Agreement เล่ห์เหลี่ยมร้ายหักเหลี่ยมรัก
9.9
เขียนโดย 
TKda
วันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 10.16 น.
36 ตอน
894 วิจารณ์
60.09K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2558 18.12 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
8) ช่วยทำงาน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ห๊ะ ว่าไงนะค่ะ!!!/ว่าไงนะครับ"ป๊อปปี้และฟางร้องออกมาอย่างตกใจ
"ครับ ผมต้องขอโทษด้วยนะครับเเต่เค้าเป็นลูกค้าประจำของเรา และเราเองไม่อยากจะเสียรายนี้ไป"เจ้าของรีสอร์ทพูด
"แต่ว่า..."ฟางจะเเย้ง
"นะครับเค้าจะอยู่แค่15วัน ผมจะเพิ่มค่าจ้างให้พวกคุณก็ได้นะครับ ช่วยอยู่ด้วยกันหน่อยนะครับ อีกอย่างห้องนั้นก็เป็นห้องนอนสองเตียงพวกคุณไม่น่าจะมีปัญหานะครับ"เจ้าของรีสอร์ทพูด
"15วันนี้ชั้นต้องอยู่กับยัยเตี้ยนี่15วันเลยมั้นหรอ เยอะไป"ป๊อปปี้พูด
"นี่พวกคุณมาจากคนล่ะบริษัทหรอครับ"เจ้าของรีสอร์ทถาม
"เปล่าค่ะ"ฟางตอบ
"แล้วทำไมดูเหมือนไม่ถูกันเลยล่ะครับ"เจ้าของรีสอร์ทพูด
"เหอะๆ ไม่ได้ดูเหมือนแต่มันไม่ถูกันจริงๆต่างหากล่ะ"ป๊อปปี้พูดแล้วมองหน้าฟาง
"เหอะ คิดว่าชั้นอยากจะถูกกับนายรึไง"ฟางหันหน้ามาพูดกระเเทกใส่
"พอครับๆ เเล้วทำไมพวกคุณถึงมาด้วยกันล่ะครับถ้ารู้ว่าไม่ถูกกัน"เจ้าของรีสอร์ทถาม
"เพราะมันเป็นเวรกรรม"ฟางตอบอย่างรวดเร็ว
"เวรกรรมชั้นน่ะสิที่ได้เจอเธอ"ป๊อปปี้ว่า
"เวรกรรมชั้นสิที่ต้องมาเจอคนห่วยๆแบบนายน่ะ"ฟางว่า
"อ่ะๆ เดี๋ยวครับเดี๋ยวอย่างพึ่งทะเลาะกันเลยครับ ให้คิดว่าเป็รพรมลิขิตดีกว่า"เจ้าของรีสร์ทพูด
"บ้าเร้อะ แหว่ะ เวรกรรมค่ะเวรกรรม"ฟางบอก
"เฟย์เข้ามาหาผมหน่อย"เขื่อนกดโทรศัพท์ที่วางอยู่บนโต๊ะเรียกเฟย์ก่อนจะทำงานต่อ
แอ๊ด...
ไม่นานเฟย์ก็เข้ามา
"มีอะไรหรอค่ะ"เฟย์ถาม
"ผมหิว"เขื่อนพูด
"หิวก็ไปหาอะไรทานสิค่ะนี่ก็เที่ยงเเล้วชั้นก็จะไปหาอะไรทานเหมือนกัน"เฟย์พูด
"ดีเลยถ้างั้นไปด้วยกัน ไม่เปลืองน้ำมัน"เขื่อนพูดแล้วลุกขึ้นติดกระดุมสูทก่อนจะเดินนำ
"เดี๋ยวค่ะ"เฟย์ที่ดูงงๆกับสถานะการณ์ก็เรียกเขื่อนที่กำลังเปิดประตู
"ว่าไงคุณเลขา"เขื่อนหันกลับมาถาม
"คุณกำลังจพสื่อว่าชั้นต้องไปทานอาหารกลางวันกับคุณใช่มั้ย"เฟย์ถามไปตรงๆ
"นี่ก็รู้นิครับ ไปสิ"เขื่อนพุดก่อนจะเดินออกมาเฉยๆ
"อะไรของเค้า"เฟย์พูดแล้วเกาหัวยิกๆ
ร้านอาหาร...
"อ่ะนี่กินนี่สิ อร่อยชั้นชอบ"เขื่อนพูดแล้วตักอาหารให้เฟย์ เฟย์มองอย่างแปลกๆ เมื่อเช้ายังบ่นเราอยู่แท้ๆ
"ค่ะ"เฟย์พูดแล้วทานอาหารที่เขื่อนตักให้ มันต้องมีอะไรแน่ๆ
"คุณต้องการอะไรรึเปล่ค่ะ ถึงได้มาชวนั้นทานอาหารกลางวันแบบนี้"เฟย์พุดเขื่อนที่กำลังดื่มน้ำอยู่แทบสำลักน้ำออกมา
"ฉลาดจริงๆนะคุณนี่"เขื่อนพูดแล้วยิ้มขำๆ
"ว่าเเล้วเชียว ไหนมีอะไรว่ามาสิค่ะ"เฟย์พูดแล้วส่ายหน้า
"ชั้นเอ่อ อยากจะรู้ว่าฟางเค้าชอบอะไรไม่ชอบอะไร อ่ะช่วยบอกนิสัยใจคอ สเป็คของฟางหน่อยได้มั้ย"เขื่อนถามอย่างเขินอาย
"แค่เนี้ย ฮะๆ ได้ค่ะ"เฟย์ตอบก่อนจะเริ่มบอกสิ่งที่ฟางชอบไม่ชอบ สเป็ดอย่างที่เขื่อนต้องการจะรู้
"อาหารเย็นทำอะไรดีนะ"แก้วเดินไปบ่นไปหลังจากอาบน้ำเสร็จก็เดินเข้ามาในครัวเจอป้าเเม่บ้านกำลังล้างวัตถุดิบอยู่
"ป้าค่ะ วันนี้มีเมนูอะไรหรอค่ะ"แก้วเดินเข้ามาถามป้าแม่บ้าน
"อ๋อ วันนี้หรอค่ะเท่าที่ดูเเล้วป้าว่าจะทำต้มจืดน่ะค่ะ"ป้าพูด
"ต้มจืดหรอค่ะ กาญว่าเท่าที่ดู น่าจะทำได้หลายอย่างนะค่ะ"แก้วพูดแล้วมองวัตถดิบที่วางอยู่
"ป้าก็คิดได้เเค่นี้น่ะค่ะ ว่าแต่คุณกาญอยากทานอะไรอีกป้าจะทำให้ค่ะ"ป้าแม่บ้านพูด
"อ๋อไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวมื้อนี้กาญจะเป็นคนทำเองดีกว่า ป้าไปพักเถอะค่ะ เหนื่อยมาทั้งวันเเล้ว"แก้วพูดแล้วยิ้มให้
"โอ๊ะๆ ไม่ได้นะค่ะ นี่คืองานของป้าค่ะเเค่เมื่อเช้าช่วยป้าทำงานป้าก็เกรงใจจะเเย่อยู่แล้ว"ป้าแม่บ้านพูดแล้วยิ้มแห้งๆให้
"ไม่เป็นไรค่ะ แก้...เอ่อกาญมาอยู่บ้านนี้เดินไปเดินมาน่าเบื่อแย่เลยค่ะ ให้กาญทำนะค่ะอาหารมื้อนี้ น้าๆ ถ้าป้าไม่อยากพักป้าก็ไปทำอย่างอื่นก่อนก็ได้ค่ะ งานป้าเยอะแบบนี้กาญช่วยแบ่งดีกว่าเนาะ"แก้วพูดแล้วยิ้มหวานให้ ป้าแม่บ้านมองแล้วยิ้มตามด้วยความน่ารักของแก้ว
"เอาแบบนี้หรอค่ะ"ป้าแม่บ้านถาม
"ค่ะ"แก้วพูดแล้วพยักหน้า
"ถ้างั้นป้าจะไปทำความสะอาดข้างนอกนะค่ะ"ป้าแม่บ้านพูด
"ค่าา"แก้วพูดก่อนจะหันมามองอาหาร แล้วค่อยๆนำมาล้างทีล่ะอย่างๆ
"วันนี้ทำอาหารอร่อยมากเลยนะ รสชาติดูแปลกจากปกติ แต่ใช้ได้เลย"แม่โทโมะพูดแล้วหันมายิ้มให้กับป้าแม่บ้านที่ยืนอยู่
"ใช่ ดูอร่อยขึ้นนะเนี้ย แอบไปฝึกทำอาหารมาหรอ"พ่อโทโมะพุด
"เปล่าค่ะ อาหารทั้งหมดนี่คุรกาญเป็นคนทำค่ะ"ป้าแม่บ้านพุดแล้วผ่ายมือมาทางแก้ว แก้วมองแล้วยิ้ม
"จริงหรอหนูกาญทำหรอลูก อร่อยมากเลย"แม่หันมาชม
"ขอบคุณค่ะ"แก้วพูดแล้วยิ้มให้อย่างอ่อนโยน
"นี่คุณทำเองจริงหรอ"โทโมะหันมาถาม
"เอ้า แน่สิค่ะ"แก้วพูดแล้วยักคิ้ว
"อื้อ ก็รสชาติใช้ได้นี่"โทโมะชม
"จริงหรอเยส ฮ่ะๆ ขอบคุณค่ะ"แก้วพูดขำ สร้างรอยยิ้มให้กับทุกคน โทโมะได้แต่มองนิ่งๆ
ตกดึก...
"นี่คุณทำไมยังไม่นอนอีกล่ะค่ะ"แก้วเปิดประตูเข้ามาในห้องทำงานที่ติดกับห้องนอนเเล้วมองโทโมะที่กำลังเช็คเอกสารอยู่โต๊ะทำงาน
"คุณไปนอนก่อนเถอะ ผมจะเช็คงานน่ะ"โทโมะเงยหน้าขึ้นมาบอก
"อ้าว แล้วคุณล่ะนี่ก็ดึกแล้วนะ ไปนอนเถอะ"แก้วบอก
"ไม่เป็นไรหรอก วันนี้ผมอาจจะนอนห้องนี้คุณไปนอนห้องนั้นเถอะจะได้สบายๆ ไม่ระเเวงผม"โทโมะบอกแล้วหย่นหน้าทันที
"นี่ชั้นทำเหมือนระเเวงคุณนักหรือไง"แก้วพุดแล้วเดินเข้ามาดูงานโทโมะ
"ไปนอนเถอะ ดึงเเล้ว"โทโมะบอก
"นี่ชั้นก็ไม่ได้เป็นคนใจดีอะไรมากมายหรอกนะ เเต่พรุ่งนี้คุณเองก็ต้องตื่นเช้าอยู่ดี เดี๋ยวชั้นจะช่วยเช็คเอามั้ยจะได้เร็วๆ"แก้วเสนอ
"ไม่เป็นไร ไปพักเถอะครับ"โทโมะบอก
"เอ๊ะนี่คุณ อย่าขัดใจสิ"แก้วหย่นหน้าทันที
"อ่ะๆ ก็ได้ๆ ถ้างั้นเอาเริ่มนี้ไปดูเเล้วกัน"โทโมะพุดแล้วยื่นเอกสารที่กำลังเช็คอยู่ให้เพราะมันเหมือนิดเดียว "เช็คยังไงอ่ะ"แก้วถามเเล้วเปิดดู
"ก็ดูว่าเดือนนี้มีคนจ้าเท่าไหร่ แล้วก็เอาไปเทียบกับเดือนอื่นๆ แค่นี้ก็พอเดี๋ยวที่เหลือผมจะจัดการเอง"โทโมะบอก แก้วพยักหน้าก่อนจะเปิดงานดู
มาเเล้วววววว >_______<
ขอโทษน้าที่หายไปนานเลยอ่าาา ง้อๆ 5555 งานเยอะอ่ะจริงๆ T^T
ยังไงก็อย่าหายกันไปไหนนะจะพยายามมาอัพบ่อยๆน้าาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10.0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
