Agreement เล่ห์เหลี่ยมร้ายหักเหลี่ยมรัก
เขียนโดย 
TKda
วันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 10.16 น.
แก้ไขเมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2558 18.12 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
8) ช่วยทำงาน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"ห๊ะ ว่าไงนะค่ะ!!!/ว่าไงนะครับ"ป๊อปปี้และฟางร้องออกมาอย่างตกใจ
"ครับ ผมต้องขอโทษด้วยนะครับเเต่เค้าเป็นลูกค้าประจำของเรา และเราเองไม่อยากจะเสียรายนี้ไป"เจ้าของรีสอร์ทพูด
"แต่ว่า..."ฟางจะเเย้ง
"นะครับเค้าจะอยู่แค่15วัน ผมจะเพิ่มค่าจ้างให้พวกคุณก็ได้นะครับ ช่วยอยู่ด้วยกันหน่อยนะครับ อีกอย่างห้องนั้นก็เป็นห้องนอนสองเตียงพวกคุณไม่น่าจะมีปัญหานะครับ"เจ้าของรีสอร์ทพูด
"15วันนี้ชั้นต้องอยู่กับยัยเตี้ยนี่15วันเลยมั้นหรอ เยอะไป"ป๊อปปี้พูด
"นี่พวกคุณมาจากคนล่ะบริษัทหรอครับ"เจ้าของรีสอร์ทถาม
"เปล่าค่ะ"ฟางตอบ
"แล้วทำไมดูเหมือนไม่ถูกันเลยล่ะครับ"เจ้าของรีสอร์ทพูด
"เหอะๆ ไม่ได้ดูเหมือนแต่มันไม่ถูกันจริงๆต่างหากล่ะ"ป๊อปปี้พูดแล้วมองหน้าฟาง
"เหอะ คิดว่าชั้นอยากจะถูกกับนายรึไง"ฟางหันหน้ามาพูดกระเเทกใส่
"พอครับๆ เเล้วทำไมพวกคุณถึงมาด้วยกันล่ะครับถ้ารู้ว่าไม่ถูกกัน"เจ้าของรีสอร์ทถาม
"เพราะมันเป็นเวรกรรม"ฟางตอบอย่างรวดเร็ว
"เวรกรรมชั้นน่ะสิที่ได้เจอเธอ"ป๊อปปี้ว่า
"เวรกรรมชั้นสิที่ต้องมาเจอคนห่วยๆแบบนายน่ะ"ฟางว่า
"อ่ะๆ เดี๋ยวครับเดี๋ยวอย่างพึ่งทะเลาะกันเลยครับ ให้คิดว่าเป็รพรมลิขิตดีกว่า"เจ้าของรีสร์ทพูด
"บ้าเร้อะ แหว่ะ เวรกรรมค่ะเวรกรรม"ฟางบอก
"เฟย์เข้ามาหาผมหน่อย"เขื่อนกดโทรศัพท์ที่วางอยู่บนโต๊ะเรียกเฟย์ก่อนจะทำงานต่อ
แอ๊ด...
ไม่นานเฟย์ก็เข้ามา
"มีอะไรหรอค่ะ"เฟย์ถาม
"ผมหิว"เขื่อนพูด
"หิวก็ไปหาอะไรทานสิค่ะนี่ก็เที่ยงเเล้วชั้นก็จะไปหาอะไรทานเหมือนกัน"เฟย์พูด
"ดีเลยถ้างั้นไปด้วยกัน ไม่เปลืองน้ำมัน"เขื่อนพูดแล้วลุกขึ้นติดกระดุมสูทก่อนจะเดินนำ
"เดี๋ยวค่ะ"เฟย์ที่ดูงงๆกับสถานะการณ์ก็เรียกเขื่อนที่กำลังเปิดประตู
"ว่าไงคุณเลขา"เขื่อนหันกลับมาถาม
"คุณกำลังจพสื่อว่าชั้นต้องไปทานอาหารกลางวันกับคุณใช่มั้ย"เฟย์ถามไปตรงๆ
"นี่ก็รู้นิครับ ไปสิ"เขื่อนพุดก่อนจะเดินออกมาเฉยๆ
"อะไรของเค้า"เฟย์พูดแล้วเกาหัวยิกๆ
ร้านอาหาร...
"อ่ะนี่กินนี่สิ อร่อยชั้นชอบ"เขื่อนพูดแล้วตักอาหารให้เฟย์ เฟย์มองอย่างแปลกๆ เมื่อเช้ายังบ่นเราอยู่แท้ๆ
"ค่ะ"เฟย์พูดแล้วทานอาหารที่เขื่อนตักให้ มันต้องมีอะไรแน่ๆ
"คุณต้องการอะไรรึเปล่ค่ะ ถึงได้มาชวนั้นทานอาหารกลางวันแบบนี้"เฟย์พุดเขื่อนที่กำลังดื่มน้ำอยู่แทบสำลักน้ำออกมา
"ฉลาดจริงๆนะคุณนี่"เขื่อนพูดแล้วยิ้มขำๆ
"ว่าเเล้วเชียว ไหนมีอะไรว่ามาสิค่ะ"เฟย์พูดแล้วส่ายหน้า
"ชั้นเอ่อ อยากจะรู้ว่าฟางเค้าชอบอะไรไม่ชอบอะไร อ่ะช่วยบอกนิสัยใจคอ สเป็คของฟางหน่อยได้มั้ย"เขื่อนถามอย่างเขินอาย
"แค่เนี้ย ฮะๆ ได้ค่ะ"เฟย์ตอบก่อนจะเริ่มบอกสิ่งที่ฟางชอบไม่ชอบ สเป็ดอย่างที่เขื่อนต้องการจะรู้
"อาหารเย็นทำอะไรดีนะ"แก้วเดินไปบ่นไปหลังจากอาบน้ำเสร็จก็เดินเข้ามาในครัวเจอป้าเเม่บ้านกำลังล้างวัตถุดิบอยู่
"ป้าค่ะ วันนี้มีเมนูอะไรหรอค่ะ"แก้วเดินเข้ามาถามป้าแม่บ้าน
"อ๋อ วันนี้หรอค่ะเท่าที่ดูเเล้วป้าว่าจะทำต้มจืดน่ะค่ะ"ป้าพูด
"ต้มจืดหรอค่ะ กาญว่าเท่าที่ดู น่าจะทำได้หลายอย่างนะค่ะ"แก้วพูดแล้วมองวัตถดิบที่วางอยู่
"ป้าก็คิดได้เเค่นี้น่ะค่ะ ว่าแต่คุณกาญอยากทานอะไรอีกป้าจะทำให้ค่ะ"ป้าแม่บ้านพูด
"อ๋อไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวมื้อนี้กาญจะเป็นคนทำเองดีกว่า ป้าไปพักเถอะค่ะ เหนื่อยมาทั้งวันเเล้ว"แก้วพูดแล้วยิ้มให้
"โอ๊ะๆ ไม่ได้นะค่ะ นี่คืองานของป้าค่ะเเค่เมื่อเช้าช่วยป้าทำงานป้าก็เกรงใจจะเเย่อยู่แล้ว"ป้าแม่บ้านพูดแล้วยิ้มแห้งๆให้
"ไม่เป็นไรค่ะ แก้...เอ่อกาญมาอยู่บ้านนี้เดินไปเดินมาน่าเบื่อแย่เลยค่ะ ให้กาญทำนะค่ะอาหารมื้อนี้ น้าๆ ถ้าป้าไม่อยากพักป้าก็ไปทำอย่างอื่นก่อนก็ได้ค่ะ งานป้าเยอะแบบนี้กาญช่วยแบ่งดีกว่าเนาะ"แก้วพูดแล้วยิ้มหวานให้ ป้าแม่บ้านมองแล้วยิ้มตามด้วยความน่ารักของแก้ว
"เอาแบบนี้หรอค่ะ"ป้าแม่บ้านถาม
"ค่ะ"แก้วพูดแล้วพยักหน้า
"ถ้างั้นป้าจะไปทำความสะอาดข้างนอกนะค่ะ"ป้าแม่บ้านพูด
"ค่าา"แก้วพูดก่อนจะหันมามองอาหาร แล้วค่อยๆนำมาล้างทีล่ะอย่างๆ
"วันนี้ทำอาหารอร่อยมากเลยนะ รสชาติดูแปลกจากปกติ แต่ใช้ได้เลย"แม่โทโมะพูดแล้วหันมายิ้มให้กับป้าแม่บ้านที่ยืนอยู่
"ใช่ ดูอร่อยขึ้นนะเนี้ย แอบไปฝึกทำอาหารมาหรอ"พ่อโทโมะพุด
"เปล่าค่ะ อาหารทั้งหมดนี่คุรกาญเป็นคนทำค่ะ"ป้าแม่บ้านพุดแล้วผ่ายมือมาทางแก้ว แก้วมองแล้วยิ้ม
"จริงหรอหนูกาญทำหรอลูก อร่อยมากเลย"แม่หันมาชม
"ขอบคุณค่ะ"แก้วพูดแล้วยิ้มให้อย่างอ่อนโยน
"นี่คุณทำเองจริงหรอ"โทโมะหันมาถาม
"เอ้า แน่สิค่ะ"แก้วพูดแล้วยักคิ้ว
"อื้อ ก็รสชาติใช้ได้นี่"โทโมะชม
"จริงหรอเยส ฮ่ะๆ ขอบคุณค่ะ"แก้วพูดขำ สร้างรอยยิ้มให้กับทุกคน โทโมะได้แต่มองนิ่งๆ
ตกดึก...
"นี่คุณทำไมยังไม่นอนอีกล่ะค่ะ"แก้วเปิดประตูเข้ามาในห้องทำงานที่ติดกับห้องนอนเเล้วมองโทโมะที่กำลังเช็คเอกสารอยู่โต๊ะทำงาน
"คุณไปนอนก่อนเถอะ ผมจะเช็คงานน่ะ"โทโมะเงยหน้าขึ้นมาบอก
"อ้าว แล้วคุณล่ะนี่ก็ดึกแล้วนะ ไปนอนเถอะ"แก้วบอก
"ไม่เป็นไรหรอก วันนี้ผมอาจจะนอนห้องนี้คุณไปนอนห้องนั้นเถอะจะได้สบายๆ ไม่ระเเวงผม"โทโมะบอกแล้วหย่นหน้าทันที
"นี่ชั้นทำเหมือนระเเวงคุณนักหรือไง"แก้วพุดแล้วเดินเข้ามาดูงานโทโมะ
"ไปนอนเถอะ ดึงเเล้ว"โทโมะบอก
"นี่ชั้นก็ไม่ได้เป็นคนใจดีอะไรมากมายหรอกนะ เเต่พรุ่งนี้คุณเองก็ต้องตื่นเช้าอยู่ดี เดี๋ยวชั้นจะช่วยเช็คเอามั้ยจะได้เร็วๆ"แก้วเสนอ
"ไม่เป็นไร ไปพักเถอะครับ"โทโมะบอก
"เอ๊ะนี่คุณ อย่าขัดใจสิ"แก้วหย่นหน้าทันที
"อ่ะๆ ก็ได้ๆ ถ้างั้นเอาเริ่มนี้ไปดูเเล้วกัน"โทโมะพุดแล้วยื่นเอกสารที่กำลังเช็คอยู่ให้เพราะมันเหมือนิดเดียว "เช็คยังไงอ่ะ"แก้วถามเเล้วเปิดดู
"ก็ดูว่าเดือนนี้มีคนจ้าเท่าไหร่ แล้วก็เอาไปเทียบกับเดือนอื่นๆ แค่นี้ก็พอเดี๋ยวที่เหลือผมจะจัดการเอง"โทโมะบอก แก้วพยักหน้าก่อนจะเปิดงานดู
มาเเล้วววววว >_______<
ขอโทษน้าที่หายไปนานเลยอ่าาา ง้อๆ 5555 งานเยอะอ่ะจริงๆ T^T
ยังไงก็อย่าหายกันไปไหนนะจะพยายามมาอัพบ่อยๆน้าาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
