ระวังให้ดี เพราะผมคือซาตาน

 

 

 

 

 

 

“อือ อ๊ะ”ฟางค่อยๆขยับตัวตื่น พบว่าตอนนี้เป็นเวลาค่ำแล้ว ร่างบางรู้สึกเจ็บแปลบๆทั่วตัวก็ลองลุก

ขึ้นแล้วสำรวจไปทั่วร่างกายตัวเองแล้วชะงัก ทั้งๆที่เธอถูกกองฟืนหล่นทับตัวเองมากมายขนาดนั้น

แล้ว เธอรู้สึกเจ็บแต่แล้วทำไมกลับไม่มีแผลอะไรตามตัวเธอเลยล่ะ ร่างบางจึงใช้คาถาเยียวยาเพื่อ

บรรเทาความเจ็บของตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ท่านแม่ อย่าทิ้งข้าไป”เสียงของป๊อปปี้ละเมอออกมาทำให้ฟางหันไปมองร่างสูงที่นอนหลับอยู่

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วข้าจะอยู่กับใคร อย่าทิ้งข้าไป”ป๊อปปี้ละเมอออกมาอีกครั้งก่นจะละเมอคว้าลมฟางชะงัก จริงสิ

ตอนที่เธอเจอโฟร์ครั้งแรก เธอก็เห็นป๊อปปี้ไปเยี่ยมหลุมศพของแม่ตัวเอง นี่เขาคงจะคิดถึงแม่มาก

สินะ

 

 

 

 

 

 

 

 

“แครอล เจ้าอยู่ที่ไหน”ป๊อปปี้ละเมออีกครั้งทำให้ฟางเลื่อนตัวเองไปใกล้ๆเพื่อฟังอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ว้าย”แล้วฟางต้องร้องเมื่อมือหนาคว้าไปโดนเธอทำให้ร่างบางล้มทับตัวป๊อปปี้เข้า

 

 

 

 

 

 

 

“นี่เจ้าจะปล้ำข้ารึ”ชายหนุ่มลืมตามาเห็นร่างบางทับตัวเขาอยู่ก็พูดทำให้ฟางหน้าแดงจัด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ใช่นะ ปล่อยข้า”ฟางร้องแต่ชายหนุ่มกลับไม่ยอมปล่อยเธอกับกอดฟางแน่น

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ใช่ได้ยังไงล่ะ ข้าน่ะหลับอยู่แท้ๆเจ้ากลับจะมาลักหลับข้า หึ คงจะอยากแล้วล่ะสินะ ดี เพราะ

ถ้าเว้นช่วงไว้นานเดี๋ยวลูกข้าก็จะไม่ติด งั้นเรามาเริ่มกันต่อเลยแล้วกัน”ป๊อปปี้ยิ้มยั่วก่อนจะพลิกเอ

าร่างบางมานอนใต้ร่างแล้วแกะชุดของฟางออก

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เอานะ ข้าเจ็บตัวอยู่ไม่เห็นรึ”ฟางรีบเอามือขืนไว้แล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

“เอ้า อย่าคิดนะข้าไม่รู้ แม้ข้าจะร่ายพลังของข้าช่วยให้แผลเจ้าหายก็จริง เจ้าเองก็ร่ายคาถา

เยียวยาเพื่อบรรเทาความเจ็บไปแล้วล่ะสิ เมื่อตอนฟื้น ดังนั้นตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว มาเริ่มกัน

เถอะ”ป๊อปปี้พูดพลางซุกไซร้ร่างบาง

 

 

 

 

 

 

 

“มะ ไม่เอาวันนี้”ฟางหน้าแดงจัดเมื่อรู้ป๊อปปี้ช่วยเธอตอนแรกแต่ก็ยังขัดขืนอยู่ดี

 

 

 

 

 

“5555 เจ้านี่ขดตัวอย่างกับตัวตุ่น น่าขำชะมัด”ป๊อปปี้มองร่างฟางที่กอดตัวเองปัดป้องไม่ให้เขา

ทำอะไรก็หัวเราะ

 

 

 

 

 

“ท่าน”ฟางหน้าแดงแล้วลุกขึ้นนั่งเมื่อเห็นป๊อปปี้ออกไปจากตัวเธอ

 

 

 

 

 

 

“เจ้าพักไปซะ วันนี้ข้าอนุโลมไว้วันนึง ไปอาบน้ำด้วยล่ะวันนี้ข้าไม่อยากนอนกอดผู้หญิงไม่อาบ

น้ำ”ป๊อปปี้พูดแล้วลุกขึ้นเดินออกไป ฟางหน้าแดงจัดเมื่อได้ยินว่าป๊อปปี้จะนอนกอดเธอคืนนี้ก็รีบ

ลุกขึ้นแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“ข้าขอโทษนะที่พาเฟย์มาที่นี่แล้วไม่บอกเจ้า”เขื่อนพูดเมื่อป๊อปปี้เดินออกมาที่ระเบียงของ

ปราสาท

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ช่างเถอะ ว่าแต่สาวมนุษย์ผู้นั้นตายไปแล้วสินะ ถึงได้ไม่มีความทรงจำอะไรเลยแถมยังไม่เป็น

อะไรตอนที่ไม้หล่นมาทับตัวแบบนั้นด้วย”ป๊อปปี้พูดขึ้นเพราะรู้อยู่ว่าเขื่อนสนใจเฟย์ตั้งแต่ตอนที่ไป

ที่หมู่บ้านแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

“มดปลุกเฟย์ขึ้นจากความตายให้กลายเป็นผีดิบด้วยพิธีกรรมของวูดู ตอนนี้ความทรงจำยังไม่กลับ

มาเลยยอมที่จะทำอะไรตามคำสั่งมดอย่างว่าง่าย เจ้าไม่โกรธเฟย์นะ”เขื่อนออกรับแทนเฟย์

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่หรอก เพราะตัวคนสั่งน่ะก็มาซ่อมหลุมศพโฟร์แล้วก็ยังดี ข้าจะได้ไม่เสียเวลาจัดการ”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วฟางล่ะเป็นยังไงบ้าง”เขื่อนถามต่อ

 

 

 

 

 

 

 

 

“หายแล้วก็แม่นั่นเป็นแม่มดนี่”ป๊อปปี้พูดอย่างไม่ใส่ใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ความจริงนางก็น่ารักและเป็นแม่มดที่ดีนะ ทำไมเจ้าไม่ลองเปิดใจกับนางล่ะ”เขื่อนพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่มีวันแม่นั่นน่ะทำข้าตายนะ แถมยังเป็นต้นเหตุเรียกคนรักมาที่นี่ก่อเรื่องทำให้โฟร์ต้องตายอีก

 

ข้าน่ะรึจะให้อภัยยางไม่มีวันซะหรอก”ป๊อปปี้ว่าเสียงดังทำให้ฟางที่เดินออกมาจากหอคอยหมายจะ

ไปเอาเสื้อผ้าตัวเองได้ยินเข้าก็ซึมลงไปจริงสิ เธอเป็นต้นเหตุเรื่องทั้งหมดจริงๆต่อให้ทำดีแค่ไหน

ป๊อปปี้ก็ไม่มีวันให้อภัยเธอ ฟางจึงรีบเดินหนีไปจากตรงนั้นทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าวฟางไปไหนมา สีหน้าไม่ดีเลยดื่มนมก่อนมั้ย”กรีนเห็นฟางที่เดินซึมมาก็พูดทักก่อนจะยื่นนม

แก้วที่ถือให้ฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ขอบใจนะ”ฟางเมื่อถูกกรีนคะยั้นคะยอให้ดื่มนมก็รับมาแล้วดื่มมันจนหมดแก้วอย่างไม่คิด

อะไร โดยที่ไม่รู้เลยว่ากรีนแอบยิ้มอย่างพอใจเมื่อเห็นฟางดื่มนมแล้วกำบางอย่างในกระเป๋ากางเกง

แน่น

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปปี้”มดเดินนวยนาดมาหาชายหนุ่ม “ไปก่อนนะ”เขื่อนเห็นมดก็รีบหนีไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

“วันนี้จะมาก่อเรื่องอะไรอีกน่ะ ข้าเหนื่อยมาทั้งวันแล้วนะ”ป๊อปปี้รีบพูดดักคอ

 

 

 

 

 

 

“แหม ป๊อปข้าก็ไม่ได้มาก่อเรื่อง ข้ารู้ว่าวันนี้เจ้าเหนื่อยมามากพอแล้ว ข้ารู้ว่าข้าน่ะดื้อมากแค่ไหน

ทำให้เจ้าต้องเหนื่อยข้าเลยอยากมาดูแลเจ้านะ”มดพูดแล้วเดินไปคลอเคลียร่างสูงอย่างออดอ้อน

 

 

 

 

 

 

“รู้ตัวก็ดีนี่ แต่ช่วงนี้ข้าไม่ค่อยมีอารมณ์เท่าไหร่นะ”ป๊อปปี้พูดแล้วขืนตัวออกจากมด

 

 

 

 

 

 

“ไม่มีก็ไม่มี แต่วันนี้เจ้ามาดื่มกับข้าหน่อยสิ ข้าเอาไวน์เชอร์รี่มาจากห้องใต้ดิน นะป๊อปปี้นะ”มดพูด

แล้วชูขวดไวน์ก่อนจะอ้อนป๊อปปี้อีกครั้ง ชายหนุ่มมองเห็นว่ามดไม่ได้ก่อเรื่องอะไรจึงยอมไปนั่งดื่ม

กับมดในห้องนอนของเขา

 

 

 

 

 

 

 

 

“ร้อนชะมัด”ป๊อปปี้พูดพลางเอามือพัดให้ตัวเองเมื่อดื่มไวน์จิบเดียว

 

 

 

 

 

 

 

“แหม สงสัยเจ้ากำลังเหนื่อย เครียดๆ มาม้ะ ข้าจะผ่อนคลายเจ้าเอง”มดยิ้มออกมาแล้ววางแร่สี

แดงทับทิมไว้ข้างๆขวดไวน์ก่อนจะเดินไปซุกไซร้ตามตัวของป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“แร่นั่น”ป๊อปปี้หอบหายใจออกมาเพราะรู้ดีว่าแร่นั่นคืออะไร มันคือแร่เสน่ห์

 

 

 

 

 

 

 

“นายท่านครับ ฟางเป็นอะไรก็ไม่รู้เป็นลมล้มไปแล้วครับ”กรีนเปิดประตูเข้ามาแล้วพูดทำให้มดรีบ

ผละออกจากมด

 

 

 

 

 

 

 

“หรองั้นฝากดูมดทีนะ”ป๊อปปี้รวบรวมสติก่อนจะรีบออกไปจากห้องทันที

 

 

 

 

 

 

 

“แร่นั่น ทำไมเจ้าถึงมี”มดต้องตกใจเมื่อเห็นกรีนยิ้มออกมาแล้วชูแร่เสน่ห์อีกก้อน

 

 

 

 

 

 

 

“ก็เห็นวางไว้ในห้องเจ้า เลยรู้ว่าเจ้าจะต้องเอามันมาทำอะไรไม่ดีแน่ๆ ก็เลยอยากดัดหลัง”กรีนพูด

แล้วยิ้มออกมาเมื่อนึกถึงตอนแรกที่มดเตรียมแร่เสน่ห์ไว้ใกล้กับขวดไวน์ก็รู้ทันทีว่าต้องมอมใครสัก

คนในปราสาทนี้แน่ๆ เพราะแร่นี้เมื่ออยู่ใกล้กับของเหลวชนิดไหนก็สามารถละลายเข้าไปอยู่ใน

ของเหลวชนิดนั้น และคนเดียวที่มดต้องการตัวมากที่สุดคือป๊อปปี้ ชายหนุ่มจึงหยิบแร่อีกอันแล้ว

วางไว้ใกล้นมก่อนจะเดินเอาไปให้ฟางดื่มเมื่อกี้นี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เจ้า อื้อ”มดร้องหมายจะตบกรีนแต่กรีนดื่มไวน์ในแก้วที่เหลือรวดเดียวแล้วจูบมดเพื่อดันไวน์ลงไป

ในลำคอ

 

 

 

 

 

 

 

“จะไปสนุกกับชายอื่นทำไม ในเมื่อมีข้าเป็นผัวอยู่แล้ว”กรีนพูดอย่างใจเย็นแล้วรินไวน์ดื่มอีกแก้ว

แล้วมองเห็นมดที่เริ่มหอบหายใจคล้ายป๊อปปี้ตอนแรกก็รีบอุ้มมดกลับห้องตัวเองไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ปัง

 

 

 

 

 

 

ร่างสูงเปิดประตูห้องนอนของฟางมาแล้วแปลกใจที่ไม่เห็นฟาง รึว่าฟางจะกลับห้องที่หอคอย

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟาง”ป๊อปปี้รีบเข้าไปที่ห้องตรงหอคอยแล้วชะงักเมื่อเห็นร่างบางที่คุ้นตานอนบิดไปมาบนพื้นหิน

เย็นเฉียบ

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ มะ ไม่ไหวแล้ว ช่วยข้าที”ฟางร้องขอป๊อปปี้แล้วเริ่มถอดเสื้อผ้าตัวเองทำให้ชายหนุ่มชะงัก

 

 

 

 

 

“ไปแอบกินอะไรที่ผสมกับแร่เสน่ห์เข้าล่ะห้ะ เด็กบ้า”ป๊อปปี้เดินใกล้ฟางแล้วพยายามข่ออารมณ์ดุ

ฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ช่วยด้วย น้า ช่วยข้าที”ฟางร้องก่อนจะลุกขึ้นในสภาพเสื้อผ้าที่หลุดลุ่ยขยับเข้าใกล้ร่างสูงแล้วเริ่ม

แกะเสื้อผ้าของตัวเองเผยให้เห็นอกสวยที่โผล่พ้นมา ป๊อปปี้แทบหายใจไม่ทั่วท้อง บวกกับอาการ

ที่เขาข่มมันไว้เริ่มพลุ่งพล่านอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ช่วยข้าทีน้า ป๊อปปี้”ฟางอ้อนอีกครั้งก่อนจะซุกไซร้ตามร่างกายของเขา เพียงแค่ถูกสัมผัสเท่านั้น

ชายหนุ่มถึงกับควบคุมตัวเองไม่อยู่รีบอุ้มฟางไปที่เตียงตัวเองทันที

 

 

 

 

 

 

 

“เจ้าทำให้ข้าคุมตัวเองอยู่ต่อไปไม่ได้อีกแล้ว”ป๊อปปี้พยายามตั้งสติ แต่เหงื่อที่ผุดเต็มร่างกายและ

ความต้องการมันทำให้เขาแทบคลั่ง จนชายหนุ่มต้องถอดเสื้อออกเพื่อระบายความร้อนออกมา

 

 

 

 

 

 

 

“มาสนุกกันเถอะนะ”ฟางอ้อนป๊อปปี้อีกครั้งก่อนจะอ้อนป๊อปปี้พร้อมกับถอดเสื้อผ้าที่เหลืออยู่ออก

จนหมดแล้วเดินนวยนาดมาบดจูบร่างสูงอย่างร้อนแรงพลางเอามือลูบไล้เพื่อถอดเสื้อผ้าของป๊อปปี้

ออกเช่นกัน

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ”ร่างสูงร้องเมื่อฟางที่ถอดเสื้อผ้าของป๊อปปี้ออกจนหมดแล้วรีบขึ้นคร่อมร่างสูง

 

 

 

 

 

“เจ้า”ป๊อปปี้ร้องออกมาเมื่อฟางซุกไซร้ตามตัวและทำรอบตีตราไว้ทั่วลำคอและแผงอกกว้างก่อนที่

ปากสวยะจูบไล้ลงไปถึงหน้าท้องที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของชายหนุ่มจนถึงแกนกลางของเขา

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ เจ้า”ป๊อปปี้แทบหอบหายใจเมื่อฟางครอบคลุมแกนกลางของเขาและรูดมันเข้าออกอย่างสนุก

ปาก เขามองร่างบางที่กำลังมีความสุขทำให้เขาแทบคลั่ง นี่เธอกำลังเอาคืนเข้าอยู่ใช่มั้ย

 

 

 

 

 

 

 

 

“ให้ข้าคุมเกมส์นี้เถอะนะ”ป๊อปปี้ขยับตัวขึ้นมาแล้วดึงฟางไปบดจูบอย่างร้อนแรงเช่นเดียวกับฟางที่

กอดร่างสูงและจูบตอยชายหนุ่มที่เต็มไปด้วยไปราคะที่สุมอกของชายหนุ่มและหญิงสาวตอนนี้

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊า ไม่ไหวแล้ว”ฟางร้องครางออกมาเมื่อร่างสูงก้มลงดูดเม้มที่กลีบกุหลาบสวยของเธอจนร่างบาง

ต้องเอามือขยุ้มเส้นผมสีดำเพื่อระบายความรู้สึกเสียงซ่านนี้ออกมา

 

 

 

 

 

 

 

“มาสนุกกันเถอะ”ป๊อปปี้รีบสอดใส่แกนกลางเข้ามาในตัวฟางเมื่อรู้สึกว่าเขาไม่อาจทนไหวอีกต่อไป

ชายหนุ่มดันแกนกลางเข้าไปในกลีบกุหลายสวย ฟางกอดรัดชายหนุ่มแน่นและร้องครางออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

“อื้อ แรงอีก”ฟางร้องออกมาเมื่อชายหนุ่มเริ่มกระแทกสะโพกเข้าออกไปในร่างบาง ร่างบางรีบ

เกี่ยวขาล๊อคเอวชายหนุ่มไว้และกอดรัดชายหนุ่มก่อนจะดึงป๊อปปี้ไปบดจูบอย่างร้อนแรง

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ”ฟางร้องครางออกมาก่อนจะผลักชายหนุ่มลงไปนอนแล้วร่างบางก็ขยับสะโพกอยู่บนตัว

ของชายหนุ่มเข้าออกมันอยู่อย่างนั้น จนป๊อปปี้เริ่มหอบหายเมื่อรู้สึกภายในของฟางกำลังตอดรัด

เขาอยู่ก็เอามือหนาขยำสะโพกสวยทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ไหวแล้ว อ๊ะ”ฟางยังคงเด้งสะโพกสู้กับชายหนุ่มแล้วกัดปากด้วยความเสียวซ่านป๊อปปี้มองร่าง

บางที่เด้งบนตัวเขาแล้วหน้าแดงจัดเพราะตอนนี้ฟางที่เขามองว่าเป็นเด็กขี้แยหรือทาสสาวกลับดู

เซ็กซี่และร้อนแรงเหลือเกิน

 

 

 

 

 

 

 

 

“อื้อ”ฟางร้องเมื่อป๊อปปี้ลุกขึ้นมาบดจูบร่างบางก่อนจะเอามือลูบไล้ไปทั่วตัวโดยที่สะโพกยังไม่

หยุดทำงานเช่นเดียวกับฟางที่ก็ยอมปล่อยตัวเองให้ออกจากตัวของป๊อปปี้ เหมือนกับตอนนี้

อารมณ์องเธออยู่เหนือเหตุผลหมดทุกอย่าง

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ไหวแล้ว อ๊า”ป๊อปปี้ดันฟางลงไปนอนอีกครั้งก่อนจะขยับสะโพกอย่างรวดเร็วแล้วปล่ยสายธารสี

ขาวฉีดเข้ามาในตัวของร่างบางเมื่อถึงฝั่งฝัน จนร่างบางกระตุกเกร็งด้วยความเสียวเมื่อถูกอย่าง

อย่างพุ่งเข้ามาในตัว

 

 

 

 

 

 

 

“มาต่อกันเถอะนะ”ฟางและป๊อปปี้หอบหายใจกันด้วยความเหนื่อยโดยที่แกนกลางยังไม่ถอนออก

จากกัน ฟางยิ้มออกมาก่อนจะพลิกตัวไปอยู่บนป๊อปปี้อีกครั้ง แล้วพูดก่อนจะค่อยๆก้มลงซุกไซร้

ตามร่างสูงอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

“เจ้านี่ร้อนแรงจริงๆนะ”ป๊อปปี้ยิ้มอย่างพอใจเมื่อเห็นฟางปรนเปรอตัวเอง

 

 

 

 

 

“ทำไมเจ้าถึงดูดีแบบนี้ ข้าพร้อมจะเป็นของเจ้าเสมอนะป๊อปปี้”ฟางยิ้มออกมาแล้วพูดอีกครั้งนั่น

ทำให้ชายหนุ่มดึงฟางไปบดจูบอย่างร้อนแรงจนได้ยินเสียงจ๊วบๆออกมาก่อนที่ป๊อปปี้จะขึ้นคร่อม

ร่างบางแทน

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ”ฟางร้องครางออกมาเมื่อรู้สึกได้ว่าแกนกลางของชายหนุ่มเริ่มแจ็งตัวอีกครั้งก็ยิ้มก่อนที่ทั้งคู่จะ

เริ่มปรนเปรอเพลงรักรักให้กันและกันอย่างไม่มีใครยอมใคร

 

 

 

 

 

รอบนี้นี่ป๊อปไม่ได้ทำอะไรฟางเลยนะ555555

 

จะว่าไปกรีนก็แอบร้ายนะเนี่ย ดัดหลังมดซะ55555

 

 

 

อย่าพุ่งหายน้า ไรเตอร์แค่ไม่ค่อยมีเวลาว่างเท่านั้นเอง