Agreement เล่ห์เหลี่ยมร้ายหักเหลี่ยมรัก

9.9

เขียนโดย TKda

วันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 10.16 น.

  36 ตอน
  894 วิจารณ์
  59.12K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2558 18.12 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

7) แก้เบื่อด้วยการชกมวย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่ไปส่งโทโมะหรอลูก"แม่แก้วถามเมื่อโทโมะหยิบเสื้อตัวนอกแล้วเดินออกไปก่อนแล้ว

 

 

 

 

 

 

"คะ? อ๋อ ไปค่ะไป ฮ่ะๆ"แก้วพูดแย่างเขินๆก่อนจะเดินตามโทโมะมา

 

 

 

 

 

 

"มาทำไม"โทโมะหันมาถาม

 

 

 

 

 

 

"แม่คุณให้ชั้นมาส่ง"แก้วบอกแล้วยักไหล่

 

 

 

 

 

 

"ไม่ต้องหรอก กลับไปนอนพักเถอะ ผมจะไปแล้ว"โทโมะพูดแล้วเดินออกมาแก้วมองอย่างมึนงง

 

 

 

 

 

 

"เดี๋ยวคุณ"แก้วเรียกโทโมะที่กำลังจะขึ้นรถโทโมะหันหน้ามาหาทันที

 

 

 

 

 

 

"ตั้งใจทำงานนะค่ะ"แก้วพูดแล้วยิ้มให้ก่อนจะเดินกลับเข้ามาในบ้าน โทโมะมองไม่พูดอะไรก่อนจะขึ้นรถ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"โทษนะค่ะมีอะไรให้ช่วยมั้ยค่ะ"แก้วเดินเข้ามาในครัวก็ถาม

 

 

 

 

 

 

"อ๋อ ไม่เป็นไรค่ะคุณผู้หญิงเดี๋ยวป้าจัดการเองค่ะ"ป้าแม่บ้านพูดเกรงใจ

 

 

 

 

 

 

"ไม่เป็นไรค่ะ แก้วอยากช่วย มาค่ะ"แก้วพูดแล้วเดินเข้ามาช้วยป้าแม่บ้าน บ้าแม่บ้านมองแก้วที่แทนตัวเองแปลกๆ

 

 

 

 

 

 

"เมื่อกี้คุณผู้หญิงเรียกตัวเองว่าแก้วหรอค่ะ?"ป้าแม่บ้านถามอย่างงงๆ

 

 

 

 

 

 

"ห๊า ไม่ใช่ค่ะ กาญค่ะ แหะๆ ล้างๆ ฮ่ะๆ แก้วล้างจานนี้ดีกว่า"แก้วพูดเปลื่ยนเรื่องแล้วล้างจานไปเรื่อยๆ

 

 

 

 

 

 

เกือบไปแล้วมั้ยล่ะยัยแก้วเอ้ย จำสิจำ แกคือกาญ

 

 

 

 

 

 

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะคุณหญิงเดี๋ยวคุณผู้หญิงรู้ป้าโดนดุแน่เลย"ป้าแม่บ้านพูดแล้วจะเเย่งทำ

 

 

 

 

 

 

"ไม่เป็นำไรค่ะ กาญช่วยดีกว่า ป้าเหนื่อยทำอาหารมาแลล้ว แล้วอีกอย่างวันนี้กาญเสียมารยาทไปด้วย ตื่นซะสายเลย ให้กาญช่วยเถอะนะค่ะ อ๋อแล้วเรียกว่ากาญเฉยๆดีกว่านะค่ะ คุณผู้หญิงมันดูใหญ่ไปฮ่ะ นะค่ะ"แก้วพูดแล้วทำตาปริบๆ

 

 

 

 

 

 

"ค่ะๆ ก็ได้ค่ะคุณกาญ แต่แค่ล้างจานนะค่ะ อย่างอื่นป้าจะทำนะค่ะ"ป้าแม่บ้านต่อลอง

 

 

 

 

 

 

"ก็ยังดีค่ะ"แก้วพูดแล้วยิ้ม แม่โทโมะที่ยืนมองอยู่ก้อมยิ้มก่อนจะเดินออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เอกสารค่ะคุณเขื่อน"เฟย์พูดแล้วยื่นเอกสารให้เขื่อนที่นั่งจ้องแต่หน้าจอคอม

 

 

 

 

 

 

"วางไว้ก่อนครับ"เขื่อนพูดทั้งที่สายตายังคงจ้องแต่หน้าจอคอมไม่ห่าง

 

 

 

 

 

 

"จ้องใกล้ขนาดนั้นเดี๋ยวก็สายตาสั้นหรอกค่ะ"เฟย์เตือน

 

 

 

 

 

 

"ไม่เป็นไรหรอก ผมชินแล้วถ้ามันจะสั้นมันสั้นไปนานแล้วล่ะ"เขื่อนพูดแล้วยังคงตั้งใจทำงานต่อ

 

 

 

 

 

 

"อย่างน้อยก็ใส่แว่นกรองแสงบ้างสิค่ะ เสียสายตาหมด จ้องนานๆแล้วรีบลุกขึ้นบ่อยๆแบบคุณมันจะทำให้หน้ามืด แล้วก็เป็นความดันต่ำนะค่ะ เอ้านี่ แว่นก็มี ใส่ซะบ้างนะค่ะ"เฟย์ร่ายยาวแล้วยื่นเเว่นให้เขื่อน

 

 

 

 

 

 

"เลขาคนนี้ขี้บ่นจริงๆ"เขื่อนมองแล้วส่ายหน้าก่อนจะสนใจหน้าจอคอมต่อ เฟย์มองแล้วจับปลายคางก่อนจะเดินมาที่ปลั๊กคอม

 

 

 

 

 

 

"ถ้าคุณไม่ห่างจากคอมแล้วใส่แว่นดีๆ ชั้นจะปลดปลั๊กนะค่ะ^^"เฟย์พูดแล้วส่งยิ้มร้ายมาให้เขื่อนมองแล้วตาโต

 

 

 

 

 

 

"นี่คุณ คิดจะทำอะไร ผมไม่ได้เซฟงานไว้นะ อย่าเชียวนะ"เขื่อนรีบร้องห้าม

 

 

 

 

 

 

"อะๆ อย่าค่ะ เเว่น ใส่ซะเเล้วเฟย์จะไม่ยุ่ง^^"เฟย์พูดแล้วยักคิ้ว

 

 

 

 

 

 

"เธอนี่มันจริงๆเลยนะ"เขื่อนพูดแล้วหยิบเเว่นมาใส่

 

 

 

 

 

 

"พอใจยังล่ะ"เขื่อนพูดประชด

 

 

 

 

 

 

"ดีมากค่ะเจ้านาย"เฟย์พูดแล้วยิ้มจนเห็นลักยิ้ม

 

 

 

 

 

 

"นี่ยังเห็นชั้นเป็นเจ้านายอยู่หรอ สั่งเอาๆ ทั้งที่พึ่งมาทำงานแท้ๆ"เขื่อนบ่นแล้วหันมาทำงานต่อ เฟย์มองแล้วแอบขำก่อนจะเดินออกจากห้องทำงานของเขื่อน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"นี่นายอย่ามานอนเบียดคนอื่นเค้าสิ"ฟางบ่นเมื่อป๊อปปี้ที่กำลังนั่นเครื่องเอนเบาะแล้วก่ายขาขึ้นมาเบียดตัวเองที่นั่งข้างๆ

 

 

 

 

 

 

"อะไรของเธออย่าบ่นมากได้มั้ยเนี้ย"ป๊อปปี้พูดแล้วหลับตา

 

 

 

 

 

 

"ระยะทางเเค่นี้เอง จะนอนทำไม"ฟางบ่น

 

 

 

 

 

 

"ก็ชั้นง่วง ตื่นเช้า อยากจะนอน ทำไมล่ะ เธออยากถ่างตาดูท้องฟ้ากับก้อนแมฆก็ตามใเธอเถอะ ตามสบายๆ"ป๊อปปี้พูดแล้วผ่านมือเชิญไปทางกระจก

 

 

 

 

 

 

"เออ งั้นก็นอนดีๆ อย่าเบียดเบียนพื้นที่คนอื่นดิ้"ฟางพูดแล้วผลักขาป๊อปปี้ออก

 

 

 

 

 

 

"ก็ที่มันเเคบเนี้ย ไม่เห็นหรอไง-_-"ป๊อปปี้บ่นแล้วพาดเข่าขึ้นมาเหมือนเดิม

 

 

 

 

 

"ไอ้คนไม่มีความเกรงใจ"ฟางว่า

 

 

 

 

 

 

"พึ่งจะรู้เหรอ"ป๊อปปี้ตอบอย่างไใส่ใจ

 

 

 

 

 

 

"รู้มาตั้งแต่เห็นหนังหนานายแล้ว ชิ"ฟางว่าแล้วหันไปมองท้องฟ้า

 

 

 

 

 

 

"แบร่"ป๊อปปี้ลุกขึ้นมาแลบลิ้นใส่หูฟาง ฟางตกใจตบหัวป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

"โอ้ย นี่เธอ"ป๊อปปี้พูดแล้วจับหัวตัวเอง

 

 

 

 

 

 

"อะไร เล่นไม่รู้เรื่อง ไอ้บ้า โรคจิต"ฟางว่าแล้วหย่นหน้าใส่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เฮ้อ ไม่มีอะไรทำเลย"แก้วบ่นแล้วเดินเล่นที่สนามเพราะคนในบ้านต่างก็ไปทำงานกันหมด

 

 

 

 

 

 

"นี่ชั้นกลายเป็นคนว่างงานตั้งเเต่เมื่อไหร่ น่าเบื่อจังเลย"แก้วบ่นแล้วเดินไปมา ก่อนจะหยิบก้อนหินขึ้นมาปาเล่น

 

 

 

 

 

 

"โอ้ยยยย เบื่อ เอ้อ! ใช่ไปต่อยมวยดีกว่า"แก้วพูดก่อนจะรีบวิ่งเข้ามาในบ้าน

 

 

 

 

 

 

"อ้าว คุณกาญจะรีบไปไหนล่ะค่ะ"ป้าแม่บ้านถาม

 

 

 

 

 

 

"อ๋อ กาญว่างน่ะค่ะ ว่าจะออกไปข้างนอกสักหน่อย เดี๋ยวแก้ว เอ้ย กาญกลับมานะค่ะ"แก้วพูดก่อนจะรีบใส่ร้องเท้าผ้าใบ

 

 

 

 

 

 

"จะไปไหนหรอค่ะ ให้คนขับรถไปส่งมั้ยค่ะ"ป้าแม่บ้านถาม

 

 

 

 

 

 

"ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวกาญไปเองสะดวกกว่า ไม่ต้องลำบากคนขับรถด้วย ไม่เปลืองน้ำมันด้วย ฮ่ะๆ ไปนะค่ะ"แก้วพูดแล้วเดินออกมาจากบ้านแล้ววิ่งไปรอรถแท็กซี่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ค่ายมวย

 

 

 

 

 

 

"พี่จะลากผมมาด้วยทำไมเนี้ย"มาก่อนที่ถูกแก้วลากมาด้วยก็บ่น

 

 

 

 

 

 

"ชั้นไม่มีเพื่อนซ้อมนี่นา แกก็มาซ้อมให้หน่อดิ"แก้วพูดแล้วยักคิ้ว

 

 

 

 

 

 

"แก้วมาแบบนี้ สามีพี่ล่ะ"มาก่อนถาม

 

 

 

 

 

 

"โอ้ย อย่าทำรายนั้นเค้าทำงานอยู่ ชั้นว่างาน ไม่มีอะไรทำเลยออกมาชกมวยนี่ไง"แก้วพูดแล้วทำหน้าเศร้า ก่อนจะปีนขึ้นสังเวียน

 

 

 

 

 

 

"มา ขึ้นมา!"แก้วพูดแล้วชกมือตัวเองเข้าหากันเชิงท้า

 

 

 

 

 

 

"เบามือด้วยน่า"มาก่อนพูดก่อนจะปีนขึ้นมาบนสังเวียน

 

 

 

 

 

 

"น่า ชั้นจะพยายาม"แก้วพูดแล้วเริ่มเดินวนจ้องสายตาคู่ต่อสู็้

 

 

 

 

 

 

ปั้ก!

 

 

 

 

 

 

หมัดแรกแก้วต่อยเข้าไปที่หน้าแต่มาก่อนยกมือขึ้นมากันไว้ก่อน

 

 

 

 

 

 

"โหยๆ นี่เบาแล้วหรอ นี่ผมน้องพี่นะ"มาก่อนโวยวายแล้วจะหาช่องว่างบุกบ้าง

 

 

 

 

 

 

ปั้ก!

 

 

 

 

 

 

แก้วต่อยเข้ามาที่หน้ามาก่อนเต็มๆ แค่หมัดเดียวมาก่อนถึงกัยน็อกแล้วสลบไปทันที

 

 

 

 

 

 

"เอ้าเห้ยๆ ไอ้ก่อนๆ ตายแล้วสงสัยจะหลักไปหน่อย"แก้วถอดมือนวมออกแล้วเข้ามาหามาก่อน

 

 

 

 

 

 

"เอ้าไปดูหน่อยสิพวกเรา"คนในค่ายมวยต่างกรูเข้ามาดูมาก่อนที่นอนสลบอยู่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"กาญไปไหนล่ะ"โทโมะที่กลับบ้านมาเมื่อไม่เห็นกาญก้ถามแม่บ้าน

 

 

 

 

 

 

"อ๋อคุณกาญเธอออกไปข้างนอกค่ะ บอกว่าเดี๋ยวเธอจะกลับมาค่ะ คุณหนูมาเหนื่อยๆรับอะไรเย็นสักแก้วมั้ยค่ะ"แม่บ้านถาม

 

 

 

 

 

 

"อืม"โทโมะตอบก่อนจะไปนั่งที่ห้องนั่งเล่นเพื่อดูงาน

 

 

 

 

 

 

"เอ้าคุณ กลับมานานหรือยังค่ะ"แก้วที่กำลังเดินอารมร์ดี เมื่อผ่านห้องรับเเขกก็เข้ามาถามโทโมะที่ดูงานอยู่

 

 

 

 

 

 

"อื้อ เทียวกับแฟนเสร็จเเล้วหรอคุณน่ะ"โทโมะถาม

 

 

 

 

 

 

"บ้า ชั้นไม่ได้ไปกับแฟนสักหน่อย"แก้วรีบปฏิเสธ

 

 

 

 

 

 

"แล้วคุณออกไปไหนคนเดียว"โทโมะเงยหน้าขึ้นมาถาม

 

 

 

 

 

 

"ชั้นไปหาอะไรทำแก้เบื่อมา"แก้วบอก

 

 

 

 

 

 

"แล้วนี่ทำไมเหงื่อซกแบบนี้"โทโมะถาม

 

 

 

 

 

 

"ก็กิจกรรมเรียกเหงื่อไง ถ้างั้นชั้นไปอาบน้ำก่อนนะค่ะ"แก้วพูดแล้วยิ้มก่อนจะเดินขึ้นชั้นบนไป โทโมะมองแล้วส่ายหน้าก่อนจะดูงานในเอกสารต่อ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

มาแล้วนะจ้ะะ 5555

 

 

เม้นเยอะๆน้าาาาา

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10.0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา