ไฟในดวงใจ
เขียนโดย กลางสายฝน
วันที่ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 01.30 น.
แก้ไขเมื่อ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2558 00.40 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
35)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
เรือของเป้ แล่นออกสู่กลางทะเล โดยมีเรือของอธิคมตามมาติดๆ เสียงปืนจากเรือของอธิคมดังขึ้นมาย่างไม่ขาดสาย โดยพวกของเขาหันกระบอกปืนมาที่เรือของเป้
" มาหลบหลังชั้ลสิ " โทโมะดึงแก้วให้มาหลบหลังตัวเอง แก้วขัดขืน โทโมะออกแรงดึงแก้วจนแก้วถลำมาชนกับแผ่นหลังกว้างของเขา
ป๊อปนั่งจ้องการกระทำของโทโมะอย่างไม่พอใจ เขาจะออกไม่ขว้าง แต่กลับโดยเขื่อนขว้างตัวเขาเองไว้ซะก่อน
" กูไม่ชอบ " แล้วสรรพนามของป๊อป ก็พอจะทำให้เขื่อนรู้ทันที ว่าป๊อปไม่พอใจมากขนาดไหน
" ไอป๊อป ! " เขื่อนดุ
ปัง ปัง ปัง !!! เสียงปืนดังอย่างไม่ขาดสาย
" ให้มันเร็วกว่านี้หน่อยไม่ได้หรือไงวะ " เคแทบจะขาดใจตายอยู่ตรงนั้น เขาคงจะทนไม่ได้ หากจะพรากแก้วไปจากเขา
" เร่งให้เร็วกว่านี้หน่อย " อธิคมเองก็รู้สึกไม่ต่างกัน
เรือของแก้ว ที่อยูๆ ก็ช้าลงเรื่อยๆ ทั้งๆที่เป้เงก็เร่งเครื่องจนสุดแรงแล้ว ทั้งหมดหันมามอกันไปมา อย่างสงสัยก่อนจะกรู่เข้าไปหาเป้ที่นั่งขับเรืออยู่
" เรือเป็นอะไร " เขื่อนเอ้ยปากถามเป้ ดูจากสีหน้าของเขื่อนดูจะไม่ค่อยสู้ดีสักเท่าไหร่
" นายครับ น้ำมันหมด " เป้หน้าซีดเผือด เงยมองหน้าเจ้านายอย่างรู้สึกผิด ป๊อป เขื่อน แก้ว โทโมะ หน้าซีดไปตามๆกัน
" เทียบเรือเลย !! " แล้วเรือของอธิคมก็เข้ามาใกล้เรือของแก้ว ก่อนที่คนขับจะขับเรือมาเทียบเคียงกับเรือของแก้ว
" ป๊อป พี่เขื่อน อย่าทิ้งแก้วนะ " แก้วน้ำตาไหลพรากด้วยความกลัว โทโมะมองหน้าแก้วด้วยความเป็นห่วง
" แก้ว ! กลับมาหาป๋า " อธิคมกระโดดขึ้นมาบนเรือ แล้วออกเสียงเรียกแก้ว แก้วรีบหลบหลังป๊อป
" แก้วกลับมาเถออะ " เคพูดอย่างอ้อนวอน
" กูไม่ให้แก้วไปไหนทั้งนั้น " อยู่ๆ โทโมะก็โพลงพูดขึ้นมา จนป๊อปและเขื่อนตกใจ อีคนที่ยืนหลบอยู่หลังป๊อป แทบช็อค ไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง
" ผู้หญิคนนี้ เป็น ของ กู " แล้วโทโมะก็ดึงมือแก้วออกมา ก่อนจะโอบบ่าของเธอไว้แน่น ประกาศความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของในตัวเธออย่างชัดเจน
" ไอโทโมะ !! " อธิคมโกรธจนเลือดขึ้นหน้า
" แก้วเป็นของกู "เคโกรธจนแทบจะฆ่าโทโมะ เขาดึงปืนขึ้นมาแล้วเล่งไปที่ขมับของโทโมะ
" พอได้แล้วนะพี่เค แก้วอยู่กับป๋ากับพี่เคไม่ได้หรอก แก้วทำใจไม่ได้ " แก้วพูดทั้งน้ำตา
"แล้วแก้วทนอยู่กับคนที่หลอกแก้วได้หรอ " เคเองก็เจ็บปวดหัวใจไม่แพ้กัน
" แก้ว ... " แก้วน้ำท่วมปากพูดอะไรไม่ออก
" แก้วรู้หรือเปล่า ว่าทำไมมันถึงได้บอกแก้ว ว่าพวกเราเป็นคนฆ่าพ่อกับแม่ของแก้ว " เคพูด โทโมะหน้าซีดไป แก้วจ้องมองเคด้วยความสงสัย ป๊อปเขื่อนเองก็เช่นกัน
" มันไม่ได้หวังดีเลยแก้ว ันสะใจด้วยซ้ำที่รู้ว่าคนที่แก้วรักคนที่แก้วไว้ใจเป็นคนฆ่าพ่อแม่ของแก้ว มันแค่ต้องการให้แก้วไม่มีพวก ไม่มีพี่กับป๋าเป็นที่พึ่งมันจะได้ทำอะไรกับแก้วง่ายๆไง " เคพูด แก้วหน้าซีด แทบทรุด เธอค่อยๆหันไปมองหน้าโทโมะทั้งน้ำตา โทโมะยืนหน้าซีด มองหน้าแก้วอย่างรู้สึกผิด
" แล้วมึงรู้มั้ยไอป๊อป ว่าทำไมมันถึงไปบอกมึงว่ากูจับตัวฟางไป " เคหันหน้าไปถามป๊อป
" ทำไม " ป๊อปเองก็ช็อคไปไม่ต่างจากแก้ว นี่เขายังต้องเจ็บไปมากกว่านี่อีกหรอ
" เพราะมันต้องการใช้มึงเป็นเครื่องมือในการช่วยฟางไง ฟางรอดมาได้ ฟางปลอดภัยโดยที่มันไม่ต้องเจ็บตัวอะไรเลย " เคพูด
" แต่นายก็กลัวว่าป๊อปจะพลาด นายเลยมาหาชั้ล ให้ชั้ลไปช่วยฟาง โดยที่ชั้ลจะเป็นจะตายยังไงก็เรื่องของชั้ล แบบนี้สินะ " แก้วหมดใจ หัวใจเธอมันถูกทำร้ายจนมันชา เธอทั้งรู้สึกโกรธ ทั้งแค้น ทั้งผิดหวัง ทั้งรู้สึกผิดกับตัวเองและพี่ชายของตัวเองมาก
" แก้ว คือ ชั้ล " โทโมะจะแก้ตัว
เพลี๊ยะ ! แก้วฟาดหน้าโทโมะเต็มแรง
" ทำไมถึงได้ใจร้ายใจดำขนาดนี้ ฮึก ฮึก " ทำไมหัวใจมันเจ็บขนาดนี้
' ชั้ลรักนายไปได้ยังไง โทโมะ ' เธอได้แค่คิดในใจ แล้วมันออกมาผ่านรอยนำตา
" มึงคงไม่รู้ว่ามันทำอะไรกับแก้วไว้บ้าง " เคพูดต่อ
" พี่เคพอได้แล้ว !!" แก้วไม่อยากฟัง และไม่อยากให้เคพูด เพราะถ้าป๊อปรู้ ทั้งป๊อป ทั้งพี่เขื่อน ต้องฆ่าโทโมะแน่ๆ
" แต่กูอยากรู้ " เขื่อนทนฟังมานาน จนทนไม่ไหว
" มันหลอกแก้ว จนแก้ว... " เคจะพูดต่อ แต่แก้วแทรกขึ้นมาก่อน
" แก้วบอกให้พอไง ฮืออ ฮืออ ฮืออ " แก้วกรู่เข้าไปหาเค แก้วพลักอกเคสุดแรง
" มึงไดน้องสาวกูแล้วใช่มั้ย " ป๊อปพอจะรู้ใจความหมายของเค ป๊อปเดินเข้าไปดึงคอเสื้อของโทโมะ ก่อนจะพูดให้ได้ยินกันแค่สองคน โทโมะเบือนหน้หนี ยอมรับความผิด
" มึงตายซะเถอะ " ป๊อปดึงปืนขึ้นมาจะยิงโทโมะ แต่แก้วมานอนขวางโทโมะไว้
" ให้มันจบแค่นี้เถอะนะป๊อป ให้มันจบกันแค่นี้เถอะ " ถึงเธอจะแค้นจะโกรธเขามาก แต่ใจเธอก็ยังรักยังห่วงเขาอยู่ดี เธออ้อนวอนป๊อปทั้งน้ำตา
" แก้ว ออกมา ! " เขื่อนจ้องหน้าแก้วอย่างเอาเรื่อง แต่แก้วซ้ายหน้าไปมา ไม่ยอมออก
" ชั้ลทั้งเกลียด ทั้งโกรธ ทั้งแค้นนายเหลือเกินโทโมะ ฮึก ฮึก แต่ชั้ลก็รักนายอยู่ดี ฮือออ ฮือออ ฮือออ " เธอหันไปพูดกับโทโมะทั้งน้ำตา ทำเอาชายหนุ่มนิ่งไปครู่ใหญ่ ก่อนจะน้ำตาไหลออกมา
" แก้ว ชั้ลขอโทษ " โทโมะน้ำตาไหล
' ชั้ลเองก็รักเธอไม่น้อยไปกว่าใจของเธอเลย ' เขาเองก็อยากพูดมันออกไป แต่ทำไมปากมันไม่ทำตามที่ใจมันสั่งมา
" มันทำกับแก้วขนาดนี้ ทำไมต้องไปปกป้องมันด้วย ออกมา !! " อธิคมไปดึงแก้วออกมา แล้วเหวี่ยงเธอไปทางด้านหลัง ก่อนที่ตัวเองจะหยิบปืนออกมา แล้วเล็งไปที่โทโมะ
" อย่า อย่า !! ฮือออ ฮืออ ฮือออ อย่าทำเค้าาาาาา " แก้วรีบลุกขึ้นแล้วไปพลักอธิคม แต่ด้วยความสูงใหญ่ของอธิคมมนทำให้เขาไม่สะทกสะท้านอะไร
" อย่าดื้อ !!! " อธิคมตะหวาดใส่แก้ว
เพลี๊ยะ !!!! แล้วเขาก็ตบหน้าเธออย่งสุดแรง
ตูมมมมมม!!! จนแก้วคว่ำตกลงกลางทะเล
" แก้วววววววววววววววววว !!!!!! " ทุกคนอุทานเป็นเสียงเดียวกัน ก่อนจะวิ่งไปยังจุดที่แก้วตกลงไป แต่มันก็มีแต่ความว่างเปล่่า น้ำทะเลจุดนั้นแน่นิ่ง และไม่มีร่างของแก้วพลุดขึ้นมาอีกเลย
" ลงไปช่วยแก้ว ลงไปช่วยแก้ว " อธิคมทั้งรู้สึกผิดทั้เป็นห่วงแก้ว เขาออกเสียงเรียกลูกน้องของตัวเองให้กระโดดลงไปช่วย แต่ก็ไม่มีใครกล้าพอที่จะกระโดดลงไป เพราะน้ำมันลึก และมันก็เป็นเวลากลางคืน ลงไปก็เท่ากับเอาชีวิตไปทิ้ง
" ไอเค ลงไปช่วยน้อง ลงไปช่วยน้อง " เคเองก็รักแก้วไม่น้อยไปกว่าอธิคม แต่ก็รักชีวิตของตัวเองมากกว่า
" ไหนมึงบอกว่ารักแก้วมากไง ทำไม ? ตอนนี้ไม่รักแก้วมันแล้วหรอ ไม่ลงไปช่วยมันหละ " ป๊อปเย้ย
" ... " เค อธิคมไม่ตอบอะไร
ตูมมมมมมม !!! แล้วก็มีเสียงดังขึ้นมา คล้ายๆกับคนกระโดดลงไปในน้ำ
" เห้ย !! " ป๊อปกหันไปมองเขื่อน ก่อนจะมองลงไปในน้ำ
" ไอโทโมะ !! "เขื่อนอุทานด้วยความตกใจ
" กล้ามาก " ป๊อปพูดนิ่งๆ แล้วหันไปมองอธิคมและเคด้วยแววตาหยาม
* รักไม่รัก ให้ดูที่การกระทำ ไม่ใช่คำพูด
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ