พ่อบ้านปีศาจ ภาคชิเอลเป็นปีศาจ บท2 YAOI 18+

"จริงสิ นายน้อยเสื้อผ้าของคุณเปื้อนเลือดเต็มเลยนี่นา"จู่ๆเซบาสเตียนก็หยุดเดินแล้วปล่อยแขนชิเอลอย่างกระทันหันพรางหันมาพูดกับเด็กหนุ่มที่กำลังเดินตามมา 

"จริงด้วย เพราะเจ้าวัวบ้านั้นแท้ๆเลยเล่นทำฉันเลือดอาบ ทำไงดีล่ะแถวนี้มีร้านเสื้อผ้าขายหรือเปล่า ฉันไม่อยากนั่งในรถม้าในสภาพแบบนี้นะ เซบาสเตียน"ชิเอลบอกพรางก้มลงสำรวจร่างกายตนเอง

"มีขอรับ เมื่อวานผมพึ่งไปซื้อมา แต่ว่าคงให้นายน้อยเข้าไปในสภาพนี้ไม่ได้หรอกนะครับ กลิ่นเลือดของคุณปลุกอารมณ์ของปีศาจให้เดือดผล่าน ถ้าเข้าไปในสภาพนนั้นล่ะก็มีหวังนายน้อยโดนพวกปีศาจเจ้าของร้านจับกินเป็นอาหารเช้าแน่"เซบาสเตียนบอก

"นั่นสินะแล้วจะให้ฉันทำยังไงล่ะ"ชิเอลถามเขาไม่รู้ว่าจะทำไงดีแล้ว

"ง่ายๆครับแค่ถอดเสื้อออกแล้วไปล้างตัวในน้ำ ผมว่านายน้อยเข้าไปอาบน้ำในบ้านเจ้าวัวบ้าก่อนดีกว่ามัยแล้วยืมเสื้อเจ้านั่นมาใส่"เซบาสเตียนเสนอทางออกอย่างชาญฉลาด ชิเอลยิ้มเห็นด้วยทันที

"อืมเข้าท่าดีนี่ แต่นายต้องอยู่กับฉันนะห้ามไปไหนอีกนะ"ชิเอลเห็นด้วยพรางอ้อนไม่ยอมให้เซบาสเตียนห่างไปไหน

"ทำไมล่ะครับ นายน้อยกลัวอะไรงั้นเหรอครับ"เซบาสเตียนถามอย่างแปลกใจที่เห็นนายน้อยอ้อนให้เขาอยู่ด้วยตลอดเวลา

"ก็ฉันไม่ไว้ใจเจ้าวัวบ้านั้นน่ะสิ ถ้านายปล่อยให้อยู่คนเดียวแบบนั้นเกิดเจ้าวัวบ้าเลือดอยากกินฉันขึ้นมาอีกก็แย่อ่ะสิ"ชิเอลพูดอย่างระแวง

"หึหึหึ ก็ได้ขอรับจะอยู่ด้วยตลอดไม่ไปไหนแน่นอนครับ เพราะคนที่จะอาบน้ำให้คุณคือผมนี่นะ"เซบาสเตียนพูดยิ้มๆพรางมองดูชิเอลอย่างเอ็นดู 

"อืม งั้นไปเลยสิ"ชิเอลพยักหน้า จากนั้นก็ยื่นแขนส่งให้เซบาสเตียนจูง

"เยสมายลอร์ด"เซบาสเตียนตอบรับยิ้มๆพรางจับมือนายน้อยมาจูงพาเดินกลับไปยังบ้านของลูวิค
หลังจากนั้นไม่นานเซบาสเตียนก็พาชิเอลเดินเข้ามาในบ้านของลูวิคอีกครั้งหนึ่งแล้วเมื่อมาถึงก็ไปกดกริ่งหน้าบ้านทันที

"อ้าวมาทำไมอีกล่ะ นึกว่าพวกนายไปแล้วซะอีก หรือว่าลืมของ"ลูวิคถามอย่างแปลกใจ เขาได้ยินเสียงกริ่งดังจึงมาเปิดประตูให้

"เปล่าหรอกแค่จะมาขออาศัยอาบน้ำที่นี่หน่อยน่ะ ก็นายทำเสื้อผ้านายน้อยของฉันเปื้อนเลือดจะกลับบ้านก็ไม่ปลอดภัย"เซบาสเตียนบอกเหตุผลอย่างรวดเร็ว 

"อืม ได้ เข้ามาสิ ฉันเป็นฝ่ายผิดนี่นาเชิญตามสบายเลยนะ จะเอาเสื้อผ้าของฉันมาเปลี่ยนก็ได้แต่ตัวมันจะใหญ่ไปหน่อยถ้าเด็กของนายใส่คง
ยาวกอมเท้าเลย"ลูวิคบอกจากนั้นเขาก็หลีกทางเชื้อเชิญให้แขกเข้ามาในบ้าน
เซบาสเตียนจูงพาชิเอลเดินตามเข้ามาข้างในโดยมีลูวิคเดินตามมาอีกทีเพื่อปิดประตูตามหลัง

"ห้องน้ำอยู่หลังบ้านไม่มีอ่างอาบน้ำหรอกนะ คงต้องใช้ขันตักอาบเอา น้ำมันค่อนข้างจะเย็นทนๆเอาหน่อยละกันนะ"ลูวิคบอกพรางเดินนำเซบาสเตียนกับชิเอลตรงไปยังห้องน้ำ

"เอ้าเชิญตามสบายนะ เดี๋ยวฉันไปเอาเสื้อมาให้เปลี่ยน"ลูวิคพูดพรางเดินออกห่างไปอีกทางเพื่อไปหาเสื้อผ้าชุดใหม่มาให้เปลี่ยน

"อืมขอบใจนะลูวิค"เซบาสเตียนพูดยิ้มๆพรางเดินนำชิเอลเข้ามาในห้องน้ำหลังบ้าน พอเด็กหนุ่มมองเห็นสภาพห้องน้ำแล้วเขาไม่อยากจะอาบน้ำเลย มันค่อนข้างลำบากเอาการทีเดียว ซึ่งต้องอาบน้ำจากบ่อที่เย็ยเฉียบไม่มีอ่างอาบน้ำอุ่นๆให้ลงไปแช่เหมือนที่บ้านของเขาและบ้านเซบาสเตียนนอกจากนั้นห้องน้ำยังไม่มีประตูอีกด้วย เพราะมีคนถอดประตูออกไป 

"เอ่อ...ฉันเปลี่ยนใจแล้วอ่าเซบาสเตียน ไม่อาบได้มัย ดูท่าน้ำเย็นน่าดูเลย ไม่มีน้ำอุ่นให้อาบเหรอ อ่างอาบน้ำก็ไม่มี "ชิเอลทำเป็นอิดออดเกิดเปลี่ยนใจกระทันหันไม่อยากอาบน้ำเอาเสียดื้อๆ

"ทนๆเอาหน่อยละกันครับแค่ล้างคราบเลือดออกจากตัว"เซบาสเตียนพูดอย่างเห็นใจ เขาเข้าใจดีว่านายน้อยของเขาเป็นเด็กติดหรู ไม่ชอบอาบน้ำเย็น 

"ไม่เอา ไม่อาบ"ชิเอลส่ายหน้าอย่างดื้อดึงพรางทำท่ากอดอกพอเห็นเซบาสเตียนเดินมาใกล้ทำท่าจะจับเขาแก้ผ้าจึงรีบเดินหนีทันที

"โถ่นายน้อย อย่าดื้อสิครับแค่ล้างคราบเลือดออกจากตัวนิดหน่อยเอง น้ำไม่เย็นมากหรอกน่า ทำเป็นอิดออดไปได้ โตแล้วไม่ใช่หรือครับ"เซบาสเตียนพูดเสียงดุๆ

"ฉันรู้ว่าฉันโตแล้ว แต่น้ำมันเย็นนะเซบาสเตียน ฉันไม่อยากอาบน้ำเย็น ไม่เอาหรอก ถ้าจะให้ฉันอาบ นายไปต้มน้ำอุ่นมาให้ทีสิ"ชิเอลพยายามต่อรอง เซบาสเตียนมองดูชิเอลอย่างเหนื่อยใจ

"นี่มันไม่ใช่ที่บ้านของเรานะครับจะไปต้มน้ำที่ไหนเล่า เจ้าวัวบ้ามันชอบอาบน้ำเย็นบ้านมันไม่มีเตาทำอาหารนะครับ ปีศาจไม่ต้องทำอาหาร มันชอบกินแบบสดๆ"เซบาสเตียนพูดอย่างเนือยๆ

"ยึ้ย!!กินแบบสดๆ!!!อย่าพูดอีกเลยน่าฟังแล้วจะคลื่นไส้ "ชิเอลพูดพรางเอามือปิดปากไว้ไม่ให้อ้วกออกมา เซบาสเตียนได้แต่ถอนใจอย่างอิดหนาระอาใจ

"ยังไงก็เถอะนะ ฉันไม่อาบน้ำเย็นเด็ดขาด ไม่อาบ!!!"ชิเอลตะโกนใส่อย่าดื้อดึงทำท่าจะเดินหนีออกไปจากห้องน้ำ 

"จะไปไหนล่ะครับมาอาบน้ำก่อนไม่งั้นจะกลับบ้านยังไงล่ะครับ นายน้อยอยากโดนปีศาจจับกินเหรอ"เซบาสเตียนพูดพรารงรีบคว้าข้อมือเล็กๆชองชิเอลไว้ทันทีไม่ยอมให้หนี

"ปล่อยนะเซบาสเตียน ฉันบอกแล้วไงว่าไม่อาบ"ชิเอลโวยพรางพยายามสะบัดแขนสุดฤทธิ์เพื่อให้หลุดออกจากมือเซบาสเตียนให้ได้ 

"ไม่ปล่อยในเมื่อไม่ยอมอาบดีๆต้องใช้กำลัง มานี่เลย!!!"เซบาสเตียนสุดทนกับความดื้อดึงของนายน้อยแล้ว จึงสวมบทโหดจับแขนชิเอลฉุดกระชากลากถูตรงไปที่บ่อน้ำเย็นแล้วจัดการหยิบขันตักวักน้ำขึ้นตักราดรดใส่หัวชิเอลทันทีไม่ต้องถอดส่งถอดเสื้อมันแล้วอาบไปทั้งอย่างนี้เลย
ซู่ซู่ซู่!!!!!

"ว๊ากกกก!!!หนาว!มะไม่เอาแล้วพอที น้ำมันเย็น อย่านะเซบาสเตียน อย่า!!!!!"ชิเอลร้องโวยพรางพยายามแย่งขันน้ำมาจากเซบาสเตียนให้ได้ แต่พ่อบ้านหนุ่มยกขันชูขึ้นสูงเหนือหัวจนทำให้เด็กอย่างชิเอลแย่งไม่ได้แม้พยายามจะเขย่งตัวก็ไม่มีทางแย่งขันได้สำเร็จ 
ในตอนนี้ชิเอลยืนตัวสั่น เสื้อผ้าชุดดำทั้งชุดเปียกชุ่ม เนื้อตัวเปียกตั้งแต่หัวจรดเท้าเพราะโดนเซบาสเตียนราดน้ำใส่อีกหลายขัน ซู่ซู่ซู่!!!

"แค่ก แค่ก พอแล้วหนาว แค่ก ๆ"ชิเอลถึงกับสำลักน้ำเมื่อโดนพ่อบ้านปีศาจสาดน้ำเย็นๆใส่หัวหลายขัน เขาล้มเลิกความตั้งใจที่จะแย่งขันจากมือเซบาสเตียนแล้วเพราะตัวเขาเตี้ยเกินกว่าจะเอื้อมถึงไม่มีทางแย่งมาได้สำเร็จ

"ไหนๆตัวนายน้อยก็เปียกและจับถอดเสื้อซะเลย"แล้วเซบาสเตียนก็จับตัวชิเอลมาแก้ผ้าซึ่งคราวนี้เจ้าตัวยอมแต่โดยดีเพราะเขาหนาวมากที่ต้องใส่เสื้อผ้าเปียกๆเย็นๆแบบนี้

"นะนะหนาว "ชิเอลบ่นปากสั่นพรางทำท่ายืนกอดอกตัวสั่นงันงกเขาพึ่งถูกเซบาสเตียนจับถอดเสื้อผ้าเมื่อครู่เนื้อตัวเปลื่อยเปล่าล่อนจ้อน แถมห้องน้ำเป็นแบบเปิดโล่งไม่มีประตู เนื่องจากลูวิคเกิดอาละวาดกระชากประตูจนหลุด เลยเอาออกไปยังไม่ได้ซ่อมแซม ดังนั้นเวลาอาบน้ำลมเย็นๆจากภายนอกจึงเข้ามาเต็มที่

"อดทนหน่อยสิครับ หนาวแค่นี้ไม่ตายหรอก "เซบาสเตียนพูดเสียงดุ

"ก็มันหนาวนี่ นายลองมาอาบน้ำเย็นๆแบบฉันดูบ้างสิ "ชิเอลโวยพรางเอามือลูบแขนตนเองเร็วๆเพื่อคลายความหนาวแต่ลมเย็นพัดมาตลอดยิ่งทำให้คนโดนแก้ผ้าหนาวสะท้าน

" ผมน่ะเคยอาบน้ำเย็นๆมาตั้งนานแล้วครับน้ำเย็นกว่านี้ก็เคยอาบมาแล้ว ไม่ต้องมาบ่นเลยนะครับ นายน้อยโตแล้วนะ"เซบาสเตียนพูดพรางเดินไปหยิบขันเตรียมมาตักราดใส่ตัวชิเอลอีก

"ถ้าแค่อาบเฉยๆน่ะมันก็พอทนได้อยู่หรอก แต่นี่มันไม่มีประตูเนี่ยสิ อึ้ย!! น่าอายชะมัดที่ต้องมาแก้ผ้าในที่โจ่งแจ้งแบบนี้ บรึ๋ยยยหนาว"ชิเอลตัวสั่นหน้าขึ้นสีเมื่อสายลมเย็นๆมาปะทะร่างของเขา

"ทำไงได้ล่ะก็เจ้าวัวบ้าดันทำประตูพัง แล้วดันเอาออกไปอีก อดทนหน่อยละกันครับ "เซบาสเตียนพูดพรางเทน้ำราดใส่ตัวชิเอลทันที เด็กหนุ่มถึงกับสะดุ้งสุดตัวเมื่อโดนน้ำเย็นๆราดใส่เนื้อตัวแบบเต็มๆไม่มีเสื้อผ้าห่อหุ้มอีก
ซู่ซู่ซู่!!!!!

"อ๊าาาาเย็น!!! พอแล้วไม่เอา!!!"ชิเอลร้องพรางกระโดดสะดุ้งสุดตัวเมื่อถูกน้ำเย็นๆราดใส่ตัว พอเห็นเซบาสเตียนเอาขันไปตักน้ำมาอีกชิเอลรีบเดินหนีทันที เขาไม่อยากอาบแล้ว

"จะไปไหนล่ะครับยังอาบไปได้แค่ขันเดียวเองนะ"เซบาสเตียนรีบเดินมาคว้าแขนจับเอาไว้ไม่ให้หนีพรางเทน้ำเย็นๆราดใส่ไปอีก

"อ๊ากกกก !!! อาบขันเดียวบ้านนายสิ ฉันโดนนายราดน้ำใส่ตั้งสิบกว่าขันแล้วนะ"ชิเอลร้องโวยพรางเอามือลูบแขนลูบตัวไปมา ในขณะที่อาบลมเย็นๆจากนอกห้องน้ำพัดมาปะทะร่างเปียกๆของชิเอลตลอดเวลา จนเขาหนาวสั่น

"หงึกๆๆหนาวจะตายอยู่แล้ว พอเถอะ เซบาสเตียนล้างตัวแค่นี้ก็พอน่า หงึกๆเดี๋ยวกลับบ้านค่อยไปอาบอีกทีก็ได้ ฉันไม่ไหวแล้ว หงึกๆๆ"ชิเอลพยายามต่อรองปากสั่นจนฟันกระทบกัน เซบาสเตียนเห็นแล้วก็อดสงสารไม่ได้จึงยอมยุติการจับนายน้อยอาบน้ำแค่นั้น

"ก็ได้ขอรับยืนรอตรงนี้ก่อนนะเดี๋ยวผมไปเอาผ้าเช็ดตัวมาให้"เซบาสเตียนพูดพรางเดินออกจากห้องน้ำไปทิ้งให้ชิเอลยืนล้อนจ้อนหนาวตัวสั่นงั้นหงกอยู่ในห้องน้ำที่ไม่มีประตูลมเย็นๆพัดมาปะทะผิวกายของเขาตลอดเวลา

"หงึก หงึก หงึก"ชิเอลหนาวจนพูดอะไรไม่ออกได้แต่ยืนกอดอกตัวสั่นปากสั่นฟันกระทบกันดังกึกๆ นี่ถ้าเป็นคนธรรมดามีหวังได้เป็นหวัดไปนานแล้ว
หลังจากนั้นไม่นานเวบาสเตียนก็กลับพร้อมผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่ๆ

"มาแล้วครับนายน้อย มาเช็ดตัวก่อนนะครับ"เซบาสเตียนพูดพรางลากตัวชิเอลมาเช็ดเนื้อเช็ดตัวอย่างรวดเร็ว แล้วจากนั้นก็เอาผ้าเช็ดตัวมาพันที่เอวของเด็กหนุ่มแล้วจูงมือพาเดินออกจากห้องน้ำเข้าไปในบ้านของลูวิคเพื่อหาเสื้อผ้ามาสวม

"อ้าวอาบน้ำเสร็จแล้วเหรอ มาๆเจ้าหนูมาลองดูชุดนี้ดูหน่อยซิ เราใส่ได้หรือเปล่า"ลูวิคทักทันทีเมื่อเห็นเซบาสเตียนจูงมือชิเอลเดินเข้ามาในบ้าน ปีศาจวัวเตรียมเสื้อผ้ามาให้แล้วหลายชุด
ชิเอลจับแขนเซบาสเตียนไว้แน่นไม่ยอมเดินตามวัวกระทิงไป เขายังระแวงกลัวถูกวัวกระทิงทำร้ายอีก

"เอ้ามาสิ ไม่ต้องกลัว ฉันไม่ทำอะไรเราอีกหรอก มานี่สิชิเอล"ลูวิคเรียกอย่างเป็นกันเอง พรางส่งยิ้มอย่างเป็นมิตรมาให้ ชิเอลยังไม่กล้าเข้าไปใกล้เขายังระแวงพรางจับแขนเซบาสเตียนไว้แน่น เหมือนเด็กขี้อาย
เซบาสเตียนมองดูนายน้อยพรางอมยิ้มอย่างเอ็นดู 

"ไม่เป็นไรหรอกครับ มีผมอยู่เจ้าวัวบ้าไม่กล้าทำอะไรนายน้อยหรอกครับ"เซบาสเตียนพูดให้กำลังใจชิเอลส่ายหน้า เขายังไม่กล้าเข้าไปใกล้เจ้าวัวบ้าอยู่ดี 

"เฮ้อ"เซบาสเตียนได้แต่ถอนใจ จากนั้นเขาก็เป็นฝ่ายเดินไปหาลูวิคแทน แล้วจัดแจงหยิบเสื้อผ้าของลูวิคมาดูว่าตัวไหนพอจะให้ชิเอลใส่ได้บ้าง 
ลูวิคมองดูอย่างแปลกใจ ที่เซบาสเตียนยอมทำทุกอย่างเพื่อเด็กคนนั้น 

"อืมตัวนี้ท่าจะพอใส่ได้นะตัวเล็กหน่อย เสื้อผ้าสมัยเด็กหรือไงลูวิค"เซบาสเตียนถามพรางหยิบเสื้อเชิ้ตสีดำขนาดเท่าเด็กวัยสิบสี่ใส่

"อืมยังดีที่ฉันยังเก็บเอาไว้นะ ตัวนี้เป็นตอนที่ฉันใส่สมัยยังวัยรุ่นน่ะ น่าจะอายุสิบสี่ละมั้งถ้าจำไม่ผิด แต่มันค่อนข้างเก่าไปหน่อยนะให้เจ้าหนูยืมใส่ก็ได้แต่อย่าลืมซักแล้วเอามาคืนด้วยล่ะ"ลูวิคบอกอย่างเสียดาย เขาค่อนข้างหวงแหนเสื้อผ้าแห่งความทรงจำมากเลยทีเดียว เขาชอบเก็บสะสมเสื้อผ้าสมัยเด็กเอาไว้และเก็บรักษาอย่างดี แม้จะเก่าเก็บแต่ก็ยังมีสภาพดีอยู่

"ได้ๆงั้นฉันเอาตัวนี้ให้นายน้อยลองใส่ละกัน"เซบาสเตียนพูดพรางหยิบเสื้อผ้าเดินตรงไปชิเอลที่กำลังยืนรออยู่ในสภาพนุ่งผ้าเช็ดตัวสีเทา

"มานี่สิครับนายน้อยมาลองใส่ดู"เซบาสเตียนพูดพรางคว้าแขนชิเอลพามายืนใกล้ๆ แล้วจัดแจงสวมเสื้อเชิ้ตสีดำให้ ดูเหมือนว่าจะใส่ได้แม้จะหลวมไปหน่อยแต่ก็ยังดีกว่าเสื้อผ้าชุดอื่นๆที่ตัวใหญ่โคร่ง 

"อืมขนาดตัวพอเหมาะเลยนะ แม้จะหลวมไปนิดหน่อยแต่ก็ใส่ได้นะลูวิค"เซบาสเตียนบอกขณะกำลังจับชิเอลแต่งตัวแล้วหันไปบอกเพื่อนวัวของเขา

"อืมใส่ได้ก็ดีแล้ว อย่าลืมซักให้เรียบร้อยแล้วเอามาคืนฉันล่ะ"ลูวิคบอกยิ้มๆจากนั้นเขาก็เอาเสื้อผ้าตัวอื่นๆที่เอามาวางกองเอาไว้บนเกาอี้ จัดการเอาไปเก็บในตู้เสื้อผ้าของตนตามเดิมปล่อยให้เซบาสเตียนอยู่กับชิเอลตามลำพังที่ห้องรับแขก

"เอาหล่ะลองดูกางเกงขาสั้นตัวนี้นะครับ"เซบาสเตียนบอกพรางชูกางเกงขาสั้นสีขาวให้ชิเอลดู

"อืม"ชิเอลพยักหน้า แล้วจากนั้นเขาก็ปลดผ้าเช็ดตัวออกแล้วยกขาขึ้นสวมใส่เข้าไปในขากางเกงทีละข้างโดยจับบ่าของเซบาสเตียนพยุงตัวไว้ไม่ให้เซ พอใส่เสร็จเวบาสเตียนก็ติดกระดุมกางเกงสีขาวแล้วรูดซิบขึ้น ก็เป็นอันแต่ตัวเสร็จเรียบร้อย

"เป็นไงบ้างครับหลวมไปหรือเปล่า"เซบาสเตียนถามอย่างเป็นห่วง 

"ไม่หรอก ฉันคิดว่ามันพอดีตัวนะ"ชิเอลบอกพรางก้มลงสำรวจตัวเอง

"หึหึหึ นายน้อยอ้วนหรือเปล่าครับถึงใส่กางเกงของเด็กอายุสิบสี่ได้พอดีเลยเนี่ย"เซบาสเตียนแซว ชิเอลมองค้อนทันที

"ตั้งแต่เป็นปีศาจฉันยังไม่ได้กินอะไรเลยจะอ้วนได้ไง พูดบ้าๆ"ชิเอลพูดอย่างไม่พอใจ

"เอ แล้วทำไมใส่กางเกงของลูวิคได้ล่ะครับ"เซบาสเตียนให้ข้อสังเกตพรางจ้องมองดูพุงของนายน้อย 

"จะไปรู้ได้ไงเล่า สงสัยฉันคงจะโตขึ้นมั้ง "ชิเอลพูดอย่างไม่สบอารมณ์ที่เห็นเซบาสเตียนเอาแต่มองดูเขา

"โตทั้งตัวหรือโตเป็นเพียงบางส่วนล่ะครับ ตรงนั้นของนายน้อยโตขึ้นด้วยหรือเปล่า"เซบาสเตียนพูดยิ้มๆพรางจ้องมองดูตรงเป้ากางเกงของชิเอลอย่างพินิจพิจารณา

"เฮ้ย !!มองตรงไหนของนายอยู่น่ะ ทะลึ่ง!!!"ชิเอลโวยพรางรีบเอามือปิดตรงจุดสำคัญไว้ใบหน้าเริ่มแดงขึ้นมาทันทีเมื่อรู้สึกว่าสายตาของเซบาสเตียนจ้องมองมาที่เป้ากางเกงของเขา

"แล้วตกลงตรงนั้นโตขึ้นตามตัวหรือเปล่าล่ะครับ "เซบาสเตียนยังแหย่ไม่เลิก 

"คงโตมั้ง อยากรู้ก็มาพิสูจน์ดูเองสิ "ชิเอลพูดพรางรีบหลบหน้าที่แดงซ่านทันที เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าตัวเองจะกล้าพูดออกไปแบบนี้ 

"โอ้ววว *0* นายน้อยพูดจริงหรือครับ!!!"เซบาสเตียนเบิกตากว้างอย่างคาดไม่ถึงว่าเด็กขี้อายอย่างชิเอลจะกล้าพูดขนาดนี้ 

"เอ่อ..ไม่รู้ไม่ชี้..อย่ามาถามน่า"ชิเอลพูดอ้อมแอ้มหน้าแดงแล้วรีบหันหน้าหลบทันทีไม่กล้ามองหน้าเซบาสเตียนเพราะกำลังเขินอายแบบสุดๆ

"อ้าวๆทำไมพูดงี้ล่ะ รับผิดชอบกับคำพูดตัวเองด้วยสิ เมื่อกี้ยังบอกว่าจะให้ผมพิสูจน์อยู่เลยนะครับอะไรกันจะมาเปลี่ยนใจได้ไง"เซบาสเตียนยังแหย่ไม่เลิก พรางอมยิ้มขำกับท่าทีของนายน้อย

"พูดมากน่า รีบๆกลับบ้านเถอะ"ชิเอลพยายามแถไม่ยอมให้พูดเรื่องอย่างว่าอีก

"ไม่ล่ะเมื่อกี้นายน้อยบอกว่าจะให้ผมพิสูจน์ไม่ใช่เหรอครับ มาสิ มาให้ผมพิสูจน์ซะดีๆ ไม่งั้นผมไม่พากลับบ้านนะ ในเมื่อพูดมาแล้วก็ต้องรับผิดชอบด้วยสิครับ"เซบาสเตียนพูดยิ้มๆพรางเดินมาจะจับแขนชิเอลลากตัวมาใกล้ๆ

"หวาา ไม่เอานะเซบาสเตียน เมื่อกี้ฉันแค่พูดเล่น อย่าคิดเป็นจริงเป็นจังสิ "ชิเอลหน้าแดงกล่ำพยายามดิ้นรนไม่ยอมให้เซบาสเตียนจับตัวมาพิสูจน์

"อะไรกันๆจะกลับคำง่ายๆแบบนี้ได้ยังไง มานี่เลย มาให้ผมพิสูจน์ซะดีๆ หึหึหึ"เซบาสเตียนคว้าตัวชิเอลมาจับอุ้มนั่งตัก เด็กหนุ่มหน้าแดงกล่ำรู้สึกทั้งกลัวและตื่นเต้น นี่จะทำเรื่องอย่างว่ากันกลางบ้านเจ้าวัวบ้าจริงๆอ่ะเหรอ 

"อย่าน่าเซบาสเตียน ฉันแค่พูดเล่น "ชิเอลหน้าแดงกล่ำหัวใจเต้นถี่ระรัวด้วยความตื่นเต้น ตอนนี้ตัวเขากำลังถูกเซบาสเตียนจับอุ้มมานั่งบนตัก แล้วกำลังจะโดนมือใหญ่ๆนั้นค่อยๆล้วงไปในกางเกงอย่างช้าๆ 

"ยะ อย่า!!!เซบาสเตียน "ชิเอลร้องครางหน้าแดงซ่านด้วยความเสียวเมื่อถูกมือซุกซนของเซบาสเตียนค่อยๆเลื้อยลงไปจากสะดือลงไปเรื่อยๆ เด็กหนุ่มถึงกับสะดุ้งเมื่อมือนั้นสัมผัสที่จุดกระสัน 

"อะ อ๊าาา!!"ชิเอลสะดุ้งเงยหน้าขึ้นมือทั้งสองข้างของเขาจับชายเสื้อพ่อบ้านหนุ่มไว้ด้วยความเสียวซ่านหน้าแดงกล่ำ เมื่อถูกมือซุกซนของพ่อบ้านปีศาจชอนไชไปที่บริเวณแกนกายแล้วลูบไล้ไปมาเบาๆ 

"อ๊าาาาพอแล้ว ซะ เซ บาส เตียน อ๊าาา" ชิเอลร้องครางด้วยความเสียวกระสันตัวกระตุกขึ้น แอ่นตัวไปด้านหน้า เริ่มนั่งบนตักเซบาสเตียนอย่างไม่อยู่สุขแล้ว ดิ้นไปดิ้นมามือไม้จับยึดแขนเสื้อพ่อบ้านหนุ่มบางทีก็ใช้เล็บจิกที่หลังมือ ด้วยความเสียวซ่าน

"รู้สึกยังไงบ้างขอรับ"เซบาสเตียนพูดยิ้มๆเสียงแผ่วพรางหยุดพิสูจน์ชั่วคราว ชิเอลหายใจหอบ ใจเต้นถี่รัวหน้าแดงซ่าน เขาไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนเลย

"สะเสียว"ชิเอลบอกได้คำเดียวด้วยใบหน้าแดงซ่าน

"อยากให้พิสูจน์อีกมัยล่ะครับ"เซบาสเตียนพูดยิ้มๆ

"มะม่ายอาวแล้ว พอก่อน"ชิเอลส่ายหน้ารัวๆใบหน้าแดงกล่ำใจเต้นแทบทะลุออกมาจากอก

"แน่ใจหรือครับว่าจะไม่เอาต่ออีกหน่อยน่ะ กำลังสนุกเลยไม่ใช่เหรอครับ"เซบาสเตียนพูดยิ้มๆพรางเอามือล้วงไปในกางเกงของชิเอลอีกรอบแต่คราวนี้เด็กหนุ่มไม่ยอมแล้ว เขารีบเอามือปิดกันเอาไว้

"บอกว่าพอแล้วไง ไว้ไปต่อกันที่บ้านก็ได้ มาทำประเจิดประเจ้อกลางวันแสกๆเดี่ยวเกิดเจ้าวัวบ้ามาเห็นก็แย่สิ"ชิเอลบอกอย่างจริงจังด้วยใบหน้าแดงกล่ำ

"โอ้ววว*0* ต่อกันที่บ้านหรือครับงั้นได้เลย รีบไปเลยนะครับ ถึงบ้านแล้วรีบทำทันทีเลยนะ"เซบาสเตียนเบิกตาโต พรางรีบจับชิเอลอุ้มช้อนก้นทันที ตอนนี้เขาเองก็ตื่นเต้นไม่น้อยเลย คืนนี้อาจจะได้กินเด็ก 

"เฮ้ยๆ!! เดี๋ยวๆฉันยังไม่ได้บอกซักคำว่าจะทำทันทีที่ถึงบ้านสักหน่อย !แล้วนายมาอุ้มฉันทำมายย!!"ชิเอลร้องโวยลั่นเมื่อถูกเซบาสเตียนจับอุ้มกระทันหันอย่างรวดเร็ว

"จะทันทีหรือไม่ผมไม่สนและครับ รีบพานายน้อยกลับบ้านก่อนดีกว่า "เซบาสเตียนพูดอย่างร่าเริงพรางอุ้มชิเอลพาเดินไปหาเจ้าวัวเพื่อเอ่ยลาอีกรอบ

"อ้าวจะกลับแล้วเหรอ"ลูวิคถามอย่างสงสัยที่เห็นเซบาสเตียนทำท่าจะกลับแล้ว

"อืมเดี๋ยวจะไปทำธุระกับนายน้อยต่อ บาย ไว้พบกันใหม่ ฝากซักเสื้อผ้าให้นายน้อยด้วยล่ะไว้ว่างๆฉันจะมาเอา"เซบาสเตียนพูดยิ้มๆพรางโบกมือลาเพื่อนวัวกระทิงของเขา ชิเอลเงยหน้ามองเซบาสเตียนอย่างไม่สบอารมณ์ เจ้านี่มันหื่นนี่หว่าเขาไม่น่าพลั้งปากออกไปเลยให้ตายสิ

"อืมได้สิ บายนะเซบาสเตียน ชิเอล "ลูวิคพูดพรางโบกมือลาด้วยเช่นกัน

"ลาก่อนครับ"ชิเอลพูดอย่างนอบน้อม ตอนนี้เขาทำความเคารพไม่ได้เพราะกำลังถูกเซบาสเตียนอุ้มอยู่