บ่วงรักรอยอดีต

9.1

เขียนโดย Chapond

วันที่ 7 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 13.11 น.

  45 ตอน
  448 วิจารณ์
  116.81K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2557 12.18 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

25) 25 งานแต่งงานของคุณใหญ่คุณเขม2

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ลองดู ชั้นจะบอกเอาไว้อย่างนะว่าถึงแกจะซื้อนันท์ไป ยังไงซะแม่นี่ก็จะต้องหนีตามคนรักไป

อยู่ดี เลี้ยงไม่เชื่อง ผู้หญิงมักมาก”ภาณุพูดแล้วหันไปเยาะเย้ยว่านันท์

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

 

นันท์ที่อดทนมามากพอแล้วก็ปล่อยโฮก่อนจะตบหน้าภาณุหัน

 

 

 

 

 

 

 

“ที่นันท์เป็นแบบนี้ก็เพราะคุณใหญ่นั่นล่ะ ฮือๆ”นันท์ร้องไห้ออกมาด้วยความเสียใจหลังจากตบ

ภาณุ

 

 

 

 

 

 

 

 

“แกกล้าดียังไงฮะนังนันท์มาตบพี่ชั้น นังโง่แกกล้าดียังไง”คุณเล็กกระชากนันท์ไปตบก่อนจะจิกทึ้ง

ผมของนันท์

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฮึก ฮือ นันท์ไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว”นันท์ที่เริ่มสับสนกับชีวิตตัวเองก็ร้องไห้ออกมาแล้วผลักคุณเล็ก

ล้มลงก่อนจะวิ่งหนีไป ภาณุหมายจะวิ่งตามไปแต่เขริการั้งแขนไว้ทำให้ปลื้มตามนันท์ไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นันท์ใจเย็นๆตั้งสติก่อนนะ ตอนนี้เธอกำลังสับสน อย่าลืมสิตอนนี้เธอยังมีลูกในท้องอยู่นะ”ปลื้ม

พูด

 

 

 

 

 

 

 

“ฮือๆ ลูกที่เกิดจากความร้ายกาจของคุณใหญ่ให้นันท์ตายซะยังจะดีกว่า นันท์ไม่อยากรับรู้อะไรทั้ง

นั้นอีกแล้ว”นันท์พูดจบทำให้ปลื้มอึ้งไม่คิดว่า คนที่ทำนันท์ท้องก็คือภาณุ ว่าที่สามีของเขริกา

 

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นมากับชั้น แล้วเล่าทุกอย่างให้ชั้นฟังเถอะนันท์ ชั้นไม่ทำอะไรเธอหรอก”ปลื้มพูดแล้วพานันท์

ขับรถออกไปข้างนอกทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่แกมาด้อมๆมองๆอะไรที่นี่”คุณเล็กที่ตรวจตราความเรียบร้อยก่อนงานแต่งงานรอบๆบ้านตอน

กลางคืนก็ว่าทันทีที่เห็นกรชะเง้ออยู่ริมรั้ว

 

 

 

 

 

“เอ่อ ไม่มีอะไรครับผมจะกลับแล้ว”กรชะงักไม่อยากมีเรื่องกับคุณเล็กก็เดินหนี

 

 

 

 

 

 

“นี่คงจะมาหานังนันท์ล่ะสิท่า แหม่ กลางวันคนกลางคืนคนไม่รู้ว่านังนันท์มันมีเสน่ห์อะไรนักหนา

ผู้ชายเทียวหาไม่ขาดสายเลย แต่ชั้นว่าแกต้องตกกระป๋องแล้วล่ะเพราะตอนนี้นังนันท์ยังไม่กลับมา

กับปลื้มเลย ปลื้มเป็นลูกของนายแพทย์ชื่อดังแถมยังทำอาชีพหมอต่อจากพ่อเค้า หน้าที่การงานดี

แบบนี้ เสมียนจนๆอย่างแกสุดท้ายก็กลายเป็นหมายหัวเน่า”คุณเล็กได้ทีรีบเดินออกมาจากรั้วแล้ว

เยาะเย้ยกรทันที

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่มีวันนันท์รักผมแค่คนเดียว ถึงแม้นันท์จะมีใครที่ดีกว่ามันก็ทำให้ผมรู้ว่านันท์เป็นคนดี ผู้ชายคน

ไหนก็อยากอยู่ใกล้ไม่เหมือนกับคุณเล็กที่ดูเพียบพร้อมทุกอย่างแต่จิตใจต่ำยิ่งกว่าผู้หญิงข้าง

ถนน”กรว่า

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

 

“อื้ออ”ทันทีที่คุณเล็กตบหน้ากรหัน ชายหนุ่มก็กระชากคุณเล็กมาบดจูบอย่างร้อนแรง

 

 

 

 

 

 

“ไอ้เลว ไอ้ชั้นต่ำ ไอ้ชิดไอ้สมอยู่ไหน ลากมันไปกระทืบ มันทำร้ายชั้น”คุณเล็กตกใจปนโมโหจัดที่

ถูกคนชั้นล่างอย่างกรมาทำแบบนี้ก็เรียกลูกน้องตัวเองลากกรไปจัดการข้างทางคุณเล็กมองตาม

อย่างสะใจโดยที่กรมองคุณเล็กอย่างแค้นเคือง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วพรุ่งนี้เสร็จพิธีช่วงเช้าชั้นจะมาซื้อตัวเธอจากคุณหญิงป้านะ ส่วนยาบำรุงนี่ก็ให้จำปาต้มให้ดื่ม

ล่ะ ยาต้มของพ่อชั้นได้สูตรมากรุ่นปู่ ตัวนี้ช่วยบำรุงเลือดและก็ลูกในท้องของเธอนะนันท์”ปลื้มพูด

เมื่อพานันท์กลับมาจากบ้านของเขาหลังจากพานันท์ไปสงบสติและหายาบำรุงต่างๆให้

นันท์

 

 

 

 

 

“ขอบคุณคุณปลื้มมากนะจ้ะที่ดีต่อนันท์กับลูกแบบนี้”นันท์ไหว้ขอบคุณ

 

 

 

 

 

 

“แค่เธอไม่คิดมากแล้วก็ไม่คิดจะทำอะไรบ้าอีกเท่านี้ก็ดีแล้วล่ะ ชั้นไปนะ”ปลื้มพูดก่อนจะขับรถออก

ไป นันท์ถอนหายใจออกมาเบาๆ เพราะเมื่อเย็นที่ปลื้มพานันท์กลับไปที่บ้านของเขา พ่อแม่ของ

ปลื้มเป็นคนดีมากเหลือเกิน เอาใจใส่ดูแลเธอแม้ว่าเธอจะเป็นแค่คนใช้ที่ไม่มีค่าอะไร หรือเธอจะ

ไปอยู่กับปลื้มเพื่อหลบหนีทุกอย่างที่นี่ดีนะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไปพลอดรักกับเพื่อนชั้นจนสำลักความสุขเลยสิท่าถึงกลับมาป่านนี้”ภาณุที่นั่งรอนันท์ที่ห้องพูดขึ้น

เมื่อนันท์เข้ามาในห้อง

 

 

 

 

 

“จะไปไหน มานี่ คิดว่ามีไอ้ปลื้มคุ้มกะลาหัวแล้วขั้นจะไม่กล้าทำอะไรรึไงห้ะ”ภาณุกระชากนันท์มา

อย่างแรงเมื่อเห็นนันท์ทำท่าจะหนี

 

 

 

 

 

“คุณใหญ่อย่าทำอะไรนันท์เลยนะจ้ะนันท์ขอร้อง”นันท์พยายามขอร้องภาณุ

 

 

 

 

 

 

“ชั้นเคยบอกเธอว่ายังไงล่ะ เธอจำบ้างมั้ย วันนี้ชั้นจะลงโทษเธอ”ภาณุพูดนันท์เบิกตาโพลงตกใจ

รีบดิ้นสุดชีวิต

 

 

 

 

 

 

แปะ แต่แล้วถุงยาที่นันท์ถือก็หล่นออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

“ยาต้มพวกนี้นี่มันอะไรกัน”ภาณุปล่อยนันท์แล้วมองแผ่นยาต้มจากบ้านของปลื้ม นันท์รีบเก็บยา

ทันที

 

 

 

 

 

 

 

“เงียบอะไรเล่า บอกชั้นมาเดี๋ยวนี้นะว่าเธอเป็นอะไร”ภาณุเห็นนันท์นิ่งเงียบก็หงุดหงิดกระชากตัว

นันท์มาถาม

 

 

 

 

 

“คุณใหญ่สนใจคนใช้ที่ไม่มีค่าอย่างนันท์ด้วยหรอจ้ะ”นันท์เงียบสักพักก่อนจะตอบออกมา ภาณุ

ชะงักเมื่อเห็นน้ำตาไหลออกมาจากดวงตากลมโต สายตาคู่นั้นทำให้ชายหนุ่มสั่นไปทั้งหัวใจ

 

 

 

 

 

 

“อย่ามาทำปากดี เธอเป็นคนของชั้น ชั้นเองก็ถามไปงั้นเพราะกลัวจะมาตายในบ้านต่างหาก

เล่า”ภาณุว่า

 

 

 

 

 

 

“งั้นคุณใหญ่ไม่ต้องกังวลไปหรอกนะคะ เพราะนันท์ไม่มีวันตายง่ายๆแน่นอน”นันท์พูดแล้วผละ

ออกจากร่างสูง เธอซ่อนอารมณ์ที่สั่นไหวในตอนนี้ ภาณุจะแต่งงานพรุ่งนี้กับเขริกาแล้ว เธอไม่ควร

จะปวดใจแบบนี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“มานี่”ภาณุพูดแล้วดึงนันท์ไปที่ครัวตอนกลางคืนก่อนจะดึงแผ่นยามาจากถุงกระดาษเพื่อต้มให้

นันท์

 

 

 

 

“คุณใหญ่ไปพักผ่อนเถอะจ้ะพรุ่งนี้คุณใหญ่ต้องตื่นแต่เช้า”นันท์พูดแล้วมองร่างสูงที่ต้มยาให้ตัวเอง

ด้วยความไม่เข้าใจว่าเขาเกลียดเธอ อยากทำร้ายเธอแต่ทำไมถึงมาทำแบบนี้กับเธอ

 

 

 

 

 

 

 

“ได้ข่าวมานิว่าเธอเป็นอะไรไม่รู้ เอาแต่โก่งคออ้วกตลอด”ภาณุพูดทำให้นันท์อึ้งไม่ตคิดว่าเขาจะ

ถามอาการเธอ

 

 

 

 

 

“เอ่อ อาหารเป็นพิษน่ะจ้ะคุณปลื้มเลยให้ยามาทาน”นันท์โกหก แล้วตอนนั้นเองภาณุหันขวับมา

มองนันท์นิ่งๆ นันท์เมื่อสบสายตาคมคู่นั้นทำให้เธอรู้สึกอ่อนไหวเหลือเกิน มันเป็นเพราะอะไรกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นก็กินอะไรซะสิ จะได้กินยาเลย”ภาณุต้มยาอยู่นั้นก็เดินเอาจานใส่ข้าวมาให้นันท์

 

 

 

 

 

 

 

 

“อุ๊บ”ทันทีที่ได้กลิ่นอาหารนันท์ก็วิ่งไปโก่งคออ้วกทันที

 

 

 

 

 

“นี่เธอคิดว่าชั้นโง่มากสินะถึงไม่รู้อาการของเธอ ไอ้ปลื้มโทรบอกชั้นหมดแล้วว่าเธอกำลัง

ท้อง”ภาณุว่าแล้วนึกย้อนเมื่อตอนเย็นที่ปลื้มเอานันท์ออกไปจากบ้าน ชายหนุ่มรีบไปกดโทรศัพท์

ต่อสายไปที่บ้านของปลื้มจนรู้ว่าปลื้มพานันท์กลับไปที่บ้านและก็รู้ว่านันท์กำลังตั้งท้องอ่อนๆ

ได้2เดือนกว่า

 

 

 

 

 

 

 

“นันท์ท้องกับพี่กรแล้ว คุณใหญ่ก็ปล่อยนันท์ไปตามทางของนันท์สิจ้ะ”นันท์พูด

 

 

 

 

 

 

 

“เธอนอนกับชั้นมาตลอดมีหน้าบอกว่าท้องกับไอ้ชั้นต่ำนั่น รึว่าเธอนอนกับมันแล้วห้ะ”ภาณุกระชา

กนันท์มาถาม นันท์ตกใจกลัวแล้วสะบัดหนีก่อนจะร้องเมื่อหม้อยาที่ต้มอยู่หล่นมาลวกที่แขนทันที

 

 

 

 

 

 

 

“มานี่ อย่าไปถูแบบนั้นต้องล้างน้ำเย็นก่อน”ภาณุตกใจรีบพานันท์ไปล้างน้ำและดูแผลนันท์ด้วย

ความเป็นห่วง

 

 

 

 

 

 

“อะไรนี่แสบจนร้องไห้เลยรึไง”ภาณุทายาให้นันท์แล้วมองร่างบางที่สะอึกสะอื้นออกมา

 

 

 

 

 

 

 

“นันท์ไม่รู้ ไม่รู้ว่าคุณใหญ่เป็นคนยังไงกันแน่ คุณใหญ่ทำแบบนี้ทำไม ต้องการอะไรจ้ะ เกลียด

นันท์ทำร้ายนันท์นักหนา ทำไมไม่ให้นันท์ไปจากที่นี่ แล้วมาดูแลนันท์แบบนี้ทำไม”นันท์ร้องไห้

ออกมาแล้วถามชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

“อื้ออ”ภาณุเห็นนันท์ร้องไห้ไม่หยุดก็ดึงร่างบางมาจูบอย่างอ่อนโยนจนนันท์ตกใจไม่เข้าใจสิ่งที่

ภาณุทำเลย

 

 

 

 

 

 

“เธอเป็นของชั้น ชั้นไม่ชอบเธอยังไงชั้นก็ดูแลเธอล่ะน่า อ้อ แล้วก็ดูแลลูกในท้องของชั้นด้วย

เหมือนกัน”ภาณุถอนูบออกมาแล้วพูดก่อนจะทำแผลและไปต้มยาในนันท์ใหม่ นันท์มองการกระทำ

ของชายหนุ่มด้วยความสับสน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พิธีช่วงเช้าเสร็จไปแล้วทำหน้าให้มันสดชื่นหน่อยสิคะใหญ่”เขริกาพูดเมื่อพิธีรดน้ำสังข์ช่วงเข้า

ผ่านไปแต่ภาณุกลับมีท่าทีลุกลี้ลุกลนไม่อยู่กับเนื้อกับตัว

 

 

 

 

“เอ่อ เขมไปเปลี่ยนชุดเถอะจะได้เลยพักผ่อนไวๆ”ภาณุพูดแล้วสายตาจับจ้องไปที่กวินที่มากก้อร้

อก้อติกนันท์ตั้งแต่เช้าทำให้ชายหนุ่มทนไม่ไหวอีกต่อไปเมื่อกวินถือวิสาสะจับมือนันท์

 

 

 

 

 

“เห้ย อย่ามายุ่งกับแม่นี่ดีกว่ากวิน นายเข้าไปข้างในงานเถอะ”ภาณุพูด

 

 

 

 

“อะไรกันนันท์เค้ากำลังป่วยชั้นก็ดูแลนันท์เค้าไม่เห็นแปลก”กวินพูด

 

 

 

 

 

 

“แต่แม่นี่มีคนรักอยู่แล้ว อยากจะยุ่งกับใครในนี้ชั้นไม่ว่ายกเว้นแม่นี่”ภาณุพูดเสียงดังทำให้เขริกา

เดินเข้ามาพร้อมกับคุณเล็กมองหน้านันท์ด้วยสายตาไม่พอใจเช่นเดียวกับปลื้มรีบมาอยู่ข้างนันท์

 

 

 

 

 

 

 

 

“แหม เสน่ห์แรงจริงๆนะยะที่มีผู้ชายมารุมล้อมแบบนี้ ลดบ้างก็ได้นะอาการอยากผู้ชายน่ะ”คุณเล็ก

พูด

 

 

 

 

 

“ใหญ่คะ จะโวยวายทำไมเรื่องของนันท์เค้า อย่าลืมสินี่งานแต่งของเรานะคะ”เขริกาพูดแล้วมอง

หน้าภาณุอย่างไม่พอใจ ภาณุชะงักแล้วเดินมาข้างๆเขม

 

 

 

 

 

 

“ก็งานแต่งของเราต้องสำคัญที่สุดอยู่แล้วสิจ้ะเขม แต่ใหญ่แค่ไม่ชอบที่คนใช้มาเด่นเกินหน้าเกิน

ตามเขมไปเท่านั้นเอง”ภาณุรีบพูดเขริกามองหน้าชายหนุ่มด้วยสายตาไม่ค่อยเชื่อ

 

 

 

 

 

 

“ช่างเถอะค่ะเพราะนับตั้งแต่วันนี้ไป เขมก็จะมาอยู่ที่นี่เขมก็จะเป็นคุณผู้หญิงของจิระคุณ ใครที่มา

ทีหลังต่อจากนี้มันก็ได้ชื่อว่ามาทีหลัง เหมือนพวกเมียน้อยดีๆนี่เอง”เขริกาพูดเป็นนัยๆแล้วยิ้มเยาะ

นันท์ที่กำมือแน่น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อยู่นี่เอง นันท์ นายกรเค้ามาหาเธอน่ะ”คุณหญิงแขไขพูดแล้วพานันท์เข้าไปในตึกใหญ่

 

 

 

 

 

 

“พี่กร เกิดอะไรขึ้นกับพี่จ้ะทำไมถึงเป็นแบบนี้”นันท์ตกใจที่เห็นสภาพของกรถูกรุมซ้อมอีกแล้ว

 

 

 

 

“ไม่มีอะไรหรอกจ้ะก็แค่พวกหมาลอบกัด กัดได้แม้กระทั่งคนไม่มีทางสู้”กรพูดแล้วจ้องไปที่คุณเล็ก

อย่างแค้นเคือง

 

 

 

 

 

 

“มาก็ดีละ นันท์ชั้นรู้ว่าเธอรัอยู่กับพ่อกร ตอนนี้พ่อกรเค้าขอไถ่ตัวเธอไปอยู่ด้วยกันนะ”พระยาพิชัย

เดชาพูด

 

 

 

 

 

 

“ไม่ได้นะ ผมไม่ยอม”ภาณุรีบเข้ามาในห้องแล้วโวยวาย

 

 

 

 

“อะไรตาใหญ่ ไม่ยอมอะไรกัน”คุณหญิงแขไขพูด

 

 

 

 

 

“ผมไม่ยอมให้แม่นี่ออกไปกับคนรักหรอก ถึงไปยังไงก็เลิกกันอยู่ดีเพราะแม่นี่ไม่หยุดที่ไอ้กรคน

เดียวแน่ๆ ไอ้กรแกมันโง่ที่มาไถ่ตัวนันท์ รู้ไว้ซะว่านันท์ไม่ได้บริสุทธ์ผุดผ่องเหมือนเดิมอีกต่อไป

แล้ว”ภาณุที่เริ่มพาลแล้วโวยวายออกมา

 

 

 

 

 

 

“ถึงจะไม่บริสุทธ์เหมือนเดิมแล้วผมก็จะพานันท์ไป ผมรักนันท์”กรพูดแม้จะตกใจกับสิ่งที่ภาณุบอก

ก็ตาม

 

 

 

 

 

 

“รักงั้นหรอ แล้วมันกินได้มั้ยเสมียนจนๆอย่างแกจะเลี้ยงแม่นี่ไหวเรอะ”ภาณุยังโวยวาย

 

 

 

 

 

 

“เงียบนะตาใหญ่ เค้ารักกันเค้าจะอยู่ด้วยกันแล้วมันกงการอะไรของแกห้ะที่แกจะไปยุ่งวุ่นวายกับ

ความรักของพวกเค้า ชั้นรู้นะว่าแกเกลียดนันท์เค้า แต่แกอย่าลืมว่านี่มันเลิกทาสแล้ว ถ้าเค้ามาไถ่

ตัวเราก็ต้องยกเค้าไป”พระยาพิชัยเดชาพูดปรามลูกชายที่โวยวาย

 

 

 

 

 

“แต่ผมจะไม่ยอมให้ใครมาไถ่ตัวเมียผมไปเหมือนกัน”ภาณุโพล่งออกมาในที่สุดท่ามกลางความ

ตกใจของทุกคน

 

 

 

 

ผลัวะ

 

 

“ไอ้เลว”กรอึ้งก่อนจะพุ่งตัวเข้าชกหน้าภาณุจนล้มคว่ำ

 

 

 

 

 

“กรี๊ด ไอ้บ้า ไอ้ชั้นต่ำแกทำพี่ชั้นเร้อะ”คุณเล็กตกใจรีบเข้าไปทำร้ายกรทันที

 

 

 

 

 

 

“พอได้แล้ว หยุดให้หมดเดี๋ยวนี้”พระยาพิชัยเดชาสั่งก่อนจะมองนันท์ที่เริ่มร้องไห้สะอึกสะอื้นออก

มา

 

 

 

 

 

 

 

“ตาใหญ่นี่มันเรื่องอะไรกันเล่าความจริงกับแม่มาเดี๋ยวนี้”คุณหญิงแขไขตกใจและคาดคั้นลูกชาย

 

 

 

 

 

“ความจริงแล้วนันท์กับผมเรา2คนมีอะไรกันมาสักพักหนึ่งแล้วครับ ตอนแรกผมยอมรับว่าผม

ต้องการจะทำร้ายแม่นี่เพื่อความสะใจ แต่เมื่อผมทำนันท์ท้อง ผมก็ต้องรับผิดชอบนันท์ไม่ใช่หรอ

ครับ”ภาณุพูดสารภาพออกมานิ่งๆ นันท์เงยหน้ามองชายหนุ่มด้วยความประหลาดใจ ทำไมกัน

ภาณุถึงอยากรับผิดชอบเธอกับลูกในท้องแบบนี้เขาต้องการอะไรอีกกันแน่

 

 

 

 

 

 

“แต่นี่มันงานแต่งงานของใหญ่กับเขม ใหญ่ทำแบบนี้เหมือนหักหน้าเขม ใหญ่ไม่ให้เกียรติเขม

เลย”เขริการะเบิดอารมณ์ออกมาก่อนจะน้ำตาไหลออกมาด้วยความแค้นปนเสียใจสามีที่พึ่งจด

ทะเบียนไปช่วงเช้านี้

 

 

 

 

 

 

“ผมรักและให้เกียรติเขมเหมือนเดิม แต่ผมเป็นลูกผู้ชายพอที่เมื่อทำใครท้องและต้องรับผิด

ชอบ”ภาณุพูดนิ่งๆ

 

 

 

 

 

 

 

“แต่เล็กไม่รับมันเป็นพี่สะใภ้เล็กแน่นอน นังทาสชั้นต่ำนี่เล็กเกลียดมัน พี่สะใภ้ของเล็กคือพี่เขมคน

เดียว”คุณเล็กมองนันท์ที่ร้องไห้ด้วยความเกลียดชังก่อนจะไปกอดปลอบพี่สะใภ้อย่างเขริกาที่

ร้องไห้จนทุกคนสงสาร

 

 

 

 

 

 

“งั้นเพื่อความสบายใจของเขมกับเล็กพี่ไม่เอาแม่นี่ขึ้นมายุ่งย่ามในเรือนจันทร์เจ้าแน่นอน แต่คุณ

พ่อครับ จำเมื่อคืนที่ผมเข้าไปคุยกับคุณพ่อได้มั้ยครับ ถึงที่ดินริมน้ำที่อยู่ด้านข้างนี้ ไหนๆมันจะเป็น

พี่ของผมแล้ว ผมของใช้สิทธิ์เจ้าของที่ดินสร้างเรือนริมน้ำนะครับ นันท์จะได้ไม่ต้องไปยุ่มย่ามพวก

เขมที่เรือนจันทร์เจ้าอีก”ภาณุพูดท่ามกลางความตกใจของเขริกา คุณเล็กและกร

 

 

 

 

“ไม่ได้นะ พี่ทำแบบนี้ไม่ได้คนอื่นรู้ถึงไหนแล้วคงเอาไปนินทาที่พี่เอาคนใช้ทำเมีย”คุณเล็กว่า

 

 

 

 

 

 

“เล็ก พี่ตัดสินใจแล้ว พี่จะรับผิดชอบนันท์เพราะอย่างน้องลูกในท้องของนันท์ก็คือเลือดเนื้อเชื้อไข

ของจิระคุณ หวังว่าคุณพ่อคุณแม่คงเข้าใจนะครับ”ภาณุพูด

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วแต่ใหญ่เถอะ แต่อย่าให้มีเรื่องปวดหัวตามมาละกัน”คุณหญิงแขไขพูดแล้วเดินออกไปพร้อมพระยาพิชัยเดชา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่กร ฮือๆนันท์ขอโทษที่นันท์เป็นผู้หญิงไม่ดีนันท์มันเลว ฮือๆ”เมื่อทุกคนเดินออกไปนันท์ก็ปล่อย

โฮร้องไห้ออกมาด้วยความสงสารคนรักอย่างมาก

 

 

 

 

 

 

“ทำไมความรักของเราต้องเป็นแบบนี้ล่ะนันท์ ตอบพี่หน่อยได้ไหมว่าพี่ทำผิดตรงไหน”กรพูดออก

มาทั้งน้ำตา

 

 

 

 

 

“ไม่จ้ะไม่ใช่ความผิดของพี่ แต่ผิดที่นันท์เองพี่กรอย่าร้องไห้นะจ้ะ”นันท์โผกอดกรแน่นแล้วร้องไห้

 

 

 

 

 

“ได้ยินชัดแล้วไม่ใช่รึไงว่านันท์คือเมียอีกคนของชั้น เลิกยุ่งกับเมียชั้นสักที”ภาณุเดินกลับเข้ามา

โวยวาย

 

 

 

 

 

 

“ได้ เพราะผมก็ไม่ใช่พวกที่ตีท้ายครัวใครในเมื่อคุณใหญ่รับนันท์เป็นเมียอีกคนผมก็ขอให้คุณใหญ่

ดูแลนันท์กับลูกในท้องให้ดีๆอย่าให้ใครมาทำร้ายนันท์ได้อีก ถ้านันท์เจ็บวันไหน ผมนี่ล่ะจะเป็นคน

จัดการคุณใหญ่เองกับมือ”กรพูดแล้วจ้องชายหนุ่มด้วยความโกรธแค้น ไม่ยุติธรรมเลยที่เขาและ

นันท์รักกันมากมายแต่กลับมีอุปสรรคถูกภาณุแย่งนันท์ไปแบบนี้ เขาเกลียดภาณุจนแทบอยากจะ

บีบคอให้ตายเสียตั้งแต่ตอนนี้เลย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นังนันท์ นังมารหัวใจอย่าหวังว่าแกกับลูกจะอยู่ที่นี่อย่างมีความสุข”เขริกาแอบดูภาณุที่ผละออก

จากตัวเองแล้วกลับเข้าไปหานันท์แล้วพูดออกมาด้วยความแค้นใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

ทีนี้ทุกคนก็รู้แล้วสินะว่าเรือนริมน้ำถูกสร้างตอนไหน

 

 

จัดเต็มกับอดีตชุดใหญ่ตอนนึงเต็มๆแบบนี้คงจะรู้แล้วสิว่าใครคือชนวนความแค้นทั้งหมด

 

 

 

 

 

ก่อนที่จะดราม่าพาทปัจจุบันเราต้องดราม่าพาทอดีตสิ555555

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา