ไฟในดวงใจ

9.6

เขียนโดย กลางสายฝน

วันที่ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 01.30 น.

  47 ตอน
  1113 วิจารณ์
  72.72K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2558 00.40 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

35)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

                    เรือของเป้ แล่นออกสู่กลางทะเล โดยมีเรือของอธิคมตามมาติดๆ เสียงปืนจากเรือของอธิคมดังขึ้นมาย่างไม่ขาดสาย โดยพวกของเขาหันกระบอกปืนมาที่เรือของเป้ 

 

 

 

 

                    " มาหลบหลังชั้ลสิ " โทโมะดึงแก้วให้มาหลบหลังตัวเอง แก้วขัดขืน โทโมะออกแรงดึงแก้วจนแก้วถลำมาชนกับแผ่นหลังกว้างของเขา  

 

 

 

                    ป๊อปนั่งจ้องการกระทำของโทโมะอย่างไม่พอใจ เขาจะออกไม่ขว้าง แต่กลับโดยเขื่อนขว้างตัวเขาเองไว้ซะก่อน 

 

 

 

 

 

                    " กูไม่ชอบ " แล้วสรรพนามของป๊อป ก็พอจะทำให้เขื่อนรู้ทันที ว่าป๊อปไม่พอใจมากขนาดไหน

 

 

 

 

 

                    " ไอป๊อป ! " เขื่อนดุ 

 

 

 

 

 

 

                    ปัง ปัง ปัง !!! เสียงปืนดังอย่างไม่ขาดสาย 

 

 

 

 

 

 

                    " ให้มันเร็วกว่านี้หน่อยไม่ได้หรือไงวะ " เคแทบจะขาดใจตายอยู่ตรงนั้น เขาคงจะทนไม่ได้ หากจะพรากแก้วไปจากเขา 

 

 

 

 

 

                    " เร่งให้เร็วกว่านี้หน่อย " อธิคมเองก็รู้สึกไม่ต่างกัน 

 

 

 

 

 

 

 

                    เรือของแก้ว ที่อยูๆ ก็ช้าลงเรื่อยๆ ทั้งๆที่เป้เงก็เร่งเครื่องจนสุดแรงแล้ว ทั้งหมดหันมามอกันไปมา อย่างสงสัยก่อนจะกรู่เข้าไปหาเป้ที่นั่งขับเรืออยู่

 

 

 

 

 

 

                    " เรือเป็นอะไร " เขื่อนเอ้ยปากถามเป้ ดูจากสีหน้าของเขื่อนดูจะไม่ค่อยสู้ดีสักเท่าไหร่ 

 

 

 

 

 

                    " นายครับ  น้ำมันหมด " เป้หน้าซีดเผือด เงยมองหน้าเจ้านายอย่างรู้สึกผิด  ป๊อป เขื่อน แก้ว โทโมะ หน้าซีดไปตามๆกัน 

 

 

 

 

 

 

 

                    " เทียบเรือเลย !! " แล้วเรือของอธิคมก็เข้ามาใกล้เรือของแก้ว ก่อนที่คนขับจะขับเรือมาเทียบเคียงกับเรือของแก้ว 

 

 

 

 

 

                    " ป๊อป พี่เขื่อน อย่าทิ้งแก้วนะ " แก้วน้ำตาไหลพรากด้วยความกลัว โทโมะมองหน้าแก้วด้วยความเป็นห่วง 

 

 

 

 

 

                    " แก้ว ! กลับมาหาป๋า " อธิคมกระโดดขึ้นมาบนเรือ แล้วออกเสียงเรียกแก้ว แก้วรีบหลบหลังป๊อป 

 

 

 

 

 

                    " แก้วกลับมาเถออะ " เคพูดอย่างอ้อนวอน 

 

 

 

 

 

                    " กูไม่ให้แก้วไปไหนทั้งนั้น " อยู่ๆ โทโมะก็โพลงพูดขึ้นมา จนป๊อปและเขื่อนตกใจ อีคนที่ยืนหลบอยู่หลังป๊อป แทบช็อค ไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง 

 

 

 

 

 

                    " ผู้หญิคนนี้ เป็น ของ กู " แล้วโทโมะก็ดึงมือแก้วออกมา ก่อนจะโอบบ่าของเธอไว้แน่น ประกาศความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของในตัวเธออย่างชัดเจน 

 

 

 

 

 

 

                    " ไอโทโมะ !! " อธิคมโกรธจนเลือดขึ้นหน้า 

 

 

 

 

 

                     " แก้วเป็นของกู "เคโกรธจนแทบจะฆ่าโทโมะ เขาดึงปืนขึ้นมาแล้วเล่งไปที่ขมับของโทโมะ 

 

 

 

 

 

                    " พอได้แล้วนะพี่เค แก้วอยู่กับป๋ากับพี่เคไม่ได้หรอก แก้วทำใจไม่ได้ " แก้วพูดทั้งน้ำตา 

 

 

 

 

 

                    "แล้วแก้วทนอยู่กับคนที่หลอกแก้วได้หรอ " เคเองก็เจ็บปวดหัวใจไม่แพ้กัน 

 

 

 

 

 

 

                    " แก้ว ... " แก้วน้ำท่วมปากพูดอะไรไม่ออก

 

 

 

 

 

                    " แก้วรู้หรือเปล่า ว่าทำไมมันถึงได้บอกแก้ว ว่าพวกเราเป็นคนฆ่าพ่อกับแม่ของแก้ว " เคพูด โทโมะหน้าซีดไป  แก้วจ้องมองเคด้วยความสงสัย ป๊อปเขื่อนเองก็เช่นกัน 

 

 

 

 

 

 

                    " มันไม่ได้หวังดีเลยแก้ว ันสะใจด้วยซ้ำที่รู้ว่าคนที่แก้วรักคนที่แก้วไว้ใจเป็นคนฆ่าพ่อแม่ของแก้ว  มันแค่ต้องการให้แก้วไม่มีพวก ไม่มีพี่กับป๋าเป็นที่พึ่งมันจะได้ทำอะไรกับแก้วง่ายๆไง " เคพูด แก้วหน้าซีด แทบทรุด เธอค่อยๆหันไปมองหน้าโทโมะทั้งน้ำตา  โทโมะยืนหน้าซีด มองหน้าแก้วอย่างรู้สึกผิด 

 

 

 

 

 

 

                    " แล้วมึงรู้มั้ยไอป๊อป ว่าทำไมมันถึงไปบอกมึงว่ากูจับตัวฟางไป " เคหันหน้าไปถามป๊อป 

 

 

 

 

 

 

                    " ทำไม " ป๊อปเองก็ช็อคไปไม่ต่างจากแก้ว นี่เขายังต้องเจ็บไปมากกว่านี่อีกหรอ 

 

 

 

 

 


                    " เพราะมันต้องการใช้มึงเป็นเครื่องมือในการช่วยฟางไง ฟางรอดมาได้ ฟางปลอดภัยโดยที่มันไม่ต้องเจ็บตัวอะไรเลย " เคพูด 

 

 

 

 

 

 

                    " แต่นายก็กลัวว่าป๊อปจะพลาด นายเลยมาหาชั้ล ให้ชั้ลไปช่วยฟาง โดยที่ชั้ลจะเป็นจะตายยังไงก็เรื่องของชั้ล แบบนี้สินะ " แก้วหมดใจ หัวใจเธอมันถูกทำร้ายจนมันชา  เธอทั้งรู้สึกโกรธ ทั้งแค้น ทั้งผิดหวัง ทั้งรู้สึกผิดกับตัวเองและพี่ชายของตัวเองมาก 

 

 

 

 

 

                    " แก้ว คือ ชั้ล " โทโมะจะแก้ตัว 

 

 

 

 

 

                    เพลี๊ยะ ! แก้วฟาดหน้าโทโมะเต็มแรง

 

 

 

 

 

 

                    " ทำไมถึงได้ใจร้ายใจดำขนาดนี้  ฮึก ฮึก "  ทำไมหัวใจมันเจ็บขนาดนี้

 

 

 

 

 

                    '  ชั้ลรักนายไปได้ยังไง โทโมะ ' เธอได้แค่คิดในใจ แล้วมันออกมาผ่านรอยนำตา 

 

 

 

 

 

 

 

                    " มึงคงไม่รู้ว่ามันทำอะไรกับแก้วไว้บ้าง " เคพูดต่อ 

 

 

 

 

 

                    " พี่เคพอได้แล้ว !!" แก้วไม่อยากฟัง และไม่อยากให้เคพูด เพราะถ้าป๊อปรู้ ทั้งป๊อป ทั้งพี่เขื่อน ต้องฆ่าโทโมะแน่ๆ 

 

 

 

 

 

 

                    " แต่กูอยากรู้ " เขื่อนทนฟังมานาน จนทนไม่ไหว 

 

 

 

 

 

                    " มันหลอกแก้ว จนแก้ว... " เคจะพูดต่อ แต่แก้วแทรกขึ้นมาก่อน 

 

 

 

 

 

                    " แก้วบอกให้พอไง ฮืออ ฮืออ ฮืออ " แก้วกรู่เข้าไปหาเค แก้วพลักอกเคสุดแรง 

 

 

 

 

 

 

                    " มึงไดน้องสาวกูแล้วใช่มั้ย " ป๊อปพอจะรู้ใจความหมายของเค ป๊อปเดินเข้าไปดึงคอเสื้อของโทโมะ ก่อนจะพูดให้ได้ยินกันแค่สองคน  โทโมะเบือนหน้หนี ยอมรับความผิด 

 

 

 

 

 

 

                    " มึงตายซะเถอะ  " ป๊อปดึงปืนขึ้นมาจะยิงโทโมะ แต่แก้วมานอนขวางโทโมะไว้ 

 

 

 

 

 

 

                    " ให้มันจบแค่นี้เถอะนะป๊อป ให้มันจบกันแค่นี้เถอะ " ถึงเธอจะแค้นจะโกรธเขามาก แต่ใจเธอก็ยังรักยังห่วงเขาอยู่ดี  เธออ้อนวอนป๊อปทั้งน้ำตา

 

 

 

 

 

 

                    " แก้ว ออกมา ! " เขื่อนจ้องหน้าแก้วอย่างเอาเรื่อง แต่แก้วซ้ายหน้าไปมา ไม่ยอมออก 

 

 

 

 

 

 

                    " ชั้ลทั้งเกลียด ทั้งโกรธ ทั้งแค้นนายเหลือเกินโทโมะ ฮึก ฮึก  แต่ชั้ลก็รักนายอยู่ดี  ฮือออ ฮือออ ฮือออ " เธอหันไปพูดกับโทโมะทั้งน้ำตา  ทำเอาชายหนุ่มนิ่งไปครู่ใหญ่ ก่อนจะน้ำตาไหลออกมา 

 

 

 

 

 

 

                    " แก้ว ชั้ลขอโทษ "  โทโมะน้ำตาไหล 

 

 

 

 

 

                    '  ชั้ลเองก็รักเธอไม่น้อยไปกว่าใจของเธอเลย ' เขาเองก็อยากพูดมันออกไป แต่ทำไมปากมันไม่ทำตามที่ใจมันสั่งมา 

 

 

 

 

 

 

                    " มันทำกับแก้วขนาดนี้ ทำไมต้องไปปกป้องมันด้วย ออกมา !! " อธิคมไปดึงแก้วออกมา แล้วเหวี่ยงเธอไปทางด้านหลัง ก่อนที่ตัวเองจะหยิบปืนออกมา แล้วเล็งไปที่โทโมะ 

 

 

 

 

 

 

 

                    "  อย่า  อย่า  !! ฮือออ ฮืออ ฮือออ อย่าทำเค้าาาาาา  " แก้วรีบลุกขึ้นแล้วไปพลักอธิคม แต่ด้วยความสูงใหญ่ของอธิคมมนทำให้เขาไม่สะทกสะท้านอะไร  

 

 

 

 

 

 

                    " อย่าดื้อ !!! " อธิคมตะหวาดใส่แก้ว 

 

 

 

 

 

                    เพลี๊ยะ !!!!   แล้วเขาก็ตบหน้าเธออย่งสุดแรง

 

 

 

 

 

                     ตูมมมมมม!!! จนแก้วคว่ำตกลงกลางทะเล 

 

 

 

 

 

 

 

                    " แก้วววววววววววววววววว  !!!!!! " ทุกคนอุทานเป็นเสียงเดียวกัน ก่อนจะวิ่งไปยังจุดที่แก้วตกลงไป  แต่มันก็มีแต่ความว่างเปล่่า น้ำทะเลจุดนั้นแน่นิ่ง และไม่มีร่างของแก้วพลุดขึ้นมาอีกเลย 

 

 

 

 

 

 

                    " ลงไปช่วยแก้ว  ลงไปช่วยแก้ว " อธิคมทั้งรู้สึกผิดทั้เป็นห่วงแก้ว เขาออกเสียงเรียกลูกน้องของตัวเองให้กระโดดลงไปช่วย แต่ก็ไม่มีใครกล้าพอที่จะกระโดดลงไป เพราะน้ำมันลึก และมันก็เป็นเวลากลางคืน ลงไปก็เท่ากับเอาชีวิตไปทิ้ง 

 

 

 

 

 

 

                    " ไอเค ลงไปช่วยน้อง ลงไปช่วยน้อง " เคเองก็รักแก้วไม่น้อยไปกว่าอธิคม แต่ก็รักชีวิตของตัวเองมากกว่า 

 

 

 

 

 

 

                    " ไหนมึงบอกว่ารักแก้วมากไง  ทำไม ? ตอนนี้ไม่รักแก้วมันแล้วหรอ ไม่ลงไปช่วยมันหละ "  ป๊อปเย้ย 

 

 

 

 

 

 

                    " ... " เค  อธิคมไม่ตอบอะไร 

 

 

 

 

 

 

                    ตูมมมมมมม !!! แล้วก็มีเสียงดังขึ้นมา คล้ายๆกับคนกระโดดลงไปในน้ำ

 

 

 

 

 

 

 

 

                    " เห้ย !! " ป๊อปกหันไปมองเขื่อน ก่อนจะมองลงไปในน้ำ 

 

 

 

 

 

                    " ไอโทโมะ !! "เขื่อนอุทานด้วยความตกใจ 

 

 

 

 

                    " กล้ามาก " ป๊อปพูดนิ่งๆ  แล้วหันไปมองอธิคมและเคด้วยแววตาหยาม 

 

 

 

 

                    

 

                    * รักไม่รัก ให้ดูที่การกระทำ ไม่ใช่คำพูด 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา