บ่วงรักรอยอดีต

9.1

เขียนโดย Chapond

วันที่ 7 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 13.11 น.

  45 ตอน
  448 วิจารณ์
  116.86K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2557 12.18 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

36) 36 เข็มแข็ง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 “ป๊อปปี้”ฟางสะดุ้งตื่นมากลางดึกในห้องนอนที่เรือนริมน้ำ แล้วมองไปรอบๆพบว่า ข้างกายของ

เธอไม่มีป๊อปปี้สามีที่รักของเธออีกแล้ว ยิ่งคิดถึงภาพที่ป๊อปปี้ขอหย่าเธอมันยิ่งทำให้เธอร้องไห้

ออกมาอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทำไมป๊อปถึงเป็นแบบนี้”ฟางร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่ตรงนั้นสักพัก ก่อนจะตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่า

ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันเพราะวิญญาณของเขริกา ฟางหยิบกุญแจรถแล้วขับไปที่บ้านของมีนอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ใหญ่ดูสิคะ สวนดอกกุหลาบของเขม เขมจะพาใหญ่มาเดินเล่นตรงนี้ทุกวันเลยนะคะ”เขริกาที่อยู่

ในร่างของมีนพูดเมื่อพาป๊อปปี้มาเดินเล่นในสวนตอนกลางคืน

 

 

 

 

 

“สวยเหมือนกับเขมเลย เขมของใหญ่ทั้งสวยทั้งหอมไปทั้งตัวแบบนี้ใหญ่จะไปรักใครได้นอกจาก

เขมล่ะ”ป๊อปปี้พูดแล้วจูบลงที่ไหล่มนของมีนด้วยความหลงใหล

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นอยู่กับเขมตลอดไปนะคะ อย่าไปหานังแพศยานันท์นั่นอีกไม่งั้นเขมคงจะเสียใจจนตาย”เขริกา

พูดเศร้าๆ

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่มีวันนั้นจ้ะ ใหญ่จะไม่ไปไหน ใหญ่จะอยู่กับเขมแบบนี้ตลอดไป ใหญ่รักเขมนะ”ป๊อปปี้พูดอย่าง

เลื่อนลอยก่อนจะพลิกร่างบางของมีนมาแล้วช้อนใบหน้ามีนมาจูบอย่างอ่อนโยน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แต่ป๊อปต้องกลับไปกับฟางตอนนี้นะ”ฟางพูดเมื่อแอบปีนเข้ามาในบ้านมีนแล้วเห็นช็อตเด็ดที่มีน

และป๊อปปี้จูบกันก็พูด

 

 

 

 

 

 

 

“ต๊าย นังหน้าด้าน นี่กล้ามากนะที่บุกรุกเข้ามาในบ้านคนอื่นแบบนี้เนี่ย”มีนว่า

 

 

 

 

 

“แต่ก็ด้านน้อยไปกว่าเธอที่แย่งสามีของคนอื่นไปแบบนี้”ฟางทำเป็นเข้มแข็งแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ใครแย่งมากันแน่ ป๊อปควรจะเป็นของชั้นตั้งแต่แรกแล้ว มีแค่อีกหน้าด้านแถวนี้มาแย่งไปตั้งแต่

แรก ตอนนี้มันถึงเวลาแล้วที่ชั้นจะมาทวงคืน”มีนพูดเยาะใส่ฟาง ฟางเพ่งมองไปที่มีนเหมือนเห็นเข

ริกาซ้อนอยู่ก็สะบัดภาพนั้นไป

 

 

 

 

 

 

 

“มาทำไม กลับไปในที่ของฟางซะ”ป๊อปปี้มองฟางแล้วไล่ฟางทันที

 

 

 

 

 

“ไม่ ฟางไม่ยอมให้ป๊อปไปไหนทั้งนั้น เรารักกันไม่ใช่หรอป๊อป ฟางไม่มีวันยอมให้ใครมาเอาป๊อป

ไป ไม่ว่าจะเป็นคนรึผี”ฟางพูดจบแล้วมองไปที่มีนอย่างไม่ยอม

 

 

 

 

 

 

 

 

ครืน เสียงฟ้าร้องเป็นสัญญาณของเมฆฝนกำลังจะมาแต่ไม่ทำให้ฟางกลัวเลย

 

 

 

 

 

 

 

“หรอ ก็ดี นึกว่าจะอ่อนแอเป็นนางเอกที่สำออยนอนจมกองน้ำตารอวันที่ผัวกลับไปหาซะอีก หึๆ

แล้วเราจะได้เห็นดีกัน”มีนเดินเข้าไปใกล้ฟางแล้วว่า ก่อนที่ฟางจะตกใจเมื่อเธอเห็นเขริกาซ้อนอยู่

ในร่างมีน

 

 

 

 

 

 

 

“ทำไมถึงไม่ไปผุดไปเกิดอีก เรื่องมันก็ผ่านมานานแล้ว”ฟางฝืนไม่กลัวกลั้นใจถามเขริกา

 

 

 

 

 

 

 

“อ๋อ นี่น่ะหรอที่เค้าว่าคนท้องมักจะมีสัมผัสพิเศษ แสดงว่าแกเห็นชั้น ก็ดี แกจะได้รู้สักทีว่าใหญ่

เค้าเป็นของใคร ใหญ่เค้ารักใคร นังหน้าด้าน”เขริกาพูดจบก็ใช้ร่างมีนผลักฟางจนล้ม ฟางไม่ยอม

แพ้อีกต่อไป เธอลุกขึ้นแล้วผลักมันกลับจนหัวกระแทกกระถางต้นไม้จนเลือดออก แต่ฟางไม่หยุด

กลับขึ้นคร่อมแล้วตบหน้ามีนไม่หยุด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ออกไปจากป๊อปปี้เดี๋ยวนี้นะนังผีบ้า เอาป๊อปของชั้นคืนมา”ฟางตบหน้ามีนไม่ยั้ง

 

 

 

 

 

 

“กรี๊ดดดด ป๊อปขาช่วยด้วย”มีนกรีดร้องแกล้งไม่มีทางสู้ร้องเรียกป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

“ใหญ่ช่วยเขมด้วย นังหน้าด้านนั้นทำเมียนะ ช่วยเมียที”เสียงของเขริกากระซิบของหูป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ ป๊อปปี้ไม่รอช้าเดินเข้ามากระชากฟางแล้วตบหน้าฟางทันที

 

 

 

 

 

 

 

“ป๊อป ทำไม”ฟางหน้าชา นี่เป็นครั้งแรกที่สามีของเธอตบเธอแบบนี้

 

 

 

 

 

 

 

 

“เลิกบ้าสักที อย่ามาทำร้ายเมียชั้น”ป๊อปปี้พูดน้ำเสียงเกรี้ยวกราดก่อนจะประคองกอดมีนที่ออเซาะ

ป๊อปปี้แน่น

 

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วที่ยืนหัวโด่นี่มันไม่ใช่เมียรึป๊อป ฟางกำลังท้องอยู่ด้วยนะ ฮือๆ”ถึงแม้จะรู้เต็มอกว่าตอนนี้

ป๊อปปี้โดนเขริกาครอบงำอยู่แต่เธอก็อดน้อยใจไม่ได้ที่สามีที่รักของเธอตบหน้าแบบนี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ก็แค่ผู้หญิงหน้าด้านที่คนเค้าไม่รักแล้วยังจะมาตามราวีเท่านั้น”ป๊อปปี้เหล่มองฟางด้วยหางตาแล้ว

พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ป๊อป ฮือๆ คุณเขมเอาป๊อปคืนมาให้ชั้นเถอะนะ ชั้นไม่ไหวแล้ว ในอดีตถ้าชั้นกับป๊อปเป็นสาเหตุที่

ทำให้คุณเขมแค้นใจแบบนี้ชั้นขอโทษให้ชั้นกราบก็ได้ เอาป๊อปคืนมาให้ชั้นได้มั้ย ฮือๆ”ฟางทนไม่

ไหวกับความเฉยชาของป๊อปปี้ก็ทรุดแล้วขอร้องเขริกา

 

 

 

 

 

 

“งั้นก็กราบชั้นงามๆสักครั้งสิ เผื่อชั้นจะเห็นใจ”เขริกายิ้มเยาะ

 

 

 

 

 

“ได้ ถ้านั่นจะทำให้คุณเขมคืนป๊อปให้กับชั้น”ฟางพูดจบก็ก้มลงกราบเขริกา

 

 

 

 

 

 

 

 

“5555นังโง่ แกนี่มันโง่ตั้งแต่ชาติที่แล้วยันชาตินี้จริงๆเลย คิดหรอว่าทำแค่นี้ชั้นจะเห็นใจผู้หญิง

หน้าด้านๆอย่างแก หึ ชาติที่แล้วแกก็ท้อง ชาตินี้แกก็ยังจะท้องอีก ก็เอาสิ ชั้นทำแกแท้งได้ชาติ

แล้ว ชาตินี้ชั้นก็ทำได้”เชริกาหัวเราะอย่างสะใจก่อนจะใช้ร่างของมีนจิกผมฟางขึ้นมา ยิ่งฟาง

อ่อนแอเอยิ่งมีพลังมากขึ้น เขริกาเอื้อมมือหมายจะบีบคอฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอะอะอะไรกันนักหนา นี่จะพลอดรักช่วยดูด้วยได้มั้ยว่าฝนมันตก ฟะ ฟาง”ก่อนที่จะเกิดอะไรขึ้น

กั้งก็เดินโวยวายมาตรงสวนโดยมีโบว์เดินตามมา แล้วกั้งต้องอึ้งเมื่อเห็นฟางอยู่ที่นี่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“กั้ง นี่มันอะไรกัน ทำไมถึงอยู่ที่นี่”ฟางอึ้งมองกั้งและพวกของมีนสลับกัน

 

 

 

 

 

 

 

“555โอ๊ย สะใจชะมัด นังโง่ รู้เอาไว้ซะที่แกทะเลาะกับป๊อปปี้เรืองของกั้งเนี่ย ทุกอย่างมันคือ

แผนที่พวกชั้นวางไว้หมด เพื่อให้พวกแกอ่อนแอไม่เชื่อใจกันไงล่ะ”มีนหัวเราะอย่างสะใจ

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่คิดเลยนะว่ากั้งจะทำแบบนี้”ฟางมองกั้งอย่างผิดหวัง

 

 

 

 

 

 

“ช่วยไม่ได้ แค้นนี้ต้องชำระ มันทำกับกั้งไว้ มันแย่งฟางไปชาติที่แล้ว”กั้งพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางคิดว่าเราะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ที่แท้กั้งก็หลอกฟาง แบบนี้กั้งก็อย่าเป็นเพื่อนกับฟางอีก

เลย”ฟางมองกั้งด้วยความผิดหวังแล้วกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่หลังจากที่ไหลไปตอนแรกแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

“คนโง่สุดท้ายยังไงก็โง่อยู่วันยังค่ำ ชั้นจะช่วยสงเคราะห์คนโง่อย่างแกละกัน อุตส่าห์มารนหาที่

ตายถึงนี่แล้วนิ”เขริกาพูดอย่างสะใจแล้วพุ่งไปทำร้ายฟางอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

“กรี๊ดด”จู่ๆแสงสีขาวก็พุ่งเข้าชนเขริกาทำให้เขริกาในร่างมีนลอบหวือกระเด็นไป

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าทำแม่หนูนะ ผู้หญิงใจร้าย”เด็กน้อยเกล้าจุกนุ่งจงกระเบนโผล่เข้ามาขวางฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“หนูคนนั้น”ฟางอึ้งเพราะเด็กคนนี้คือคนเดียวกับเด็กที่เธอเห็นในฝันเลย

 

 

 

 

 

 

 

 

“แก นังเด็กผีชั้นจะทำแกตายรอบ2เอง”เขริกาเดือดจัดพุ่งเข้าไปทำร้ายฟางและเด็กน้อยอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พอได้แล้ว/กรี้ดดด”โบว์ทนไม่ไหวหยิบสร้อยพระออกมาชูใส่เขริกาหวีดร้องสุดเสียง

 

 

 

 

 

 

“นังคนทรยศ ชั้นจะจัดการแก”มีนมองโบว์ที่ปกป้องฟางอย่างแค้นเคือง

 

 

 

 

 

 

“ความแค้นทั้งหมดที่คุณกับชั้นมีให้กัน ชั้นขอสิ้นสุดลงแค่เท่านี้นะคะคุณกั้ง”โบว์มองกั้งสักพักก่อน

จะดึงฟางออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“เธอมันนางมารร้าย ชั้นเกลียดเธอ”ป๊อปปี้มองฟางอย่างโกรธจัดแล้วว่าใส่ฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่นะ ป๊อปปี้”ฟางร้องอย่างตกเมื่อเห็นเขริกาที่อ่อนแอลง ป๊อปปี้เธอเมื่อว่าฟางเสร็จก็ล้มลงไปต่อ

หน้าต่อตาเธอ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ไงอยู่นี่เองแก้ว เฟย์ ลากตัวฟางกลับ”โทโมะจอดรถแล้วสั่งแก้วและเฟย์ลากตัวฟางขึ้นรถไป

ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ปล่อยฟางนะทุกคน ฟางจะไปหาป๊อปปี้ ป๊อปปี้กำลังอ่อนแอ”ฟางดิ้นโดยมีแก้วและเฟย์ช่วยกัน

ล็อคตัว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณฟางคะ ตอนนี้คุณต้องตั้งสติก่อนนะคะ ขืนคุณยังอยู่ที่นั่น มันจะมีแต่ผลร้ายกับคุณ พวกนั้น

ต้องทำร้ายคุณจนแท้งลูกแน่ๆ”โบว์ที่ขึ้นรถมากับพวกโทโมะรีบพูดให้ฟางได้สติ

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่เห็นด้วยกับน้องเค้านะฟาง พี่กะแล้วว่าฟางต้องมาที่นี่”โทโมะพูด เพราะเขาให้ฟางพักผ่อนก่อน

ที่เขาและแก้วจะออกไปรับเฟย์เมื่อกลับมาพบว่ารถและฟางหายไปซึ่งพวกเขาเองก็เดาไม่ยากว่า

ฟางไปไหน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วนี่ทุกคนพาฟางมาที่นี่ในตอนนี้ทำไมกันคะ”ฟางถามเมื่อทุกคนจอดรถที่วัดในตอนกลางคืน

 

 

 

 

 

 

 

 

“เพราะตอนนี้ฟางกำลังอ่อนแอไง ฟางต้องมีที่พักทางจิตใจ รักษาสภาพจิตใจให้เข้มแข็งซะก่อน

เถอะถึงะกลับไปได้”โทโมะพูด

 

 

 

 

 

 

“แต่ถ้าเราช้า ป๊อปอาจเป็นอะไรไปก็ได้นะ”ฟางโวยวายไม่ยอม

 

 

 

 

 

 

 

“อารมณ์ที่ร้อน ทำการอะไรไปก็มีแต่วู่วาม จุดจบก็จะมีแต่หายนะ อาตมาว่าโยมควรตั้งจิตให้สงบ

กว่านี้ โยมควรจะต้องตั้งสติให้ดี”หลวงตาเดินออกมาพร้อมกับเขื่อน พิมและย่าจำปา

 

 

 

 

 

 

 

“หลวงตาคะ ตอนนี้ฟางหมดหนทางแล้ว ป๊อปปี้ถูกวิญญาณคุณเขมครอบงำ ฟางไม่ไหวแล้วค่ะ

หลวงตา ฟางอยากให้เค้ากลับมา”ฟางก้มลงไหว้หลวงตาแล้วพูดออกมาเสียงสั่น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ผมว่าตอนนี้คุณฟางกำลังอ่อนแอมาก การที่คุณฟางอ่อนแอมากนั่นทำให้คุณเขมยิ่งมีพลังมากขึ้น

ความจริงตอนแรกที่คุณเขมทำอะไรพวกคุณฟางไม่ได้เพราะคุณฟางกับคุณป๊อปมีความรักและเชื่อ

ใจกันมาโดยตลอด ทำให้ความชั่วร้ายไม่อาจทำลายความรักที่บริสุทธิ์ได้ เมื่อมีความมืดก็ต้องมี

ความสว่าง เมื่อมีความหลงใหลที่จอมปลอมเราต้องชนะมันด้วยรักแท้ที่แข็งแรง”เขื่อนพูดให้กำลัง

ใจฟางนั่นทำให้เฟย์อึ้งกับความคิดของเขื่อน

 

 

 

 

 

 

 

 

“ตอนนี้เรากำลังสับสน ย่าว่าเรามานั่งสมาธิกับย่ามั้ย ไม่ทำให้จิตใจฟุ้งซ่าน เผื่ออะไรๆมันจะดีขึ้น

มา”ย่าจำปาพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“การนั่งสมาธิก็เหมือนกับการฝึกจิตให้นิ่ง บางทีพอจิตนิ่งแล้ว คุณฟางอาจจะเห็นใครบางคนที่เค้า

รอจะมาเกิดเป็นลูกคุณฟางอีกครั้งก็ได้นะครับ”เขื่อนพูด

 

 

 

 

 

 

“ลูกแม่”ฟางเหลือบไปเห็นเด็กน้อยที่ยืนข้างเขื่อนก็น้ำตาซึม

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางเห็นวิญญาณงั้นหรอ”แก้ว เฟย์และโทโมะร้องอย่างตกใจเมื่อเห็นฟางเดินไปนั่งยองๆข้างๆ

เขื่อน

 

 

 

 

 

 

 

“จริงสิ ตอนนั้นที่โบว์เอาสร้อยพระออกมา ทำไมโบว์ถึงเห็นวิญญาณคุณเขมได้ล่ะ”ฟางนึกได้แล้ว

หันไปถาม

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณฟางเห็นวิญญาณได้เพราะอะไรล่ะคะ”โบว์พูดจบก็หยิบที่ตรวจครรภ์ออกมาจากกระเป๋าสะพาย

 

 

 

 

 

 

“แล้วนี่ไอ้กั้งมันรู้รึเปล่า”เขื่อนตกใจรีบถามโบว์ โบว์ส่ายหน้าช้าๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรนะโบว์ ชั้นจะดูแลเธอเอง”เขื่อนดึงโบว์ไปกอดปลอบเพราะเขาเองรักโบว์มากเหมือนกับ

น้องสาวคนหนึ่ง โบว์ร้องไห้กอดเขื่อนแน่นเหมือนได้ที่พึ่งพิง ทำให้เฟย์มองภาพนั้นแล้วแอบเหวอ

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอาล่ะ ตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว เราแยกย้ายไปนอนพักกันเถอะ หลวงตาครับ คืนนี้รบกวนสัก1คืนนะ

ครับ”โทโมะพูดแล้วยกมือขอหลวงตาก่อนจะรีบเดินตามแก้วไปช่วยจัดการที่นอนให้ทุกคน พิม

มองภาพนั้นแล้วซึมลงไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“พิม ไปนั่งสมาธิกับชั้นต่อเถอะ”ย่าจำปาพูดแล้วดึงพิมไปนั่งสมาธิต่อ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าคุณฟางอยากสื่อสารจิตกับลูกของคุณฟางให้ชัดเจนกว่านี้คุณฟางต้องหมั่นทำบุญสะสมบุญ

เยอะๆนะครับ เพราะเจ้าเด็กน้อยเนี่ยก็แอบดื้อเหมือนกัน”เขื่อนพูดแล้วเหล่มองเด็กน้อยที่กอดแขน

ฟางแน่นแต่ตอนนี้ทั้งคู่ยังสื่อสารกันไม่ได้นอกจากมองเห็นและสัมผัสเท่านั้น

 

 

 

 

 

 

“ค่ะ ฟางจะทำ ฟางจะเข้มแข็ง เพื่อลูกและนำป๊อปปี้กลับมาให้ได้”ฟางพูดอย่างแน่วแน่

 

 

 

 

 

 

 

 

งั้นเรามาดูกันว่าพลังความดีจะสู้พลังความชั่วของเขมกับพวกได้มั้ย

 

ขนาดโบว์ยังทนไม่ไหวมาช่วยพวกฟางเลย5555555

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา