บ่วงรักรอยอดีต

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฮึก ฮืๆ ไอ้เลว ไอ้ชั่ว ชั้นจะให้พี่ใหญ่จัดการกับแก”คุณเล็กที่นอนคุดคู้ในผ้าห่มแล้วร้องไห้เมื่อเห็น
กรเดินออกมาจากห้องน้ำ
 
 
 
 
 
 
“ผมบอกแล้วว่าความอดทนของผมมีขีดจำกัด”กรพูด
 
 
 
 
 
เพี้ยะ คุณเล็กตบหน้ากรหัน
 
 
 
 
 
 
“ไอ้ชั่วแกข่มขืนชั้น”คุณเล็กกระชับผ้าห่มแล้วปรี่ไปทุบตีกรเมื่อตบหน้าชายหนุ่มแล้ว
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ คุณหนูเลิกบ้าสักที คุณหนูเอาไว้เลยนะว่าถ้าเป็นไอ้กุ๊ยข้างถนนอย่างที่คุณหนูชอบดูถูกน่ะมัน
ข่มขืนแล้วฆ่าคุณหนูไปแล้ว”กรว่าแล้วผลักคุณเล็กลงไปกับเตียงไม้อย่างแรง
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นจะเอาเรื่องแกให้ถึงที่สุด แกทำลายชั้นฮือๆ”คุณเล็กกำมือแล้วทุบเตียงด้วยความโมโหแล้ว
ร้องไห้ออกมา
 
 
 
 
 
 
“แต่เท่าที่ผมจำได้ เมื่อคืนช่วงหลังๆคุณเล็กแทบจะไม่ขัดขืนอะไรผมแล้วนี่ครับ”กรว่า
 
 
 
 
 
 
 
“กรี๊ดด ชั้นไม่สนแกข่มขืนชั้น ชั้นเกลียดแกไอ้ข้างถนนไอ้ชั่ว ไอ้เลว”คุณเล็กกรีดร้องออกมาแล้วว่า
 
 
 
 
 
 
“ถึงผมจะเลวแต่ผมก็ขอเลือกเลวกับคนอย่างคุณหนูละกัน เพราะคุณหนูเลือกให้ผมใช้วิธีที่ไม่เป็น
ลูกผู้ชายแบบนี้ อ้อ แต่ที่ผมทำลงไปนี่มันก็เลวพอๆกับพี่คุณหนูที่ข่มขืนนันท์จนท้องแล้วหน้าด้าน
แย่งนันท์ไปจากผม”กรพูดออกมา
 
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ เพี้ยะ คุณเล็กโมโหตบหน้ากรซ้ายขวาสลับกันอย่างแรง
 
 
 
 
 
 
 
“กรี๊ดด ไม่นะ อย่า”คุณเล็กต้องร้องออกมาเมื่อกรโถมตัวเข้ามาหาเธออีกครั้ง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“คุณหญิงจะไปนานมั้ยจ้ะคราวนี้”นันท์พูดเมื่อช่วงบ่ายเธอมาช่วยคุณหญิงแขไขเตรียมกระเป๋าเดิน
ทาง
 
 
 
 
 
 
“น่าจะเกือบเดือนนะ เพราะคุณพี่ต้องดูธุรกิจที่ปีนังยาวเลย จริงสินันท์มานี่”คุณหญิงแขไขตอบก่อน
จะเดินไปที่กล่องเครื่องเพชรแล้วหยิบกล่องเครื่องเพชรมาให้นันท์
 
 
 
 
 
“เป็นเมียตาใหญ่อีกคน ชั้นยังไม่ได้ให้ของรับขวัญเธอเลยนะ”คุณหญิงแขไขพูด
 
 
 
 
 
 
“แต่ว่ามันคงแพงมากนะจ้ะ นันท์รับมันไม่ได้หรอกจ้ะ”นันท์รีบพูดเมื่อเห็นสร้อยเพชรในกล่อง
 
 
 
 
 
“ของพวกนี้คือของนอกกายถ้าเทียบกับชีวิตเธอกับลูกในท้องนะ มานี่สิเดี๋ยวชั้นสวมให้นะ”คุณหญิง
แขไขพูดด้วยความเอ็นดูนันท์ที่ยังคงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลงก่อนจะสวมสร้อยให้นันท์
 
 
 
 
 
 
 
“อะไรกันคะคุณแม่ นี่ถึงกับเอาสร้อยเพชรให้นันท์แล้วเขมละคะ”เขริกาเดินเข้ามาเห็นก็พูดอย่างไม่
พอใจ
 
 
 
 
 
 
 
“ก็วันแต่งงานแม่ก็เอาสร้อยมรกตให้เราแล้ว แต่นี่นันท์เค้าไม่ได้อะไรเลยนะ”คุณหญิงแขไขแย้ง
 
 
 
 
 
“เท่าที่จำได้สร้อยเพชรเส้นนี้คุณแม่ชอบมันมากคนที่ได้น่าจะเป็นเมียเอกไม่ใช่เมียรอง”เขริกาว่า
 
 
 
 
 
“นันทืไม่เอาก็ได้จ้ะคุณหญิงเอาให้คุณเขมเถอะจ้ะ”นันท์รีบพูด
 
 
 
 
 
“ไม่ ชั้นพูดแล้วไม่คืนคำ และอีกอย่างสร้อยเส้นนี้มันเหมาะกับเธอมากกว่าเขมนะ”คุณหญิงแขไข
พูดตามตรงทำให้เขริกากำมือแน่นมองนันทืด้วยความอิจฉาที่คุณหญิงแขไขเอ็นดูนันท์
 
 
 
 
 
 
“ก็แล้วแต่คุณแม่เถอะค่ะ เพราะเขมถือว่าที่คุณแม่คอยประคบประหงมนันท์เพราะกำลังท้อง ถ้าเขม
ท้องบ้างเมื่อไหร่หวังว่าคุณแม่จะไม่ลืมเมียเอกคนนี้นะคะ”เขริกาพูดแล้วเดินเชิดออกไป
 
 
 
 
 
 
“นันท์ไม่เอาเครื่องเพชรก็ได้นะจ้ะคุณหญิงให้คุณเขมเถอะจ้ะ นันท์ก็แค่เมียรอง แล้วอดีตเป็นเพียง
แค่ทาสที่พ่อมาขายขาดที่นี่ไม่มีค่าพอกับคุณเขมหรอกจ้ะ”นันท์รีบพูด
 
 
 
 
 
“เธอเป็นคนดีจนชั้นเหนื่อยใจจริงๆนันท์ เป็นคนดีถ่อมตัวถือเป็นเรื่องดี แต่เธอก็ไม่ควรยอมเค้ามาก
เกินไป เธอน่ะถือเมียตาใหญ่อีกคนนะ และลูกที่จะเกิดมาก็คือทายาทอันดับ1ให้จิระคุณ”คุณหญิง
แขไขพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นังนันท์แกจะมาดีเกินหน้าเกินตาชั้นไปไม่ได้ชั้นไม่ยอม”เขริกาได้ยินก็พูดออกมาอย่างร้ายกาจ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ใส่เสื้อผ้าเถอะคุณหนู เดี๋ยวผมไปส่ง”กรพูดแล้วหยิบเสื้อผ้ามาวางให้คุณเล็ก
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องไปส่ง ชั้นไม่อยากเห็นหน้าแก ชั้นเกลียดแกได้ยินมั้ยว่าชั้นเกลียดแก”คุณเล็กใส่เสื้อผ้า
เสร็จก็ว่ากร
 
 
 
 
 
 
 
“ผมเองก็ไม่ได้รักคุณหนูเหมือนกัน เพราะคุณหนูไม่มีความน่ารักน่าหลงใหลเลยสักนิด”กรพูด
 
 
 
 
 
 
“กรี๊ดด ชั้นจะเอาคนมาเอาเรื่องแกให้ถึงที่สุดจำไว้”คุณเล้กพูดแล้วเดินโซซัดโซเซออกมาจากห้อง
เช่าของกรแล้วเดินร้องไห้มาเรื่อยๆ
 
 
 
 
 
 
 
ตุบ คุณเล็กที่อ่อนเพลียก็หน้ามืดล้มลงไปกับพื้นถนน
 
 
 
 
 
 
 
 
“ยัยเล็ก”ภาณุที่นั่งรถตามหาคุณเล้กตกใจที่เห็นคุณเล็กเป็นลมกลางถนนก็ประคองน้องสาวมาบนรถ
 
 
 
 
 
 
 
“ตายจริง ใหญ่คะไปเจอเล็กที่ไหนมาทำไมถึงมีสภาพแบบนี้”เขริกาพูดเมื่อเห็นภาณุอุ้มคุณเล็กมา
ในเรือนจันทร์เจ้า
 
 
 
 
 
 
“อย่าพึ่งถามอะไรตอนนี้เลยเขม จำปาขึ้นมาดูแลคุณเล็กด้วย”ภาณุสั่งจำปา
 
 
 
 
 
 
“ทำไมคุณเล็กถึงเป็นแบบนี้ล่ะจ้ะ”นันท์เดินออกมาจากห้องคุณหญิงแขไขก็รีบเดินมาดูอาการของ
คุณเล็กพร้อมกับคุณหญิงแขไข
 
 
 
 
 
 
“โธ่ ยัยเล็กเกิดอะไรขึ้น”คุณหญิงแขไขตกใจกับสภาพของลูกสาว
 
 
 
 
 
 
“ผมก็ไม่ทราบครับคุณแม่ ผมตามหายัยเล็กจนทั่วจนเจอนอนสลบอยู่ที่ถนนแถวๆห้องเช่าใกล้ๆ
ไนต์คลับฝั่งไปรษณีย์”ภาณุพูด
 
 
 
 
 
“ห้องเช่าแถวนั้นพี่กรอยู่แถวนั้นนี่จ้ะ นันท์จะไปถามพี่กรเผื่อพี่กรจะรู้เรื่องก็ได้”นันท์รีบพูด
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องเลย หยุด ถ้านายกรรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับยัยเล็กทำไมไม่ช่วยตั้งแต่เมื่อคืนล่ะ”ภาณุรั้งแขนนั้น
แล้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
“เท่าที่จำได้ นายกรคนรักเก่าของนันท์ก็ไม่ลงรอยกับน้องเล็กนี่คะเผลอๆอาจจะรู้ว่าใครทำร้ายน้อง
เล็กจนเป็นลมไปแบบนี้แต่อาจจะไม่บอกก็ได้”เขริกาว่า
 
 
 
 
 
“พี่กรไม่ใช่คนแบบนั้นนะจ้ะ”นันท์รีบว่าเสียงแข็ง
 
 
 
 
 
“แตะไม่ได้เลยนะไอ้กรคนรักของเธอน่ะ”ภาณุเห็นนันท์พูดปกป้องกรก็หงุดหงิด
 
 
 
 
 
 
“อย่าพึ่งเถียงกันเลย ยัยเล็กฟื้นแล้ว”คุณหญิงแขไขรีบพูดเมื่อเห็นลูกสาวขยับตัวแล้ว
 
 
 
 
 
 
 
“ยัยเล็ก เป็นยังไงบ้าง เกิดอะไรขึ้นทำไมถึงเป็นลมเป็นแล้งกลางถนนเข้า”ภาณุรีบเข้าไปถามอาการ
น้องสาว
 
 
 
 
 
 
“พี่ใหญ่ คุณแม่ ฮือๆ”คุณเล็กเห็นคุณหญิงแขไขกับภาณุก็ร้องไห้โผเข้ากอดทุกคนแน่น
 
 
 
 
 
“เกิดอะไรขึ้นหรอจ้ะน้องเล็กทำไมถึงได้ร้องไห้แบบนี้ล่ะ”เขริการีบถามคุณเล็กทันที
 
 
 
 
 
“ไอ้เลวนั่นมันข่มขืนเล็ก ไอ้สารเลวนั่น ฮือๆ”คุณเล็กพูดออกมาทั้งน้ำตาทำให้คุณหญิงแขไขและ
ภาณุอึ้ง
 
 
 
 
 
 
“ใคร ใครทำกับเล็กบอกพี่มาเดี๋ยวนี้นะพี่จะไปจัดการมันเอง”ภาณุแทบคลั่งแล้วถามน้องสาวทันที
 
 
 
 
 
“ไอ้กร ฮือๆพี่ใหญ่ต้องจัดการมัน ไอ้สารเลวนั่น”คุณเล็กโพล่งออกมาอย่างเสียขวัญ
 
 
 
 
 
 
“ไม่จริงพี่กรไม่มีวันทำแบบนั้นแน่ๆ”นันท์อึ้งและรีบพูด
 
 
 
 
 
 
“ไม่จริงอะไรล่ะนันท์ดูสภาพน้องเล็กตอนนี้สิ ตอนเล็กเป็นคนบอกเองนะว่ากรคนรักเก่าของเธอเป็น
คนข่มขืน”เขริกาพูด
 
 
 
 
 
 
“แต่พี่กรไม่มีทางทำร้ายผู้หญิงแบบนั้นแน่ๆพี่กรเป็นสุภาพบุรุษพอ”นันท์พยายามเถียงปกป้องกร
 
 
 
 
 
 
“นี่ เลิกปกป้องไอ้กรสุดที่รักของเธอสักที เห็นบ้างมั้ยที่มันทำกับยัยเล็ก ไอ้ชิด ไอ้สม ไปลากคอไอ้
ชั่วนั่นมาหาชั้นที่นี่เดี๋ยวนี้”ภาณุเดือดจัดที่นันท์ปกป้องกรแล้วสั่งลูกน้องคนสนิททันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ตุบ สักพักต่อมากรก็ถูกเหวี่ยงลงไปกองกับพื้นโถงเรือนจันทร์เจ้า
 
 
 
 
 
 
 
ผลัวะ เมื่อกรถูกปล่อยตัวจากลูกน้องคนสนิทภาณุไม่รอช้าตรงเข้าไปชกหน้ากรจนหมอบ
 
 
 
 
 
 
“พี่กร”นันท์ตกใจรีบวิ่งไปดูอาการของคนรักเก่าที่ถูกภาณุทำร้าย
 
 
 
 
 
“เขม เอาตัวนันท์ออกไป”ภาณุสะกดอารมณ์โกรธแล้วสั่งเขริกา เขริการีบดึงนันท์ออกไป
 
 
 
 
 
“ไอ้เลว มึงทำกับน้องกูแบบนี้ได้ยังไงห้ะ”เมื่อเขริกาดึงนันท์ไปจากกรภาณุและลูกน้องรุมกระทืบกร
จนกระอักเลือด
 
 
 
 
 
 
“ไม่ ฮือๆพอแล้วอย่าทำพี่กร พอเถอะจ้ะคุณใหญ่”นันท์ร้องไห้สงสารกรที่ถูกทำร้าย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“พอได้แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้น”พระพิชัยเดชากลับมาจากด้านนอกเห็นทุกคนเอะอะโวยวายก็พูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
“ไอ้กรครับคุณพ่อ ไอ้ระยำนี่มันข่มขืนยัยเล็ก”ภาณุพูดแล้วหมายจะไปชกกรอีกครั้งแต่พระบยาพิชัย
เดชาร้องห้าม
 
 
 
 
 
 
“มันก็สมควรแล้วไม่ใช่รึครับวิธีนี้คุณใหญ่ก็น่าจะคุ้นเคยมันดี เพราะคุณใหญ่ก็เคยทำกับนันท์คนรัก
ของผมมาก่อน”กรพ่นเลือดออกมาแล้วก็ว่ากลับ
 
 
 
 
 
 
 
“ไอ้กร”ภาณุโมโหเตะใส่กรอีกครั้ง
 
 
 
 
 
“พอเถอะจ้ะคุณใหญ่นันทืขอล่ะจ้ะอย่าทำพี่กรอีกเลย”นันท์สะบัดตัวหลุดจากเขริกาแล้วเข้าไปขวาง
ภาณุก่อนจะไหว้ขอ
 
 
 
 
 
 
 
“เหอะ รักมันมากห่วงมันมากรึไงห้ะ”ภารุตะคอกถามนันท์
 
 
 
 
 
“ใหญ่พอแล้ว นันท์กำลังท้องอยู่นะ”คุณหญิงแขไขพูดห้าม
 
 
 
 
 
 
“แต่ที่นันท์ทำนั้นไม่ถูกนะคะคุณแม่ เข้าข้างคนผิดแบบนี้ เข้าข้างคนรักเก่ามากกว่าสามีตัวเองแบบนี้
มันใช้ได้ที่ไหน”เขริกาเมื่อเห็นนันท์กับภาณุมีปากเสียงก็รีบว่าเพราะรู้ดีว่าภาณุอารมณ์ร้ายแค่ไหน
 
 
 
 
 
 
“นี่คงจะอยากกลับไปหาไอ้กรมากสินะ เป็นห่วงเป็นใยมันเหลือเกินจนลืมว่าเธอท้องกับชั้นอยู่
น่ะห้ะ”ภาณุว่า
 
 
 
 
 
 
“ไม่ใช่นะจ้ะ แต่คุณใหญ่ไม่ควรจะทำแบบนี้กับพี่กรถ้าพี่กรเป็นอะไรไปคุณใหญ่ก็ต้องเดือดร้อน
เหมือนกัน”นันท์พูด
 
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ เขริกาพุ่งเข้ามาตบหน้านันท์อย่างแรง
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นไม่นึกเลยนะว่าเธอจะหลงนายกรมากปกป้องจนว่าใหญ่แบบนี้”เขริกาพูดแล้วมองนันท์และกรอ
ย่างสะใจ
 
 
 
 
 
“ถ้านายกรข่มขืนลูกสาวชั้นจริง นายกรมีความผิดจริงชั้นคงต้องเอานายกรส่งให้ตำรวจ”พระยาพิชัย
เดชาพูด
 
 
 
 
 
“คุณท่านจ้ะนันท์ขอล่ะจ้ะ อย่าเอาพี่กรเข้าคุกเลยนะจ้ะพี่กรยังมีแม่ที่ป่วยที่บ้านนอกต้องดูแล
อยู่”นันท์รีบขอร้อง
 
 
 
 
 
 
“ทีตอนทำล่ะไม่คิดหน้าคิดหลังสมควรแล้วนิ”เขริกาพูดตามตรง
 
 
 
 
 
 
“ถ้าผมถูกจับคุณใหญ่ก็ต้องถูกจับเหมือนกันเพราะคุณใหญ่เองก็ข่มขืนนันท์”กรไม่ยอมแพ้
 
 
 
 
 
“ชั้นทำแล้วชั้นรับผิดชอบ ตอนนี้นันท์เป็นเมียชั้นแล้วจำเอาไว้”ภาณุพูดแล้วง้างกรมาชกอีกครั้ง
 
 
 
 
 
“คุณใหญ่อย่าทำพี่กร นันท์ขอเถอะจ้ะ”นันท์โผเข้ากอดกรแน่นทำให้ภาณุชะงักมองภาพนั้นก่อนจะ
ลดมือลง
 
 
 
 
 
“ชั้นให้เวลาล่ำลากันให้พอ เพราะชั้นจะเอามันไปส่งตำรวจด้วยมือชั้นเอง”ภาณุพูดแล้วเดินออกไป
นอกบ้านโดยเขริกาตามไปติดๆ ส่วนคุณเล็กก็ร้องไห้โดยมีพระยาพิชัยเดชาและคุณหญิงแขไขคอย
ปลอบไม่ห่าง
 
 
 
 
“พี่กร ฮือๆ”นันท์ร้องไห้สงสารกรจับใจ
 
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรนันท์ พี่ทำผิดพี่ก็ต้องรับโทษไม่เหมือนไอ้คนโกงนั่น”กรพูดแล้วเช็ดน้ำตาให้นันท์
 
 
 
 
 
 
 
 
 
เอ้าพอเรื่องจะดีคดีด้นพลิก ทะเลาะกันเหมือนเดิม
 
ตอนหน้าใครคิดถึงพาทปัจจุบันกำลังจะมานะจ้ะ บอกเลยว่าพีคแน่นอน
 
พาทปัจจุบันจะกลับมาแล้วอย่าพึ่งหายไปไหนน้าาา