คือความรัก ...MY LOVE

เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~
เรื่องยาว(มั้ง): คือ...ความรัก (My Love)ภาคต่อยายเฉิ่มหน้าใสฯ
ผู้เขียน : ออมอนี่_cake
Rate : PG -17 [เรทรั่ว+ภาษาพ่อขุนรามคำแหงมหาราช...สาธุ]
PS# อย่าได้หาสาระจากเรื่องนี้ เพราะมันไม่มี .... สวัสดีชาวโลก
๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐
 
 
 
 
 
ตอนที่ 8
 
 
 
 
 
“แอลคึ!!! ไปทำอะไรมาคะ ใครทำอะไรแอลคึ เลือดเต็มตัวเลยค่ะ!”
 
“เปล่า เลือดเจ้านี่”
 
“หึ้ น้องหมา!!!”
 
 
วันนี้เป็นวันเสาร์ค่ะ
แก้วใจไม่รีบไปไหน ตั้งแต่เมื่อวันก่อน
ที่แอลคึมาดมปากแก้วใจ ...
แก้วใจก็รู้สึกไม่ดีกับแอลคึเอาเสียเลยค่ะ
หัวใจมันเต้นแปลก ๆ แก้วใจไม่ชอบ
มันเหมือนทรมาน มันเหนื่อยค่ะ
ได้แต่คิดไปว่าที่แก้วใจรู้สึกอย่างนั้น
คงเป็นเพราะร่างกายอาจจะอ่อนแอ ทำให้เกิดโรคได้  
 
 
 
 
ถือว่าเป็นโชคดีของแก้วใจเนาะ ที่ได้รู้โรคเร็วจะได้รักษาทันค่ะ!!!
 
 
 
 
แต่เช้านี้ดูจะโชคร้ายเอามาก ๆ ซะแล้วล่ะค่ะ
ก็น้องชายตัวโตข้างบ้านของแก้วใจ
มีเลือดแปะเปื้อนมาเต็มตัว
อารามตกใจจึงทิ้งสายยางในมือแล้ววิ่งตรงเข้าไป
ดูตามเนื้อตามตัว ไม่อยากให้แอลคึเจ็บค่ะ
แก้วใจไม่ชอบการสูญเสีย ไม่อยากให้น้องเป็นอะไร
 
 
 
แก้วใจห่วงค่ะ
 
 
 
 
 
“ชื่อมิรินด้านะคะ คุณป้าชอบดื่มมิรินด้า แก้วว่าชื่อนี้เจ๋งสุด ๆ ค่ะ”
 
“หนูแก้วว่าดี แม่ก็ว่าตามนั้นแหล่ะลูก ดูท่ามันจะชอบหนูนะ ขนาดมีกลิ่นแมวติดตัวมันยังไม่ขู่เลย”
 
“แอลคึจะเลี้ยงจริง ๆ ใช่ไหมคะ ให้แก้วใจเป็นป้านะคะ ฮิ ๆ แก้วใจได้เป็นป้าแล้ว ลูฟฟี่มานี่ มารู้จักกับน้องเร็ว เราอายุมากกว่าเป็นพี่นะรู้ไหม~~”
 
 
 
พอได้รับรู้เรื่องราวทั้งหมดก็ค่อยโล่งอก
แอลคึไม่ได้มีแผลแต่แอลคึเป็นฮีโร่!
ช่วยชีวิตเจ้าสุนัขตัวโตเกินวัยขนปุกปุย
อายุประมาณ 6 เดือนเอาไว้ค่ะ
มันน่ารักมากเสียจนคนในบ้านต้องเก็บเอาไว้เลี้ยงเลย ดีจัง
 
 
 
 
แก้วใจชอบความรู้สึกแบบนี้
ความรู้สึกของครอบครัว
ครอบครัวของแก้วใจ
 
 
 
 
“จะให้มันเป็นลูกฉันเหรอ??”
 
“ใช่ค่ะ แอลคึก็เป็นป๊ะป๋าเหมือนแอลคึเป็นหม่าม้าไงคะ”
 
“ถ้าอย่างนั้นเธอก็ต้องเป็นหม่าม้าเจ้าตัวนี้ด้วย เพราะเธอเป็นแฟนฉันนะยายลูกเจี๊ยบขนเหลือง”
 
“เอ๋ ..... แก้วใจเริ่มสับสนแล้วค่ะ ก็แก้วใจเป็นพี่สาวของพ่อหมายถึงคุณป้าไม่ใช่เหรอคะ?”
 
“คุณพ่อที่มีเธอเป็นแฟนป้ะ?”
 
“จริงด้วยค่ะ แก้วใจเป็นแฟนแอลคึ ก็ต้องเป็นหม่าม้า..... อ๊า!!!!!!!!!!!! ใช่ค่ะ แก้วใจเป็นหม่าม้าที่จริง ๆ แล้วเป็นคุณป้าด้วยค่ะ มิรินดาของหม่าม้าคุณป้า!!! เดี๋ยวแก้วใจไปหยิบนมที่บ้านนู้นให้ ของพี่ลูฟฟี่มีเยอะมากกกกกก คุณป้าคะเดี๋ยวแก้วใจมานะคะ”
 
 
 
 
“หม่าม้าคุณป้า...เหอะ”
 
“แม่ฟังที่หนูแก้วพูดแล้ว แม่ดูไม่ออกเลยว่าเค้ารู้ความหมายของคำว่าแฟนของแกจริง ๆ หรือเปล่า?”
 
“......”
 
 
 
 
จุกครับ นางพูดจริงทุกอย่าง
กำลังฟินอยู่กับคำว่า “บ้านนู้น” ของยัยลูกเจี๊ยบอยู่ดี ๆ
“บ้านนู้น” ที่แปลว่าตรงนี้ก็บ้าน บ้านของแก้วใจ
 
 
 
.....บ้านของเรา
 
 
แต่คุณนายของบ้านนี้ ก็ทำให้หดหูอีกครั้ง
 
 
 
ไม่เถียงจริง ๆ ครับ
เพราะเขาเองก็พูดได้ไม่เต็มปาก ว่ายายลูกเจี๊ยบเข้าใจ
ถึงแม้จะบอกความรู้สึกนึกคิดอะไร ของตัวเองไปตรง ๆ
หรือกระทั่งแอบจุ๊บไม่ให้ปฏิเสธได้แล้วก็ตาม
แต่ยายลูกเจี๊ยบก็ยังนิ่งเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
 
เขาเครียดได้ไหมครับ?
ลึก ๆ แล้วหวั่นใจนะครับ
แต่ที่แสดงท่าทีแข็งกร้าวหรือมั่นใจตัวเองแบบสุด ๆ
ไปแบบนั้นก็แค่ปลอบใจตัวเองครับ
 
 
 
 
ฮืออออออออออออออ
 
 
 
 
แต่ก็ต้องสู้!!!!!!!!!!
เพื่อคนที่รัก และเพื่อว่าที่ครอบครัวที่อบอุ่นของเขาครับ
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
 
 
 
“นี่...ทำไมลูกชายแม่ถึงได้ชักช้าแบบนี้ล่ะ”
 
“โถ่แม่..... เดือนนึง ผมขอแค่นี้แหล่ะ แม่ได้ว่าที่สะใภ้ที่รู้ตัวแน่ ๆ เหอะ”
 
“เหรออออออออออออออออออออออออออ”
 
 
 
 
 
เขาได้เชื้อเกรียนมาจากใคร ไม่ต้องบอกก็รู้กันแล้วนะ
 
 
 
๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐
 
 

 
“สวัสดีค่ะ คุณแม่”
 
“นี่เธอ....”
 
“หืม....สวัสดีค่ะ ใครวะไอ้หน้าหมี”
 
“รู้จักบ้านฉันได้ไง?”
 
“จินนี่ต้องรู้ทุกอย่างที่จินนี่สนใจ คุณแม่คะจินนี่ซื้อองุ่นแดงราคาเหยียบหมื่นมาฝากค่ะ มันดีต่อสุขภาพมากเลยนะคะ แดดร้อนจังให้จินนี่เข้าบ้านได้ไหมคะ?”
 
“... เอ่อ อ่อ เชิญเลยหนู”
 
 
 
 
 
เพิ่งได้เป็นคุณพ่อไปหมาด ๆ
พร้อมกับบังคับคนเป็นแม่ให้หลุดจากตำแหน่งป้าได้ด้วย
ฟินไปได้แปบ ก็ถูกขัดใจจากผู้ให้กำเนิด
ถูกเยาะเย้ยว่าชาตินี้จะได้กินลูกเจี๊ยบแทนแห้วไหม
จะว่าไปก็เครียดอยู่เหมือนกัน
ตั้งแต่ดมปากตามความเข้าใจของอีกคนไปคืนนั้น
แก้วใจก็มีอะไรที่เปลี่ยนไป แม้ไม่มากแต่สัมผัสได้
ไม่ค่อยยอมมองหน้ากันตรง ๆ สักเท่าไหร่
ถึงจะช่างจ้อเหมือนเดิมแต่ก็ดูเว้นระยะห่าง
ไม่ใช่ว่าเกลียดกันไปแล้วนะ?
 
 
 
 
ปะป๊าตายแน่ ........
 
 
 
ขอบคุณมิรินด้าตัวโตในวันนี้
แก้วใจจึงมาหาโดยไม่แสดงท่าทีอึกอัก
เหตุผลแรกคือตกใจ เหตุผลต่อไปคือชอบเลือด
แก้วใจเป็นห่วงเขา เขารู้
ไม่ว่าจะเป็นในฐานะไหน
เขาก็คือหนึ่งในครอบครัวของแก้วใจ
และจะเป็นตลอดไป
 
อะไรคือผู้หญิงไฮโซบ้าอำนาจนั่นมาถึงบ้าน
บ้านที่เขาไม่ค่อยต้อนรับแขกสักเท่าไหร่
เวลาอยู่บ้าน คือ เวลาของแก้วใจ
เป็นแบบนั้นตลอดมา และเขาคิดว่าคงตลอดไป
แต่วันนี้เหมือนจะไม่เป็นอย่างนั้น
คิ้วข้างขวากระตุกแปลก ๆ เหมือนเป็นลาง
 
 
 
“จินนี่เป็นบั๊ดดี้ของโทโมะค่ะคุณพ่อ คุณแม่ แต่เราก็ค่อนข้างสนิทกันนะคะที่ มหาวิทยาลัย เราคุยกันบ่อย ๆ ค่ะ”
 
“เอาอะไรมาพูด ... ฉันไม่เคยได้ยินว่าลูกชายพูดถึงเธอเลยสักครั้ง”
 
“..... แหม คุณพ่อก็.... โทโมะเขาอาจจะเขินก็ได้นี่คะ”
 
“ฮ่า ๆๆ เธอคงเรียนแพทย์เอกมโน โทคิดไปเองหรือเปล่า ลูกชายฉันนี่นะจะเขินเธอ ? ถ้าเธอหัวฟู ปากห้อย เอ๋อ เด๋อ แต่น่ารักมากกกกกก เหมือนยายเด็กข้างบ้านค่อยมามั่นใจอีกทีนะ”
 
“......”
 
“เออ แม่ พ่อจะไปลงมะม่วงสักหน่อยที่เพื่อนพ่อให้มา อยู่ไหนนะ เดี๋ยวฝนตกจะได้ติดดี ๆ ”
 
“อยู่ในโรงรถนั่นแหล่ะค่ะ ... อ่ะ หนู ดื่มน้ำก่อนแล้วกัน พูดมาก ๆ คงคอแห้ง แม่จะไปดูพ่อลงมะม่วงก็แล้วกันนะโมะ”
 
“ครับ....ฮ่า ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
 
 
 
 
แอบอึ้งไปนิดกับสถานการณ์ตรงหน้า
ที่คุณนายแม่เคยบอกว่าเกรียนได้แม่
แต่ปากหมาได้พ่อนี่คงจะจริง
ไม่เคยเห็นพ่อในโหมดนี้จริง ๆ ครับ สาบาน
ตอนยัยเจี๊ยบแว่นมาเช้ามาเย็น
ถ้าไม่อ้อนออเซาะกับพ่อ ก็จะนั่งเงียบ ๆ ดูทีวี
แบบหลุดเข้าในสารคดีไป
 
พ่อไม่เคยดุให้ยายเจี๊ยบเสียใจ
ทั้งรัก ทั้งหวง
แสดงออกว่าชอบยิ่งกว่าแม่ที่จะจับมาเป็นสะใภ้
สุดยอดคุณพ่อคุณแม่จริง ๆ เว้ยเห้ย
ฮ่า ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ *ยืดอกภูมิใจ
 
 
“รู้สึกว่าคุณพ่อกับคุณแม่จะไม่ค่อยต้อนรับจินนี่นะคะโทโมะ”
 
“มันก็แน่อยู่แล้ว ฉันไม่ได้เชิญเธอมา แล้วฉันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่เธอร่ายมาทั้งหมดทั้งมวล คิดว่าใครจะต้อนรับเธอเหรอ?... มีอะไรพูดมาตรง ๆ ฉันไม่ชอบนิสัยแบบนี้ เรียกว่า เกลียด ก็ได้นะ”
 
“......”
 
“......”
 
“จินนี่จะไม่อ้อมค้อม”
 
“สักทีเหอะ”
 
“จินนี่ต้องการได้โทโมะมาเป็นแฟน นายมีคุณสมบัติที่เหมาะกับจินนี่ ฐานะทางบ้าน ฐานะสังคม หน้าตา รวมไปถึงมันสมอง เราเหมาะกันมาก ถ้านายตาไม่บอดก็น่าจะดูออก”
 
“แล้วไง”
 
“เราสมควรเป็นแฟนกัน จินนี่จึงมาที่นี่”
 
“ปัญญาอ่อน .... พูดความจริงมาจะดีกว่านะ ยายคุณหนูไฮโซ”
 
“......”
 
“ถ้าไม่พูดก็กลับไป ก่อนที่ฉันจะไล่เธอผ่านโซเชียล ... คุณหนูคงไม่อยากเป็นข่าวดังทั้งที่ยังเปิดเรียนไม่ถึงเดือนหรอกใช่ไหม?”
 
 
 
ไม่คิดว่าตัวเองเป็นผู้ชายปากร้าย
เพิ่มจากอาการปากหมาตั้งแต่เมื่อไหร่
ยอมรับว่าเริ่มเป็นตั้งแต่บังคับผูกมัด
เป็นแฟนจากยายลูกเจี๊ยบได้
เขาก็แทบจะกัดทุกคนที่ดูเป็นศัตรูหัวใจ
และคนที่มายุ่มย่ามในชีวิต
ในห้องเรียนเพื่อน ๆ ล้วนพูดเป็นเสียงเดียวกัน
ว่าเขานั้นเป็นเพื่อนร่วมห้องที่ดี
ถึงจะไม่ค่อยพูด แต่ก็ให้ความร่วมมือกับทุกคน
เวลามีใครเข้ามาวุ่นวายเขาก็แค่ปรายสายตา
จากนั้นจลาจลก็จะมลายไป
 
เขาค่อนข้างเข้ากับเพื่อนผู้ชายได้ดี
บางคนสนิทถึงขั้นไปนอนเล่นคอนโดรอเรียน
กับผู้หญิงเขาก็คุยบ้างแต่ไม่สานต่อ
เขาไม่ชอบชวนเพื่อนมาที่บ้าน
เพราะที่บ้านคือเวลาของลูกเจี๊ยบ
เขาจะไม่เสียเวลาไปกับอย่างอื่นแน่ ๆ
 
 
“คุณพ่อของจินนี่บังคับให้จินนี่ดูตัว และหมั้นกับคนที่จินนี่ไม่ชอบ”
 
“......”
 
“แบบนั้นจินนี่ยอมตายดีกว่า”
 
“......”
 
“คบกับนายที่เหมาะสมกับจินนี่ทุกอย่างไม่ดีกว่าเหรอ”
 
“อย่างที่เธอเห็น พ่อกับแม่ฉันไม่ปลื้มเธอ เพราะคำว่าเหมาะสมของเธอมันใช้ไม่ได้กับที่นี่ ส่วนฉัน...ฉันมีคนรักแล้ว จะเหมาะสมหรือเปล่าคงไม่รบกวนเธอให้มาตัดสิน และที่เล่ามาทั้งหมดมันคือปัญหาที่เธอต้องแก้ ไม่ใช่ผลักภาระมาให้คนอื่น”
 
“.......”
 
“ถ้าอยากเป็นบั๊ดดี้กัน อยากเป็นเพื่อนในมหาวิทยาลัยกันต่อไป เธอก็ควรใช้สมองมากกว่าปากนะ”
 
 
 
“ฮึก..... แต่ฉันไม่อยากแต่งงานกับลุงอ้วนพุงพลุ้ย ฉันอยากมีอนาคตที่ดีกว่านั้น ไม่ใช่แม่ค้าใส่ทองเป็นสิบ ๆ เส้น ทาปากแดงเก็บค่าเช่าในตลาดสด นายจะให้ฉันเจออะไรแบบนั้นไม่ได้! ฉันเป็นบั๊ดดี้นายนะ นายต้องช่วยฉัน!!!*พุ่งตัวเข้าหาและทาบทับริมฝีปากกับอีกคนทันที*จุ๊บบบ”
 
“อื้อ ! เห้ย หยุดนะ!!! ทำอะไรของเธอวะ!!!”
 
 
 
 
 
 
*เคร้ง*
 
 
 
“เอ่อ กะ แก้ว .... แก้วเอานมของลูฟฟี่มาให้ มะ .. มิ มิรินด้า”
 
“อ้อ สวัสดีค่ะ จินนี่เป็นคนรักของโทโมะค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ”
 
“กะ แก้ววางไว้ตรงนี้นะ....อะ แอลคึ ”
 
“แก้วใจ!!!”
 
“หึ แม่ผู้หญิงเฉิ่มเชยคนนี้น่ะเหรอ คนรัก??? ”
 
 
 
 
 
“ถ้าเธอไม่ออกจากชีวิตฉันไปตั้งแต่วันนี้ ฉันไม่รับประกันเรื่องราวอะไรในชีวิตของเธอทั้งนั้น...และแม้แต่คำว่าเพื่อนเธอก็จะไม่ได้!!!!!!”
 
“.....”
 
 
 
 
 
 
..กรุณาติดตามตอนต่อไป..
 
 
เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยรักษาสุขภาพด้วยนะคะ ฮ้าดชิ้ววว