บ่วงรักรอยอดีต

9.1

เขียนโดย Chapond

วันที่ 7 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 13.11 น.

  45 ตอน
  448 วิจารณ์
  116.82K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2557 12.18 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

31) 31 เรื่องพลิก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฮึก ฮืๆ ไอ้เลว ไอ้ชั่ว ชั้นจะให้พี่ใหญ่จัดการกับแก”คุณเล็กที่นอนคุดคู้ในผ้าห่มแล้วร้องไห้เมื่อเห็น

กรเดินออกมาจากห้องน้ำ

 

 

 

 

 

 

“ผมบอกแล้วว่าความอดทนของผมมีขีดจำกัด”กรพูด

 

 

 

 

 

เพี้ยะ คุณเล็กตบหน้ากรหัน

 

 

 

 

 

 

“ไอ้ชั่วแกข่มขืนชั้น”คุณเล็กกระชับผ้าห่มแล้วปรี่ไปทุบตีกรเมื่อตบหน้าชายหนุ่มแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ คุณหนูเลิกบ้าสักที คุณหนูเอาไว้เลยนะว่าถ้าเป็นไอ้กุ๊ยข้างถนนอย่างที่คุณหนูชอบดูถูกน่ะมัน

ข่มขืนแล้วฆ่าคุณหนูไปแล้ว”กรว่าแล้วผลักคุณเล็กลงไปกับเตียงไม้อย่างแรง

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นจะเอาเรื่องแกให้ถึงที่สุด แกทำลายชั้นฮือๆ”คุณเล็กกำมือแล้วทุบเตียงด้วยความโมโหแล้ว

ร้องไห้ออกมา

 

 

 

 

 

 

“แต่เท่าที่ผมจำได้ เมื่อคืนช่วงหลังๆคุณเล็กแทบจะไม่ขัดขืนอะไรผมแล้วนี่ครับ”กรว่า

 

 

 

 

 

 

 

“กรี๊ดด ชั้นไม่สนแกข่มขืนชั้น ชั้นเกลียดแกไอ้ข้างถนนไอ้ชั่ว ไอ้เลว”คุณเล็กกรีดร้องออกมาแล้วว่า

 

 

 

 

 

 

“ถึงผมจะเลวแต่ผมก็ขอเลือกเลวกับคนอย่างคุณหนูละกัน เพราะคุณหนูเลือกให้ผมใช้วิธีที่ไม่เป็น

ลูกผู้ชายแบบนี้ อ้อ แต่ที่ผมทำลงไปนี่มันก็เลวพอๆกับพี่คุณหนูที่ข่มขืนนันท์จนท้องแล้วหน้าด้าน

แย่งนันท์ไปจากผม”กรพูดออกมา

 

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ เพี้ยะ คุณเล็กโมโหตบหน้ากรซ้ายขวาสลับกันอย่างแรง

 

 

 

 

 

 

 

“กรี๊ดด ไม่นะ อย่า”คุณเล็กต้องร้องออกมาเมื่อกรโถมตัวเข้ามาหาเธออีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณหญิงจะไปนานมั้ยจ้ะคราวนี้”นันท์พูดเมื่อช่วงบ่ายเธอมาช่วยคุณหญิงแขไขเตรียมกระเป๋าเดิน

ทาง

 

 

 

 

 

 

“น่าจะเกือบเดือนนะ เพราะคุณพี่ต้องดูธุรกิจที่ปีนังยาวเลย จริงสินันท์มานี่”คุณหญิงแขไขตอบก่อน

จะเดินไปที่กล่องเครื่องเพชรแล้วหยิบกล่องเครื่องเพชรมาให้นันท์

 

 

 

 

 

“เป็นเมียตาใหญ่อีกคน ชั้นยังไม่ได้ให้ของรับขวัญเธอเลยนะ”คุณหญิงแขไขพูด

 

 

 

 

 

 

“แต่ว่ามันคงแพงมากนะจ้ะ นันท์รับมันไม่ได้หรอกจ้ะ”นันท์รีบพูดเมื่อเห็นสร้อยเพชรในกล่อง

 

 

 

 

 

“ของพวกนี้คือของนอกกายถ้าเทียบกับชีวิตเธอกับลูกในท้องนะ มานี่สิเดี๋ยวชั้นสวมให้นะ”คุณหญิง

แขไขพูดด้วยความเอ็นดูนันท์ที่ยังคงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลงก่อนจะสวมสร้อยให้นันท์

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรกันคะคุณแม่ นี่ถึงกับเอาสร้อยเพชรให้นันท์แล้วเขมละคะ”เขริกาเดินเข้ามาเห็นก็พูดอย่างไม่

พอใจ

 

 

 

 

 

 

 

“ก็วันแต่งงานแม่ก็เอาสร้อยมรกตให้เราแล้ว แต่นี่นันท์เค้าไม่ได้อะไรเลยนะ”คุณหญิงแขไขแย้ง

 

 

 

 

 

“เท่าที่จำได้สร้อยเพชรเส้นนี้คุณแม่ชอบมันมากคนที่ได้น่าจะเป็นเมียเอกไม่ใช่เมียรอง”เขริกาว่า

 

 

 

 

 

“นันทืไม่เอาก็ได้จ้ะคุณหญิงเอาให้คุณเขมเถอะจ้ะ”นันท์รีบพูด

 

 

 

 

 

“ไม่ ชั้นพูดแล้วไม่คืนคำ และอีกอย่างสร้อยเส้นนี้มันเหมาะกับเธอมากกว่าเขมนะ”คุณหญิงแขไข

พูดตามตรงทำให้เขริกากำมือแน่นมองนันทืด้วยความอิจฉาที่คุณหญิงแขไขเอ็นดูนันท์

 

 

 

 

 

 

“ก็แล้วแต่คุณแม่เถอะค่ะ เพราะเขมถือว่าที่คุณแม่คอยประคบประหงมนันท์เพราะกำลังท้อง ถ้าเขม

ท้องบ้างเมื่อไหร่หวังว่าคุณแม่จะไม่ลืมเมียเอกคนนี้นะคะ”เขริกาพูดแล้วเดินเชิดออกไป

 

 

 

 

 

 

“นันท์ไม่เอาเครื่องเพชรก็ได้นะจ้ะคุณหญิงให้คุณเขมเถอะจ้ะ นันท์ก็แค่เมียรอง แล้วอดีตเป็นเพียง

แค่ทาสที่พ่อมาขายขาดที่นี่ไม่มีค่าพอกับคุณเขมหรอกจ้ะ”นันท์รีบพูด

 

 

 

 

 

“เธอเป็นคนดีจนชั้นเหนื่อยใจจริงๆนันท์ เป็นคนดีถ่อมตัวถือเป็นเรื่องดี แต่เธอก็ไม่ควรยอมเค้ามาก

เกินไป เธอน่ะถือเมียตาใหญ่อีกคนนะ และลูกที่จะเกิดมาก็คือทายาทอันดับ1ให้จิระคุณ”คุณหญิง

แขไขพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นังนันท์แกจะมาดีเกินหน้าเกินตาชั้นไปไม่ได้ชั้นไม่ยอม”เขริกาได้ยินก็พูดออกมาอย่างร้ายกาจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ใส่เสื้อผ้าเถอะคุณหนู เดี๋ยวผมไปส่ง”กรพูดแล้วหยิบเสื้อผ้ามาวางให้คุณเล็ก

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องไปส่ง ชั้นไม่อยากเห็นหน้าแก ชั้นเกลียดแกได้ยินมั้ยว่าชั้นเกลียดแก”คุณเล็กใส่เสื้อผ้า

เสร็จก็ว่ากร

 

 

 

 

 

 

 

“ผมเองก็ไม่ได้รักคุณหนูเหมือนกัน เพราะคุณหนูไม่มีความน่ารักน่าหลงใหลเลยสักนิด”กรพูด

 

 

 

 

 

 

“กรี๊ดด ชั้นจะเอาคนมาเอาเรื่องแกให้ถึงที่สุดจำไว้”คุณเล้กพูดแล้วเดินโซซัดโซเซออกมาจากห้อง

เช่าของกรแล้วเดินร้องไห้มาเรื่อยๆ

 

 

 

 

 

 

 

ตุบ คุณเล็กที่อ่อนเพลียก็หน้ามืดล้มลงไปกับพื้นถนน

 

 

 

 

 

 

 

 

“ยัยเล็ก”ภาณุที่นั่งรถตามหาคุณเล้กตกใจที่เห็นคุณเล็กเป็นลมกลางถนนก็ประคองน้องสาวมาบนรถ

 

 

 

 

 

 

 

“ตายจริง ใหญ่คะไปเจอเล็กที่ไหนมาทำไมถึงมีสภาพแบบนี้”เขริกาพูดเมื่อเห็นภาณุอุ้มคุณเล็กมา

ในเรือนจันทร์เจ้า

 

 

 

 

 

 

“อย่าพึ่งถามอะไรตอนนี้เลยเขม จำปาขึ้นมาดูแลคุณเล็กด้วย”ภาณุสั่งจำปา

 

 

 

 

 

 

“ทำไมคุณเล็กถึงเป็นแบบนี้ล่ะจ้ะ”นันท์เดินออกมาจากห้องคุณหญิงแขไขก็รีบเดินมาดูอาการของ

คุณเล็กพร้อมกับคุณหญิงแขไข

 

 

 

 

 

 

“โธ่ ยัยเล็กเกิดอะไรขึ้น”คุณหญิงแขไขตกใจกับสภาพของลูกสาว

 

 

 

 

 

 

“ผมก็ไม่ทราบครับคุณแม่ ผมตามหายัยเล็กจนทั่วจนเจอนอนสลบอยู่ที่ถนนแถวๆห้องเช่าใกล้ๆ

ไนต์คลับฝั่งไปรษณีย์”ภาณุพูด

 

 

 

 

 

“ห้องเช่าแถวนั้นพี่กรอยู่แถวนั้นนี่จ้ะ นันท์จะไปถามพี่กรเผื่อพี่กรจะรู้เรื่องก็ได้”นันท์รีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องเลย หยุด ถ้านายกรรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับยัยเล็กทำไมไม่ช่วยตั้งแต่เมื่อคืนล่ะ”ภาณุรั้งแขนนั้น

แล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

“เท่าที่จำได้ นายกรคนรักเก่าของนันท์ก็ไม่ลงรอยกับน้องเล็กนี่คะเผลอๆอาจจะรู้ว่าใครทำร้ายน้อง

เล็กจนเป็นลมไปแบบนี้แต่อาจจะไม่บอกก็ได้”เขริกาว่า

 

 

 

 

 

“พี่กรไม่ใช่คนแบบนั้นนะจ้ะ”นันท์รีบว่าเสียงแข็ง

 

 

 

 

 

“แตะไม่ได้เลยนะไอ้กรคนรักของเธอน่ะ”ภาณุเห็นนันท์พูดปกป้องกรก็หงุดหงิด

 

 

 

 

 

 

“อย่าพึ่งเถียงกันเลย ยัยเล็กฟื้นแล้ว”คุณหญิงแขไขรีบพูดเมื่อเห็นลูกสาวขยับตัวแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

“ยัยเล็ก เป็นยังไงบ้าง เกิดอะไรขึ้นทำไมถึงเป็นลมเป็นแล้งกลางถนนเข้า”ภาณุรีบเข้าไปถามอาการ

น้องสาว

 

 

 

 

 

 

“พี่ใหญ่ คุณแม่ ฮือๆ”คุณเล็กเห็นคุณหญิงแขไขกับภาณุก็ร้องไห้โผเข้ากอดทุกคนแน่น

 

 

 

 

 

“เกิดอะไรขึ้นหรอจ้ะน้องเล็กทำไมถึงได้ร้องไห้แบบนี้ล่ะ”เขริการีบถามคุณเล็กทันที

 

 

 

 

 

“ไอ้เลวนั่นมันข่มขืนเล็ก ไอ้สารเลวนั่น ฮือๆ”คุณเล็กพูดออกมาทั้งน้ำตาทำให้คุณหญิงแขไขและ

ภาณุอึ้ง

 

 

 

 

 

 

“ใคร ใครทำกับเล็กบอกพี่มาเดี๋ยวนี้นะพี่จะไปจัดการมันเอง”ภาณุแทบคลั่งแล้วถามน้องสาวทันที

 

 

 

 

 

“ไอ้กร ฮือๆพี่ใหญ่ต้องจัดการมัน ไอ้สารเลวนั่น”คุณเล็กโพล่งออกมาอย่างเสียขวัญ

 

 

 

 

 

 

“ไม่จริงพี่กรไม่มีวันทำแบบนั้นแน่ๆ”นันท์อึ้งและรีบพูด

 

 

 

 

 

 

“ไม่จริงอะไรล่ะนันท์ดูสภาพน้องเล็กตอนนี้สิ ตอนเล็กเป็นคนบอกเองนะว่ากรคนรักเก่าของเธอเป็น

คนข่มขืน”เขริกาพูด

 

 

 

 

 

 

“แต่พี่กรไม่มีทางทำร้ายผู้หญิงแบบนั้นแน่ๆพี่กรเป็นสุภาพบุรุษพอ”นันท์พยายามเถียงปกป้องกร

 

 

 

 

 

 

“นี่ เลิกปกป้องไอ้กรสุดที่รักของเธอสักที เห็นบ้างมั้ยที่มันทำกับยัยเล็ก ไอ้ชิด ไอ้สม ไปลากคอไอ้

ชั่วนั่นมาหาชั้นที่นี่เดี๋ยวนี้”ภาณุเดือดจัดที่นันท์ปกป้องกรแล้วสั่งลูกน้องคนสนิททันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตุบ สักพักต่อมากรก็ถูกเหวี่ยงลงไปกองกับพื้นโถงเรือนจันทร์เจ้า

 

 

 

 

 

 

 

ผลัวะ เมื่อกรถูกปล่อยตัวจากลูกน้องคนสนิทภาณุไม่รอช้าตรงเข้าไปชกหน้ากรจนหมอบ

 

 

 

 

 

 

“พี่กร”นันท์ตกใจรีบวิ่งไปดูอาการของคนรักเก่าที่ถูกภาณุทำร้าย

 

 

 

 

 

“เขม เอาตัวนันท์ออกไป”ภาณุสะกดอารมณ์โกรธแล้วสั่งเขริกา เขริการีบดึงนันท์ออกไป

 

 

 

 

 

“ไอ้เลว มึงทำกับน้องกูแบบนี้ได้ยังไงห้ะ”เมื่อเขริกาดึงนันท์ไปจากกรภาณุและลูกน้องรุมกระทืบกร

จนกระอักเลือด

 

 

 

 

 

 

“ไม่ ฮือๆพอแล้วอย่าทำพี่กร พอเถอะจ้ะคุณใหญ่”นันท์ร้องไห้สงสารกรที่ถูกทำร้าย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พอได้แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้น”พระพิชัยเดชากลับมาจากด้านนอกเห็นทุกคนเอะอะโวยวายก็พูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

“ไอ้กรครับคุณพ่อ ไอ้ระยำนี่มันข่มขืนยัยเล็ก”ภาณุพูดแล้วหมายจะไปชกกรอีกครั้งแต่พระบยาพิชัย

เดชาร้องห้าม

 

 

 

 

 

 

“มันก็สมควรแล้วไม่ใช่รึครับวิธีนี้คุณใหญ่ก็น่าจะคุ้นเคยมันดี เพราะคุณใหญ่ก็เคยทำกับนันท์คนรัก

ของผมมาก่อน”กรพ่นเลือดออกมาแล้วก็ว่ากลับ

 

 

 

 

 

 

 

“ไอ้กร”ภาณุโมโหเตะใส่กรอีกครั้ง

 

 

 

 

 

“พอเถอะจ้ะคุณใหญ่นันทืขอล่ะจ้ะอย่าทำพี่กรอีกเลย”นันท์สะบัดตัวหลุดจากเขริกาแล้วเข้าไปขวาง

ภาณุก่อนจะไหว้ขอ

 

 

 

 

 

 

 

“เหอะ รักมันมากห่วงมันมากรึไงห้ะ”ภารุตะคอกถามนันท์

 

 

 

 

 

“ใหญ่พอแล้ว นันท์กำลังท้องอยู่นะ”คุณหญิงแขไขพูดห้าม

 

 

 

 

 

 

“แต่ที่นันท์ทำนั้นไม่ถูกนะคะคุณแม่ เข้าข้างคนผิดแบบนี้ เข้าข้างคนรักเก่ามากกว่าสามีตัวเองแบบนี้

มันใช้ได้ที่ไหน”เขริกาเมื่อเห็นนันท์กับภาณุมีปากเสียงก็รีบว่าเพราะรู้ดีว่าภาณุอารมณ์ร้ายแค่ไหน

 

 

 

 

 

 

“นี่คงจะอยากกลับไปหาไอ้กรมากสินะ เป็นห่วงเป็นใยมันเหลือเกินจนลืมว่าเธอท้องกับชั้นอยู่

น่ะห้ะ”ภาณุว่า

 

 

 

 

 

 

“ไม่ใช่นะจ้ะ แต่คุณใหญ่ไม่ควรจะทำแบบนี้กับพี่กรถ้าพี่กรเป็นอะไรไปคุณใหญ่ก็ต้องเดือดร้อน

เหมือนกัน”นันท์พูด

 

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ เขริกาพุ่งเข้ามาตบหน้านันท์อย่างแรง

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่นึกเลยนะว่าเธอจะหลงนายกรมากปกป้องจนว่าใหญ่แบบนี้”เขริกาพูดแล้วมองนันท์และกรอ

ย่างสะใจ

 

 

 

 

 

“ถ้านายกรข่มขืนลูกสาวชั้นจริง นายกรมีความผิดจริงชั้นคงต้องเอานายกรส่งให้ตำรวจ”พระยาพิชัย

เดชาพูด

 

 

 

 

 

“คุณท่านจ้ะนันท์ขอล่ะจ้ะ อย่าเอาพี่กรเข้าคุกเลยนะจ้ะพี่กรยังมีแม่ที่ป่วยที่บ้านนอกต้องดูแล

อยู่”นันท์รีบขอร้อง

 

 

 

 

 

 

“ทีตอนทำล่ะไม่คิดหน้าคิดหลังสมควรแล้วนิ”เขริกาพูดตามตรง

 

 

 

 

 

 

“ถ้าผมถูกจับคุณใหญ่ก็ต้องถูกจับเหมือนกันเพราะคุณใหญ่เองก็ข่มขืนนันท์”กรไม่ยอมแพ้

 

 

 

 

 

“ชั้นทำแล้วชั้นรับผิดชอบ ตอนนี้นันท์เป็นเมียชั้นแล้วจำเอาไว้”ภาณุพูดแล้วง้างกรมาชกอีกครั้ง

 

 

 

 

 

“คุณใหญ่อย่าทำพี่กร นันท์ขอเถอะจ้ะ”นันท์โผเข้ากอดกรแน่นทำให้ภาณุชะงักมองภาพนั้นก่อนจะ

ลดมือลง

 

 

 

 

 

“ชั้นให้เวลาล่ำลากันให้พอ เพราะชั้นจะเอามันไปส่งตำรวจด้วยมือชั้นเอง”ภาณุพูดแล้วเดินออกไป

นอกบ้านโดยเขริกาตามไปติดๆ ส่วนคุณเล็กก็ร้องไห้โดยมีพระยาพิชัยเดชาและคุณหญิงแขไขคอย

ปลอบไม่ห่าง

 

 

 

 

“พี่กร ฮือๆ”นันท์ร้องไห้สงสารกรจับใจ

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรนันท์ พี่ทำผิดพี่ก็ต้องรับโทษไม่เหมือนไอ้คนโกงนั่น”กรพูดแล้วเช็ดน้ำตาให้นันท์

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เอ้าพอเรื่องจะดีคดีด้นพลิก ทะเลาะกันเหมือนเดิม

 

ตอนหน้าใครคิดถึงพาทปัจจุบันกำลังจะมานะจ้ะ บอกเลยว่าพีคแน่นอน

 

พาทปัจจุบันจะกลับมาแล้วอย่าพึ่งหายไปไหนน้าาา

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา