บ่วงรักรอยอดีต

9.1

เขียนโดย Chapond

วันที่ 7 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 13.11 น.

  45 ตอน
  448 วิจารณ์
  116.80K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2557 12.18 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

23) 23 ความแตก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วเจอกันนะจ้ะพี่กร เดี๋ยวพรุ่งนี้นันท์จะทำฟักทองบวชมาให้”นันท์พูดแล้วบอกลากรออกมาจาก

ห้องพักของกรที่โรงพยาบาลในตอนเย็น นันท์เดินมาตามทางเพื่อหาสามล้อเตรียมกลับเรือนจันทร์

เจ้า

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ”ระหว่างทางนันท์เดินออกมานันท์เห็นในตรอกแคบๆที่มีชายหญิงนัวเนียกันไม่อายฟ้าอายดินก็

หน้าแดงแล้วรีบเดินจ้ำๆไปให้พ้นๆทาง

 

 

 

 

ตุบ นันท์ล้มลงเมื่อชนกับใครเข้า

 

 

 

 

 

“คุณใหญ่”นันท์ตกใจปนแปลกใจที่เห็นภาณุอยู่ตรงนี้

 

 

 

 

 

 

“ไง เห็นพวกโสเภณีเค้าทำงานหากินกันแล้วอยากงั้นสิ มองใหญ่เลย”ภาณุเยาะ

 

 

 

 

 

 

“ไม่นะจ้ะ นันท์ไม่คิดอย่างนั้น เย็นมากแล้วนันท์ต้องรีบกลับ”นันท์พูดแล้วเดินหนีภาณุ

 

 

 

 

 

 

“จะไปไหนล่ะ ถ้ารีบก็มากับชั้น”ภาณุพูดก่อนจะดึงมือนันท์พาไปที่รถแล้วขับรถออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณใหญ่จ้ะนี่มันไม่ใช่ทางกลับเรือนจันทร์เจ้านี่จ้ะ”นันท์พูดเมื่อเห็นภาณุขับรถไปในทางเปลี่ยว

 

 

 

 

 

 

“อย่าพูดมาก นั่งเงียบๆไปเลยเธอน่ะ”ภาณุหันมาตะคอกใส่นันท์แล้วเลี้ยวรถมาที่โรงสีของพระยา

พิชัยเดชา

 

 

 

 

 

 

“คุณใหญ่พานันท์มาที่นี่ทำไมจ้ะ”นันท์เริ่มตกใจคิดถึงคืนที่ภาณุข่มขืนเธอที่นี่

 

 

 

 

 

 

 

 

“รื้อฟื้นความหลังไงล่ะ ลงมานี่”ภาณุพูดแล้วกระชากนันท์ลงมาจากรถอย่างแรงแล้วเดินเข้าไปในโรง

สี

 

 

 

 

 

 

 

ตุบ

 

 

 

 

 

นันท์ถูกภาณุเหวี่ยงลงแคร่อย่างแรง นันท์มองไปรอบๆแล้วเริ่มกลัวเพราะที่นี่มืดจนน่ากลัว

 

 

 

 

 

 

“อย่าทำอะไรนันท์เลยนะจ้ะคุณใหญ่ พานันท์กลับเรือนจันทร์เจ้าเถอะจ้ะ”นันท์พูดแล้วร้องไห้ไหว้

ขอร้องภาณุ

 

 

 

 

 

 

“ชั้นบอกเธอแล้วไงว่าอย่ายุ่งกับชายอื่นเธอก็ยังไปพลอดรักกับไอ้เสมียนจนๆนั่น ในโรงบาลก็ยังไม่

เว้น ผู้หญิงอย่างเธอนี่จะเอาตรงไหนมันก็ไม่ต่างกันล่ะน่า”ภาณุพูดแล้วขึ้นคร่อมร่างบางของนันท์ไว้

 

 

 

 

 

“ไม่นะจ้ะ คุณใหญ่ พี่กรคือคนรักของนันท์นันท์แค่อยากไปดูแลเค้าเท่านั้น”นันท์พูด

 

 

 

 

 

“แล้วไงแต่เธอเป็นทาสในเรือนของชั้น ชั้นสี่งยังกล้าขัดคำสั่งแบบนี้ต้องโดนลงโทษ”ภาณุว่า

 

 

 

 

 

 

“ลงโทษอย่างอื่นก็ได้นี่จ้ะ ขังนันท์ก็ได้แต่อย่าทำอย่างนี้ คุณใหญ่มีคุณเขมอยู่แล้วไม่ควรจะมาทำ

แบบนี้อีกเพราะอีกหน่อยคุณใหญ่ก็จะแต่งงานกับคุณเขมถ้าคุณเขมรู้คุณเขมจะเสียใจนะจ้ะ”นันท์

พูดเมื่อนึกถึงภาพที่เขริกาแสนดีกับภาณุ กับสิ่งที่เธอกับภาณุทำ มันคือสิ่งที่ไม่ถูกต้อง เธอไม่ควรจะ

เผลอใจแบบนั้นอีก

 

 

 

 

 

“แล้วไง ชั้นแต่งงานกับเขมมันคือสิ่งที่ชั้นต้องทำอยู่แล้ว ชั้นกับเขมเรารักกันยังไงต้องแต่งงานกัน

แต่เธอชั้นบอกไปแล้วไง ก็อีแค่ทาสในเรือน เป็นแค่ที่ระบาย ตอนนี้เธอทำผิดชั้นก็ลงโทษเธอ”ภาณุ

พูดแล้วซุกไซร้ตามตัวนันท์ นันท์น้ำตาไหลออกมาด้วยความเสียใจที่ถูกชายหนุ่มทำแบบนี้อีกครั้ง

นันท์เลิกขัดขืนและหยุดอยู่นิ่งๆยอมให้ภาณุทำทุกอย่างตามอำเภอใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

“เขมมีอะไรรึเปล่าจ้ะทำไมมาที่บ้านซะเย็นขนาดนี้”คุณหญิงแขไขพูดแล้วเดินมาหาเขริกาพร้อมคุณ

เล็ก

 

 

 

 

 

“วันนี้มีงานลีลาศการกุศลน่ะค่ะ เขมถูกเชิญไปเลยว่าจะมาตามหาคู่เต้นที่นี่”เขริกาพูดยิ้มๆ

 

 

 

 

 

“เอ พี่เขมพี่ใหญ่หมั้นมาตั้งนานแล้ว ทำไมเราไม่มีข่าวดีสักทีละคะคุณแม่”คุณเล็กรีบพูดทันที

 

 

 

 

 

“บ้า เล็กก็พูดไป ถ้าใหญ่ยังไม่กลับมาเดี๋ยวเขมขอเดินดูด้านหลังก่อนนะคะ วันนี้เห็นใหญ่พูดว่าที่

ตรงหลังโรงสีนี้ในอนาคต ใหญ่จะสร้างเรือนหอไว้”เขริกาพูดแล้วยิ้มก่อนจะปลีกตัวเดินออกมา แล้ว

เดินเลาะไปทางหลังบ้านโผล่มาที่ลานโล่งที่มีโรงสีก็ยิ้มพอใจที่ภาณุเริ่มพูดถึงเรื่องแต่งงานแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ๊ะ รถคุณใหญ่”เขริกาพูดแล้วมองไปที่รถที่จอดก็แปลกใจที่เห็นรถของภาณุจอดตรงนี้ก็เดิน

เข้าไป

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ คุณใหญ่ นะ นันท์ไม่ไหวแล้ว อ๊ะ”เสียงครางของนันท์ดังเล็ดลอดมาจากด้านในโรงสีทำให้เข

ริกาชะงัก ก่อนจะเดินแง้มเข้าไปด้านในแล้วต้องตกใจเมื่อเห็นภาพที่คู่หมั้นตัวเองกำลังแสดงบทรัก

กับคนใช้ในบ้านอย่างร้อนแรง

 

 

 

 

 

 

 

“ทีตอนขัดคำสั่งชั้นล่ะไม่รู้จักคิดทีนี้ละมาร้องขอ ชั้นไม่มีวันอ่อนกับเธอหรอก”ภาณุพูดแล้วเร่ง

จังหวะในการขยับสะโพกให้เร็วยิ่งขึ้นก่อนจะกระตุกเกร็งฉีดสายธารสีขาวเข้าไปในตัวนันท์

 

 

 

 

 

 

 

“จำไว้ว่าอย่าทำแบบนี้อีก ไม่งั้นเธอโดนหนักแน่”ภาณุพูดแล้วมองร่างบางที่อยู่ในสภาพกึ่งเปลือย

เช่นเดียวกับเขา

 

 

 

 

 

 

 

“คะ คุณเขม”พลันสายตาของนันท์หันไปเห็นเขริกายืนอยู่ก็ร้องตกใจภาณุรีบผละจากร่างบางทันที

 

 

 

 

 

เพี้ยะ เพี้ยะ

 

 

 

 

 

เขริกาตรงดิ่งมาตบนันท์จนล้มลงไปกับแคร่แล้วตบภาณุอีกครั้งหนึ่ง

 

 

 

 

 

 

 

“เลวที่สุด ใหญ่ทำกับเขมแบบนี้ได้ยังไง”เขริกาพูดแล้วน้ำตาไหลออกมาด้วยความเสียใจ ภาณุรีบ

แต่งตัวให้เรียบร้อย

 

 

 

 

 

 

“มันก็แค่ความสุขชั่วคราวเท่านั้นล่ะเขม เขมคือผู้หญิงที่มีค่าที่สุดของใหญ่นะ”ภาณุพยายามพูดกับ

เขริกาและรั้งเขริกาไว้ นันท์ที่กำลังใส่เสื้อผ้าอยู่ได้ยินก็ชะงัก ความสุขชั่วคราว จริงสินะผู้หญิง

ต่ำต้อยแบบเธอไม่มีค่าเท่าคุณเขริกาได้เลย

 

 

 

 

 

 

 

“เห็นเขมมีค่าที่สุดแล้วใหญ่ทำแบบนี้กับเขมได้ยังไง ใหญ่นอนกับเด็กในบ้าน ใหญ่กำลังหยามหน้า

เขมฮือๆ ใหญ่ทำไมทำแบบนี้”เขริการ้องไห้และทุบอกกว้างของภาณุรัว ภาณุรวบเขริกาไปกอดแน่น

 

 

 

 

 

 

“เขม ใหญ่ขอโทษอย่าร้องเลยนะเขมใหญ่รักเขมคนเดียว”ภาณุพูดแล้วพาเขมออกไปจากตรงนั้น

ทันทีโดยไม่สนใจนันท์เลย

 

 

 

 

 

 

 

“ความเชื่อใจที่เขมมีใหญ่มันพังไปหมดแล้วใหญ่ทำแบบนี้ทำไม”เขริกาพูด

 

 

 

 

 

 

“เขมอย่าโกรธเลยนะ นั่นก็แค่ความสุขชั่วคราวแต่ใหญ่ยังรักเขมนะ รักแค่เขมคนเดียว”ภาณุพูด

 

 

 

 

 

 

“งั้นถ้ารักเขมงั้นช่วยยืนยันให้เขมมั่นใจได้มั้ยคะใหญ่ว่าเรายังรักกัน”เขริกาปาดน้ำตาแล้วพูด ภาณุ

นิ่งสักพัก

 

 

 

 

 

 

“ได้ เราแต่งงานกันนะเขม เขมจะได้เป็นคุณผู้หญิงของจิระคุณคนเดียว”ภาณุพูด ทำให้เขมยิ้มออก

มาแล้วกอดภาณุแน่น เธอดีใจเหลือเกินเพราะแท้จริงแล้วภาณุกับเขริกานั้นถูกจับหมั้นกันแต่เด็กๆ

ภาณุและเขริกาเลยรู้จักกันมาแต่เด็กแล้ว

 

 

 

 

 

 

“โถ คุณย่าทวดไม่ร้องนะคะ”มีนพูดเมื่อเขริกานั่งร้องไห้เล่าเรื่องราวทุกอย่างในอดีตให้ฟัง

 

 

 

 

 

 

 

“เพราะมัน นังนันท์มันยั่วใหญ่ทำให้ใหญ่เปลี่ยนไป แม้จะแต่งงานกันไป มันก็ยังจะยั่วใหญ่ นัง

แพศยานั่นทำให้ใหญ่หลงมันจนลืมย่า”เขริกาพูดออกมาอย่างแค้นเคืองที่ภาณุแม้จะแต่งงานไปกับ

เธอแต่ก็ยังแอบไปเจอนันท์เสมอๆ

 

 

 

 

 

 

“ถ้าพวกมันยั่วคุณใหญ่ของคุณย่าทวดในครั้งก่อนได้เราก็ยั่วมันกลับได้เหมือนกัน ตาต่อตาฟันต่อ

ฟัน”มีนพูดทำให้เขริกายิ้มออกมา มีนเดินไปดูที่หน้าต่างเห็นป๊อปปี้กำลังสั่งงานลูกน้องชั้นล่างก็ยิ้ม

อย่างมีแผนการ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าวโบว์ เห็นคุณมีนมั้ย ชั้นว่าจะเอาแบบเฟอร์นิเจอร์ไปให้เลือกสักหน่อย”ป๊อปปี้ถามโบว์ที่เดินเข้า

มาหาตัวเอง

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ เห็นคุณมีนขึ้นไปชั้นบนน่ะค่ะแล้วบอกว่าถ้าคุณป๊อปมีอะไรก็ขึ้นไปหาได้เลย”โบว์พูดจบแล้ว

เดินหลบหน้าป๊อปปี้ไปทันที ป๊อปปี้มองตามติดนึงก่อนจะเดินชึ้นไปชั้นบนอย่างไม่คิดอะไร

 

 

 

 

 

 

 

ซ่า เมื่อเข้ามาในห้องนอนที่เปิดแง้มไว้ป๊อปปี้ก็ได้ยินเสียงคนอาบน้ำในห้องน้ำ

 

 

 

 

 

 

 

“สงสัยอาบน้ำอยู่งั้นเอาวางตรงนี้ละกัน”ป๊อปปี้วางแบบเฟอร์นิเจอร์ไว้ปลายเตียงแล้วหมายจะเดิน

ออกไป

 

 

 

 

 

“โอ๊ย ช่วยด้วย”เสียงร้องของมีนทำให้ป๊อปปี้ชะงักแล้วรีบไปที่ในห้องน้ำทันที

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ คุณมีน”ป๊อปปี้ตกใจปนหน้าแดกเมื่อเห็นมีนในร่างเปลือยแล้วลื่นล้มในห้องน้ำก็รีบหาผ้าขนหนู

คลุมก่อนจะอุ้มออกมานอกห้อง

 

 

 

 

 

“ขอบคุณมากนะคุณป๊อปถ้าไม่ได้คุณป๊อปมีนต้องแย่แน่ๆ”มีนรีบพูด

 

 

 

 

 

“เอ่อ ไม่เป็นไรครับ ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมลงไปรอด้านล่างดีกว่า”ป๊อปปี้พูดแล้วเลี่ยงจะเดินไป

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวค่ะ ว้าย”มีนลุกขึ้นแล้วแกล้งร้องทำให้ป๊อปปี้รีบเข้าไปประคองทำให้มีนอยู่ในอ้อมกอดป๊อปปี้

อีกครั้ง

 

 

 

 

 

ตึกๆ

 

 

 

 

แล้วทันใดนั้นเองป๊อปปี้เห็นภาพซ้อนเป็นเขริกา ชายหนุ่มนิ่งมองร่างบางตาไม่กระพริบ

 

 

 

 

 

“ใหญ่กลับมาหาเขมแล้ว”เขริกาพูดแล้วคล้องคอป๊อปปี้หมายจะมาจูบ

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ไม่เป็นไรแล้วใช่มั้ยครับเดี๋ยวผมออกไปตามโบว์มาดูแลคุณมีนดีกว่า”ป๊อปปี้ชะงักแล้วรีบผละ

ออกจากมีน

 

 

 

 

 

 

 

“ครั้งนี้ยอมให้ก่อนครั้งต่อไปไม่ปล่อยไว้แน่”มีนพูดพร้อมกับเขริกาเมื่อป๊อปปี้เดินออกไปจากห้อง

 

 

 

 

 

 

 

เอาแล้วไง นางร้ายเริ่มรุกแล้ว บอกเลยถ้าหัวใจพระเอกนางเอกเเข็งแรงก็จะไม่มีอะไรมาทำลายได้เลย แต่ถ้าเริ่มอ่อนแอละก็......

 

 

 

รีดเดอร์หายไปอีกแล้ว ยังอยู่ดีกันรึเปล่า ฮัลโหลลล???

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา