ทางแยกหัวใจ

ตอนที่ 11
“มีความสุขมากมั้ยฟาง ป๊อปโทรไปทำไมไม่รับโทรศัพท์!!!” เสียงป๊อปดังขึ้น ฟางหันไปด้วยความตกใจ

 

 

 

“ป๊อป เข้ามาได้ยังไง” ฟางตกใจที่ป๊อปเข้ามาในบ้านเธอ

 

 

 

“ตอบคำถามป๊อปมา!!” ป๊อปตะคอกฟางเสียงดัง

 

 

 

“เป็นบ้าอะไรเนี่ยป๊อป เข้าบ้านคนอื่นเค้าโดยไม่ได้รับอนุญาตแล้วยังมาตะคอกฟางอีก ถ้าจะหาเรื่องฟางกลับบ้านไปเลยนะ” ฟางเดินหนีป๊อป

 

 

 

“คนอื่น อ่อ เดี๋ยวนี้ป๊อปเป็นคนอื่นไปแล้วสิ ทำไมมีคนอื่นแล้วใช่มั้ย ดูโทรศัพท์บ้างหรือเปล่าป๊อปโทรไปกี่สาย มัวทำอะไรอยู่ หรือว่ามั่วอยู่กับมันจนไม่มีเวลารับโทรศัพท์ป๊อปเลย” ป๊อปกระชากแขนฟางให้หยุดเดิน

 

 

 

เพี้ยะ!!

 

 

 

“อย่ามาพูดจาดูถูกฟางนะ อย่าเอานิสัยตัวเองมายัดเยียดให้คนอื่น กลับบ้านไปเลยนะ” ฟางตบหน้าป๊อปด้วยความโกรธที่เค้าดูถูกเธอ

 

 

 

“งั้นเหรอฟาง!!! งั้นเหรอแล้วที่จูบกันนัวเนียที่สวนธารณะอย่าคิดว่าป๊อปไม่เห็นนะ ไอ้เราก็เป็นห่วงเห็นไม่รับโทรศัพท์ ที่แท้ก็ธุระกับมัน” ป๊อปบีบแขนแล้วดึงฟางให้เข้ามาประชิดตัว

 

 

 

“โอ้ย ฟางเจ็บนะ พูดบ้าอะไร ที่คบกันมาตั้งหลายปีคุณคิดได้แค่นี้เหรอ” ฟางพูดด้วยความน้อยใจ พยายามดิ้นให้หลุดจากการเกาะกุมของอีกฝ่าย

 

 

 

“คุณ!! ใครคุณ คุณไหนเหรอฟาง อย่ามาเปลี่ยนสรรพนาม ป๊อปไม่ชอบ” ป๊อปตะคอกใส่หน้า

 

 

 

“ทำไมจะเปลี่ยนไม่ได้ อย่ามาตะคอกกันนะ เราเลิกกัน!! เชิญกลับบ้านไปได้แล้วค่ะ ล็อคบ้านให้ด้วยหล่ะ” ฟางผลักป๊อปล้มลงกับพื้น แล้วเดินหนีขึ้นห้องไป แต่ทว่า

 

 

 

“มันไม่ง่ายไปหน่อยเหรอ ทำไมมีคนใหม่แล้วจะทิ้งคนเก่า นี่คงได้กับมันแล้วใช่มั้ย อย่ามาทำแบบนี้นะ” ป๊อปวิ่งตามฟางขึ้นห้องไป เค้าน้อยใจ เสียใจที่ฟางบอกเลิกเค้าเพราะคิดว่าฟางมีคนอื่น จึงตามไปคุยให้รู้เรื่อง

 

 

 

“จะตามขึ้นมาพูดแค่นี้ใช่มั้ย กลับไปเหอะ พอสักที” ฟางหันไปตะคอกบ้าง

 

 

 

“เพราะมันใช่มั้ย ฟางถึงเปลี่ยนไป ได้คุณ อยากเลิกกับผมมากใช่มั้ย งั้นเรามาทำความรู้จักกันใหม่มั้ย แต่คราวนี้คงต้องแนะนำตัวกันยาว” ป๊อปพูดแล้วผลักฟางลงเตียง

 

 

 

“อย่าทำอะไรบ้าๆนะ ออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะป๊อป ฟางไม่ชอบ!!” ฟางลุกขึ้นเอาหมอนฟาดตัวป๊อป
ตึ๊ดๆ เสียงไลน์ฟางดังขึ้น หญิงสาวรีบหันไปหยิบ

 

 

 

“กระผมถึงบ้านแล้วครับ ฝันดีนะครับ พรุ่งนี้เจอกัน เรามีนัดติวพิเศษ GN  ” แต่มีมือที่ไวกว่า คว้าโทรศัพท์ฟางไปอ่านทันที

 

 

 

“หึ! ติวพิเศษ ติวพิเศษงั้นเหรอ บอกมันไปสิว่าไม่ต้อง เพราะยังไงพรุ่งนี้ฟางก็ไปไม่ไหวอยู่ดี เพราะป๊อปจะติวให้ทั้งคืนอยู่แล้ว ดูสิ๊ ว่ายังคิดจะเลิกกันอยู่มั้ย” ป๊อปปาโทศัพท์ฟางจนแตกกระจาย แล้วโถมตัวลงทับร่างฟางไว้

 

 

 

“อย่านะป๊อป อย่ามาทำแบบนี้ แค่นี้ฟางก็เกลียดป๊อ อื้ออออออ” ฟางพูดยังไม่ทันจบก็ถูกป๊อปบดจูบอย่างแรง ฟางที่ได้สติรีบเม้มปากไว้ทันทีและทุบตีชายหนุ่มสุดแรง ถึงเธอจะคบกับป๊อปมานานแต่เธอก็ไม่เคยมีอะไรเกินเลยกับป๊อปสักครั้ง

 

 

 

“โอ้ยยยย อื้ออ” ป๊อปกัดปากฟางจนฟางเผลอร้องออกมา จึงเป็นโอกาสที่ทำให้ชายหนุ่มรุกล้ำเข้ามาในปากฟางได้ ทั้งที่ตอนแรกมาคุยให้รู้เรื่อง แต่ถ้าฟางจะพูดว่าเกลียดกันเค้าจะไม่ยอมให้ฟางเป็นของใคร

 

 

 

“ป๊อปรักฟาง ได้ยินมั้ยว่าป๊อปรักฟาง ใครหน้าไหนก็มาแย่งไม่ได้ทั้งนั้น” ป๊อปกระชากเสื้อฟางออกจนเป็นรอยแดง และก้มลงซุกไซร้ซอกคอและเนินอกขาวของหญิงสาว

 

 

 

“ฮือออออ อย่าทำแบบนี้ ฟางขอร้อง” ฟางร้องไห้ออกมาด้วยความกลัว สัมผัสที่รุนแรงการกระทำของเค้าซึ่งเธอไม่เคยรับมือมาก่อน เธอต้องหยุดเค้าให้ได้

 

 

 

“อื้มมม หวาน ฟางต้องเป็นของป๊อป จ๊วบบบ”ป๊อปดูดตามลำคอและทั่วเรือนร่างฟางเสียงดังจนร่างของเธอสั่นระริกเพราะสัมผัสที่เค้ามอบให้

 

 

 

“อื้ออ ฮึก ฟางขอร้องป๊อปอย่าทำแบบนี้ ฟางไม่ชอบ ฮืออ”ฟางร้องไห้ทั้งน้ำตา เมื่อป๊อปเริ่มปลดบราเซียของเธอ และลุกล้ำหน้าอกสวยของเธอ โดยไม่ฟังเสียงของเธอเลยสักนิด

 

 

 

“อื้มมม” ป๊อปลากลิ้นและดูดเม้มจนทั่วเรือนร่างของฟางทุกที่ที่เค้าสัมผัสจนแดงทั้งตัว ก่อนจะสอดมือผ่านแพนตี้ตัวจิ๋วของฟางแล้วสอดนิ้วเข้าไปในกลีบกุหลาบของเธอ

 

 

 

“อ๊า อื้อออออออ อย่านะปล่อยสิ ฮือออออออ” ฟางกรีดร้องแล้วดิ้นไปมากับสัมผัสเผ็ดร้อนที่ชายหนุ่มมอบให้ผ่านนิ้ว

 

 

 

“ป๊อปเป็นคนแรกของฟางลืมได้ให้มันรู้ไป” ป๊อปพูดเมื่อส่งฟางจนใกล้ถึงฝั่งฝันแล้วถอดเสื้อตัวเองไปพลางๆ

 

 

 

“ฮืออ ฟางเกลียดป๊อป อย่านะ กรี๊ดดดดดดดด”เมื่อฟางถึงฝั่งฝันก็ร้องไห้ฟูมฟายออกมา แล้วก็ต้องตกใจกับป๊อปในร่างเปลือยเปล่าเช่นเดียวกับเธอ แล้วจับเธอแยกขาออก เธอแทบสิ้นสติจึงกรีดร้องและหมดสติไป

 

 

 

“ฟาง ฟางๆ” ป๊อปเขย่าตัวฟางที่สลบไปทั้งคราบน้ำตา

 

 

 

“ป๊อปขอโทษนะ แต่ป๊อปรู้ใจตัวเองแล้วว่าป๊อปรักฟางแล้วจะไม่ยอมปล่อยฟางไปไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น” ป๊อปพูดจบก็ซุกไซร้ร่างบางอีกครั้งด้วยความโหยหาอย่างห้ามใจไม่ได้ เพื่อให้ฟางตกเป็นของเค้าแต่เพียงผู้เดียว

 

 

 

เช้าวันต่อมา

 

 

 

แสงตะวันส่องเข้าผ่านม่านจนร่างบางเริ่มรู้สึกตัว แล้วค่อยๆลืมตาพลางขยับตัว ก็ต้องหยุดชะงักเธอไม่ได้ฝันสินะ เธอจับแขนหนักๆแล้วหันไปมองชายหนุ่มที่นอนกอดเธอ แล้วค่อยๆมองสิ่งรอบตัว เสื้อผ้าของเธอและเค้ากระจัดกระจายเต็มห้อง ผ้าปูที่นอนที่ยับเยิน และคราบรักของเธอและเค้า แต่สายตาก็ต้องไปสะดุดกับคราบเลือด เธอเสียความบริสุทธิ์ให้เค้างั้นเหรอ ผู้ชายเห็นแก่ตัว

 

 

 

“ฮึกๆ ฮือ” ฟางสะอื้นอย่างหนักจนเธอต้องปิดปากเก็บเสียงกลัวว่า คนใจร้ายข้างตัวจะตื่นขึ้นมา ฟางค่อยๆลุกแล้วกอดผ้าไปที่ห้องน้ำ เธอเปิดน้ำให้ไหลผ่านตัว เธอเจ็บทั้งกายและใจ ไม่คิดว่าป๊อปจะทำกับเธอได้ขนาดนี้ ทั้งเนื้อตัวเต็มไปด้วยรอยแดงที่เค้าฝากไว้แทบทุกที่ที่ไปเยือน ฟางได้แต่ถูเนื้อตัวจนเป็นรอยแดง ด้วยความเสียใจ

 

 

 

“อื้มม ฟาง”ชายหนุ่มที่คว้ามือหมายจะกอดแต่ก็ต้องพบเตียงที่ว่างเปล่า ก่อนจะรีบลุกนุ่งผ้าเช็ดตัวไปแล้วตะโกนเรียกหาเธอ

 

 

 

“ฟาง ฟาง ฟาง” ป๊อปเคาะเรียกฟางเมื่อได้ยินเสียงน้ำ ร่างบางคงกำลังอาบน้ำอยู่

 

 

 

“………..” ไร้การตอบรับจากฟาง

 

 

 

“ถ้าไม่เปิดป๊อปจะพังเข้าไปแล้วนะ” ป๊อปเคาะประตูรัวๆด้วยความเป็นห่วง

 

 

 

“………” ฟางแต่งตัวเสร็จก็เปิดประตูออกจากห้องน้ำแล้วเดินผ่านหน้าป๊อปไปด้วยความเย็นชา

 

 

 

“ฟาง ป๊อปถามไม่ได้ยินเหรอ”ป๊อปมองฟางที่เดินผ่านหน้าไป ฟางเย็นชาไร้ความรู้สึกจนหน้าใจหายใบหน้าเธอเต็มไปด้วยคราบน้ำตา 

 

 

 

 

“……………..” ฟางปาดน้ำตาแล้วเดินออกจากห้องไป โดยไม่พูดกับป๊อปปี้สักคำ
ป๊อปรีบอาบน้ำแต่งตัวแล้วลงไปข้างล่างทันที ลึกๆในใจเค้าก็รู้ว่าที่ทำลงไปมันร้ายแรงขนาดไหน แต่ฟางคงจะให้อภัยเค้าได้เพราะเค้ากับเธอเป้นแฟนกัน

 

 

 

“ฟาง” ป๊อปเดินเข้าไปหาฟาง ที่กำลังยืนกอดอกอยู่ริมระเบียงห้องนั่งเล่น

 

 

 

“หมดธุระของคุณแล้ว ออกไปจากบ้านฉันซะ นับแต่วันนี้ไปเราเลิกกัน” ฟางพูดด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึก

 

 

 

“ป๊อปขอโทษ….” ป๊อปพูดด้วยความรู้สึกผิดอย่างเต็มหัวใจ เค้าจะไปบอกเลิกพิมเพื่อรับผิดชอบฟาง

 

 

 

“ฉันบอกให้ออกไปงัย ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องเหรอ แล้วอย่ามาเหยียบที่นี่อีก” ฟางพูดด้วยน้ำเสียงโกรธแค้นทันที เธอพยายามกั้นน้ำตา เธอจะไม่ร้องไห้ให้คนอย่างเค้าอีกเป้นอันขาด

 

 

 

“รอให้ฟางอารมณ์เย็นก่อนแล้วกัน ป๊อปรักฟางนะ” ป๊อปพูดอย่างเศร้าๆแล้วกลับบ้านไป

 

 

 

“ฮึก ฮืออ นายผิดสัญญานายทำร้ายฉันทั้งตัวและหัวใจทำไมนายใจร้ายแบบนี้ ฉันเกลียดนายป๊อป” หลังจากที่ชายหนุ่มกลับบ้านไปฟางก็ทรุดตัวลงแล้วปล่อยโฮออกมา เธอเสียทุกอย่างไปให้เค้าแล้วจริงๆ เค้าทำลายสัญญาที่เคยให้ไว้ เค้ามันก็แค่คนใจร้ายเห็นแก่ตัวคนนึง เธอจะอยู่ยังไง ทุกอย่างรอบตัวมันเริ่มเลวร้ายไปหมด ฟางร้องไห้จนตาพร่ามัวก่อนที่ทุกอย่างจะค่อยๆมืดดับลงไป…

 

 

 

***จบแล้วอีกตอน คนอ่านเท่าเดิม เม้นเท่าเดิม ท่าทางจิไม่สนุกกกกกกก แต่ก็จะอัพพพพพ ใครอยากอ่านต่อเม้น ใครไม่อยากอ่านต่อ ก็จะไม่อัพ ท่าทางเรื่องนี้จิไม่สนุกเท่าไหร่ ฝันดีนะคะเพื่อนๆ เจอกันตอนหน้าฟางจะเป้นยังไงน้า ติ๊กต่อกๆ***

X