หนทางสู่กลางใจเธอ
เขียนโดย prettyice
วันที่ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 12.27 น.
แก้ไขเมื่อ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2557 17.39 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
5) สิ่งที่ต้องการ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"นาย!! " โทโมะต้องสติแตกอีกครั้งเมื่อพบกับเธอ...แก้ว
"นี่พวกเธอรู้จักกันแล้วหรอ " ครูฟลุ๊คถาม
"เอ่อ...เปล่านะครับ ผมกับเขายังไม่รู้จักกันเลยครับ " แก้วอ้าง
"อ้าววว อะไรของนายห่ะ " โทโมะงง
"เอาล่ะๆ วิศวะเธอต้องนอนห้องเดียวกับจริญญา เพราะมีเธอเท่านั้นที่นอนคนเดียว" ครูฟลุ๊คบอก
"ไม่ครับ! นายคนนี้มันเป็น..."
"ขอบคุณครับอาจารย์! ฉันหวังว่านายคงไม่ว่าอะไร " แก้วรีบพูดแทรกโทโมะแล้วแกล้งถามเขา
"แต่..."
"เอาเป็นว่าตามนั้นนะ แล้วห้ามก่อเรื่องจนเดือดร้อนไปถึงครุล่ะ ถ้ามีเรื่องเมื่อไหร่พวกนายสองคนถูกไล่ออกแน่ ....งั้นครูไปล่ะ "ครูฟลุ๊คพูดจบก็เดินจากไป
"นายทำบ้าอะไรห่ะ! " โทโมะโมโห
"เปล่านิ ก็นายไล่ฉันออกไป แล้วฉันจะไปอยู่ที่ไหนล่ะ "แก้วทำเป็นไม่รู้ไม่สน
"โถ่เว้ย! " โทโมะเตะกำแพงด้วยความโกรธก่อนจะเดินออกจากห้องไป
"เฮ้อ! ฉันขอโทษนะ ที่ทำให้นายต้องโกรธ แต่ฉันต้องทำให้นายกลับมาเต้นอีกครั้งให้ได้ "แก้วภาวะนาให้เป็นเช่นนั้นมาโดยตลอด
ทิ้งเขาซะ! ทิ้งเขาซะ!ถ้าไม่รักก็ปล่อยเขาไป....
เสียงเพลงดังก้องภายในห้องแคบๆที่มีกระจกล้อมรอบแและชายหนุ่มผู้ซึ่งซ้อมเต้นอย่างหนัก
"โฮ้วว! " เขาทรุดตัวนั่งลงพิงกำแพงแล้วเช็ดเหงือที่ท่วมหน้าของเขา
จนกระทั่งไม่นานนักก็มีชายคนนึงเดินเข้ามาหาเขา....
"นี่นายยังมาซ้อมทุกวันเลยใช่มั๊ย....โทโมะ ลาออกไปแล้วนิ วงการแด้นส์น่ะ" ชายหนุ่มที่มีชื่อว่า "กั้ง" เดินเข้ามาหาโทโมะแล้วพูดกับเขา
กั้งเป็นนักเต้นคู่แข่งของโทโมะที่นับว่าฝีไม้ลายมือพอๆกัน แต่โทโมะก็เป็นผู้ชนะเสมอ ทำให้ทั้งคู่ไม่ถูกกัน
"หึ นายก็น่าจะซ้อมบ่อยๆนะ จะได้พัฒนาฝีมือกับเค้าบ้าง " โทโมะพูดแล้วทำหน้าเยาะเย้ยกั้ง เขากำลังจะเดินออกไปแต่...
"แต่นายก็ลาออกไปแล้ว!! อย่ามาทำตัวให้ดูดีหน่อยเลย "กั้งว่า ทั้งสองจ้องกันด้วยหางตาเคียดเเค้น
"หึ ช่วยไม่ได้ ถ้านายยังไม่หัดฝึกซ้อม ฉันถามหน่อยเถอะ นายจะได้ขึ้นเวทีระดับโลดอย่างฉันไม๊!! " โทโมะตะคอกเพื่อตอกย้ำให้กั้งพัฒนาฝีมือของเขา แต่กั้งกลับไม่เข้าใจแบบนั้น กั้งพุ่งเข้ากระชากคอเสื้อโทโมะแล้วทำท่าจะชกเขา
"ชกเลยดิ!! ชกเลย! นายจะกลัวอะไร นี่นายอย่าบอกนะว่านายกลัวฉัน! นายไม่กล้าสู้กับฉันใช่ไม๊ล่ะ! " โทโมะว่าแล้วเขาก็สะบัดมือของกั้งที่กระชากคอเสื้อเขาออก แล้วเดินออกไปอย่างเฉยชา
"โถ่เว้ย!! "กั้งชกฝาผนังด้วยความโกรธ
ปัง!
"เอ้า กลับมาแล้วหรอ "แก้วทักโทโมะหลังจากโทโมะเดินเข้ามาในห้องนอน
"อย่ายุ่ง "โทโมะตอบแก้วเท่านั้น แล้วเดินไปนอนลงที่เตียง
"นี่นายจะไม่อาบน้ำหรอ "แก้วถาม แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับจากเขา
"ไอซกมก! " แก้วตะโกนใส่โทโมะเพื่อต้องการให้เขาลุกมาอาบน้ำ
โทโมะลืมตาขึ้นแล้วนั่งถามแก้ว...
"เห้ย! นายว่าใครซกมก"
"ก็ใครล่ะ ที่ไม่ยอมอาบน้ำ " แก้วพูดไป ปิดจมูกตัวเองไปเพื่อแสดงความน่ารังเกียจ
โทโมะเริ่มกังวลเขาลองดมจักแร้และกลิ่นตัวของเขา
"ซกมก! " แก้วว่าโทโมะต่อ
"ใครซกมก! " โทโมะว่าแล้วเขาก็ลุกจากเตียงรีบหยิบผ้าขนหนู ก่อนจะวิ่งเข้าห้องน้ำโดยเร็ว
"ฮ่าๆๆ " แก้วแอบขำเธออมยิ้มอย่างโล่งใจที่ทำให้โทโมะอาบน้ำได้
เมื่อโทโมะอาบน้ำเสร็จเขาก็เปิดประตูออกจากห้องน้ำโดยใส่แค่เพียงผ้าขนหนูมัดรอบเอวเท่านั้น
"เห้ย!! " เมื่อแก้วหันไปเธอก็ถึงกับตกใจด้วยความไม่ชินที่ต้องเห็นผู้ชายโป๊
"เป็นอะไร ทำอย่างกะไม่ใช่ผู้ชาย " โทโมะบอก
"หรือว่านาย...ไม่ใช่ผู้ชาย " โทโมะว่า
"ไม่ใช่นะ! ฉันเป็นเป็นผู้ชาย " แก้วบอกแต่เธอยังคงปิดตาเอาไว้
"แล้วจะปิดตาทำไมห่ะ "
ว่าแล้วแก้วก็ต้องยอมเปิดตาช้าๆอย่างกลัวๆ แล้วสิ่งที่เธอเห็นคือซิกแพ็กเป็นมัดๆ ทำเอาแก้วถึงกับอึ้ง
"มองอะไรของนาย " โทโมะถาม
"เอ่อ...เปล่า งั้น...ฉันไปนอนก่อนดีกว่า " แก้วว่าแล้วก็รีบวิ่งขึ้นนอนทันที
"บ้าเปล่าว่ะ " โทโมะพึมพำ
อร๊ายยยยย เป็นไงบ้าง เม้นๆๆให้กำลังใจกันหน่อยน้าาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ