Agreement เล่ห์เหลี่ยมร้ายหักเหลี่ยมรัก
เขียนโดย 
TKda
วันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 10.16 น.
แก้ไขเมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2558 18.12 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
9) ขอไปทำงานด้วย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"อ้าวคุณกาญตื่นมาแต่เช้าเลย ทำอะไรอยู่ค่ะนั่น"ป้าเเม่บ้านที่กำลังจะมาทำกับข้าวก็เจอแก้วอยู่ก่อนหน้าแล้ว
"อ๋อกาญกำลังจะดูน่ะค่ะว่าเช้านี้จะทำอะไรทานดี ป้าว่าเป็นโจ๊กไก่ดีมั้ยค่ะ"แก้วหันมาถาม
"ก็ดีนะค่ะ แต่อย่าบอกนะค่ะว่าจะทเองเนี้ย"ป้าแม่บ้านพูด
"ฮ่ะๆ ค่ะกาญว่างอาหารเช้าทุกมื้อกาญขอเป็นคนทำนะค่ะ อยู่บ้านนี้เฉยๆแล้วมันแปลกๆน่ะค่ะ"แก้วพูดแล้วยิ้ม ป้าแม่บ้านมองแล้วถอดหายใจเพราะยังไงก็ต้องยอมอยู่แล้ว
"ถ้างั้นระวังด้วยนะค่ะ เดี๋ยวป้าจะไปทำงานอย่างอื่นก่อน"ป้าแม่บ้านพูด
"ค่าา"แก้วพูดแล้วยิ้มให้
"อืมม ตาหน้าขรึมนั่นตื่นมาเช้าๆ กินโจ๊กร้อนๆก่อนไปทำงานท่าจะดี"แก้วพูดแล้วเริ่มทำอาหาร
"อืมมม"ฟางครางออกมาเสียงเบา ก่อนจะค่อยๆลืมตาขึ้นมา
"กี่โมงแล้วเนี้ย"ฟางบ่นแล้วหยิบนาฬิกาข้างๆมาดู
"7 โมง ห๊ะ 7 โมง ตายแล้วยังไม่ได้อาบน้ำเลย หึ้ย เมื่อวานไม่น่าเถียงกับไอ้บ้านั่นนานเลย งานสายแน่ๆ จะโดนด่ามั้ยเนี้ย"ฟางบ่นแล้วรีบวิ่งเข้าห้องน้ำ
ย้อนกลับไปเมื่อ20.00 น.
"เฮ้อ ทำมคนอย่างชั้นต้องมานอนห้องเดียวกับนายด้วย น่าเบื่อชะมัด"ฟางบ่นแล้วเดินเอากระเป๋าไปวางที่เตียงใหญ่
"นี่ยัยเตี้ยเธอจะทำอะไรน่ะ หยุดเลยนะ"ป๊อปปี้พูดแล้วเอากระเป๋าฟางออกแล้วเอากระเป๋าตัวเองวางแทน
"นี่นายทำบ้าอะไรของนายเนี้ย ไม่เห็นหรือไงว่าชั้นวางไปแล้ว เอากระเป๋าชั้นขึ้นไปวางที่เดิมเลยนะ!"ฟางตีป๊อปปี้แล้วว่าทันที
"เหอะจะบ้าหรือไง ชั้นจะนอนเตียงใหญ่ เธอน่ะไปนอนเตียงเล็กนู่นไป๊"ป๊อปปี้ชี้ไล่
"ไม่ นีนายชั้นจองเตียงใหญ่ก่อนนะ"ฟางเถียง
"อะไรๆ เธอยังไม่ได้พูดสักคำว่าจะเอาเตียงใหญ่"ป๊อปปี้เถียง
...
...
21.00 น.
"เอากระเป๋าของนายลงไปนะ!"
ตุ๊บ!
ฟางเหวี่ยงกระเป๋าเดินทางป๊อปปี้ลงจากเตียง
"นี่เธอทำอะไรของเธอน่ะห๊ะ!"ป๊อปปี้พูดแล้วหยิบกระเป๋าตัวเองขึ้นมาตั้ง
ตุ๊บ! ป๊อปปี้เหวี่ยงกระเป๋าฟางลง
"เธอนั่นแหละไปนอนเตียงเล็ก"ป๊อปปี้พูดแล้วแลบลิ้นใส่
"นายนี่มันลูกผู้ชายรึเปล่าว่ะ"ฟางโวยวาย
"แน่นอนหรือเธอจะดูล่ะ"ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มกริ้ม
"ยี๋ไอ้ทุเรศ"
...
...
00.00 น.
"นายไปนอนเตียง..เล็กเลยนะ"ฟางเริ่มพูดงัวเงียแรงที่มีน้อยเนื่องจากทั้งใช้แรงและเถียงตอนนี้ก็ง่วงจนตาจะปิดแล้ว
"เธอนั่นแหละ.."ป๊อปปี้ที่ง่วงเหมือนกันแต่ก็ต้องเถียงตอนนี้ทั้งคู่นอนอยู่บนเตียงใหญ่
กลับมาปัจจุบัญ
"หึ แล้วจะมาเคีลยร์กล้ามากมานอนเตียงเดียวกับชั้น หึ ตอนนี้นายไปสายกว่าชั้นโดนด่าแน่ แบร่"ฟางอาบเสร็จออกมาเจอป๊อปปี้กำลังนอนอยู่บนเตียงใหญ่ก็พูดเยาะแล้วออกมาจากห้องพัก
"ไม่รู้ว่างสองคนนั้นจะทำงานเป็นยังไงบ้างเนาะ"เขื่อนพูดแล้วเช็คงาน
"ค่ะ"เฟย์ที่ถูกเขื่อนสั่งให้ย้านโต๊เข้ามาทำงานข้างในก็พูดอย่างเบื่อๆ
"ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะคุณลืมทานข้ามเช้าเร้อะ"เขื่อนพูด
"เปล่าค่ะ"เฟย์ตอบ
"แล้วคุณเป็นอะไร"เขื่อนถาม
"ชั้นอยากรู้ว่าคุณจะให้ชั้นย้ายเข้ามาทำงานในนี้ทำไม"เฟย์ถามเเล้วเท้าคางมองเขื่อน
"อ๋อ เรื่องนั้นน่ะหรอ ก็ไม่มีอะไร ผมว่าเข้ามาทำงาานในนี้มันจะง่ายกว่า แล้วอีกอย่าง..."เขื่อนที่กำลังพูดอยู่ก็เงียบไปดื้อๆ
"อะไรค่ะ-_-"เฟย์มองเขื่อนอย่างแปลกใจที่อยู่ๆก็เงียบไป
"ก็เวลาชั้นถามเรื่องของฟางอ่ะ...เอ่อ จะได้สะดวกๆไง"เขื่อนพูดแล้วหน้าแดง นั่นทำให้เฟย์แทบหลุดขำออกมา
"อ๋อ แบบนี้นี่เอง ค่ะๆ"เฟย์พูดแล้วแอบขำ แต่ก็ต้องเก๊กขรึม
"ว่าแต่ที่คุณทำหน้าเหมือนเบื่อโลกนี่เพราะผมย้ายคุณเข้ามาข้างในหรอครับ ถ้าไม่สะดวกจะย้ายออกำไปก็ได้นะครับ"เขื่อนบอก
"นี่คุณการยกโต๊กหนักๆไปมามั้ยก็เหนื่อยและเมื้อยมากเลยนะค่ะ อะไรจะย้ายเข้าย้ายออก เสียเวลามั้ย-_-"เฟย์บ่น
"ขอโทษครับ"เขื่อนพูดแล้วก้มหน้า
"ฮ่ะๆ ช่างเถอะค่ะ ทำงานดีกว่า"เฟย์พูดแล้วทำงานต่อ
"คุณ"แก้วเรียกโทโมะที่กำลังจะเดินไปหยิบสูทตัวนอก
"ครับ?"โทโมะหันมาถาม
"ชั้นไปที่ทำงานคุณด้วยได้มั้ยอ่ะ"แก้วถาม
"ไปทำไม"โทโมะถามอย่างงๆ
"ก็คือยังไงดีล่ะ ชั้นเบื่ออะไม่มีอะไรทำ"แก้วพูด
"แล้วปกติคุณอยู่บ้านคุณทำอะไร"โทโมะถาม
"ชั้นหรอ ปกติก็ไปช่วยพ่อทำงานที่บริษัท ทำอาหารแล้วก็เทควันโด ว่างๆก็ยิงธนู ขี่ม้า ประมาณนี้อ่ะ"แก้วบอกหลังจากที่ทำหน้าคิด
"คุณทำเรื่องแบบนั้นด้วยหรอ"โทโมะพูดแล้วจับคางมองแก้ว
"อ้าวทำไมอ่ะ ก็ชั้นชอบอะไรที่มันท้าทาย มันส์ๆนี่ ตื่นเต้นดี"แก้วพูดแล้วยิ้มเหมือนเด็ก
"ผมก็ชอบเหมือนกัน แต่ผมไม่คิดว่าคุณเองก็ชอบอะไรแบบนี้ด้วย เห็นเรียบร้อยๆ ใส่กระโปรงแบบนี้น่ะ"โทโมะพูด เหอะ-_- ถ้าเป็นกาญล่ะก็แบบนี้เค้าไม่ชอบหรอก แต่หวังว่ากาญจะไม่บอกนายนี่นะว่าไม่ชอบออะไรแบบนี้ ไม่งั้นชั้นจะบ้าตาย
"ทำไมล่ะ กางเกงมีก็ใส่ได้นี่"แก้วบอก
"แล้ววันนี้คุณไปแล้วจะไปช่วยอะไรผมล่ะ แล้วอีกอย่างวันนี้ผมต้องไปดูงานที่อื่นด้วย ผมว่าไม่ต้องไปหรอก แดดมันแรกน่ะ"โทโมะพูด
"หึ้ย นี่ชั้นไม่มีอะไรทำนะคุณ มันน่าเบื่อ ออกไปข้างนอกก็ดี ยืดเส้นยืดสายไง"แก้วพูดแล้วยิ้มแป้น
"คุณนี่มันจริงๆเลย แล้วนี่จะออกไปกับผมชุดนี้หรือไง"โทโมะพูดแล้วมองชุดแก้ว
"หึ ไม่ๆ จะใส่กระโปรงออกไปได้ไง ใส่กางเกางยืนสบายกว่าเยอะ รอชั้นแบบนึงนะเดี๋ยวลงมา อย่าหนีนะ!"แก้วพูดแล้วชี้หน้าโทดมะมองแล้วส่ายหน้านิดๆ
"อ้าวโทโมะทำไมยังไม่ไปทำงานล่ะลุก"แม่เดินมาก็ถาม
"รอกาญน่ะครับ เค้าบอกว่าอยู่บ้านเบื่อๆ เลยอยากออกไปทำงานกับผม"โทโมะพูด
"อ้าวจริงหรอ อืม เด็กคนนี้ขยันจริงๆ หานู่นนี่ทำไปเรื่อยเลย"แม่โทโมะพูดแล้วอมยิ้ม
"หรอครับ ผมว่าเธอกำลังซน"โทโมะพุด
"ไปว่าน้องแบบนั้นได้ไง นี่ถ้างั้นแม่ไปก่อนนะลูก"แม่พูดแล้วเดินไปทางอื่น
"มาแล้วๆ"แก้วรีบวิ่งลงมาในชุดกางเกงยีนเดฟขายาวกับเสื้อยืดสีขาวผมถูกรวบมัดขึ้นเป็นปกติเพราะเดี๋ยวโทโมะจะรู้ว่าเธอไม่ได้ผมยาว
"ขาเดฟ?"โทโมะพูดแล้วมองกางเกงแก้ว
"อืม ทำไมอ่ะ"แก้วพูดแล้วมองกางเกงตัวเอง
"แปลกตาดี ผมคิดว่าคุณจะใส่ขาสั้นอะไรแบบนี้แทนซะอีก"โทโมะพูด
"ขาสั้นหรอ โนๆ ชั้นไม่ชอบขาสั้น แค่กระโปรกก็เกินพอแล้ว"แก้วพูดแล้วเบ้ปาก
"ไปยังล่ะ"โทโมะลุกขึ้นแล้วพูด
"Let's go!!"แก้วพูดตื่นเต้นเหมือนเด็กก่อนะเดินนำโทโมะไป โทโมะมองท่าทางนั่นแล้วแอบอมยิ้มโดยไม่รู้ตัว
มาแล้วววววววว ^///////^
ขอโทษน้าาา ที่หายไปนานอีกแล้ว แต่ก็บอกแล้วจะพยายามมาอัพห้บ่อยๆ
ช่วงนี้กำลังสอบอาจจะมาอัพช้าหน่อย ก็อย่าพึ่งทิ้งกันน้าลีดเดอร์ทั้งหลายยย ><
ยังไงก็เม้นกันเยอะๆน้าาาา จุ๊บบบบบ :* ♥
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
