Agreement เล่ห์เหลี่ยมร้ายหักเหลี่ยมรัก
เขียนโดย 
TKda
วันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 10.16 น.
แก้ไขเมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2558 18.12 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
6) เช้าวันแรกหลังงานแต่งงาน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"อื้อ"ดางตาที่ปิดสนิท ค่อยๆลืมขึ้นมาอย่าเงชืองช้า ด้วยท่านอนที่ตะเเคงหันไปทางระเบียงทำให้แสงอ่อนๆสอดส่องเข้ามาถายในห้อง แก้วค่อยๆใช้แขนชันตัวเองขึ้นมานั่งแล่วขยี้ตา ก่อนจะมองไปรอบๆตัว
"มานอนที่นี่ได้ไงเนี่ย"แก้วบ่นอุ้บแล้วคลานลงมาจากเตียงก่อนจะเดินไปดูที่ระเบียง
"หายไปไหนนะ"แก้วบ่นก่อนจะเดินกลับมาที่เตียง หางตาเหลือบมองไปเห็นนาฬิกาที่หัวเตียงพอดี
09.20 น.
9 โมง
เห้ย!!!
"ตายแล้ว บ้านนี้เค้าตื่นกันตั้ง 6 โมง แม่เจ้ายัยแก้ว แกปาไป 9 โมง เจริญเถอะโยม"แก้วพูดแล้วรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ อาบน้ำแต่งตัวทันที
ตึกๆๆๆ
ร่างเล็กกำลังรีบเดินเข้าไปในห้องประชุม เสียงส้อนลองเท้ากระทบพื้นดังขึ้นติดๆกัน มือถือเอกสารพลุงพลังเต็มไปหมด
ตุ๊บ!
"โ้อ้ย"ฟางร้องออกมาอย่างหัวเสีย
"นี่เดินยังไงไม่ดู นี่เธออีกแล้วหรอ!"ป๊อปปี้กำลังหันมาว่าแล้วชี้หน้าฟาง
"ชั้นไม่มีเวลามาทะเลาะกับนายหรอกนะ ไอ้ปากหมา หลบไป"ฟางพูดแล้วดันตัวป๊อปปี้ออกก่อนจะก้มเก็บเอกสารอย่างรีบก้อนแล้วกึ่งเดินกึ่งวิ่งตรงไปยังห้องประชุมทันที ป๊อปปี้เองทีรีบอยู่เหมือนกันก็รีบวิ่งไป
"โครงงานนี้จะต้องไปทำงานที่ต่างจังหวัด ไปดูแลการสร้างๆต่างๆ ที่ทางเราส่งไปร่วงหน้าก่อนแล้ว งานนี้เป็นงานเร่งด่วน ผมขออาสาสมัครสองคนไปดูแลงานที่นู่นแทนผมที"เสียงเขื่อนพูดขึ้นในห้องประชุม หลังพูดจบทุกคนในห้องประชุต่างกระซิบกระซาบ ถามกัน
"เมื่อไหร่จะมานะ งานวันแรกยังจะสายอีก"เฟย์มองนาฬิกาแล้วบ่น
"ถ้าใครที่จะอาสาสมัครยกมือเลยครับ!"เขื่อนพูด
แอ๊ด...
"มาแล้วครับ/มาแล้วค่ะ"ทั้งฟางและป๊อปปี้ต่สงเปิดประตูมาพร้อมกัน เสียงหอบเหนื่อยของทักคู่ดังขึ้นมาถี่ๆ
"คุณฟางกับป๊อปปี้ รับทำงานนี้นะครับ"เขื่อนพูด ป๊อปปี้และหางมองอย่างงๆ
"งาน งานอะไรค่ะ"ฟางถาม
"ไปดูงานที่ต่างจังหวัดครับ เอาเป็นว่าพรุ่งนี้ผมจะส่งคนไปรับคุณและแกไอ้ป๊อปต้องไปดูงานกับคุณฟาง 1 เดือน ขอบคุรอาสาสมัคร ปิดประชุมครับ"เขื่อนพูดแล้วเก็บเอกสารเหมือนๆกับผู้ร่วมประชุมคนอื่น
"เดี๋ยวยัยเฟย์ งานอะไรอ่ะ?"ฟางถามเฟย์อย่างงงงวย
"ก็งานต่างจังหวัด ชั้นก็พึ่งรู้-_-"เฟย์พูด
"นี่ชั้นต้องทำงานกันเธองั้นหรอ บ้ารึเปล่าชั้นเป็นหุ่นส่วนนะ!"ป๊อปปี้สบถก่อนจะวิ่งตามเขื่อนไปที่ห้องทำงาน
"ชิ อยากทำกับนายตายล่ะ หึ้ย ยัยเฟย์มานี่ทีสิ้"ฟางพูดแล้วลากเฟย์ไปนั่งคุยที่อื่น
"ไอ้เขื่อน"ป๊อปปี้เรียกเขื่อนที่กำลังนั่งก้มหน้าก้มตาทำงานอยู่
"อะไร ไม่กลับไปเครียมตัวอ่ะ พรุ่งนี้กูจะให้คนไปรับมึงแต่เช้าขึ้นเครื่องพร้อมฟางนะเว้ย"เขื่อนพูด
"เดี๋ยว นี่กูต้องทำงานด้วยหรอ แล้วงานกูล่ะที่ออฟฟิต?"ป๊อปปี้ถาม
"เดี๋ยวเลขากูจัดการ"เขื่อนพูด
"เลขามึงลาออกไปเลี้ยงลุกแล้วไม่ใช่หรอว่ะ"ป๊อปปี้ถาม
"คนใหม่สิเว้ย-_-"เขื่อนพูดแล้วมองหน้าป๊อปปี้เซ็งๆ
"ใครว่ะ"ป๊อปปี้ถาม
"คนที่อยู่กับฟางไง นี่มึงโชคดีแค่ไหนแล้วที่ได้ไปกับฟางเนี้ย กูล่ะอยากจะไปแทน"เขื่อนบ่นอุบ
"แล้วทำไมมึงไม่ไปว่ะ-_-"ป๊อปปี้พูด
"ไปไม่ได้ มีอะไรหลายๆอย่าง มึงไปก็ดีล่ะกูจะได้ไว้ใจว่างานจะต้องออกมาดี ออกไปได้แล้วไป จะทำงานกลับบ้านไปเก็บของไปไป๊"เขื่อนพูดแล้วยกมือขึ้นมากวักไล่ป๊อปปี้
"ไล่หรอว่ะ"
"เออออออ"เขื่อนลากเสียงยาวป๊อปปี้เบ้ปากใส่ก่อนจะเดินออกมาจากห้องของเขื่อน
"ขอโทษนะค่ะ ขอโทษนะค่ะ"แก้วพูดแล้วโค้งขอโทษทุกคนที่ตอนนี้กำลังนั่งอยู่ที่ห้องอาหาร
"ตื่นแล้วหรอคุณ"โทโมะหันมาถามแก้วมองแล้วพยักหน้าน้อยๆ
"มาพอดีเลยหนูแก้ว ดีนะที่วันนี้ให้คนจัดไว้ช้ากว่าปกติ ตื่นขึ้นมาพอดีอย่างทีตาโทโมะกะไว้เลย"แม่โทโมะพูดแล้วยิ้มให้
"เอ้า นั่งสิลูก"แม่โทโมะพูดแก้วจึงเดินมานั่งข้างโทโมะทันที
"หนักหรอเมื่อคืน เอาซะสายเลย"พ่อพูดแซวแก้วที่ไม่รู้ว่าหมายถึงอะไรก็ได้แต่ยิ้มๆ
"นี่คุณทำไมไม่ปลุกชั้น"แก้วหันไปกระซิบกับโทโมะ
"ก็ผมเห็นคุณนอนดึก ให้นอนตื่นสายอีกหน่อยไง"โทโมะพูดแม่และพ่อที่ได้ยินโทโมะพูดก็มองหน้ากันแล้วอมยิ้ม
"นี่คุณชั้นตื่นมาสายเลยเห็นมั้ย บ้าจริงๆเลย ทีหลังปลุกชั้นขึ้นมาด้วยนะ เสียมารยาทจริงๆให้ผู้ใหญ่มารอ"แก้วบ่นว่าโทโมะ
"ครับ"โทโมะพูดรับคำก่อนจะหันมาทานข้าวต้ม แก้วมองก่อนจะหันไปยิ้มให้แม่และพ่อของโทโมะแล้วตักข้ามต้มทาน
"เมื่อคืนเป็นยังไงบ้างล่ะหนูกาญนอนสบายมั้ย"แม่โทโมะถามแล้วยิ้มกริ้บ
"ก็สบายดีค่ะ^^"แก้วตอบยิ้มๆ โทโมะมองแก้วแล้วแอบส่ายหน้านิดๆ
"หรอ แล้วเมื่อคืนนี้นอนกี่โมงล่ะลูก"แม่ถามอีก
"แก้...กาญก็ไม่ได้ดูเวลาเหมือนกันค่ะ แต่ก็น่าจะดึกอยู่นะค่ะ"แก้วตอบไปยิ้มๆ นั่นสร้างรอยยิ้มให้กับพ่อและแม่โทโมะเป็นอย่าดี
"ซ่อนลายนะไอ้ลูกคนนี้"พ่อหันมาพูดกับโทโมะ โทโมะมองแก้วแล้วส่ายหน้า แก้วมองหน้าโทโมะงงๆ
"ออกมาคุยกันหน่อย"โทโมะพูดแล้วเดินนำ แก้วมองตามก่อนจะยิ้มให้พ่อกับแม่โทโมะแล้วรีบลุกตามโทโมะออกมาที่นอกบ้าน
"มีอะไรอะ"แก้วถามทันทีเมื่อโทโมะหยุดเดิน
"นี่คุณไม่รู้หรือแกล้งไม่รู้กันแน่"โทโมะพูดแล้วมองหน้าแก้ว
"ห๊ะ? ชั้นแกล้งไม่รู้อะไร"แก้วพูดแล้วมองหน้าโทโมะ
"ก็เรื่องที่แม่ผมถามคุณไง ไปตอบแบบนั้นจะให้เค้าคิดยังไง ถ้าไม่ใช่อย่างนั้นน่ะ"โทโมะพูด
"อะไร ชั้นตอบอะไรผิดไป ชั้นก็ตอบถามคำถามแม่คุณทั้งนั้น คิดอะไรอย่างนั้น? อย่างนั้นคืออะไร"แก้วถามอย่างงงๆ
"นี่คุณเองก็มีแฟนแล้วนะ ไม่รู้เรื่องอย่างว่าหรือไง"โทโมะพุดแก้วทำหน้างงเข้าไปใหญ่
"อะไรของคุณ อย่าว่า? อย่างนั้น พูดอะไรให้มั้นชัดเจนหน่อยได้มั้ย"แก้วพูดแล้วเริ่มหงุดหงิดเพราะโทโมะพูดแล้วทำให้เธอไม่เข้าใจ
"ก็คิดว่าเรามีอะไรกันไงเมื่อคืน"โทโมะพูดแล้วพยักหน้าทันที
"เห้ย! บ้าเร้อะ มีอะไรกันที่ไหน"แก้วเถียงทันทีที่รู้ตัวว่าพยักหน้า
"ก็คุณเล่นพูดไปซะแบบนั้น-_-"โทโมะพูดแล้วส่ายหน้า
"ชั้นไม่รู้ TT ชั้นกลับไปตอบคำถามแม่คุณใหม่ก่อนนะ"แก้วพูดแล้วจะหันกลับไป
"ไม่ต้องกลับไปแล้ว ไม่ทันแล้ว แล้ววันนี้จะเอายังไง จะไปหาแฟนคุณมั้ย หรือว่าคุณจะอยู่บ้าน"โทโมะถาม
แฟน -_- เออลืมตอนนี้อยู่ในสถานะที่มีแฟนอยู่แล้วนี่หว่า
"ไม่ล่ะ อยู่บ้านช่วยงานบ้านดีกว่า เมื่อเช้าก็ตื่นสาย ต้องทำงานบ้านชดใช้ก่อน คุณจะไปทำงานแล้วหรอ"แก้วถาม
"เดี๋ยวจะไปแล้วล่ะ"โทโมะบอก
"ถ้างั้นตั้งใจทำงานล่ะ"แก้วพูดแล้วยิ้มให้เล็ก้อย แต่โทโมะกลับมองกลับมานิ่ง ก่อนจะเดินเข้าไปในบ้าน
"ทำงานเค้าไปทางนี้หรอว่ะ-_-"แก้วพูดแล้วเกาหัว
มาอัพเเล้วเด้ออออ ไม่ค่อยเท่าไหร่ เรื่องนี้นางเอกเราอ่อนเรื่องนี้ 55555
เอาล่ะสิ ป๊อปปี้กับฟางต้องไปทำงานด้วยกัน งานจะเสร็จหรือไม่เสร็จต้องติดตาม สำหรับคนจิ้นคู่นี้น้าาา
วันนี้เอาไปก่อนสองคู่ 5555 เดี๋ยวตอนหน้ามาครบแน่นอน ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
