ระวังให้ดี เพราะผมคือซาตาน

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฟาง นั่นเจ้าจะใส่เกลือลงไปในขนมงั้นรึ”ดีดี้เรียกฟางให้ได้สติเมื่อเห็นร่างบางที่เอาจานอาหารมา
ล้างในครัวแล้วช่วยเธอทำขนมให้กับพวกในปราสาทก็ตกใจที่เห็นฟางเอาแต่เหม่อ
 
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ ข้าขอโทษนะ พอดีมัวแต่ใจลอยน่ะ”ฟางชะงักแล้วพูดขึ้นก่อนะทำขนมแล้วนำไปอบ
 
 
 
 
 
 
“มีอะไรรึเปล่าฟางทำไมเจ้าถึงดูเหม่อๆชอบกล จริงสิ แล้วนี่เจ้าหายไปไหนมา2-3วันก่อน”ดีดี้ถาม
 
 
 
 
 
“ข้าถูกเจ้านายของพวกเจ้าขังไว้น่ะ พอดีคุกใต้ดินพังเลยต้องไปอยู่ในหอคอย”ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
“โถ ฟาง ข้าสงสารเจ้ายิ่งนัก อดทนไว้นะฟาง”ดีดี้พูดแล้วปลอบฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่จะนั่งคุยกันอีกนานมั้ย พวกขี้ข้า”มดเดินเข้ามาว่าดีดี้และฟางในครัว
 
 
 
 
 
 
 
“ขอโทษจ้ะนายหญิง พวกเราขอโทษ”ดีดี้รีบก้มหน้าขอโทษมดทันที
 
 
 
 
 
 
 
“เหอะ ก็ดีที่สำนึกแต่ทีหลังถ้าอู้อีกข้าจะส่งพวกไปเลี้ยงขนปุย อ้อ ทำของว่างเสร็จแล้วก็ให้นัง
แม่มดนี่เอาขนมมาให้ข้าที่ห้องด้วยล่ะ ถ้าขัดขืนเจ้าเจอดีแน่”มดพูดและสั่งฟางก่อนจะเดินออกไป
 
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้านายหญิงมดรังแกเจ้ารีบวิ่งไปหาเขื่อนกับกรีนเลยนะฟาง”ดีดี้พูดกำชับฟางก่อนจะจัดพวกของ
ว่างและขนมอบที่อบเสร็จแล้วใส่ถาดแล้วให้ฟางนำไปให้มดทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
ก๊อกๆ
 
 
 
 
 
เมื่อถึงห้องมด ฟางก็เคาะประตูแต่เงียบไม่มีเสียงตอบ หญิงสาวจึงถือวิสาสะเปิดเข้าไป
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ แรงอีก”เสียงควรครางมาจากห้องนอนทำให้ฟางชะงัก วางถาดของว่างแล้วเดินไปที่
ห้องนอนที่ปิดประตูไม่สนิท ก็แอบแง้มไป ต้องหน้าแดงจัด เมื่อเห็นป๊อปปี้กำลังมีอะไรกับมด โดย
ชายหนุ่มอุ้มมดขึ้นแล้วพิงติดกับตู้เสื้อผ้าไว้ก่อนจะใช้ขาของหมดเกี่ยวรั้งมดไม่ให้ร่างพร้อมกับ
กระแทกสะโพกเข้าออกอย่างแรง
 
 
 
 
 
 
 
 
ปัง
 
 
 
 
 
ฟางหน้าแดงจัดกับภาพที่เห็นรีบปิดประตูแล้ววิ่งออกมาทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไหนว่าไม่อยากยุ่งกับมดไงแล้วทำไมถึงทำแบบนี้กันนะ”ฟางพูดเมื่อตั้งสติได้ ก่อนจะเดินมา
บริเวณสวนแล้วชะงักเมื่อเห็นหลุมศพหลุมหนึ่งที่ตั้งอยู่ในสวนดอกไม้ที่สวยงามและเงียบสงบ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“โฟร์”ฟางเดินเข้าไปใกล้หลุมศพนั้นแล้วต้องตกใจเมื่อเห็นชื่อด้านหน้าเขียนว่า Four ก็ซึมลงไป
ด้วยความคิดถึงเพื่อนรัก ก่อนจะสะบัดมือแล้วสักพักช่อดอกไม้ก็ปรากฏขึ้นวางหน้าหลุมศพ
 
 
 
 
 
 
 
 
“ขอบใจ สำหรับดอกไม้ให้โฟร์”ป๊อปปี้พูดขึ้นทำให้ฟางหันหลังกลับไปมองแล้วต้องตกใจเมื่อเห็น
ป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ทะ ทำไมท่านถึงมาอยู่ตรงนี้ได้ เมื่อกี้นี้ยัง”ฟางอึ้งไม่อยากจะเชื่อสายตา เพราะเมื่อกี้คนที่แสดง
บทรักอย่างถึงพริกถึงขิงในห้องกับมดนั้นก็คือป๊อปปี้ ทำไมชายหนุ่มถึงลงมาไวล่ะ
 
 
 
 
 
 
 
 “ยังอะไร พูดให้มันดีๆนะ”ป๊อปปี้มองหน้าฟางด้วยความสงสัยแล้วถามต่อ
 
 
 
 
 
 
 
“ก็ท่านกับมดอยู่ด้วยกันในห้องเมื่อกี้นี้นิ”ฟางพูดแล้วเดินหนี ป๊อปปี้รีบคว้าร่างบางมาแนบอก
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวจะไปไหน กล้าหนีข้ารึไงห้ะ”ป๊อปปี้กระซิบข้างหูฟางแล้วยิ่งทำให้ฟางหน้าแดง
 
 
 
 
 
“ข้าเปล่า ข้าก็แค่จะไปทำงานต่อเท่านั้นเองเชิญท่านไปมีความสุขอยู่กับมดต่อเถอะ ข้าไม่กวน
ท่านแล้ว”ฟางพูดแล้วพยายามขยับตัวหนี ป๊อปปี้ชะงัก มด มดมาเกี่ยวอะไรด้วย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“หึๆ ที่แท้เจ้าก็หวงข้างั้นสินะ”ป๊อปปี้พูดจบก็แกล้งฟางด้วยการดึงฟางมากอด
 
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ เปล่า ข้าไม่ได้หวง ข้าไปดีกว่า”ฟางพูดแล้วพยายามแกะตัวออกจากป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่เป็นคำสั่งของข้า นับจากวันพรุ่งนี้ไป เจ้าต้องเอาดอกไม้มาให้โฟร์ทุกวัน และดูแลทำความ
สะอาดหลุมศพของโฟร์ให้สวยงามตลอด เข้าใจมั้ย”ป๊อปปี้เห็นฟางหน้าแดงตัวสั่นก็กลั้นขำไว้ก่อน
จะทำเสียงเข้มสั่งร่างบางแล้วเดินไป
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยววันพรุ่งนี้ข้าจะมาดูแลหลุมศพของเจ้านะโฟร์”ฟางยิ้มเมื่อเห็นป๊อปปี้ไม่ทำอะไรก็รีบหันไปบอ
กกับโฟร์ก่อนจะเดินไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“หนอย อุตส่าห์ทำให้เข้าใจผิดแล้วยังแอบมาหากันนะ”มดแอบดูฟางและป๊อปปี้เมื่อกี้แล้วคิดถึงตัว
เองที่มีอะไรกับแพนเมื่อกี้แต่ใช้ม่านบังให้ฟางมองเห็นเป็นป๊อปปี้แต่กลับไม่ได้ผลทั้งคู่ยังอยู่ด้วย
กัน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เฟย์ มาเดินที่สวนสิ เจะได้ผ่อนคลาย”มดหันไปตามเสียงเมื่อเห็นเขื่อนพาเฟย์ที่ฟื้นจากความตาย
มาเดินเล่นก็สำรวจมองเฟย์ก่อนจะยิ้มออก
 
 
 
 
 
 
 
“อะไรของเจ้านะมด”เขื่อนตกใจเมื่อมดเดินมาดึงเฟย์ไป
 
 
 
 
 
 
 
 
“เจ้าจำที่ข้าบอกว่าถ้าข้าคิดออกว่าต้องการอะไรจากเจ้าข้าจะมาบอกรึเปล่าล่ะ”มดพูด
 
 
 
 
 
 
“เจ้าต้องการอะไร อย่าทำร้ายเฟย์นะ”เขื่อนตกใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
“ข้าไม่ได้ทำร้ายนางข้าก็แค่อยากให้นางทำงานให้ข้า เป็นพวกของข้า”มดพูดแล้วดึงเฟย์เข้าห้อง
ไป เขื่อนมองตามอย่างตกใจแล้วรีบเดินตามไปดูแลอย่างเป็นห่วง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“วันนี้ข้าเอาดอกไม้มาให้เจ้าเยอะเลยนะโฟร์”ฟางเดินเอาดอกไม้มาให้โฟร์ที่หลุมศพในวันใหม่ตาม
ปกติ
 
 
 
 
 
 
 
“นี่นังกระจอก ยืนเซ่ออะไรเนี่ย ไปช่วยข้าเอาของหน่อย ข้าจะมาปรุงยา”มดเดินมาสั่งฟาง ฟางจึง
เลี่ยงไม่ได้ลุกจากตรงนั้นไปช่วยมดที่ห้องใต้ดินที่ใช้เก็บของ
 
 
 
 
 
 
ปัง
 
 
 
 
 
จู่ๆ ประตูก็ปิดลง ฟางหันไปอย่างตกใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ประตูมันไม่ดีน่ะ หาๆของไปก่อนนะ เดี๋ยวข้าไปเรียกแพนมาไขกุญแจก่อน”มดพูดแล้วเดินยิ้มเยาะ
ออกไปแล้วเดินไปหาเฟย์ที่แต่งตัวเหมือนกับฟางหมดทุกอย่าง แล้วจูงมือไปที่หลุมศพของโฟร์
ทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“ป๊อป เกิดเรื่องใหญ่แล้วข้าเห็นนังกระจอกมันเอาค้อนไปทำอะไรที่หลุมศพโฟร์ก็ไม่รู้”มดปรี่วิ่งมา
หาป๊อปปี้ที่ยืนคุยกับกรีนอยู่ ชายหนุ่มรีบวิ่งตามมดไปทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
เพล้ง เพล้ง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“หยุดนะฟาง”กรีนตกเมื่อเห็นผู้หญิงคนหนึ่งที่แต่งตัวเหมือนฟาง และลักษณะเหมือนฟางกำลัง
ทำลายหลุมศพโฟร์อยู่
 
 
 
 
 
 
 
 
“จะหนีไปไหนน่ะ”ป๊อปปี้โกรธมากแล้วตกใจที่เห็นเฟย์วิ่งหนีไป ชายหนุ่มรีบวิ่งตามแต่แปลกที่ฟาง
วิ่งเร็วมากก่อนจะหายไปตรงทางเดินไปห้องใต้ดิน มดรีบตบมือให้กุญแจที่ขังฟางถูกสะเดาะออก
มา
 
 
 
 
 
 
 
 
“เห้อ กว่าจะออกมาได้”ฟางโฟร์เข้ามาเป็นจังหวะเดียวกับที่ป๊อปปี้และกรีนวิ่งมา
 
 
 
 
 
 
“ทำไมเจ้าถึงทำแบบนี้”กรีนเห็นฟางในชุดเดียวกับที่ทำลายหลุมศพโฟร์และไหนจะคราบเปื้อนอีก
ก็พูดแทนป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ข้าทำอะไรหรอ จริงสิ ป๊อปปี้ข้าเอาดอกไม้ไปวางให้โฟร์แล้วนะ เป็นไงสวยมั้ย”ฟางถามด้วยความ
แปลกใจก่อนจะพูดกับป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
ผลัก
 
 
 
 
 
ชายหนุ่มโกรธจัดจับฟางพุ่งกระแทกใส่กำแพงทันที
 
 
 
 
 
“ข้าให้เจ้าไปดูแลหลุมศพโฟร์ทำไมเจ้าทำแบบนี้”ป๊อปปี้ว่า
 
 
 
 
 
 
 
 
“ทำอะไรข้าไม่รู้เรื่อง”ฟางรู้สึกได้วามันเป็นเรื่องไม่ดี ก็ถามก่อนจจะถูกป๊อปปี้กระชากไปที่หลุมศพ
โฟร์ที่ถูกเฟย์ทำลายเสียหายไปแล้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่จริงทำไมถึงเป็นแบบนี้ ข้าไม่ได้ทำนะเจ้าแกล้งข้าอีกแล้วใช่มั้ยมด”ฟางตกใจแล้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
 
มดที่รอจังหวะนั้นแล้วเดินมาตบหน้าฟางที่ถูกป๊อปปี้จับตัวอยู่หัน
 
 
 
 
 
 
 
“ข้าใช้ให้เจ้าไปทำงานให้ข้าแต่เจ้ากลับมาทำแบบนี้เนี่ยนะฟาง นี่ในปราสาทนี้ก็มีเจ้ากับข้าเป็น
หญิงแค่2คน ถ้าไม่ใช่ข้าจะเป็นใครนอกากเจ้า”มดรีบว่า เพราะตอนนี้เธอมั่นว่าเธอไม่ผิดเพราะ
ป๊อปปี้เห็นเฟย์ที่เหมือนกับฟางทุกอย่างเต็มๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
“เจ้าไม่ต้องโทษใครคราวนี้ข้าเห็นกับตา ทั้งข้าและก็กรีนว่าเจ้ามาทำลายหลุมศพของโฟร์จิตใจ
เจ้าทำด้วยอะไร ทำไมถึงตีหน้าซื่อเก่งแบบนี้ ต่อหน้าก็เป็นอย่างลับหลังก็อีกอย่าง หลุมศพเพื่อน
ของแท้ๆกลับทำลายได้ลง เจ้านี่มันพวกหน้าซื่อใจคด เสแสร้ง มารยา”ป๊อปปี้ตะคอกว่าด่าฟางด้วย
ความโมโหที่ฟางทำลายหลุมศพของโฟร์ ทั้งที่เขาไว้ใจเธอแล้วแท้ๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฮึก ข้าบอกแล้วว่าข้าไม่ได้ทำ”ฟางถูกป๊อปปี้ว่าทั้งๆที่เธอไม่ได้ทำอะไรก็ร้องไห้ออกมาแล้วสะบัด
ตัวหนีชายหนุ่มวิ่งหนีไปทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่เจ้าจะไปไหนน่ะ กลับมานะ”ป๊อปปี้โมโหที่ฟางหนีตัวเองก็รีบตะโกน
 
 
 
 
 
 
 
 
“แม่นั่นคงเรียกร้องความสนใจ อย่าไปตามนางเลย เอาแบบนี้เดี๋ยวข้าจะช่วยซ่อมหลุมศพให้โฟร์
เองนะป๊อปปี้”มดรีบรั้งแขนไม่ให้ป๊อปปี้ตามไปแล้วพูดอ้อน กรีนมองมดด้วยสายตาเอือมระอาก่อน
จะเดินหนีไป
 
 
 
 
 
 
 
พระเอกที่ว่าร้ายแล้ว ยังมีนางร้ายคอยยุแยงให้คู่นี้อีก
 
 
งานนี้จะเป็นยังไงน้ออ ป๊อปปี้จะร้าย รึจะดี
 
 
 
แวะมาอัพให้ก่อนนะ เพราะว่าช่วงนี้ไรเตอร์ยั่งมากกว่าจะได้อัพก็ค่ำหมด เพราะใกล้วัน
พรีเซ้นท์งานแล้ว อาจจะหายไปบ้าง ยังไงก็อย่าพึ่งหนีไปไหนน้าาา