ระวังให้ดี เพราะผมคือซาตาน
เขียนโดย Chapond
วันที่ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.45 น.
แก้ไขเมื่อ 31 มกราคม พ.ศ. 2558 16.30 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
28) 28 ทาสหรือนางบำเรอ Poppy&FangPart
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“เหอะ หลับอีกแล้ว”ป๊อปปี้ที่แวะกลับมาจากสำรวจรอบๆปราสาทแล้วกลับเข้ามาในคอหอยที่ขัง
ฟางตอนค่ำพร้อมขนมปัง2-3ก้อนและนมก็พูดเมื่อเห็นฟางนอนคดคู้อยู่มุมห้องสวมแค่เสื้อที่ขาด
วิ่น
“ดีนะที่ที่นี่มีเครื่องอำนวยความสะดวกครบ”ป๊อปปี้เปิดประตูอีกประตูหนึ่งที่เป็นห้องนอนและ
ห้องน้ำ มีเสื้อผ้าและของใช้ครบครัน เพราะที่นี่เป็นที่ที่เขาต้องการหลบมดหรือเรื่องวุ่นวายมาพักที่
นี่คนเดียวเสมอ
“ฮือๆ แม่จ๋า”ป๊อปปี้เดินผ่านหมายจะไปอาบน้ำในห้องแล้วต้องชะงักเมื่อได้ยินเสียงฟางร้องไห้
ชายหนุ่มนั่งยองๆมองร่างบางที่หลับและละเมอร้องไห้หาแม่ก็นึกถึงเขาตอนเด็กๆที่มักถูกพวกทีเจ
หรือคนในหมู่บ้านแกล้ง แล้วร้องไห้ไปหลบอยู่คนเดียวในชายป่าจนโฟร์ แม่ของเขาและแครอล
ต้องไปตามหาให้วุ่น
“นี่จะร้องอะไร หนวกหูน่ารำคาญ ตื่นได้แล้ว”ป๊อปปี้ส่ายหน้าสะบัดความรู้สึกสงสารฟางออกแล้ว
เขย่าร่างบางให้ตื่น
“เอ่อ กะ กี่โมงแล้ว”ฟางตกใจเมื่อเห็นป๊อปปี้ก็รีบถอยหนีแล้วถามเวลา
“เป็นทาสรองรับอารมณ์ให้ข้าไม่จำเป็นรู้เวลารู้วันรู้คืน อ่ะ กินซะ”ป๊อปปี้พูดแล้วยื่นขนมปังให้ฟาง
“ข้าไม่กิน เมื่อทรมานข้าแล้วจะให้ข้ากินทำไม”ฟางเบือนหน้าหนีไม่กิน
“น่ะหาทางออกด้วยความตายง่ายๆงั้นรึ ไม่มีทางล่ะ เจ้ายังไม่มีลูกให้ข้า กิน”ป๊อปปี้ยังคงสั่งฟาง
เสียงแข็งแต่ร่างบางกอดอกไม่ยอมกิน ชายหนุ่มรำคาญจึงล๊อคร่างบางแล้วบีบปากฉีกขนมปังและ
ยัดเข้าปากก่อนจะแกะจุกนก เตรียมกรอกปากฟาง ฟางตกใจทั้งดิ้นทั้งร้องแต่ก็ร้องไห้ไม่มาก
เพราะมีจนมีขนมเต็มปาก
“แค่ๆ ร้ายจะฆ่าข้าให้ตายสินะ”ฟางร้องออกมาเมื่อถูกปล่อยเป็นอิสระ
“ก็เจ้ามันน่ารำคาญนี่ ข้าสั่งให้เกินก็ต้องกิน มันยังไม่ถึงเวลาตายของเจ้า กินซะ กินเสร็จแล้วก็ตาม
เข้ามาในห้องด้วยล่ะ ถ้าตุกติกคิดหนีล่ะก็ เจอดีแน่”ป๊อปปี้สั่งก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้อง
แอ้ด
เมื่อทานขนมปังและนมรองท้องเสร็จแล้วฟางก็เดินเข้ามาในห้องที่เป็นมุมส่วนตัวของป๊อปปี้แล้ว
ต้องชะงัก เมื่อเห็นรูปวาดของชายหนุ่ม ที่วาดรูปโฟร์ใส่ผ้าใบ นี่เขาคงจะรักโฟร์มากสินะ
“เข้ามาแล้วก็เข้ามาในนี้สิ”เสียงของป๊อปปี้พูดขึ้นทำให้ฟางหลุดออกากห้วงความคิดของตัวเอง
แล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ
“อ๊ะ”ฟางต้องร้องเมื่อเจอกับป๊อปปี้ที่ถอดเสื้อผ้าตัวเองแล้วหย่อนตัวลงไปในอ่างอาบน้ำหินอ่อนข
นาดใหญ่
“ร้องทำไม ทำอย่างกับไม่เคยเห็นข้าอย่างงั้นล่ะ ยืนเซ่ออยู่อีก ถอดเสื้อผ้าของเจ้าแล้วลงมา
สิ”ป๊อปปี้สั่ง ทำให้ฟางหน้าแดงจัดครั้นจะปฏิเสธก็เจอกับสายตาคมที่จ้องมองเธอย่างไม่กระพริบ
ฟางจึงค่อยๆถอดเสื้อผ้าของตัวเองต่อหน้าป๊อปปี้ด้วยความอายก่อนจะปกปิดสัดส่อนตัวเองแล้ว
ค่อยๆหย่อนตัวเองลงไปในอ่างอาบน้ำคนละมุมกับป๊อปปี้
“มาถูหลังให้ข้าเดี๋ยวนี้”ป๊อปปี้สั่งทำให้ฟางค่อยๆเลื่อนตัวเองไปอยู่ด้านหลังชายหนุ่ม และไม่กล้าม
องป๊อปปี้
“เร็วๆ”ป๊อปปี้เร่งอีกครั้งทำให้ฟางรีบเอามือขึ้นมาถูที่หลังชายหนุ่มอย่างเบามือฟางหน้าแดงจัดเมื่อ
ลูบไล้ถูสบู่ไปที่แขนและลำตัวของชายหนุ่มที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม
“นวดด้วย”ป๊อปปี้สั่งฟางอีกครั้งฟางจึงจำเป็นต้องขยับไปใกล้ๆแล้วค่อยๆนวดให้ชายหนุ่มโดยนวด
จากขมับเลื่อนลงมาที่ต้นคอและหัวไหล่ ชายหนุ่มหลับตาพริ้มอย่างผ่อนคลาย
“อ๊ะ ท่านจะทำอะไรน่ะ”เมื่อเห็นว่าป๊อปปี้หลับตาลงฟางจึงเลิกนวดและจะลุกขึ้นกลับถูกมือหนา
กระชากเข้าไปกอดแน่น
“จะไปไหน ข้ายังไม่ได้สั่งให้เจ้าไป กล้าดียังไงที่ลุก”ป๊อปปี้พูดแล้วมองที่ใบหน้าของฟางที่ตอนนี้
หน้าแดงซ่าน ตัวสั่นงันงกในอ้อมกอดเขาแล้วใช้สายตาโลมเลียมองไปทั่วเรือนร่างของฟาง ทำให้
ฟางรู้สึกหนาวๆร้อนๆทั่วตัว
“อ๊ะ ยะ อย่า”ฟางร้องเมื่อถูกชายหนุ่มซุกไซร้ตามลำคอ ร่างบางรีบขัดขืน
“อย่าขัดขืนข้าหน่อยเลย เจ้าเป็นใครข้าเป็นใคร ลืมไปแล้วรึ”ป๊อปปี้ว่าก่อนจะจูบไล้ลงมาที่เนินอก
และซ้ำร่องรอยที่เขาเคยตีตราไว้ทั่วตัวฟาง ก่อนจะดูดเม้มที่อกสวยของฟาง
“อื้มม”ฟางหลับตาพริ้มเผลอกอดตอบชายหนุ่มแล้วชยุ้มผมสีเข้มด้วยความเสียว
“อ๊ะ”ฟางต้องร้องเมื่อจู่ๆชายหนุ่มก็อุ้มร่างบางขึ้นมานั่งทับลำตัวของเขา
“อ๊ะ ทีหลังเราต้องมาทำในนี้บ่อยๆแล้วล่ะ เข้าง่ายชะมัด”ป๊อปปี้สอดใส่แกนกลางเข้าไปในลำตัว
ของฟางแล้วพูดนั่นทำให้ฟางที่กระตุกเผลอเด้งสะโพกรับหน้าแดงจัดไม่มองหน้าชายหนุ่ม
“เป็นทาส ก็ต้องบำเรอเจ้านายสิ ทำมันเดี๋ยวนี้”ป๊อปปี้กระซิบข้างหูฟางทำให้ฟางรู้สึกร้อนไปทั่ว
หน้า นี่เธอกำลังทำอะไร เขากำลังข่มขู่แท้ๆ แต่ทำไมเธอถึงขัดขืนเขาไม่ด้เลย
“อ๊ะ อ๊ะ”ฟางร้องออกมาเมื่อถูกป๊อปปี้ขยับสะโพกแทนเธอที่ยืนนิ่ง
“ให้เจ้านายทำแทนแบบนี้มันต้องถูกลงโทษ”ป๊อปปี้พูดแล้วเริ่มขยับสะโพกเข้าออกเร็วขึ้นจนฟางที่
รู้สึกเสียวกับสัมผัสที่เกิดขึ้นแล้วเริ่มเด้งสะโพกตอบรับชายหนุ่มโดยที่ตัวเองเกาะไหล่ชายหนุ่มแน่น
ไม่ปล่อย
“อ๊ะ อื้ออ”ฟางร้องสักพักก่อนที่อารมณ์ความพลุ่พล่านของป๊อปปี้จะทนต่อไปอีกไม่ไหว รีบดึงร่าง
บางมาจูบอย่างร้อนแรงและจัดการสอนเกมส์รักครั้งนี้ให้แก่แม่มดสาว
งานนี้ฟางของเราตัวช้ำแน่ๆเพราะพระเอกของเราทั้งเถื่อน โหดและหื่น
มาดูกันว่าจะร้ายกับฟางไปถึงไหน รึว่าร้ายตลอดไป ต้องติดตาม
ถ้าชอบคู่นี้ก็เม้นกับโหวตเยอะๆน้าาา
เพราะพรุ่งนี้จะต้องไปทำธุระ เลยเอามาลงก่อนนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ