี

 

 

 

 

 

 

“ว้าย”แก้วร้องเมื่อกำลังจะหนีกลับถูกโทโมะอุ้มพาดบ่าตรงไปที่เตียงไม้แข็งๆก่อนจะเหวี่ยงแก้วลง

ไป แก้วถูกเหวี่ยงลงไปก็จุกจนตัวงอเพราะแรงของชายหนุ่มที่มีมากกว่าคนปกติ ดีนะที่กระดูกไม่

หักก่อน

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ในเมื่ออยากได้ข้ามากนัก ข้าก็ทำให้เจ้า ซึ่งข้าบอกไว้เลยว่า ที่ข้าทำมันไม่ใช่ความรัก มันมีแต่

ความใคร่เท่านั้น”โทโมะพูดเสียงเย็นชาก่อนจะสวมสร้อยเส้นนั้นอีกครั้ง แก้วตกใจรีบคลานหนีแต่

ถูกปิศาจหนุ่มกระชากข้อเท้ากลับมาอย่างแรงแล้วขึ้นคร่อม ก่อนจะทึ้งเอาเสื้อเชิ้ตที่ไม่ได้ติด

กระดุมอยู่แล้วโยนทิ้งไปพ้นๆห้องแล้วดึงเสื้อซับออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“อื้อ ไม่”แก้วร้องตกใจเมื่อปากหนาครอบคลุมยอดอกสวย2ข้างสลับกัน แล้วบิดไปมาด้วยความ

เสียวกับสิ่งที่ได้รับ แก้วพยายามดิ้นแต่ไม่เป็นผลเมื่อปิศาจหนุ่มตรึงสองแขนแนบกับเตียงไม้ไม่ให้

ไปไหน

 

 

 

 

 

 

 

“อย่านะ”แก้วร้องเมื่อกางเกงและชั้นในถูกรูดลงไปพร้อมกัน

 

 

 

 

 

 

“อื้ออ”แก้วต้องร้องเมื่อปิศาจหนุ่มจูบไล้ลงไปถึงโพรงกลีบกุหลายก่อนะฉกชิมมันอย่างหื่นกระหาย

จนแก้วบิดไปมาด้วยความเสียวซ่านก่อนจะร้องครางออกมาพร้อมกับปล่อยน้ำหวานออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“หึหึ”ปิศาจหนุ่มหัวเราะในลำคอเมื่อเห็นแก้วหมดแรงก่อนจะถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจนหมด แล้ว

โถมตัวเข้าหาแก้ว

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ เจ็บ ไม่นะ ไม่”แก้วร้องและเบิกตาโพลงเมื่อโทโมะโถมร่างกายทั้งหมดสอดใส่เธอ เมื่อสาว

แรกรุ่นที่ไม่เคยผ่านมือชายใดขนาดนี้มาก่อนถูกปิดศาจหนุ่มสอดใส่เข้ามาก็ทั้งร้องและทุบ ก่อน

น้ำตาจะไหลออกมาด้วยความเสียใจ

 

 

 

 

 

 

 

“ฮึก ใจร้าย ทำไมไม่เชื่อข้า ฮือๆ เจ็บอื้อ”แก้วร้องไห้ออกมาด้วยความเสียใจก่อนจะถูกโทโมะบด

จูบอย่างร้อนแรงและเริ่มขยับสะโพกเข้าออกเร็วขึ้นเมื่อรับรู้ว่าภายในกายสาวเริ่มรับสภาพได้แล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ ฮึก ฮือๆ”แก้วทั้งร้องไห้และสั่นไปตามจังหวะที่แรงและมีแต่ความใคร่ไม่มีความอ่อนโยนของ

โทโมะเลย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ใกล้แล้วๆ”ร่างสูงครางออกมาเป็นคำพูดอย่างพอใจก่อนจะเลื่อนมือหนาบีบเคล้นสะโพกแก้วอย่าง

เมามัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊า/กรี๊ดด”แก้วและโทโมะร้องครางออกมาพร้อมกัน เมื่อถูกโทโมะฉีดสายธารสีขาวขุ่นเข้ามาใน

ร่างกายจนร่างบางกระตุกเกร็งก่อนที่เลือดและน้ำสีขาวขุ่นจะไหลผสมกันลงมาตามขาเรียวสวยของ

แก้ว

 

 

 

 

 

 

 

“มะ ไม่นะ ไม่เอาแล้ว”แก้วร้องเมื่อพลิกตัวไปพักแต่ถูกปิศาจหนุ่มดึงตัวไปซุกไซร้อีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

“ก็อยากสนุกก็สนองแล้วไง”โทโมะพูดอีกครั้งแล้วเริ่มบรรเลงเพลงรักต่อโดยไม่สนใจเลยว่าแก้วจะ

ร้องไห้หนักแค่ไหนก็ตาม

 

 

 

 

 

นั่นไง ป๊อปปี้ฟางแอบโดงานมาทำอะไรน่ะ

 

 

NCป๊อปฟางมาเยอะละ เลยขอNCโทโมะแก้วบ้างนะ โดนบ้างๆ

 

 

แล้วต่อจากนี้แต่ละคู่จะเป็นไงบ้างน้ออออออ

 

 

อย่าลืมติดตามกันนะ